Young boy going out

Toen hij de deur eenmaal achter zich dicht getrokken had, stapte hij de tuin uit. Hij verbleef in Lumiose City, deze keer. En hij wou de stad graag verkennen. En dan wel bij nacht. Zijn Poochyena keek hem aan met vernauwde ogen, als of ze probeerde te achterhalen wat voor stommigheden de jongen nou weer zou uithalen. Hij mocht dan vriendelijk en grappig zijn, hij was geen brave jongen. Het was ook maar goed dat hij nu niet meer bij zijn ouders woonde. Hij grijnsde naar Ishi, en begon te lopen. Miaka en Akuma zaten nu te rusten in hun pokébal, hij ging niet met ze alle drie door deze grote stad heen lopen. Vooral Miaka niet, die gaat er al vandoor bij elk onbekend geurtje dat haar nieuwsgierig maakt. "Het eerste beste cafeetje dat we tegen komen, gaan we bezoeken," zei hij hardop tegen zijn Poochyena. Ishi bromde wat, maar liep wel achter hem aan. Het verlichting van de stad was prachtig om te zien, en hij werd er helemaal enthousiast van. Terwijl hij doorliep, liep hij tegen een meisje op. "Óh, sorry!" Zei hij. Ishi sloeg nog net niet haar poot over haar kop heen.

Eerste post voor: Alyss Timer

Ze was weer in Lumiose. Het was vreemd, deze stad bracht herinneringen terug terwijl ze zich niets zou moeten herinneren van dat moment. Ze was dronken geweest op het nieuwjaarsbal hier in deze stad, de hoofdstad van Kalos. Maar alleen die ideeën al brachten een lichtrode blos op haar wangen. Oh hemel, ze had zich zo geschaamd toen ze erachter kwam. Fifteen and drunk. Hurray.
Plots botste er iemand tegen haar op. Het was een jongen met bordeauxrood haar en dezelfde kleur in zijn ogen. Hij was best lang, maar leek toch minderjarig. "Óh, sorry," verontschuldigde hij zich. Alyss schudde haar hoofd. "Maakt niet uit hoor," Ze ontdekte een Poochyena bij de voeten van de jongen, en miste Promise opeens. Sinds die geëvolueerd was in een Quilava paste deze niet meer in haar nek en moest ze in haar pokéball als ze onderweg waren. Dat was jammer, want de coördinator moest toegeven dat ze de aanwezigheid van zo'n vriendelijk wezen in haar nek zeker miste. Nu hoefde het echter niet. Maar zou ze nu haar pokémon, op zo'n willekeurig moment, uit de ball laten? Nope, dat zou ze niet doen. Toch was één van haar pokémon verschenen, maar dat kwam niet door haar. Wire had zichzelf uit zijn ball gewrongen en stond nu met een beetje een arrogant smoel voor de Poochyena. Hij maakte een uitdagend geluidje. "Wire," sprak Alyss waarschuwend. Toen de Treecko opkeek schudde ze haar hoofd. De grass type starter luisterde niet best naar haar en had een beetje zijn eigen wereld en wil. Hij luisterde dus niet en bleef op dezelfde wijze naar de dark type kijken. "Sorry voor hem. Hij is een beetje eigenwijs," zei ze een tikkeltje nors, haar blauwe blik vooral richtend op de twee pokémon.

