It always ends the same +Connor Jacob

Het was niet heel erg lang geleden, twee dagen maar toch, dat hij met een ene Connor had afgesproken. De jongen had geen idee wat hij moest verwachtten en maakte zich mentaal klaar om echt van alles te verwachtten, wie weet hoe het zou gaan aflopen. De jongen was maar gewoon wat aan het rondhangen in het Pokémon Center, de plek waar de twee jongen, Nathan verwachtte in welk geval wel dat die Connor een jongen was, hadden afgesproken. Hij had geen idee wat te doen en langzaam kroop de tijd voorbij, de eerste keren dat de schuifdeuren van het gebouw opengingen keek de groenharige elke keer op, tot hij zich bedacht dat de jongen eigenlijk geen idee hoe die 'Connor' eruit zag en besteedde er dus verder weinig tot geen aandacht meer aan.

De jongen keek op toen hij zijn naam hoorde en knikte instemmend, jep, toen hij voor de laatste keer checkte was zijn naam nog Nathan hoor. De zwartharige stelde zich voor als Connor, waardoor er een grijns op zijn gezicht kwam "Goed om je in het echt te zien, Connor." terwijl de groenharige zijn hand had uitgestoken. Zijn gouden ogen onderzochten de jongen voor hem nieuwsgierig, hij leek ongeveer even oud als hem maar dar hoefde natuurlijk niet zo te zijn.

Op het eerste gezicht leek de jongen voor Nathan wel aardig, al was het natuurlijk onmogelijk te zeggen met al die rare mensen die tegenwoordig rondliepen. Even gingen de ogen van de jongen tegenover hem glimmen waardoor er een wenkbrauw werd opgehaald, al snel kwam er een uitleg ‘Ik heb gisteren echt de dag van m’n leven gehad, man.’ sprak Connor met een glimlach, al stelde deze kort daarna om het vereer te bespreken in een café of zo iets. Nathan knikte zijn hoofd instemmend "Klinkt goed." terwijl Nathan rustig begon te lopen richting de deuren van het gebouw, Connor zou wel volgen.

De twee jongens liepen naar het dichtstbijzijnde café en nadat hun binnen waren ging Nathan richting een tafel in een van de hoeken lopen terwijl Connor iets voor hen twee bestelde, de groenharige zou het wel zien wat hij zou krijgen. Toen de zwartharige was teruggekeerd met twee glazen vol cola, nam de jongen zijn cola en zetten het op de tafel. ‘Nou, ik hoop dat je er klaar voor bent, want er is gisteren echt wel iets geweldigs,’ een glimlach verscheen op het gezicht van de jongen "Kom maar op met dat verhaal." gaf Nathan ten teken dat hij klaar was en nam een slok van het donkere spul.

De groenharige grinnikte even bij het aanhoren van het eerste gedeelte van het verhaal "Vrouwen." mompelde de jongen zachtjes. Voor de rest tijdens het verhaal bleef Nathan stil en luisterde, zo nu en dan wat van de cola welke voor zijn neus stond drinkend. Wauw, dat waren zijn eerste gedachten toen het was afgelopen, dus van hun gesprek had de zwartharige er een vriendin gekregen. "Gefeliciteerd Connor." sprak de jongen uiteindelijk, zijn huidige relatie? De groenharige had er geen en eerlijk was eerlijk, Nathan hoopte ook niet echt dat hij er ook snel eentie zou gaan krijgen.