Taking the next step &Allison Lenier

Voor de verandering was Allison niet aanwezig. Marcus kwam hier achter toen hij wederom haar kantoor ingewandeld was en het donker was. Met zijn nieuwe positie als eliteleider was zijn leven opeens omgekeerd. Hij genoot er van. Je moest ergens beginnen als je bij de top wilde komen. Hij was aardig op weg. De lange man had plaatsgenomen op Allison haar stoel en stak rustig een sigaret op toen hij merkte dat Vix zijn kop ophief en naar de deur keek. Zijn Houndoom paste nou net niet helemaal onder het bureau zonder dat zijn hoorns vast kwamen te zitten. Dus lag hij enkel met zijn achterste er onder en de rest lag er voor. Marcus blies een rookwolk uit en stond op. Hij keurde de deur de rug toe om een artikel te bestuderen dat op het prikbord achter hem hing. Hij groeide al snel ongeduldig en ging achter Allison haar bureau zitten. Hij pakte wat formulieren uit zijn tas die hij lang geleden in had moeten vullen voor de grote baas en begon te schrijven. Het geluid van een deur die opende echode in de kamer. Marcus pen stopte niet tot het punt dat de deur zich sloot en voetstappen zijn kant op kwamen. Hij keek op en trok een wenkbrauw op. "Ja?" Zei hij koeltjes met zijn diepe stem. De man voor hem was witharig en werd vergezeld door een Mawile. Hij vroeg zich af wat een vent van Team Rocket met zo'n schattig ding aanmoest.

OOC: Doe maar even alsof Allison plotseling man is geworden en het nu Marcus is ;)

Als er iets was dat hij niet had verwacht, was het wel het volgende. In plaats van Allison was er een roodharige man te zien die wat ouder leek dan de witharige, zou dat de nieuwe eliteleider zijn? Waarschijnlijk wel, het enige wat Ren had doorgekregen was een naam en het was niet dat hij daar nou bepaald veel aan had "Ja?" werd er gevraagt door hem met een diepe stem en als antwoord kwam er van de man "Ik kom voor een keystone." Het was wel bekend dat Mawile konden mega evolueren dus er waren niet bepaald veel andere woorden nodig om uit te leggen waarom hij een keystone wou. Verder op de twee mannen, Myra en een Hounoom die bij het bureau lag was er niemand in het kantoor. Even keek de Deciever Pokémon van haar trainer, naar de eliteleider en uiteindelijk weer terug naar haar trainer, wat zou er nj gebeuren?

Marcus keek automatisch naar de Mawile en zuchtte diep. "Ah ja, natuurlijk" Hij ging er vanuit dat het voor zijn Mawile was. Natuurlijk kon het net zo goed voor een andere Pokémon zijn maar dat zou hij dan nog wel uitvinden. Hij ging achterover in Allison haar stoel zitten en vroeg zich op dat moment oprecht af waarom hij niet gewoon in zijn eigen kantoortje ging zitten. Oh ja, omdat hij het gewoon leuk vond Allison te stangen als ze hem hier aantrof. Hij vlocht zijn vingers in één en keek de man doordringend aan met zijn amber kleurige ogen. "En waarom zou ik me verplicht voelen om jou die te overhandigen?" Vroeg hij op zijn gebruikelijke, koele toon als hij zich lichtelijk onderbroken voelde. Hij wilde de Keystone best overhandigen maar hij wilde er eerst een gegronde reden voor. Niet iedere grunt kon er eentje krijgen en op dit moment was het nog maar de vraag of zowel de Mawile als hij hem verdiende. Hij plaatste er nog vraagtekens achter aangezien hij helemaal niets wist van deze man. "Oh en .. wat is je naam, vriend?" Vroeg hij tussen verveelde ogen door.

Het leek erop dat de elite leider het begreep dat het voor Myra was en zuchtte daarna "Ah ja, natuurlijk." de witharige verroerde zich niet, zelfs niet toen de roodharige achterover ging leunen, zijn vingers samenvouwde en daarna vroeg "En waarom zou ik me verplicht voelen om die to overhandigen?" het liefste wou Ren gaan opscheppen maar dat zou helemaal niks gaan helpen, waarschijnlijk totaal niet. "Omdat ze er klaar voor is." sprak de man kort maar het gaf wel de boodschap."Oh en .. wat is je naam, vriend?" vroeg de roodharige daarna. In tegenstelling van anders had hij er nu geen enkele reden voor om het geheim te houden "Ren Hidoh is de naam." aangenaam kennis te maken? Waarschijnlijk niet en als het dus niet nodig was had de witharige er geen zin in om meer woorden aan vuil te gaan maken.

Marcus keek extreem niet onder de indruk naar de man. Omdat ze er klaar voor is. "En hoe moet ik weten of ze er klaar voor is?" Vervolgde Marcus tegen Ren. "Je kan haar net zo goed gisterochtend gestolen hebben van een onschuldige burger" Marcus streek door zijn rode haren en zocht ondertussen in zijn zak naar een sigaret. Toen hij die vond stak hij in zijn mond en zocht vervolgens naar zijn aansteker. "Vertel eens wat meer" Zei hij terwijl hij zijn aansteker op de grond liet vallen en bukte om hem van de grond te rapen.

