The face I came to know is missing

De ander duwde hem alleen meer tegen de muur en kneep zijn ogen gepijnigd toe. Verdomme, dat was niet fijn! Stop! Gvd... "Jij was degene die opeens verdween." Hij was degene die opeens verdween? Hij had school en een familie lmao hij had andere dingen buiten hem. "Ik heb iedere dag op je gewacht, maar jij was degene die niet terug kwam." Hmpf. Hij kreunde echter even en kneep een oog dicht vand e pijn toen de ander hem steviger vastnam aan zijn schouders... Ugh... Waarom deed hij dit? "En toen je terug kwam maakte je het meteen uit." Klonk er... Gvd, laat hem los stef, gvd.. it hurts. "Ik weet zelf ook wel dat ik een slechte boyfriend ben..." Ugh... "Ik weet dat ik lui ben, ik niks romantisch doe, ik niet goed ben in luisteren..." Ja... Ja gvd... "Ik weet dat ik een bitch ben, ik niet goed ben in contacten onderhouden, ik een slons ben en eigenlijk alles ben wat jij haat." Hij knipperde even keek strak naar hem maar slikte even want het dede pijn, hoe de ander hem vast had. "Je bent een klootzak," klonk er plots trillerig van de jongen af. Een traan gleed uit zijn ooghoek, langs zijn wang, naar de grond toe. "Ik wilde het niet uitmaken maar ik had geen andere keuze! Gvd wanneer ga je dat inzien idioot!" zei hij boos maar trillerig... "Waarom moet je me altijd pijn doen?" gvd... Hij snikte even... Gvd...

De jongen kreunde alleen maar, ja, het moest pijn doen. Hij had ook pijn oke. "Je bent een klootzak," klonk er trillerig van de ander af, waardoor hij even langzaam op keek naar de ander. Het waren niet de woorden waardoor hij opkeek, het was door de manier waarop de woorden werden gezegd. Trillend. Toen hij een traan zag over de wang van de ander beet hij even op zijn lip. "Ik wilde het niet uitmaken maar ik had geen andere keuze! Gvd wanneer ga je dat inzien idioot!" klonk er boos maar trillend van de jongen af, waardoor hij even verward knipperde. Wat..? Hoezo had hij geen andere keuze? Hij snapte hem echt niet meer. Hij was hem echt even helemaal verloren op dit moment. "Waarom moet je me altijd pijn doen?" klonk er waarna de jongen snikte en Stefan de ander langzaam los liet. "Wat bedoel je met... je had geen andere keuze dan het uit te maken?" sprak hij verward tegen de ander. Hij snapte er echt helemaal niks meer van.. Waarom moest het uit als de ander het helemaal niet uit wilde maken in de eerste plaats? Dat was alleen maar gemener om te horen dan alles wat hij net had opgenoemd.

Hij werd los gelaten en snikkend legde hij zijn handen in zijn gezicht... Fucker, asshole... Asshole! Gvd... "Wat bedoel je met... je had geen andere keuze dan het uit te maken?" Uh? Hij trilde even en duwde de ander trillend weg waarna hij weg wandelde, snikkend. Hij jankte nooit, niet dat ie dat ooit bij Stefan had gedaan in al die jaren. Het was vreemd als hij nog maar enige negatieve emotie toonde. Of het was happy dandy of het was niks.. Dat was wat hij zichzelf voor de ander had opgelegd, niet? Sigh, hij wist het zelf niet eens meer. "Muk off!" zei hij trillend, luid en vooral gebroken. Hij moest het zelf maar snappen. Zijn trillend lijfje bewoog zich snel verder. Hij haatte dit. Zijn emoties, zijn verdomde emoties.

Toen de ander alleen maar meer begon te janken voelde hij zijn hart alleen maar pijn doen.. Verdomme... Dit voelde niet goed. Hem zo in pijn zien voelde niet goed. De ander duwde hem weg en begon weg te wandelen. Nee, Icarus... verdomme... "Muk off!" klonk er van de ander af, maar dat deed hij niet. Hij liep snel achter de ander aan en hugde hem. En stevig ook. Hij ging niet weg. Hij wilde bij hem blijven. Verdomme. Icarus, hij snapte het niet. Hij trilde zelf ook, dit deed teveel pijn. "Ica.. alsjeblieft..." sprak hij trillend tegen de ander, terwijl hij zijn ogen sloot. Hij wilde hem zoveel zeggen. "Ga niet weg.." sprak hij tegen de ander terwijl hij hem steviger hugde. Hij snapte het niet, waarom waren ze uit elkaar als ze nog steeds van elkaar hielden? "Ik hou van je... Alsjeblieft..." sprak hij met een trillende en smekende stem. Hij slikte even en trilde wat, iets wat hij ook niet vaak deed.

