Find The Drunk

Had ze wat te doen? Ze had even langs willen gaan bij de Ranger Base om te kijken of er nog wat te doen was, maar dat was geen verplichting. Ze had immers net pas haar nieuwe gear, dus kon ze best nog wel eventjes een rust pauze inlassen. Ze beet op d'r lip, keek eventjes weg en gaf hem toen spontaan een knuffel. "Ik wil niet dat je weg gaat," zei ze zachtjes, met haar gezicht in zijn borst. Ze snoof zijn geur op, vervloekte zichzelf dat ze zich zo makkelijk mee liet gaan hierin, maar voor nu wilde ze gewoon geloven dat het goed zou komen. Dat ze echt bij elkaar zouden kunnen blijven.

Ze voelde zijn hand op haar hoofd en voor een moment was het stil om haar heen. Ze hoorde zijn hartslag in zijn borstkas en wist dat voor het moment alles goed was. Voor nu kon ze gelukkig zijn, voor nu was ze samen met diegene waarmee ze samen wilde blijven. Ze wilde niet eens nadenken over wat de toekomst zou kunnen brengen. Ze wilde in het hier en nu blijven en gewoon zo blijven staan. Ze sloeg haar armen om zijn rug en hielt stevig vast. "Ik hou van je," mompelde ze zachtjes.

Ze glimlachte eventjes toen ze zijn woorden hoorde en gaf 'm een kusje op zijn kaaklijn. Waarom hadden ze zo lang moeten wachten hierop? Als hij gewoon bij haar was gebleven toen, was dit alles zo veel beter af gelopen. Dan had ze 'm misschien ook van veel meer kwaad kunnen ontdoen.. Maar dat waren alleen maar "what if" situaties. "En ik van jou," zei ze met een zekere stem dit keer. Ja, ze hielt van hem, al was ze bang 'm kwijt te raken als er iets fout zou gaan. "Zal ik dan maar ontbijt gaan maken," zei ze met een glimlach, terwijl ze 'm zachtjes in z'n bak porde.

"Laten we nou eerst maar eten halen," zei ze rustig. Ze klemde haar lippen op elkaar toen hij haar een kus in d'r nek gaf en zuchtte zachtjes. Ze legde haar hand tegen zijn borstkas aan, klaar om 'm weg te duwen, maar wist niet zeker of ze dat wel wilde. "Dacht 't niet," zei ze, met enige onzekerheid in d'r stem. Haar blauwe ogen stonden minder streng dan normaal, terwijl ze 'm aankeek en vluchtig een kus op z'n lippen drukte. "Kom," zei ze zachtjes, terwijl ze z'n hand pakte en 'm meeleiden naar de keuken toe. Dat ze beide alleen een handdoek omhadden? Wat maakte het uit, niemand die 't zag. Het geluk van de liggen van haar appartementje.

"Who said I lost?" zei Claudia met een ondeugende glimlach op d'r gezicht. Toen ze in de keuken waren, keek ze eventjes snel naar de stoel waar alles in begonnen was en zuchtte zachtjes. Bij het horen van Flynn's woorden, draaide ze zich om en duwde hem zachtjes tegen de bar aan. Ze leunde naar voren toe en gaf 'm een lichte zoen, plagend en verleidelijk. "Mhm," zei ze zachtjes, voordat ze zich omdraaide en de keuken in liep. "Wat wil je hebben?" vroeg ze rustig, in haar achterhoofd 't antwoord al wetend. Het bleef Flynn immers.

Het antwoord was precies wat ze had verwacht, misschien kon ze hem dan toch beter dan dat ze wilde toegeven. Maar om eerlijk te zijn, ze konden elkaar dan ook wel aardig wat jaren, maar dat wilde niet zeggen dat ze ook echt veel van hem wist. Want ze bedacht zich dat ze eigenlijk best weinig van Flynn af wist.
Claudia schudde haar hoofd terwijl ze de keuken in liep en wat kastjes open trok. "Ei met spek?" opperde ze, terwijl ze de inhoud van haar half lege koelkast doorkeek. Ze moest nodig weer boodschappen gaan doen, maar wist dan ook niet zeker hoelang ze nog in dit deel van Kalos zou verblijven. Misschien moest ze toch maar eens gaan zoeken naar een transport pokémon, zodat ze niet de hele tijd op en neer hoefde te reizen.

Claudia glimlachte eventjes en liep naar de koelkast om de spullen te pakken. Ondertussen zetten ze de wasemkap aan en pakte de aansteker om het gasfornuis te ontsteken. Rustig pakte ze de eieren en het spek uit de koelkast en legde alles alvast klaar. Gelukkig had ze vroeger wel iets van koken geleerd en had ze in haar vrije tijd nog wel eens zien om goed te kokkerellen.
Bij de vraag over het bedrijf liet haar eventjes stilstaan. Ze zuchtte zachtjes en draaide zich om naar Flynn, terwijl ze haar ontbijt goed in het oog hielt. "De company is in goede handen, ik had behoefte aan wat ruimte en besloot te gaan reizen. Het was puur toevallig dat ik je hier tegen kwam in Kalos," zei ze rustig, terwijl haar blauwe ogen in zijn rode ogen bleven hangen.

Ze wist niet waarom, maar ze wilde de informatie dat ze Ranger was geworden het liefst achter zich houden. Op een of andere manier had ze het idee dat Flynn dat niet echt goed zou kunnen waarderen en ze wilde dit moment alles behalve verpesten. "Deandre en ik zijn hard aan het trainen om de eerste gym te gaan doen. Ik ben bang dat mijn training met Sneaux een beetje uit de hand gelopen is, waardoor ze te sterk is om de gym te gaan doen," zei ze met een kleine blos op haar gezicht. Ze had er niet echt rekening mee gehouden dat er een cap op zat hoe sterk je pokémon mochten zijn om mee te doen aan een gym. Ach, het had haar wel genoeg gemotiveerd om iemand anders te gaan trainen en Deandre deed dat opvallend goed. "Ben jij bezig met de gyms dan?" vroeg ze daarna, terwijl ze de eieren en het spek in de pan deed.