Natuurlijk had de withairge het gevoel dat de roodharige hem niet meteen ging geloven dat de Deciever Pokémon er sterk genoeg voor was "En hoe moet ik weten of ze er klaar voor is?" het antwoord was simpel, hij had Myra al een paar jaar en ze hadden de afgelopen tijd flink getraind. ""Je kan haar net zo goed gisterochtend gestolen hebben van een onschuldige burger" omdat de twee elkaar nog nooit hadden ontmoet was het niet raar dat de man dat dacht was zijn antwoord, de roodharige wist amper iets over Ren. in de tussentijd dat Ren aan het denken was voor een goed antwoord was ging Marcus -de witharige had ergens de naam opgevangen en als hij het nog goed wist, was dat de goede naam- een sigaret opsteken "Vertel eens wat meer." klonk er daarna, wacht, over hem of over de Mawile? Waarschijnlijk over de Deciever Pokémon, over jezelf praten behalve naam en dat soort dingen was gewoon vreemd "Ik heb der al een paar jaar."

Marcus slaakte een hele diepe zucht. Moest hij dan alles uit Ren zijn mond trekken? "Dat zegt nog niets over de band die jullie mogelijk hebben kunnen opbouwen waardoor je een Key stone verdiend" Hij vlocht zijn handen in één en blies wat rook uit. "Mijn Arbok bijvoorbeeld, ik heb haar al een vrij lang maar onze band is waarschijnlijk zo goed als die van een Zigzagoon en een Seviper, je moet toch wel iets specifieker zijn" Marcus pakte de sigaret uit zijn mond zodat hij wat vrijer kon spreken en schudde zijn hoofd. "Niet iedereen is waardig om een Key Stone te ontvangen, dat geldt voor zowel de persoon als de pokémon" Hij liet zijn blik rusten op de Mawile voor enkele tellen en keek toen weer omhoog naar Ren. Hij stak zijn hand uit naar een van de stoelen die in het kantoortje stond. "Ga toch alsjeblieft zitten" Zei hij met een plotselinge vriendelijkheid waar hij geen greintje van meende.

Iemand op zijn op zijn of haar zenuwen werken? Het leek erop dat Ren daar een van de beste was want voor zover hij had gezien, was wel bijna iedereen die hij had ontmoet geïriteerd geraakt door hem. Het was gewoon een talent waar hij misschien wel niks aan zou hebben, of wel dat zou hij later nog wel zien. "Dat zegt nog niets over de band die jullie mogelijk hebben kunnen opbouwen waardoor je een Key stone verdiend" dat was wel weer waar, dat had de man zelf met Lars gehad voordat de witharige had besloten de Evolution Pokémon weg te traden. "Mijn Arbok bijvoorbeeld, ik heb haar al een vrij lang maar onze band is waarschijnlijk zo goed als die van een Zigzagoon en een Seviper, je moet toch wel iets specifieker zijn" tja, als er een manier was om een band te beschrijven als vreselijk slecht dan was dat eigenlijk wel een perfect voorbeeld. Marcus schudde zijn hoofd en sprak daarna "Niet iedereen is waardig om een Key Stone te ontvangen, dat geldt voor zowel de persoon als de pokémon" Ren was net bezig met zijn woorden aan het uitkiezen, hij zou er meer gaan opletten dan eerder, of de roodharige nam alweer het woord "Ga toch alsjeblieft zitten" met een onverwachte en waarschijnlijk een ongemeende vriendelijkheid, de witharige liep richting de aangewezen stoel, nam plaats en sprak toen "De band tussen Myra en mij is.." al had Ren genoeg de tijd gehad over zijn woordkeuze, kon hij nog niet geheel uit het volgende woord komen "Best goed. Voor zover haar karakter het toelaat." ja, natuurlijk was niet elke band tussen een Pokémon en mens perfect, met Myra bijvoorbeeld was het dat de Mawile het doodleuk vond om in de been te bijten van haar trainer.

Marcus duwde de sigaret tussen zijn tanden en vouwde zijn handen in één toen de man ging zitten. Hij luisterde aandachtig en kwam tot de conclusie dat hij niet echt meer ging zitten. Dan zat er nog maar één ding op. Hij zou het uit hem moeten trekken op de weg naar het laboratorium enkele verdiepingen onder de begane grond. Als hij het goed had lagen daar nog een paar. Hij betwijfelde of Allison hier enkele had en helaas had Marcus er nog geen één in zijn kantoor. "Laat maar van dat zitten, ik denk dat het een goed idee is als we gewoon naar beneden gaan" Hij kwam overeind en liep om het bureau heen. Hij wenkte de man en liep naar de deur die uit Allison haar extravagante kantoortje leidde. "Onderweg kun je me in alle detail beschrijven hoe deze Mawile precies in je bezit is gekomen enzovoort" Marcus opende de deur en wachtte tot de man, zijn mawile en Vix ook naar buiten waren gekomen.

