Aurumn Contest {2e ronde}

Please stay forever

I can't imagine being anywhere else

Met knikkende knieën had ze in de wachtruimte gestaan en gekeken naar de andere optredes die werden opgevoerd bij de contest. Er zat een brok in haar keel en onbewust ging haar hand van het locket dat om haar nek hing, in plaats van haar Keystone. In het locket zat een foto, de enige foto die ze nog had van haar moeder en de enige die haar rustig kon houden momenteel. Ze zuchtte zachtjes toen de laatste deelnemer was geweest en de jury in overleg ging over de punten. Naast haar stond Fiora, de shiny Gardevoir die haar had geholpen bij de eerste ronde van de contest. Vivienne keek eventjes om naar de pokémon en glimlachte wat onzeker. Ze kon altijd op haar Gardevoir rekenen, daar was ze zeker van. “En dan nu, de punten!” werd er opeens omgeroepen en het leek alsof iemand ijswater in haar aderen had gegoten. Een sterke rilling gleed over haar rug heen en haar maag werd omklemd door een ijskoude hand. Nu was het moment, het moment van de waarheid. Er werden zevens, zevens en achten uitgedeeld. Totdat haar naam werd genoemd. “Vivienne Williams!” De boordjes zouden enkel moment omhoog kunnen gaan. Een glimlach verscheen op haar gezicht, die uitgroeide tot een grijns, toen een zeven, een acht en nog een zeven te voorschijn kwam! Bijna vloog ze Fiora om de hals toen er bekend werd gemaakt dat ze door was gegaan naar de volgende ronde. Samen met Keira Jones, een naam die ze nog wel kon van een van de vele ontmoetingen die ze had opgedaan in Kalos tot nu toe.

De sensatie was weer een beetje gedaald, daarom had Vivienne van deze kans gebruik had gemaakt om naar een computer te lopen. Ze had besloten om voor de volgende ronde een oude vriend erbij te roepen. Een glimlach stond op haar gezicht toen ze de pokéball terug nam en de Prinplup eruit haalde. De pokémon sloeg zijn flippers over elkaar heen en draaide zich van haar weg, iets wat ze eigenlijk al had verwacht. ”Prince,” begon ze langzaam. ”Ik weet dat je kwaad bent omdat ik je zo lang in de pc heb laten zitten,” Vivienne ging op haar hurken zitten en lokte de Prinplup dichterbij door middel van een pokébrokje. ”Maar ik heb je nodig nu,” beëindigde ze haar zin en ze gaf de pokémon een aai over z’n kopje heen. ”Ik heb jou nodig om de tweede ronde van deze Contest te winnen. Vind je dat leuk?” direct was de Prinplup een en al oor. Ze wist dat de pokémon geen fan was van contests, maar zolang er iets te winnen viel was hij erbij. ”Kom op dan!” zei ze vrolijk, waarna ze opstond en weg liep.

Het had iets langer dan verwacht geduurd om alles in orde te maken. Ze had een oude jurk die ze vroeger gebruikte voor contests, moeten aanpassen om het thema te behouden. Daarom had ze een oud Halloween pakje gebruikt, wat trouwens sterk leek op wat ze dit jaar aan had gehad, maar de kleuren aangepast om de kleuren van Prinplup te matchen. Ze was toch nog redelijk tevreden met het resultaat, gelukkig, want ze had geen tijd gehad om iets anders te kopen noch te maken. Ook had ze in de korte tijd Prinplup een beetje weten te vertellen wat hij moest gaan doen. Basically was het niet zo moeilijk, de pokémon van Keira verslaan en de aanvallen zo mooi mogelijk te laten uitzien. Dat laatst was haar favoriete punt, de rest liet ze aan Prince over.
Ze had de pokéball van Prince in een capsule gedaan, eentje die ze vroeger al voor hem gebruikt als Piplup, maar gestopt was nadat ze zich emer waren gaan richten op gymbattles. Vivienne liep met een glimlach het podium op en maakte een lichte buiging in de richting van Keira Jones. ”Zo krijg je toch nog het gevecht dat je eerder al wilde, right?” sprak ze vrolijk naar de blondine, waarbij ze het microfoontje aan de zijkant van haar wang verstelde. Daarna pakte ze de pokéball, plante er een kus op en gooide ‘m in de lucht. Al snel sprong de Prinplup eruit, met een regen van vallende sterren en een maan die erachter scheen. Prince maakte een buiging en een gemene smirk stond op zijn gezicht toen hij de Braixen voor hem zag staan. Dit zou een gevecht gaan worden om niet snel te vergeten, al was het voor Prince alleen maar om zijn trots hoog te houden.

Please stay forever

I can't imagine being anywhere else

Er werd naar haar gegrijnsd en Vivienne kon het niet laten om ook nog een sierlijke glimlach op haar gezicht te toveren. Dus gevecht zou leuk gaan worden, puur omdat ze nu haar kennis als trainer kon inzetten samen met haar trucjes als coördinator. Ze zetten een stap achteruit en wachtte totdat Keira met de aanval begon. De Braixen zag er sterk uit, maar ze wist dat ze kon vertrouwen op Prince dat ze hier samen door heen zouden komen! De Braixen voerde een Ember aanval uit en een gemene smirk kwam op het gezicht van Vivienne. "Prince, Water Sport!" De Prinplup sloeg zijn vleugels uit, spuwde een straal water de lucht in en door met zijn vleugels te slaan maakte hij het veld, zichzelf en de Braixen om hem heen nat. Het was geen damage dealing attack, maar het zorgde er wel voor dat de vuur aanvallen van de Braixen 50% van hun kracht verloren. Prince kreeg, ondanks zijn Water Sport aanval, toch een leuke klap van de Ember, maar hij veegde alleen en brandwondje van zijn buik af. "Nu Bubble Beam," Nadat de Prinplup zichzelf eens goed door het water had gehaald, sprong hij weer op en opende zijn bek om een wervelwind aan bubbels, die glinsterde in het licht, op de Braixen af te vuren!