I hope you're happy with it |&Allison

_{Verschillende mensen wandelde voorbij, maar de persoon die hij zocht vond hij nergens. Zoals altijd was het zeer druk op de baan. Bij de kleinste beweging was de kans groot dat je tegen iemand aan liep en dat gebeurde wel vaker dan één keer. Hoe vaak dat Ace die dag alleen al iemand had aangeraakt of tegen iemand was aangelopen. Het was gewoon niet leuk meer daarom had hij besloten om gewoon aan de rand te blijven staan. Hij leunde tegen het raak van één van de vele winkels. De winkel verkoopte verschillende stenen die konden gebruikt worden om een pokémon te doen evolueren. Veel had hij er echter niet te zoeken, daarom dat hij ook mooi aan de rand bleef staan en niet naar binnen ging. Corvo stond op dat moment nog naast hem. In zijn handen had hij een rood witte pokébal. De pokébal bevatten de Prinplup die hij enkele dagen ervoor had gevangen. Natuurlijk kon Ace de pokébal zelf vast houden maar hij wou het gewoon niet. De Prinplup had hem genoeg last bezorgt dus wou hij het wezentje ook weg. Hij moest daar enkel de goede persoon voor vinden.
'Goed blijven vasthouden, we willen de pokébal niet verliezen.' zei de groen harige jongen. Vanuit zijn ooghoeken keek hij zijn pokébam aan. De Drowzee keek op zijn beurt weer naar zijn trainer en knikten enkele keren. Een zucht verliet echter Ace zijn mond en hij keek weer uit over de mensen massa, maar toch vond hij de persoon die hij zocht niet. 'Een adres en een dag geven was natuurlijk veel te moeilijk voor madam. Natuurlijk was het veel te moeilijk.' bromde Ace. Hij zetten zijn pet even af om nadien één hand door zijn haar te laten heen gaan. Haast meteen nadien zetten hij de pet weer op. Dat ze maar snel kwam, anders zou hij de Prinplup mooi zelf bijhouden. Veel had hij er niet aan, maar hij kon er vast wel iets moois voor krijgen.}

_{Ace had Allison echt niet zien aankomen, maar zodra dat hij wat op zijn rug voelde draaide hij zich meteen om. De jongen keek recht in de ogen van het meisje, dat er zoals altijd maar zeer onschuldig bij stond. Ergens irriteerde het hem dodelijk, maar die emotie zou hij niet aan haar laten zien. In plaats daarvan liet hij een glimlach op zijn gezicht komen, één die er echt vriendelijk uit zag. Zeker voor zijn doen. 'Hetzelfde.' tot op die dag had ze enkel nog maar zijn minder leuke kant mogen zien, iets waar dat misschien toch maar eens verandering in mocht komen, daarbij was het voor Ace zelf ook eens een goede verandering. Zo was hij toch net iets kalmer wat wilde zeggen dat hij ook minder snel gefrustreerd raakten om het minste. 'Ik heb bij wat je gevraagd hebt.' ondertussen zetten de jongen een stap opzij en gebaarde hij naar de Drowzee die wat naar voor stapten en de pokébal uit stak naar de paars harige. 'Hopelijk ben je er tevreden mee, al twijfel ik er niet aan. Je zal het vast wel goed vinden.' ging hij op dezelfde vriendelijke toon verder waardoor dat hij ook gewoon over kwam als een onschuldig persoon. Iets wat dat zij kon, dat kon hij ook.}

_{Allison nam de pokébal aan die naar haar werd uit gestoken, en gaf al snel een andere pokébal terug. Ace twijfelde geen seconde en nam de zwarte bal aan.
Kort haalde Ace zijn schouders op bij de vraag die hem werd gesteld. Hij wist niet meteen of dat hij haar wel moest vertrouwen maar hij nam het risico. Zij vertrouwde hem ook dus hij kon gerust hetzelfde doen, als ze wel degelijk de verkeerde bal gaf dan zag hij nog wel wat hij deed. 'Ben jij er wel zeker van dat je mij kan vertrouwen? Straks heb ik je nog een Caterpi gegeven.' zei de jongen onschudlig terwijl dat hij de verkleinde bal van haar over nam. Hij bekeke het ronde voorwerp even. Het was nog steeds de donkere pokébal van Team Rocket. Daar moest hij zeker wat aandoen wanneer dat hij weer weg ging. Dat zwarte ding moest hij niet hebben. 'Maar ik kan alleen maar hopen dat je mijn Magmar terug geeft.' en dan vergroten hij ook de pokébal en liet de pokémon die erin zat eruit komen. Het rode figuur keek meteen wat verward om zich heen, maar leek opgelucht te zijn wanneer dat hij zijn trainer weer zag. De groen harige jongen kon niet anders dan glimlachen bij het zien van zijn pokémon. 'Dat is lang geleden.' zei hij tegen de pokémon die zich meteen aan zijn zijde voegde, en enkel een vernietigende blik wierp op Allison.}