(sorry dat het zo lang duurde, ik heb niet echt een legit excuus er voor dus ik zal je de moeite besparen en het topic een beetje versnellen. Je wacht tenslotte al echt lang ^^)

"Laat maar van dat zitten, ik denk dat het een goed idee is als we gewoon naar beneden gaan" een opgeluchte, binnenmondse zucht klonk van Ren terwijl Marcus overeind kwam, gevolgd door de witharige nadat de roodharige hem had gewenkt. "Onderweg kun je me in alle detail beschrijven hoe deze Mawile precies in je bezit is gekomen enzovoort" jeetje, hoe kon Ren dat precies nog weten? Het was simpel, zoals de meeste mensen een Pokémon hadden gevangen maar voor de andere dingen wist de witharige het echt even niet meer zo snel. Gevolgd door Myra liep Ren uit de kamer terwijl de man nog steeds nadacht over een 'acceptabel' antwoord, als het aan hem lag liet zijn geheugen hem op bepaalde momenten echt in de steek. Ohja, ineens wist de witharige het weer "Een paar dagen nadat ik bij Team Rocket was gekomen heb ik haar in het wild gevangen, toen was ik nog in Hoenn." al leek dat laatste hem nogal onnodig kon het wel handig zijn, gezien de roodharige hem vroeg hoe hij precies Myra had 'gekregen'.

Marcus sloot de deur met een klik achter hen liep naar het einde van de gang waar de lift gesignaleerd was. Hij duwde op het knopje en stapte de lift in. Ondertussen knikte hij afwezig toen Ren verder sprak. Hij duwde op het knopje -2 en keek toe hoe de liftdeuren zich sloten. Hij zei de rest van de rit niets meer en staarde enkel naar het vakje met het rode cijfertje die aangaf welke verdieping je zat. Vix zat geduldig naast hem en bootste zijn trainer na door ook naar het cijfertje te staren. Toen de liftdeuren uiteindelijk open gingen strekte zich de smetteloze witte hal zich uit voor hem. Hij stapte naar buiten en draaide zich om toen ze allemaal buiten waren. Hij ontmoette Ren zijn blik koeltjes en zei doodserieus "Helaas, je krijgt hem niet" Marcus draaide zich om en liep naar de dubbele deuren aan het einde van de gang.

Vluchtig duwde hij ze open en stapte het laboratorium binnen. Met een valse grijns op zijn gelaat liep hij regelrecht naar een van de hoge kasten aan de andere kant van de grote ruimte. Marcus deed zijn best de kreten van Pokémon, de plotselinge knallen of een plotselinge kreet van een grunt te negeren en baande zich een weg tussen alle obstakels door. Toen hij voor de kast stond reikte hij met zijn hand naar een grote, ijzeren doos. Keystones die over waren lagen hier. Hij pakte er eentje en liep weer terug vanwaar hij kwam. Onderweg loodste hij de doos op een bureau. Toen hij door de dubbele deuren kwam zag hij dat Ren er nog was. Met een stalen gezicht liep hij naar hem toe. Net voor hij langs hem liep gooide hij de key stone op naar Ren en duwde hij op het knopje van de lift. "Gebruik hem wijselijk" Zei hij enkel en hij stapte de cabine in samen met Vix. Terwijl de deuren zich sloten gebaarde hij naar Ren met een gebaar die je ook in het leger zat.

Terwijl Ren door Marcus door het gebouw werd geleid en de lift inging knikte de roodharige afwezig met wat de man te zeggen had, was die wel echt aan het luisteren of gewoon helemaal niet? Ach hoe dan ook, op het moment dat de twee de goede verdieping hadden bereikt was er een lange, smetteloze witte hal te zien. Wanneer alle vier (inclusief de Pokémon dus) de lift uitstapen ontmoette de blik van Marcus Ren's ogen en de man sprak doodserieus, alsof hij totaal geen grapje maakte "Helaas, je krijgt hem niet" wacht, wat? De witharige probeerde zijn verwarding te verbergen tot de roodharige de deuren vlak voor hen opendeed en erdoor wegliep. Met een twijfelende blik keek de man richting de Deciever Pokémon, welke naast hem stond en enkel haar schouders ophaalde. Na een minuut of twee zwaaiden de deuren weer open en Marcus kwam erdoor lopen, gooide een steen richting Ren, welke hem met een snelle reactie opving en de lift inliep "Gebruik hem wijselijk." de witharige knikte en gaf als antwoord "Dat zal ik zeker doen." de deuren schoven vanzelf dicht en de witharige hield de kleurige steen tussen zijn duim en wijsvinger en keek er aandachtig aan terwijl er een grijns rond zijn mond speelde, weer een stap verder was hij. De regenboogkleurige steen werd opgegooid, gevangen en in zijn zak gestoken, hij zou er nog wel iets voor bedenken waar Ren het in in kon bewaren en er handig bij kon.