Na een tijdje door Coumarine City geslenterd te hebben opzoek naar zijn tante, had hij de vrouw in het Pokémon Center weten te vinden. Het was een tijd terug dat Max zijn tante had gezien en was daarom ook hartstikke blij dat hij bij de vrouw mocht logeren zolang hij hier in Kalos verbleef. Zijn tante woonde in Camphrier Town in een klein appartementje met een balkon en woonde daar samen met haar Ninetails.. wat Max een coole, maar bovenal hele lieve Pokémon vond. Nu zat de jongen samen met zijn tante aan de eettafel, een ontbijt naar binnen te werken, naast hem op de grond zaten Leon, Axel en Kyra te smullen van hun eigen eten. Zijn Torchic was het er niet helemaal mee eens geweest dat hij op de grond moest eten naast de Buizel en Minun, het oranje kuikentje had tranen in zijn ooghoeken van kwaadheid. En soms waren er dingen in het leven die je gewoon moest accepteren of het nou leuk was of niet. “Max,” weerklonk de stem van zijn tante, waardoor de jongen vragend opkeek van zijn broodje. “Ja tante?” reageerde de jongen. “Wat heb je in de planning staan voor vandaag?” vroeg de vrouw die haar damesblad aan de kant legde en de jongen glimlachend aankeek. Max wierp echter even een blik op zijn Pokémon, die nog aan het eten waren; op Leon na die afwachtend naar de jongen keek. Bedenkelijk legde Max zijn kin op een van zijn handen en haalde vervolgens zijn schouders op, niet precies wetend wat hij ging doen. Misschien proberen om Kyra wat te gaan trainen, want de Minun liep qua trainer ver achter op zijn andere twee Pokémon. Hoewel hij wat plaatsjes van Kalos wilde zien. “Ik heb nog niet echt een planning voor vandaag,” sprak hij uiteindelijk, waarop zijn tante bedenkelijk knikte. Ook verscheen er een grijns rond haar lippen. “Dat komt goed uit, me jongen. Want we gaan naar Cyllage City.”
Max keek zijn tante even schaapachtig aan en liet zijn heldere blauwe ogen even naar Leon glijden. De Buizel sprong vrolijk overeind terwijl hij met een grijns zijn poten over elkaar sloeg en zijn ogen sloot. “Waarom ook niet!” zei Max toen enthousiast die ook overeind sprong van zijn stoel. Zijn tante moest grinniken om de vrolijke houding van de twaalfjarige jongen en liep toen naar het halletje waar de jassen hingen. Max kreeg een vrolijke twinkeling in zijn ogen toen hij zich bedacht wat zijn tante in Cyllage City van plan was te doen, waardoor de gekste dingen in zijn hoofd opkwamen. Hij had wel wat foto’s gezien in de gids die hij had gekregen toen hij van boord ging maar meer ook niet, het was ook niet echt een stad die dicht bij Camphrier town lag. Max schrok op toen zijn tante zijn jas op de tafel voor hem legde met zijn sjaal en muts, de vrouw was zo te zien al helemaal klaar om te vertrekken. “Kleed je maar warm aan, knul. Het is best koud buiten,” sprak zijn tante waarbij Max begrijpend knikte. “Zal ik doen,” antwoordde Max met een tevreden glimlach. Zo gezegd, zo gedaan. Eenmaal zijn jas aangetrokken, zich ook nog warm te hebben aangekleed, volgde hij de vrouw op de voet naar haar auto die vlak voor de deur stond. Max had zijn Torchic en Minun terug laten keren in hun Pokéballen, behalve Leon dan. Deze lag op zijn schoot waar de jongen zijn armen om de Buizel had gesloten en viel tijdens het rijden inslaap. Terwijl zijn tante zich op de weg concentreerde, hadden zij en Max toch een gesprek over de dagelijkse dingetjes.
De autorit duurde bijna een uur voor ze Cyllage City bereikte. Onderweg had zijn tante uitgelegd dat ze haar vriendje ging opzoeken.. zo kreeg Max de kans om de stad te verkennen met zijn Pokémon, want op dat geklef zat hij niet te wachten. Eenmaal in de stad kreeg hij van de vrouw wat geld om een souvenir of eten te kopen, en kreeg vervolgens de opdracht om haar te bellen als er iets was. Max verzekerde haar dat alles goed zou komen en liep toen een bepaalde kant op met Leon. “Wat gaan we eigenlijk doen?” vroeg Max aan de Buizel die naast hem liep op zijn achterpoten. De otter haalde enkel zijn schouders op terwijl er een grijns rond zijn snoet stond. “Bui, Buizel,” grijnsde Leon. Max grinnikte en besloot maar om een kant op te gaan, gevolgd door de Buizel. Tijdens het lopen merkte hij verderop in de stad een pad naar het strand op en besloot om er op af te gaan en een kijkje te gaan nemen. Leon volgde hem blindelings op de voet en sprong op een reling toen ze dichterbij waren gekomen, Max legde zijn armen om de stang heen en keek wat bedroefd naar het heldere blauwe golvende water van de oceaan. Het was een prachtig uitzicht maar tegelijkertijd moest hij denken aan zijn moeder.. of ze wel trots zou zijn geweest op hem nu hij gewoon weer verder ging met zijn leven. Althans probeerde.
“Buizel?” weerklonk de bezorgde stem van Leon en Max keek hierdoor naar zijn partner, die een troostende hand op zijn schouder legde. Hoewel er eerder een vastbesloten blik in zijn ogen verscheen toen hij naar de twee Pokéballen aan zijn riem keek, die hij ervan afplukte en vervolgens opgooide. De twee Pokémon stonden binnen een enkele tel voor zijn voeten en keken hem vragend aan. Axel liep nieuwsgierig naar de rand van de kade om naar water te kijken, maar Torchic vond het maar niks. Kyra klampte zich wat onzeker aan zijn been vast waardoor de jongen besloot om het beestje van de grond te tillen en in zijn armen te nemen. De Minun was nog altijd even nerveus en leek zich niet echt te kunnen vinden bij de Torchic en Buizel.. lag het misschien dan aan hun? Max moest toegeven dat Leon en Axel altijd wel wat druk waren maar dat waren nou eenmaal jongens. Misschien moest hij maar eens overwegen een vrouwelijke Pokémon erbij te gaan vangen of wat meer trainingsessies alleen uitvoeren zonder Leon en Axel. Het was nog wel wat vroeg om aan een vierde Pokémon te gaan beginnen.. hij was nog net geen twee dagen hier. De tweede optie moest hij dan maar gaan uitvoeren, al was het maar dat de Minun hierdoor wat zelfvertrouwen kreeg. Een Pokémon vangen kon altijd nog. “Mii?” klonk het stemmetje van Kyra en de jongen aaide het beestje over haar kopje. “Zodra we terug zijn in Camphrier Town.. gaan wij wat tijd samen door brengen, meisje,” mompelde Max tegen de Minun. Dat was wat hij eerst ging doen.. tijd doorbrengen met zijn Pokémon vandaag.