Godzijdank werd hij er niet meteen op aan gekeken dat hij tegen het iets jongere meisje aan gebotst was. Hij had een klap in zijn gezicht kunnen krijgen, aangewezen worden als pervert, of gewoon beschuldigd worden van aanranding of een poging tot diefstal. De bekende; ik bots tegen je aan, en pak je pokébal of iets anders, zonder dat je het door hebt. Maar nee, nooit zou Renier zo zijn. Daar was hij te vriendelijk voor. Hij streek beschamend met zijn hand door zijn rode haren en grijnsde. "Oh gelukkig, je had me ook een klap in mijn gezicht kunnen geven," grapte hij, toen ze zei dat het niks uitmaakte. Uit het niets dook er een pokémon op, waarschijnlijk uit de pokébal van het meisje. Het was een Treecko, en daagde zijn Poochyena direct uit. Poochyena stak geërgerd haar neus in de lucht en ontblote haar tanden wat. "Sorry voor hem, hij is een beetje eigenwijs." Renier grinnikte. "Oh ja, dat kan ik, zo is mijn Growlithe dus ook," zei hij. Ishi begon wat luider te grommen, en er was aan haar te zien dat ze niet zou aarzelen om de Treecko op zijn plek te zetten. "Ishi, rustig aan, joh," zei hij, terwijl hij de Poochyena optilde. "Ishi kan soms van iets kleins iets heel groots maken," zei hij, waarbij Ishi snoof. Ondanks de haat die de Poochyena uitstralen kon, waren de beste vrienden, en gek op elkaar. "Zin om ergens wat te gaan drinken?" Stelde Renier voor. "Mijn naam is trouwens Renier, maar je mag me Ren noemen," vervolgde hij glimlachend.

Ook de Poochyena nam zo'n houding aan. Arceus thanks, dan was zij niet de enige met zo'n pokémon. De jongen maakte een grapje waar Alyss wel even om grinnikte. "Ja, dat was ik eerst ook van plan," Maar ze glimlachte, het was overduidelijk dat het een grapje was. De jongen had het ook nog over een Growlithe. Daarbij trok coördinator goedkeurend met haar wenkbrauwen. Maar hij ging weer door over zijn Poochyena. "Ishi kan soms van iets kleins iets heel groots maken," zei de jongen. "Hetzelfde met Wire. Maar hij is ook nieuw in mijn team, dus ik heb hem helaas nog niet volledig in de hand," glimlachte ze een beetje zenuwachtig. Het was een beetje ongemakkelijk om het hardop te zeggen, omdat het dan meteen zo officiëel was. Ze knipperde even bij zijn volgende vraag. "Ja, lijkt me een goed idee," stemde ze in met zijn suggestie om wat te gaan drinken. Ze stak zijn hand uit toen hij zich voorstelde als Renier. "Alyss. Mensen korten me wel af als Al," sprak de donkerharige coördinator, in dezelfde vorm voorstelling als de jongen. Toen scanden haar groenblauwe kijkers even de straat af waar ze stonden. "Waar gaan we heen?" vroeg ze zich hardop af, de vraag ook half bij Renier neerleggende.

Hij zweeg bij de reactie van het meisje met een lome grijns op zijn gelaat. "Ik ben blij dat je daar dan niet voor hebt gekozen," grinnikte hij. Vervolgens vertelde hij wat over zijn Growlithe, waarna hij verder ging over zijn Poochyena. "Hetzelfde met Wire. Maar hij is ook nieuw in mijn team, dus ik heb hem helaas nog niet volledig in de hand," vertelde het meisje. Renier moest weer lachen. "Ishi is mijn eerste pokémon, en nog steeds wilt ze wel eens mijn bevelen negeren," grinnikte. "Al ben ik blij met hoe ze is, hé? Ishi," zei hij, terwijl hij zijn Poochyena aankeek, en haar een aai over haar kop gaf. Hij hield haar vast in zijn armen, en zij bleef ontspannen liggen in zijn armen. Renier wende zich weer tot het meisje, en stelde voor wat te gaan drinken, waarna hij zich ook meteen voorstelde. Tot zijn verbazing, en vreugde stemde het meisje die zich voorstelde als Alyss met zijn voorstel in. "waar gaan we naar toe?" Vroeg ze toen. Renier dacht na, zo bekend was hij hier niet, maar hij herinnerde zich nog een klein cafeetje die hem wel gezellig leek. De naam wist hij niet meer, maar het was dicht bij. "Ik weet wel een klein cafeetje niet ver van hier, misschien is het daar wat. Zelf ben ik ook niet zo bekend hier," vertelde hij waarna hij al langzaam begon te lopen naar een steeg. Daar door heen, dan zou het links van hun zijn.

