[ORAS toernooi - 1e Ronde] Aiden Stark vs Alexander Archer

De vorige keer dat hij mee had gedaan aan een toernooi was niet bepaald een succes geweest, hij was voor de eerste plaats gegaan maar had die uiteindelijk niet bereikt. Een of andere dame had hem weten in te maken en daar was hij alles behalve blij mee geweest. De witharige jongen had niet meer genoten van het festival, zijn vrolijke sfeer was verdwenen door het verliezen van een toernooi. Hij was dan ook een slechte verliezer, al kon je het moeilijk aan hem zien toen hij daar op het veld stond. Hij had vriendelijk haar hand geschud en haar gefeliciteerd. Gelukkig had degene waarvan hij verloren had de prijs gewonnen, dus eigenlijk had hij verloren van een winnaar. Dat had de pijn wat verzacht en dus, deze keer, deed hij weer mee toen een nieuw festival werd opgezet in Lumiose City. De jongeman mocht alweer zijn eigen pokémon niet gebruiken, al vond hij dat nog niet het ergste, zijn eigen pokémon waren namelijk nog niet bepaald klaar om te vechten. Ze hadden nog een zeer laag level en daar moest hij binnenkort wat aan gaan doen. Vol goede moed had hij zich ingeschreven en nadat hij twee pokémon kreeg aangewezen was hij meteen weer verdwenen om ze eens te bekijken. Een shiftry en een manectric. Over de manectric was hij wel blij, een electric pokémon paste wel bij hem – maar de shiftry was niet echt zijn grootste favoriet. Al zou hij er maar het beste van moeten maken, want het gevecht zou alweer snel beginnen. De hele dag had hij ingepland om de aanvallen goed te leren en zijn pokémon wat meer te leren kennen. Hij wilde namelijk zeker weten dat ze naar hem zouden luisteren, want dat was iets wat hij erg op prijs stelden. Zijn pokémon moesten blindelings in hem kunnen vertrouwen en dat zouden ze ook doen in het gevecht. De aankondiging dat de eerste gevechten zouden starten over een paar minuten brachten hem echter weer terug naar het veld waar hij op zou staan. Tegenover hem stond een andere man, iets ouder en misschien wel iets meer ervaren met wedstrijden dan hijzelf, maar hij was ervan overtuigd dat hij de gozer aankon.

Zodra de wedstrijd begonnen was had hij zijn pokéballs tevoorschijn gehaald en zijn twee pokémon opgeroepen. Zijn Shiftry en Manectric. Gespannen bleef hij staan, terwijl hij wachtte op de twee pokémon die zijn tegenstander in bezit had. Hij balde zijn vuisten en staarde naar de overkant van het veld. Dit was een spannend moment voor hem, welke pokémon had de tegenstander? Was hij in het voordeel, of juist in het nadeel?

Lichte irritatie was zichtbaar op het gezicht van de roodharige jongen, terwijl zijn blik strak gericht stond op één van zijn twee overhandigde Pokémon. Immers kende hij deze Pokémon maar al te goed, had hij er zelfs zelf één. Gewoonlijk zou dit inderdaad een voordeel zijn voor hem, zou het betekenen dat hij meer van zijn Pokémon wist dan de eigenlijke bedoeling was. Maar, in dit simpele geval zou het nadelig zijn. Arya was zoveel geavanceerder, zoveel… Beter dan deze Pokémon. Met de aanvallen die hij haar speciaal had geleerd, zoals fire blast en charge beam, zou de Mawile geen kans maken tegen Arya. En toch moest hij het er maar mee doen.
Hij wist eigenlijk niet eens waarom hij meedeed.

Bij het zien van zijn tegenstander hief Aiden kort één wenkbrauw op, maar al snel besloot hij niet te oordelen. Immers zag de Shiftry eruit als een goede Pokémon. De roodharige gooide dan ook zijn twee balls omhoog, om de Mawile en Linoone te showen. Oké, tijd om af te gaan.
“Mawile, begin maar. Fairy Wind,” sprak Aiden kalm. De Mawile begon rond te draaien en vuurde haar fairy wind af op de Pokémon op wie de aanval het effectiefst zou zijn: Shiftry. “Mud sport, Linoone,” sprak Aiden vervolgens. De Linoone voerde de aanval uit die elektrische aanvallen enorm zwakker zou maken. Dus, hij had het voordeel over de één en de ander zou minder sterke aanvallen hebben. Dit zou nog interessant worden.

De andere trainer was hem voor en voordat hij het wist had de Linoone voor hem al een Mud Sport gedaan om zijn elektrische aanvallen veel zwakker te maken. Zachtjes schudde hij met zijn hoofd, terwijl hij zijn strategie om te winnen veranderde. Hij moest dit winnen. Hij mocht niet verliezen van een andere trainer. Dit kon hij best! "Shiftry, ontwijk!" Probeerde hij nog, maar de Shiftry was nog niet bepaald heel alert op het veld en kreeg de aanval tegen zich aan. De pokémon kreunde zachtjes en Alex schudde met zijn hoofd. Hopelijk was het geen knock-out aanval voor zijn Shiftry. "Shiftry, doe Leaf Tornado!" Natuurlijk deed de pokémon dit op de pokémon die hem had aangevallen, en terwijl scherpe bladeren zich rond de Mawile vormden, richtte hij zich op zijn Manectric. "Goed, Manectric, goed quick attack en dan Fire fang!" Zijn Pokémon begon op volle snelheid te rennen. Doordat de mud sport was uitgevoerd, zou hij elektrische aanvallen moeten vermijden. Dit kon nog wel eens een probleem worden.