This is not going to be easy, but oh well... [OPEN]

Het had haar aan het denken gezet. Dat voorval met de Beedrill, toen ze Floyd had ontmoet. Eigenlijk waren het best stoere en handige Pokémon. Ze wist zeker dat ze ook effectief in een gevecht konden zijn. Als ze aangevallen werd door iemand, zou Beedrill daar nijdiger op kunnen reageren dan zij ooit zou kunnen doen, mits ze natuurlijk een band kreeg met de Pokémon. Maar daar zou ze wel voor kunnen zorgen. En dus had ze besloten om vandaag terug naar Santalune Forest te gaan. Ze had het plan uitgelegd aan Zippo. Deze had in het begin niet zo enthousiast geleken omdat hij zich het voorval met de Beedrill nog helder kon herinneren, maar hij zag ook wel in hoe graag zijn trainer die Beedrill wilde hebben. En dus volgde de Pokémon nors en gespannen tegelijkertijd zijn trainer. Zijn ogen waren gefocust op zijn omgeving. Rose wist dat ze dit snel moest doen. Als ze er eentje tegenkwam, moest ze deze snel bevechten. Anders had ze misschien kans dat er weer een hele horde tevoorschijn kwam en dan werd het weer rennen. Haar Charmeleon kon veel aan, maar geen tientallen Beedrill tegelijkertijd. De vorige keer had ze gewoon geluk gehad dat ze iemand in haar buurt had gehad die een fire-Pokémon had gehad, anders waren ze ook niet zo gelukkig geweest. Ze wist dat Beedrill je konden achtervolgen dat ze je te pakken hadden, tenzij je ze kon wegjagen natuurlijk. En ze nam aan dat Storm en Blizzard niet opgewassen waren tegen een horde Beedrill, evenals Zippo. Rose ging terug naar de plek waar ze de Beedrill de vorige keer was tegengekomen. Het was een paar dagen geleden sinds ze hier was geweest, maar ze was niet zenuwachtig. Nog niet, tenminste. Haar blik gleed naar de bomen, naar de struiken en ze vroeg zich af waar een Beedrill zich zo al kon verschuilen. ‘Zippo, gebruik je Ember op dat bosje,’ zei ze. Zippo deed wat hem gevraagd werd, maar hij had geen intentie om het bosje in de fik te steken, dus liet hij zijn Ember neerkomen vlak voor het bosje. Het bosje begon te schudden, maar er kwam niks uit. ‘En op die takken daar?’ vroeg Rose, waarna ze naar een boom wees met grote takken. Zippo deed opnieuw wat hem gevraagd werd. Deze keer had ze meer geluk. De takken begonnen te schudden en zag de angel van een Beedrill uitsteken. ‘Ember op zijn angel, Zippo!’

Beedrill kwam tevoorschijn. Hij zag er furieus uit. Zippo maakte zich klaar voor het gevecht en ging gereed staan. Rose wilde net een aanval roepen toen Beedrill naar voren vloog en Zippo raakte met een Fury Attack. Zippo werd twee tot drie keer geraakt tot Rose een patroon zag in Beedrill’s aanval. ‘Zippo, kop naar links, dan naar rechts!’ riep ze. Zippo deed wat ze vroeg en ontweek daarmee de laatste steken van Beedrill’s Fury Attack. Beedrill gebruikte deze keer zijn Poison Sting. ‘Ontwijk en gebruik Smokescreen! Ga daarna achter hem staan en gebruik Dragon Rage!’ Zippo creëerde een rookgordijn, waarachter Beedrill zoemend verdween. Vervolgens ging de fire-Pokémon aan de andere kant staan en wachtte tot de rook opklaarde. Hij werd echter verrast door een venijnige Fury Attack van Beedrill. Rose knarste met haar tanden. De Beedrill had haar strategie doorgehad! Deze keer was Zippo echter een stuk beter voorbereid met het ontwijken en hij sprong naar achteren. ‘Gebruik Ember in zijn gezicht!’ Het gezoem van de Beedrill ging door merg en been toen hij geraakt werd door een Ember recht in zijn gezicht. Hij hield zijn armen voor zijn gezicht om zich af te schermen tegen een andere Ember. ‘Spring nu achter hem en gebruik Dragon Rage!’ Omdat Beedrill verwachtte dat Zippo toe zou slaan met een Ember, verwachtte hij de plotselinge beweging niet en werd hij vol in zijn rug geraakt door Dragon Rage. Verzwakt viel de Pokémon op de grond. Rose haalde haar Poké Ball tevoorschijn. Ze hadden nu wel erg veel aandacht getrokken en een Beedrill in nood zou altijd wel hulp krijgen, waar hij ook was. ‘Poké Ball, nu!’ riep ze, waarna ze de Poké Ball naar de zwak vliegende Beedrill gooide. Beedrill werd opgezogen in de Poké Ball voordat hij ook maar één kans had om Zippo nogmaals toe te takelen en Rose zag hoe de Poké Ball op de grond viel. Ze haalde diep adem. Had ze de Pokémon gevangen?