Hij was nu echt pissed off... en voor een emotieloze jongen zoals hem was dat echt al ver. Hij was er klaar mee, met alle leugens, alle pijn die hij hem aandeed. Stomme Stefan en zijn luiheid. Het was zijn schuld volgens de blondine, hij deed niks zei hij. Hij deed zoveel meer dan dat hij deed en nu stond hij hier, met tranen in zijn ogen. Hij haatte janken. Hij haatte hem. Hoe kon ooit gehouden hebben van zo'n egocentrisch persoon. Het duurde echter niet lang voordat de kerel hem omarmde en de kleine blauwharige zijn ogen toekneep. Hij wilde niet. Stop. "Ica.. alsjeblieft..." sUgh... "Ga niet weg.." Ugh? Hij trilde even zachtjes en opende zijn ijskoude blauwe ogen. Hij kon de ander niet zien, maar wel diens armen en probeerde met het beetje macht dat hij had zich los te krijgen. "Ik hou van je... Alsjeblieft..." Ugh. "Ik hou niet meer van jou!" verdorie. "Niet na vandaag, niet na nu! Ik haat je! Laat me los!" gvd... Klootzak...

De jongen wilde echt niet... en hij wist niet waarom niet. Waarom niet Ica? Verdomme. Hij wilde gewoon terug met de ander zijn. Zonder hem was hij gewoon een mess, een niets. "Ik hou niet meer van jou!" klonk er van de jongen af, waardoor hij even fronste en even trilde. Waarom? Waarom zei hij dit opeens? Hij was zo bang. Hij wilde niet weer de ander kwijt raken... gvd.. "Niet na vandaag, niet na nu! Ik haat je! Laat me los!" klonk er van de ander, waardoor hij even trilde. Waarom.. gvd.. Hij keek naar hem. "Waarom haat je me?" sprak hij tegen de ander, trillend. "Is het omdat ik niet over mn haarkleur heb verteld? Niet over m'n oogkleur?" gvd...

De ander liet hem maar niet los en dat maakte hem gek vanbinnen, gek van woede uiteraard. Hij had er een bloedhekel aan dat deze vent hem van alles aan het wijsmaken was en daarna nog eens een uitleg wilde. "Waarom haat je me?" Klonk er. Hij kon de emoties niet eens horen in diens stem omdat ze niet tot hem doorkwamen, geen interesse in wat de ander voelde of uitbracht, enkel in zijn woorden, de neutrale woorden. "Is het omdat ik niet over mn haarkleur heb verteld? Niet over m'n oogkleur?" Hm? "Jij bent een leugen en dat weet je, van je uiterlijk tot je persoonlijkheid, zelfs je job," klonk er grommend. "Ik heb jou niet nodig en jij mij niet, ga gewoon weg! Je bent irritant," gvd.

De jongen leek echt gewoon niet te caren... verdomme... Hij trilde even en slikte even. Waarom gebeurde dit... verdomme.. "Jij bent een leugen en dat weet je, van je uiterlijk tot je persoonlijkheid, zelfs je job," klonk er grommend van de jongen af. "Ik heb jou niet nodig en jij mij niet, ga gewoon weg! Je bent irritant," Hij keek even naar hem en trilde iets. "En je denkt niet dat ik daar een reden voor heb? En waarom is mijn persoonlijkheid een leugen?" sprak hij even half grommend. "En ja nee, even voorstellen. Hallo ik ben Stefan Bergström en ik zit bij Team Rocket, zou je willen daten?" sprak hij grommend tegen de ander, terwijl hij de ander bleef vasthouden. "Denk je dat we dan ooit een relatie aan zouden zijn geweest?" sprak hij even trillend tegen de ander, waarna hij even slikte. "En m'n uiterlijk, wat denk je? Dat een jongen met een redelijk donkere huid, blonde haren en gouden ogen niet eruit springt?" gvd... Hij haatte dit. "Ik werd gepest omdat ik er zo uit zag, is het dan niet normaal dat je dat verandert?"

De ander trilde ugh... aansteller. "En je denkt niet dat ik daar een reden voor heb? En waarom is mijn persoonlijkheid een leugen?" Zijn persoonlijkheid was een dik leugen. "Alles!" ugh... "En ja nee, even voorstellen. Hallo ik ben Stefan Bergström en ik zit bij Team Rocket, zou je willen daten?" Ugh. trillens kneep ie zijn ogen toe, just shut up idiot! Verdorie hij had zo'n haat aan de ander nu. "Denk je dat we dan ooit een relatie aan zouden zijn geweest?" Huuh? "En m'n uiterlijk, wat denk je? Dat een jongen met een redelijk donkere huid, blonde haren en gouden ogen niet eruit springt?" Ugh... "Ik werd gepest omdat ik er zo uit zag, is het dan niet normaal dat je dat verandert?" Hij legde zijn handen op zijn oren. "Just shut up!" gvd. Hij was zo klaar met hem.

De jongen wilde niet eens naar hem luisteren, gvd. Hij trilde even en keek weg, maar liet hem los. Hij keek naar hem en zette een stap terug. "Fine.." sprak hij zachtjes tegen de jongen, waarna hij naar hem keek. "Als je niet eens naar mijn kant van het verhaal wilt luisteren en in je eigen leugen wilt leven, dan ok." sprak hij tegen hem, waarna hij zijn handen in zijn zakken stopte. "Want zo 'rechtvaardig' ben je dan wel."