_{Ace haalde bij haar opmerking rustig zijn schouders op. Ze had inderdaad een zekere machtspositie en zeker bij Team Rocket. Het verbaasde hem ook niet dat ze wel meerdere manieren had om aan iets te geraken, en vermoedelijk waren het manieren die niet altijd werden goedgekeurd door iedereen. 'Maar je hebt die manieren niet moeten gebruiken want als de goede persoon dat ik ben heb ik mij ook aan mijn woord gehouden.' zei Ace met dezelfde vriendelijke glimlach op zijn gezicht. Wanneer dat de jongen zijn eigen pokébal weer had liet hij de pokémon meteen weer uit zijn bal. Het was te zien dat hij blij was terug te zijn, en het duurde niet lang door hij nieuwsgierig naar de Drowzee keek. Ja, in de tijd dat de vuur pokémon weg was geweest was er een hoop veranderd, maar dat was allemaal voor een andere keer. Eerst wou de groen harige weten of dat Allison blij was met zijn kleine cadeau. Ze moest maar blij zijn anders vertrok hij weer met zijn pokémon maar ook met de Prinplup.
Ze leek er in ieder geval toch iets of wat blij mee te zijn. Het was beter dan verwacht, maar zo opgewekt had het niet geklonken. 'Je had tijdens onze eerste ontmoeting verteld dat je bepaalde pokémon verzamelde, waaronder starters. De prinplup leek me dan ook perfect.' legde Ace rustig aan haar uit. Van zijn gewoonlijke gedrag was op dat moment niks te zien. Je zou de jongen haast als onschuldig gaan beschrijven zoals hij daar stond. 'Ik denk dat hij een prima aanwinst zal zijn voor je team.' Ace moest de pinguïn pokémon niet, gewoon om het feit dat hij er zelf al één had. Het zagen er in ieder geval goede pokémon uit, alleen al omdat ze uiteindelijk gedeeltelijk een steel type werden. Die waren altijd wel handig.}

_{Ace wist maar al te goed dat hij niet de tot favoriet was van iedereen. Meeste mensen konden hem niet uitstaan of voelden zich ongemakkelijk met hem in de buurt, zelfs wanneer hij zich aardig probeerde voor te doen. Hij maakten er echter geen probleem van. Als hij echt vrienden wou worden met mensen dan zou hij zichzelf wel aanpassen, maar tot op die dag had hij nog niemand gevonden die het waard was. De meeste mensen waren allemaal zo normaal. Zo standaard. Het leek hem gewoon weg saai om best friends te worden met zo iets. Ze waren goed op te irriteren en te plagen maar daar hield het ook bij op. Als hij iedere dag met zo iemand moest doorbrengen zou hij nog sterven van verveling.
Ace had tegen Allison gezegd dat ze pokémon vast wel een goede toevoeging ging zijn aan haar team, maar zo te horen was ze niet zeker of ze hem bij ging houden. Veel pokémon die ze aankreeg vlogen kennelijk in de verkoop. 'Het maakt me zeer weinig uit wat je met die Prinplup gaat doen. Voor mij apart begraaf je hem levend.' antwoordde Ace rustig. Of ze hem zou verkopen of niet, hij had er toch niks aan. De enige reden dat hij de pokémon had gevangen was om zijn eigen pokémon terug te krijgen. Wat er gebeurde met de pokémon van andere mensen interesseerde hem nooit echt iets. Ze moesten echter wel van zijn pokémon afblijven. 'Je zou er zelfs sushi van kunnen maken, kan nog lekker zijn.' vervolgde hij nog. De onschuldige glimlach die Ace op zijn beurt op zijn gezicht had staan pasten totaal niet bij de woorden die uit zijn mond kwamen. Even wierp hij een blik op de pinguïn achtige pokémon.}