De Poké Ball brak open en vloog naar haar hand toe. Ze greep hem vast en keek naar het ding. Oké, dat werd een nieuwe poging wagen. En dan had ze er nog een probleem bij… Beedrill leek echt woedend te zijn. Furieus vloog de Pokémon naar voren en viel aan met Fury Attack. Ook al deed Zippo zijn best om de aanval te ontwijken, hij werd toch een paar keer geraakt. ‘Dragon Rage!’ riep Rose. Beedrill werd niet geraakt, maar zijn serie van aanvallen hield gelukkig wel op. Hijgend sprong Zippo naar achteren. ‘Zippo, ik denk dat we iets anders moeten gaan proberen,’ zei Rose terwijl een zweetdruppel langs haar voorhoofd naar beneden liep. ‘Char,’ zei de Charmeleon met een knikje. Jeetje, hoe hoog was het niveau van deze Pokémon wel niet? Wel, ze had geen tijd om die vraag te beantwoorden, want daar kwam Beedrill weer. ‘Zippo, ga voor die boom staan en lok hem naar je toe!’ zei Rose. Zippo, welke de aanval van Beedrill zijdelings ontweek, zag de boom vanuit zijn ooghoek. Hij rende naar de boom toe, ging ervoor staan en keek de Beedrill met een smirk aan. Hier was de zoemende bij-Pokémon al helemaal niet van gediend en met zijn armen naar voren vloog Beedrill op hem af. ‘Nu!’ riep Rose met kloppend hart. Zippo sprong opzij. Gelukkig was het net op tijd. Als ze een seconde later was geweest, had Zippo nu gespietst tegen de boom gehangen. Haar plan was in elk geval gelukt. Beedrill zat namelijk vast met zijn armen in de boom. Ze hoorde de Pokémon wanhopig zoemen terwijl hij zich probeerde te bevrijden. ‘Val aan met Ember en daarna met Dragon Rage!’ De Ember raakte de Beedrill recht in zijn rug waar Zippo al eerder op de dag een Ember op had gebruikt. Rose vond dat het er vanaf hier uitzag alsof het een dartbord was. Ze grinnikte even, maar concentreerde zich weer toen Zippo zijn tweede aanval gebruikte. De Pokémon begon zichtbaar moe te worden. Hij had al veel Ember’s en Dragon Rage’s verspild aan de Beedrill. De Dragon Rage raakte de Beedrill deels omdat de Pokémon zich wist te bevrijden. Beedrill draaide zich om, vloog naar Zippo toe en pinde de Pokémon op de grond. ‘Zippo, gebruik Scratch!’ riep Rose omdat ze wist dat haar Pokémon deze krachtmeting niet lang kon volhouden. Zippo haalde vol uit met zijn nagels.

Hijgend kroop de fire-Pokémon overeind en liet zijn ogen op de Beedrill hangen. Rose zag tot haar voldoening dat er een zweetdruppel langs het hoofd van Beedrill liep en dat zijn vleugels een stuk minder opgewekt klapperden. Het gevecht was echter nog niet voorbij. Jezus, wat kon dat ding koppig zijn, zeg. De Pokémon viel aan met Poison Sting. Rose begon er schoon genoeg van te krijgen. ‘Goed, ontwijk eerst en gebruik daarna je Smokescreen. Wacht hem echter niet op en ga deze keer mee in de Smokescreen, Zippo!’ riep het zwartharige meisje nerveus. Deze tactiek had ze nog nooit toegepast. ‘Gebruik daarna voor de laatste keer je Dragon Rage!’ Zippo knikte naar haar, gebruikte Smokescreen en deed toen wat Rose hem opdroeg. Rose zag Zippo en de Beedrill in het rookgordijn verdwijnen. Daarna zag ze een vlaag van blauw licht. De rook klaarde vrij snel weer op. Rose zag zowel haar Charmeleon als Beedrill verzwakt op de grond liggen. Zippo ging versuft overeind zitten, maar Rose was al bezig met het grijpen van een nieuwe Poké Ball. ‘Poké Ball, ga!’ riep ze, waarna ze hoopte dat haar tweede poging een goede poging zou zijn. De Poké Ball zoog de Beedrill opnieuw naar binnen, belandde op de grond en begon te wiebelen. Rose voelde een zweetdruppel langs de zijkant van haar hoofd gaan en gespannen keken zowel Zippo als zij toe naar de wiebelende Poké Ball.

Rose liet zich met een zucht op de grond vallen. De Poké Ball van Beedrill lag voor haar. Zou ze… durfde ze het aan? Misschien was hij nog woest op haar. Ze liep naar voren. Ze keek Zippo aan, welke uitgeput was. Haar eerste prioriteit was om de twee Pokémon te laten herstellen in het Pokémon Center, maar misschien zou ze toch eerst vriendjes maken met Beedrill. Ze keerde Zippo terug in zijn Poké Ball, complimenteerde hem zacht en gooide vervolgens tegen beter weten in Beedrill’s Poké Ball naar voren. De Beedrill keek verbaasd om zich heen, waarna hij zijn aandacht op Rose richtte. ‘Eh… Hoi, Beedrill. Is het oké als ik je Blaye noem?’ De Beedrill keek haar aan alsof hij niet begreep waarom het ging, keek daarna naar de Poké Ball in Rose’ hand en zoemde toen. Hij probeerde met zijn vleugels te bewegen, maar dat ging lastig omdat hij verzwakt was van het gevecht. Rose liep naar hem toe, legde haar hand op zijn schouder en keek hem aan. ‘Het is goed, Blaye,’ zei ze. ‘Je hoeft nergens bang voor te zijn. Je raakt niet meer gewond.’ De Beedrill kalmeerde een tikkeltje, maar keek nog altijd koppig de andere richting op. Rose zuchtte en keerde hem terug in zijn Poké Ball. Nou ja, in elk geval had hij haar niet aangevallen. En dus draaide het meisje zich om en begon naar de uitgang van het Santalune Forest te lopen, maar schrok op van het ritselen van een bosje in haar buurt. ‘Wie is daar?’ vroeg ze hardop.

OOC: Open voor wie maar wilt joinen c: