Karaoke-mon

Een lied heeft veel betekenissen, zeker als je het aan een persoon linkt. Je muzieksmaak zegt namelijk veel over wie je bent en wat je allemaal hebt meegemaakt. Iedereen gaat op hun eigen manier met muziek om. Soms zingen we met volle borst in ons eentje mee of laten we ons lekker helemaal gaan met (niet zulke) ritmische danspasjes. En heel soms testen we onze vriendschappen met behulp van karaoke.

Je personage heeft vast een hele mooie lijst aan favoriete nummers waarbij ze de microfoon best willen oppakken. Of ze nou met vrienden op stap gaan of wachten tot iedereen het huis uit is, soms kunnen ze die hypnotiserende muzieknoten niet weerstaan. Welk nummer staat absoluut op hun to-sing-list?

Voel je vrij om een uitleg of een scenario erbij te plaatsen! Alles dat die creativiteit op gang brengt. Het is niet verplicht om te doen - dit is ook een initiatief om wat meer muziek met elkaar te delen. Wie weet delen karakters hun muzieksmaak wel of komt er inspiratie uit voort ;)

Ik zal beginnen met Cecille.



Ik hoef niet te zeggen waarom dit nummer Cecille zo erg aanspreekt. Reken maar van yes dat ze zich tijdens karaokeavond in een bar bevindt en dit als eerste nummer aanvraagt. Ze loopt natuurlijk ook met de microfoon in handen rond om mensen mee te krijgen.

Ik denk dat deze goed illustreert waar Robin over gaat. De clip zet de woorden helemaal om in beeld. Hoe hij zijn pokémon verloor, en hoe hij nu een lange quest onderneemt om ze terug te halen. In de meeste situaties stelt Robin eerder de hond voor, in het begin is het omgekeerd. Het is iets anders dan het genre muziek dat hij zelf maakt, eerder om zich uit te leven. Dit is het genre muziek dat hij graag luistert, om happy te worden en kracht uit te putten. Niet zoals zijn eigen muziek, om het verleden te verwerken, maar om naar de toekomst te kijken en vooruit te gaan. Het is uit zijn comfort zone qua zingen, maar in dat geval zou hij dat net leuk vinden. Het is eens iets anders om te zingen, om zijn doel niet uit het oog te verliezen. Tijdens het zingen, krijgt hij weer zijn doel helder voor ogen en zal naarmate het lied vordert meer energie krijgen, waarmee hij hoopt anderen aan te steken.

Al voor een hele lange tijd kampt Joey met onzekerheden rond; de belangen van anderen boven de zijne zettend. Altijd zichzelf lager zettend dan anderen en op zijn hoogst als een 'gemiddeld' persoon. Daarentegen, langzaamaan, net zoals in de clip van het lied, baant hij zich een weg, een eigen pad door het leven. Het gaat misschien traag en gestaag en hij weet niet wat er aan het einde van die reis ligt maar in zijn ogen telt de reis hoger dan de eindbestemming. Met de hulp van zijn vrienden leert hij in zien dat hij net zoveel recht als anderen heeft op het leiden van zijn eigen leven. Zijn eigen dromen. Om zijn groei in zijn achterhoofd te houden zet hij altijd dit lied op, puur ter herinnering waar hij nu mee bezig is en wat voor een reis hij aan het ondernemen is. Speciaal voor die motivatie had hij de negatieve liederen weggehaald van zijn HC om deze en andere positieve nummers op te zetten. Daarbij is hij niet de beste zanger maar eenmaal vertrouwd met zijn omgeving gaat hij los met dit nummer, een rustgevend maar tegelijkertijd diep motiverend lied, die langzaam echt meer zijn smaak muziek begint te vormen.

Daniel zal je niet zo snel zonder een piano zien optreden, maar als hij dan toch wordt meegesleept kan hij net zo goed een lied uitkiezen toch? Na lang wikken en wegen neemt hij zijn plaats op de dansvloer en zingt een perfecte 'elle me dit'. De Franse taal heeft hij helemaal onder de knie vanwege zijn achtergrond en de betekenis achter het nummer doet hem heel erg denken aan zijn eigen familie. "Waarom verspil jij je leven?" hoort hij zijn vader zeggen. "Dans, dans, dans" zeggen zijn vrienden.

Die avond leert Daniel hoe het is om je nergens zorgen om te maken.



Fun fact: Jeremiah heeft hem het lied eens laten horen toen hij wat jonger was; na een akkefietje met hun ouders. Daniel vond het eerst niet zo'n leuk nummer. Nu hij wat ouder is, en wat meer op de tekst heeft gelet, vindt hij het eigenlijk zo slecht nog niet.

Dylan's geloof in Arceus is één van de belangrijkste aspecten van zijn personage. Daarnaast heeft hij een sterke affectie voor muziek - al wordt de muziek die hij gewend is volledig gemaakt met stemmen. Mensen die Spotify hebben raad ik heel erg aan de acapella versie van Divisi op te zoeken van dit lied, want dit is een hele goede representatie van hoe de mensen in het geboortedorp van Dylan muziek maken.



Behalve dat de muziek heel goed aansluit bij wat hij gewend is, zijn de teksten een perfecte reflectie van hoe hij opkijkt naar Arceus. Hij is van mening dat Arceus leeft in iedereen: in jou, in mij, maar ook in de bergen, de bossen, het water. Hij is de beschermer van alles dat is. Het zou Dylan een eer zijn om een solo te mogen doen in een lied wat Arceus zo veel eer aan doet.

Als ik aan Cecille denk, en dat zullen er wel meer hebben, dan zie ik een vrouw voor me die erg veel liefde heeft te geven. Niks of niemand kan haar tegenhouden om die liefde bij anderen te krijgen, en dat is waar deze klassieker me meteen aan doet denken. Vooral het refrein. Cecille zal die dan ook met veel passie in de microfoon blèren.

Er is ook een couplet dat de zanger nogal onzeker laat overkomen. Ze zien zichzelf als een monster, maar er is een oplossing en daar gaan ze uiteindelijk voor. Cecille heeft een duistere periode achter de rug. Die achtervolgt haar wel eens in haar dromen, maar ze heeft ervan geleerd en weet wat ze nu moet doen. Haar geliefden willen haar opvangen. En die realisatie brengt de cirkel weer rond: Ze zal alles voor haar vrienden en familie doen.