Find The Drunk

Na een warme, stomende douche stapte Claudia uit de douche en pakte een handdoek om zichzelf af te drogen. Een geluid beneden trok haar aandacht en terwijl ze Flynn achter liet in de douche, pakte ze haar badjas en sloeg die om. Daarna vertrok ze naar beneden toe. Voorzichtig in haar stappen en zonder enige geluid te maken, liep ze de trap af en bleef verstijfd onderaan staan. Er stond ... iets in haar kamer. Een grote blauwe pokémon keek haar met grote ogen aan en zetten een stap naar voren toe om haar een hand te geven ofzo? Ze voelde woede opkomen en kneep een hand tot een vuist. "FLYNN!?!?"

Ze trilde van woede en toen ze de voetstappen van Flynn hoorde draaide ze zich om. Zijn woorden drongen niet eens tot haar door, haar blauwe ogen spoten vuur terwijl ze een vinger uitstak naar de pokémon die midden in haar woonkamer stond. "Wat. Is. Dat!?" siste ze naar hem. "Waarom staat dit in mijn kamer!?" Dit waren echt de geintjes waar ze niet tegen kon, helemaal niet. "Is dit weer eens een van jouw zieken grapjes!? Is dit hoe je me terug betaald nadat ik je uit de goot heb getrokken en je een slaapplaats aanbood!?" Ze snoof verontwaardigd voordat ze zich met de rug naar de man toe keerde en razendsnel begon na te denken over hoe ze deze pokémon in Arceus' naam uit haar woonkamer ging krijgen.

Claudia snoof verontwaardigd toen Flynn zei dat hij er niets mee te maken had. Ja, vast. Het zou wel. Ze kon maar één iemand die zo'n geintje zou uithalen en dat was hij. Flynn haalde een pokémon erbij, een Liepard zo te zien, die eveneens niet blij was met de blauwe pokémon die nog steeds nieuwsgierig aan het rondkijken was in haar kamer. Achter zich hoorde een zacht gemiauw en nu pas viel 't haar op dat Sneaux er ook was. "Ja, je mag meehelpen," zuchtte Claudia naar de Glaceon, die met een hoge staart naast de Liepard ging staan en rustig d'r pootje ging aflikken. "Zorg ervoor dat dat ding uit mijn huis verdwijnt, ik ga me omkleden," siste ze naar Flynn toe, terwijl ze zich omdraaide en terug naar boven liep.

Sneaux keek omhoog naar de man die naast haar stond en liet een rustige "Ceon~" horen, voordat ze haar pootje over d'r kop heen haalde. Ze rekte zich uit, geeuwde uitgebreid en schudde zichzelf daarna uit voordat ze zich richtte op de blauwe pokémon die voor hen stond. Geen zin om te wachten op de Liepard die naast haar stond en wetend dat haar trainster niet aanwezig was, sprong ze op de pokémon af met een Shadow Ball aanval. De zwart/paarse bal schoot in de richting van de blauwe pokémon, die 'm met z'n dikke lijf opving, waardoor zijn aandacht werd getrokken. Rustig stapte Sneaux achteruit, zodat mocht er een aanval komen, de Liepard deze kon opvangen. Zo baasje, zo pokémon, aye?
Ondertussen was Claudia op d'r bed gaan zitten en zuchtte zachtjes. Haar humeur was iets gekalmeerd en ze keek om naar de plek waar Flynn net nog had gelegen. Goed, misschien had ze wat overreacted, maar wie kon haar de schuld geven? Er stond opeens een wild vreemde pokémon in haar huis, die makkelijk haar hele kamer over hoop kon halen...

De Glaceon miauwde rustig toen ze naar achter liep, op het moment dat Flynn voor haar en zijn eigen pokémon ging staan. Wat jammer nou, ze had liever eens willen zien hoe die paarse vlooienbaal werd aangevallen. Haar aandacht werd getrokken door het rode lint dat door het raam naar buiten waaide. Ze zetten zich af tegen de grond en met de gladheid van ijs schoot ze door het open raam heen, achter het lint aan.

Ondertussen had Claudia zich omgekleed en stond voor de spiegel. Ze wilde haar excuses niet aanbieden aan Flynn, maar ze wilde 'm ook niet nu al verliezen door haar gedrag. Ze zuchtte zachtjes en liep naar het raam toe dat ze open had gegooid. Daar zag ze nog net hoe Sneaux achter een rood lint aan ging. Wat was die pokémon nou weer van plan?

Rustig keek Claudia toe hoe haar pokémon soepel over de muren heen sprong en het rode lint uit de lucht plukte. Toen ze opkeek en door had dat haar trainster naar haar stond te kijken, flikte ze met d'r staart en via een snelle en behendige manier sprong ze tegen een muur omhoog, recht in de armen van Claudia. Precies op het moment dat Flynn achter hen de kamer binnen kwam stormen met de vraag waar z'n broek was omdat hij achter haar pokémon aan moest gaan. "Deze pokémon?" vroeg ze rustig terwijl ze zich naar haar vriend omdraaide. "Kalm aan Flynn," vervolgde ze daarna. "Ik geloof niet dat de Tangrowth kwaad in de zin heeft." Ze pakte het lint over van Sneaux en gaf 't aan Flynn. "Read for yourself,"

Claudia's scherpe blauw ogen hielden Flynn in de gate. Ze wilde d'r excuses niet aanbieden, dat was iets wat ze nooit had kunnen doen. Iets wat haar nooit was aangeleerd. Immers kreeg ze altijd te horen dat datgene wat ze deed goed was, of beter kon, maar nooit dat ze iets fout had gedaan. Fout in de opvoeding, zullen we dan maar zeggen. "Ik ben al lang blij dat die niets gesloopt heeft," zei ze op een rustige toon, voordat ze het raam weer dicht draaide, voor het geval Flynn 't echt te koud zou krijgen. "Ik geloof dat we een plek hebben gevonden om te gaan eten," concludeerde ze daarna. Ze zuchtte zachtjes en zetten Sneaux op de grond. "Ik ga naar beneden," zei ze rustig, voordat ze langs hem heen liep. "Het spijt me," mompelde ze moeizaam, terwijl haar schouder lands de zijn streek en ze door de deur verdween.