De jongen vertelde dat hij wel een plekje kende waar ze iets konden drinken. Alyss knikte. "Oké, let's go," zei ze. Hij was al bezig naar een steeg te lopen. Steegjes waren vreemde dingen. Opeens wist de coördinator niet zeker of ze de jongen kon vertrouwen. Hij leek heel betrouwbaar, maar voor hetzelfde geldt was hij een lid van Team Rocket of erger. Natuurlijk had haar moeder haar gewaarschuwd voor vreemde mannen. Maar nee, deze jongen was waarschijnlijk even oud als zij. Kom op Alyss, zei ze tot zichzelf. Toch riep ze Promise even op. Met een flits verscheen de fire type uit haar ball. "We gaan even wat drinken. Ga je mee?" vroeg ze hartelijk aan de pokémon, opdat de jongen niet merkte dat ze het deed voor veiligheid. Ondertussen liet ze Wire terugkeren. Ze zou dat ding wel even in zijn ball laten. Nu maar hopen dat hij erin bleef. De Johto starter had inmiddels geknikt, en volgde haar trainer nu achter de jongen aan in het steegje.

Renier grijnsde toen Alyss er ook vrij enthousiast op reageerde. Wel moesten ze door een steegje, en hij kon begrijpen dat dit eigenaardig bij haar overkwam. Dit was natuurlijk nergens voor nodig. Hij schrok even toen er een flits kwam, en toen een pokémon verscheen. Deze pokémon kende hij wel, een Quilava. Renier ging naast Alyss lopen en grijnsde. "Een pracht van een pokémon heb je daar," reageerde hij op het verschijnsel van Quilava. Zijn Poochyena keek dit keer eerder nieuwsgierig dan achterdochtig, geërgerd of geïrriteerd. "Kijk, we zijn er al," zei hij toen ze aankwamen bij het cafeetje. Grote lichtgevende letters hingen boven de deur, met een afbeelding van een pokémon. Er waren geen oudjes of dronkenlappen. "Dit lijkt me wel een gezellig cafeetje," zei hi vriendelijk, terwijl hij de deur open hield voor Alyss.

Ze waren er vrij snel. Al had net een compliment gekregen over Promise. "Dankje. Het is mijn starter. Tenminste, mijn moeder heeft hem aan me gegeven als allereerste pokémon." Ze had de fire type starter al gekregen toen ze acht was. Ze leefde al zeven jaar lang met de blauw en roomkleurige pokémon. Toen ze het café binnenstapte - door een deur die vriendelijk open werd gehouden door Renier - zag ze een vriendelijk cafeetje voor zich. Gelukkig maar. Ze zou Ren nu maar gewoon vertrouwen. Hij was zeker niet die man waar volwassenen haar voor waarschuwden. Haar blik zocht een plekje. Er waren veel plekken vrij, maar Alyss koos een tafel bij de muur, met twee stoelen. Ze ging er zitten en liet de grijzige jas van haar schouders glijden. Ze wachtte tot Ren bij haar was gaan zitten. Haar mondhoek trok een eindje omhoog. "Welke andere pokémon heb je eigenlijk? Je had het over een Growlithe, en je Poochyena heb ik gezien, maar wat nog meer?" vroeg de donkerharige coördinator, nieuwsgierig naar het antwoord. Zij had ook nog wel een aantal meer pokémon dan hij had gezien. Zo'n... drie. Toch? Ja. Ze vergat Volches er bijna bij te tellen. Ze wist gewoon dat hij niet bij hen hoorde...

