Dylan Ancora

Naam: Dylan Joseph Emmanuel Ancora
Leeftijd: 18
Zodiac: Virgo (8 september)
Geslacht: Mannelijk
Type: Ranger
Hobby's: Bidden, zingen, alchemie
Pokédex: Mystery Starter
Traits: Alert, Compassionate, Courteous, Decent, Dedicated, Dutiful, Faithful, Hard-working, Helpful, Idealistic, Loyal, Neat, Orderly, Resourceful, Punctual, Selfless, Sophisticated, Studious, Conservative, Familial, Religious, Unaggressive, Colorless, Condemnatory, Decadent, Delicate, Obsessive, Opinionated, Stiff, Weak

Uiterlijk:
Dylan heeft over het algemeen een vriendelijke uitdrukking op zijn gezicht. Hij heeft een slordige, lange pony en de haren op zijn achterhoofd en nek zijn wat korter. De kleur van zijn haar is een apart soort bruin wat in het meeste licht zilvergrijs lijkt. Eigenlijk is het gewoon bruin maar moet ik een excuus hebben voor waarom het grijs is op de faceclaim. Hij heeft bruine ogen en dunne wenkbrauwen. Zijn gezicht is vrij rond voor een man, waardoor hij een jeugdige uitstraling heeft. Ook zijn neus is best wel rond gevormd.
De kleding die hij draagt is standaard in het dorp waar hij vandaan komt en valt daarom vaak buiten de boot in vergelijking met wat ‘normaal’ volk draagt. De stoffen zijn vaak wit of grijs en hebben gouden elementen en vooral symbolen die te relateren zijn aan Arceus. Ook smaragden zijn vaak op zijn kleding bevestigd. Hij draagt ook altijd een ketting van de ring van Arceus. Om niet te veel op te vallen in de menigte wil hij in de zomerdagen ook nog wel eens een pantalon met een T-shirt dragen. Natuurlijk hangt hij de ketting daar nog altijd overheen. Korte broeken draagt hij nooit.

Geschiedenis:
Dylan is geboren en opgegroeid in een heel speciaal dorpje. Het bestaat uit een vijftal families met een sterke interesse in Arceus en alchemie. Werkelijk de hele gemeenschap is opgebouwd rondom deze twee factoren. Geloof, kennis en familie zijn volgens deze mensen de belangrijkste dingen ter wereld. De vijf families zien elkaar als één grote, liefdevolle familie.

Het is dan ook geen slechte omgeving om in op te groeien. Iedereen is behulpzaam en vriendelijk naar elkaar. Er wordt samen gezongen, samen gebeden. Vaak worden er etentjes georganiseerd voor de hele groep. Ook zijn er regelmatig gezamenlijke alchemistische rituelen waar de meeste mensen aan mee doen. Dylan heeft, als zoon van de priester, een belangrijke rol in deze rituelen. Het is al vroeg duidelijk dat hij een prachtige zangstem heeft en vaak mag hij de solo’s, of delen hiervan, zingen bij de rituelen.  

Dylan groeit erg gelukkig op. Hij vindt het geweldig om deel uit te maken van zo’n community. Hij vindt het ook fantastisch dat Pokémon overal vrij rondlopen. Zijn familie gelooft dat het vangen van Pokémon slecht is voor je geweten en dat je alleen met Pokémon om mag gaan als zij dat zelf willen. Daarom heeft hij zelf nog nooit een Pokémon in zijn bezit gehad. Ook komt Dylan niet vaak buiten de gemeenschap. Ze hebben hier alles wat een mens nodig heeft, dus er is geen reden om weg te gaan. Sowieso wordt er wel eens gesproken over hoe de ‘buitenwereld’ is en het klinkt niet heel aantrekkelijk.

Natuurlijk is niet alles perfect in het dorp. Door een ongelukkige gebeurtenis is Dylan een paar weken in een coma geraakt. Nadat hij weer ontwaakte begon hij dromen te hebben over Arceus. Toen hij dit aan zijn familie vertelde, waren ze dolgelukkig. Arceus had hem gekozen als communicatiemiddel met de wereld. Hij had een gift en een hele speciale ook. Ineens werd Dylan de belangrijkste persoon in het dorp. Zelfs nog belangrijker dan zijn vader. Hij accepteerde deze rol omdat hij inzag dat dit het pad was dat Arceus voor hem had gekozen en hielp het dorp waar hij maar kon. Elke dag was er een speciale sessie waarin hij vertelde wat Arceus hem had verteld in zijn dromen. Dan gingen ze met z’n allen praten over wat de droom precies zou betekenen. Soms werden er belangrijke keuzes gemaakt aan de hand van deze dromen die impact hadden op de hele community. Niemand had hier echter problemen mee, want allemaal luisterden ze naar het woord van hun Arceus.

Niemand had verwacht dat hier een plotseling einde aan zou komen. Dylan kreeg een droom waarin Arceus hem vertelde dat hij een Ranger moest worden. Hij had toevallig de dag er voor over de rangers gehoord en het geweldige behulpzame werk wat ze deden. Hij had gedacht dat hij het ontzettend dapper vond en dat hij ook wel zoiets had willen doen als hij niet zo’n fijn plekje had in het dorp. Maar als Arceus hem zei dat hij moest gaan, dan zou hij dat doen. Hij had zijn droom aan het dorp verteld en iedereen begreep dat hij moest gaan. Ze gaven hem een afscheidsfeest, waarna hij diezelfde avond nog vertrok met de belofte om contact te houden.

Bij zijn aanmelding bij de Ranger base werd hem verteld dat hij een Pokémon moest hebben. Toen hij zei dat hij er geen had, zeiden ze dat dat niet erg was en boden ze hem eentje aan. Dylan nam zich meteen voor om het beestje nooit meer in de Pokéball te stoppen, want dat was slecht voor zijn geweten. Met deze Pokémon aan zijn zijde is hij van plan om heel veel mensen te helpen – en ondertussen het woord van Arceus te verspreiden.