Hij vond het heel speciaal hoe lang een trainer, coördinator, breeder of dergelijke al zolang een band met een Pokémon hebben kon. Hij had zijn Poochyena nu al zes jaar, hij had haar gekregen op zijn tiende van zijn oma. Op zijn dertiende had hij Miaka gevangen, zijn Growlithe. Haar had hij nu drie jaar. Zijn Houndour had hij nu twee en een halfjaar. Hij liet Alyss het cafeetje als eerste binnen gaan, en als een echte gentleman hield hij de deur voor haar open. Hij ging achter haar aan, en samen gingen ze aan een tafeltje bij een muur zitten. Het was een klein, fijn cafeetje. Het was niet heel druk, maar ook niet saai of dergelijke. Op de achtergrond klonk nog wat muziek, wat de sfeer gezellig maakte. "Welke andere pokémon heb je eigenlijk? Je had het over een Growlithe, en je Poochyena heb ik gezien, maar wat nog meer?" Vroeg Alyss toen. Renier glimlachte. "Verder heb ik nog een Houndour, hij heet Akuma, de Growlithe en Poochyena heten Miaka en Ishi," vertelde hij. Op het moment dat hij de naam van zijn Poochyena uitsprak, sprong de grijze hondachtige Pokémon op zijn schoot. "Wat voor Pokémon heb jij verder nog?" Vroeg Renier toen.

Ze knikte toen hij vertelde over zijn pokémon. "Een dark type, en twee fire types. Heb je iets met die soorten? Of is dat toeval?" Dat kon ook nog wel eens zo zijn. Alyss had niet echt een voorkeur, maar ze vond ice en grass type pokémon wel leuk. Allebei slecht tegen fire, merkte ze tegen zichzelf op. De Poochyena, Ishi, was op zijn schoot gekropen. Toen kreeg ze de vraag van hem terug. Het duurde enkele seconden voordat ze antwoord gaf, maar niet meer dan drie. "Wel, je kent Promise al, mijn Quilava. En verder heb ik nog een Eevee; zij heet Mañana, mijn Treecko heet Wire, en ik heb nog een Tynamo met de naam Volches." glimlachte ze. Ze had inmiddels vier pokémon in haar team, waarvan Promise nog steeds de leiding had en sterkte. Mañana volgde haar redelijk vlak op de voet, Volches was te jong en Wire eigenlijk ook. Hoewel de coördinator eigenlijk niet wist of de grass type zich wel zou laten trainen, zelfs als 'ie wat ouder was. De Hoenn starter leek te weten wat hij wilde, en als er iets was wat hij niet wilde was luisteren.

"Een dark type, en twee fire types. Heb je iets met die soorten? Of is dat toeval?" Vroeg Alyss. Hij had er zelf nooit zo bij stil gestaan, behalve dat zijn voorkeur toch wel ging naar de canine pokémon. Toch waren het wel types die hij interessant vond. Hij had nog als doel een Vulpix en een Zorua bij zijn team te doen. Nog een Fire en Dark Pokémon. "De types vind ik wel geweldig, maar ik heb er nooit bewust over na gedacht. Ik heb wel dat ik erg geïnteresseerd ben in canine Pokémon," vertelde hij. "Mijn doel is ook om er nog een Vulpix en een Zorua bij te doen," vervolgde hij zijn verhaal. Een Eevee leek hem ook nog wel wat. "Een Eevee lijkt mij ook nog wel wat," herhaalde hij zijn gedachten hardop. "Wel, je kent Promise al, mijn Quilava. En verder heb ik nog een Eevee; zij heet Mañana, mijn Treecko heet Wire, en ik heb nog een Tynamo met de naam Volches." Renier knikte geïnteresseerd. "Ah, dat zijn wel verschillende types," reageerde hij. Misschien wou ze eens een battle doen tegen één van zijn Pokémon, leek hem heel interessant. Een man kwam aangelopen, hij hield een kaart in zijn handen. Hij vroeg of ze wat te drinken wouden. "Wat zou je willen, Alyss?" Vroeg Renier, als teken dat hij het oké vond, hij wou best betalen, wel zo netjes.

Ohja. Nu hij het zei zag ze ook een soort patroon. Growlithe, Poochyena, Houndour, Zorua, Vulpix... Allemaal dingetjes met vier poten. Maar toch ook allemaal dark types en fire types. Maar een Eevee dus niet. "Zou je die dan in een Flareon of een Umbreon laten evolueren?" vroeg ze nieuwsgierig. Kijk, je kon alleen maar dark en fire types nemen, maar persoonlijk zou ze dan ook een ander type. Een electric type, bijvoorbeeld, voor als je fire type belaagd werd door een water. Of een psychic type voor ghost types. Toch? Ze kende de advantages niet helemaal uit haar kop. Hij maakte nog een opmerkingover de differentie in haar team, en toen kwam er opeens een ober aanlopen. Tja, dat had ze natuurlijk kunnen verwachten in een café. Zo opeens was het dus eigenlijk niet. Renier vroeg aan haar wat ze wilde. Wacht. Ging hij betalen? "Uh... Betaal jij?" Het was niet echt een vraag voor bevestiging, meer één in halve verbazing. Ze herstelde zich snel. "Oké. Ik wil wel een cola, alstublieft," zei ze tot de man met de kaart in zijn handen.

Ze vroeg wat hij dan wilde als de Eevee zou evolueren. Daar had hij al over na gedacht, een Jolteon leek hem wel wat. Gewoon nog iets anders er tussen. "Een Jolteon, ook wel beter in een team met alleen maar dark-types en fire-types," vertelde hij. Gelukkig had elk pokémon ook nog wel wat normale moves, zoals Bite. "Vind ik een Flareon en een Umbreon ook hartstikke vet," er waren eigenlijk zoveel Pokémon die hij nog aan zijn team zou willen voegen. Vervolgens kwam een ober om een bestelling om te nemen. "Ja, ik betaal," zei hij met een glimlach. Alyss bestelde een Cola. "Doe mij maar een Latte," zei Renier, waarna de ober knikte, en weg ging. "Zo hoort het, toch? De man betaald," grapte hij.

Ze grinnikte om wat hij zei. "Want wij zijn getrouwd," Ze glimlachte en trok haar wenkbrauwen even op. Toch stak ze haar hand nu even in haar zak. Er zaten nog een aantal muntjes in. Ze gaf enkele aan de jongen. "Nu mag je betalen," grijnsde ze. Ze nam het niet terug, zelfs als hij van zijn eigen geld ging betalen. Dan mocht hij het toch in zijn eigen zak steken. "Een Jolteon is ook een mooie pokémon. Ik ga toch voor een Leafeon denk ik, ook omdat Mañana dat zelf heel graag wil. En ik heb eigenlijk niet echt voorkeuren, al betrap ik mezelf nog wel eens op staren naar andermans Glaceon." Het was zo'n perfecte pokémon. Sierlijk, slank, blauw. En een ice type. Één van haar favorieten. De man van het tentje bracht een Café Latte en een cola met een glas. Alyss keek zwijgend toe hoe hij het in het glas met ijsblokjes schonk. Toen hij wegliep pakte ze het glas op. "Cheers," zei ze, ookal was er niet echt iets om op te toosten. Toen nam ze een slok van het bruisende spul.

Renier lachte bij de opmerking van Alyss. Het was toch gewoon netjes? Waarom moesten die dames altijd toch zo moeilijk doen als een jongen gewoon netjes deed? Hoe dan ook, hij wist dat hij er niet onderuit komen zou toen zij hem een aantal muntjes gaf. Het was niet veel, gelukkig, misschien de helft van haar cola. "Nu mag je betalen," zei ze. "Het is dat ik weet dat ik er niet onderuit komen zal," reageerde hij. Pas bij het verlaten van het cafeetje moest er betaald worden. "Een Jolteon is ook een mooie pokémon. Ik ga toch voor een Leafeon denk ik, ook omdat Mañana dat zelf heel graag wil. En ik heb eigenlijk niet echt voorkeuren, al betrap ik mezelf nog wel eens op staren naar andermans Glaceon." Renier grinnikte. "Een Glaceon is wel echt echt mooi," zei hij. Maar zijn voorkeur ging echt naar een Jolteon, en inderdaad een Flareon en of een Umbreon. Toen kwam de ober terug met een cola, en zijn Latte. Alyss pakte haar glas op, en hij pakte zijn mok op. "Cheers," zei ze. Hij grijnsde. "Cheers," en toen nam hij een slok van zijn Latte. "Wow, dit is heet," zei hij toen hij te snel een te grote slok nam van zijn gloeiend hete Latte.