Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit]

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] vr aug 18, 2017 9:33 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Het publiek wilde een encore – en Cecille werd aangekeken. Ze grijnsde breed, want ze had meteen door waar Jean-Pierre op doelde. Zelf had ze wel zin in een nummer met een vrolijk deuntje en ze kende wel een meezinger van de radio die precies in die categorie viel. Het was niet echt van haar tijd, maar hey, dat betekende niet dat ze het niet mocht zingen. Cecille nam een keer diep adem en opende haar mond om aan het refrein te beginnen. Misschien kende JP hem ook. “’t Is altijd lente in de ogen van de tandartsassistente,” zong ze met een glimlach. Ze herhaalde de zin nog eens, voordat ze over kon springen naar een andere. “Voor de patienten van d’assistente is het aaaaltijd lente.”

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] do aug 24, 2017 11:06 am

Hij begon te glunderen. Die kende hij wel. Automatisch begon hij met zijn mond het stuk dat de gitaar speelt na te doen. Zo af en toe gooide Baltasar een "Lente!" erdoorheen. Onbedoeld begon hij met zijn hoofd mee te bewegen op het ritme. En voor hij het wist was hij niet heel effectief meer aan het lopen. Laten we maar zeggen dat hij morgen zijn bilspieren ging voelen door al dat swingen. Af en toe maakte hij een draai om zijn as. Hij was zo erg met zijn voeten bezig dat hij ze niet altijd meer stabiel op de grond had staan. Maar je kon natuurlijk altijd gewoon net doen alsof dat bij het dansje hoorde.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] zo aug 27, 2017 3:15 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Jean-Pierre herkende het lied en begon mee te doen. Hij zong echter niet: hij deed de akoestische gitaar na. Dat niet alleen; hij begon ook te dansen en dat was voor Cecille natuurlijk een teken om mee te swingen. Ze begon met haar heupen te wiegen en in plaats van naar voren te blijven lopen, nam ze af en toe wat passen terug om op haar plek te blijven dansen. Ze zwaaide af en toe ook met haar armen – voornamelijk om ritme te houden met haar passen, maar soms ook een klein beetje om haar evenwicht te bewaren. “Zij lacht naar mij! Ik lach naar haar!” zong ze verder. “En het is voorjaar!” Cecille zag dat mensen hen vreemd aankeken, maar die mensen schonk ze gewoon een hele vrolijke, enthousiaste glimlach terwijl ze verder zong. “Het maakt niet uit, al raak ik al m’n tanden kwijt! Want het is lente, lente voor altijd!” De woorden kwijt en altijd trok ze zo lang ze kon. Daarna ging ze over op het refrein, haar blik op Baltasar gericht, terwijl ze met haar wijsvingers naar hem wees. “Solo!”

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] zo aug 27, 2017 4:08 pm

"Lente! Lente! Lente! Lente!" Het ritme had hij wel te pakken, maar hij kon natuurlijk niet zeker weten of wat hij zong ook echt het refrein was. Jean-Pierre zat ondertussen helemaal in de zone. Die zag niks meer, die zag ook niet dat hij bijna tegen een lantaarnpaal aan liep. Maar Baltasar, die het liedje staakte, pikte hem op zijn hoofd. "Auw." Zeurde hij, waarna hij de lantaarnpaal voor zijn neus zag. Dat.. was vanochtend ook bijna gebeurd. Maar toen had Mimi zich ermee bemoeid. Hah.. Baltasar zou er prima bij passen zo.. Hij draaide zich naar Cecille met een grote grijns en een duim in de lucht. "Niks aan de hand."

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] zo aug 27, 2017 5:52 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Baltasar moest nog even oefenen op de tekst, maar Cecille merkte dat hij wel zijn best deed. Dat was voor haar meer dan genoeg. De glimlach die op haar lippen speelde bewees dat. Jean-Pierre liep toen bijna tegen een lantaarnpaal op, maar gelukkig was zijn Chatot daar om hem daarvan te beletten. Cecille had het ook pas door toen zijn “auw” haar gehoorgang bereikte. Ze keek verbaasd naar het tafereel en kon het niet laten om even te lachen. “Misschien moeten we even een toontje lager zingen,” grapte ze, doelend op het feit dat ze zich ook op de weg moesten concentreren. Dat kon niet echt als je je ogen sloot om je te focussen op het zingen en dansen.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] wo aug 30, 2017 1:42 pm

Ja.. deze was dan weer wat minder grappig. Maar hij toverde wel een beleefd lachje tevoorschijn om haar niet te beledigen. Vervolgens legde hij zijn hand op zijn hoofd en wreef even. Dat hielp vaak tegen de pijn. Hij wist niet waarom dat werkte. Het was hem ooit eens uitgelegd. Iets met zenuwen. En daarvan kreeg hij het op zijn zenuwen. "Laten we onszelf dan maar wegwijs maken." Doelend op.. naja.. op de weg volgen. Sorry, die was niet zo clever. Hij ging al een beetje meer richting de rechter kant van de weg lopen en wachtte totdat Cecille weer naast hem liep.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] wo aug 30, 2017 10:40 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

“Ha!” Cecille grijnsde geamuseerd op zijn woordgrapje. Voor haar was bijna elke wel goed. Ze was ook blij dat hij gewoon mee deed, want ze kende er genoeg die er echt een hekel aan hadden. De blondine merkte dat Jean-Pierre wat meer naar rechts liep en volgde hem haast automatisch. Hij wist de weg naar zijn eigen concert sowieso beter dan zij. “Wil je nog een opwarming doen? Of zijn we er bijna?” vroeg ze aan hem, al keek ze ook vluchtig naar Baltasar.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] do aug 31, 2017 9:44 am

"Ik denk dat dat genoeg oefeningen voor nu waren." Het waren niet echt stemoefeningen geweest. Het was gewoon zingen. Maar dat maakte niks uit. Zingen was leuker. Maar stemoefeningen bestonden uit wat meer, en wat hardere, vreemde geluiden. Je moest immers je stembanden rekken naar verschillende hoogtes. "Genoeg! Genoeg! Oefeningen!" Ah nou, Baltasar leek het er ook mee eens te zijn. "Uhm, ja. Een rechts en een links en dan zijn we er. En die rechts, is de rechts van nu." Hoe doe je spreek?

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] do aug 31, 2017 10:11 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Jean-Pierre vond het wel genoeg. Cecille had liever nog een liedje gedaan, want ze vond het heerlijk om te zingen en dansen, maar legde zich wel bij het besluit neer. Hij had vast gelijk. Zijn energie moest ook een beetje opgespaard blijven. Baltasar liet in ieder geval luid en duidelijk merken dat hij er ook genoeg van had. De blondine keek de twee met een schaapachtig grijnsje aan. Ze zouden haar vast niet kunnen bijhouden met een karaokeavond. JP praatte vervolgens zo snel en abrupt over hun afslag, dat Cecille er meteen iets uitfloepte. “Hu–wa–Waar is rechts?!”

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] do sep 14, 2017 10:09 am

Hij had nog maar net een stap de hoek om gezet, toen Cecille die bijzonder uiting van intelligentie liet horen. "Vragen we ons dat niet allemaal wel eens af?" Grapte hij. De draak steken met filosofie, het was leuk. "Maar de rechts die je zoekt is de rechtdoor van de mij." Mja, het klopte wel, maar dat betekende niet per se dat het er allemaal duidelijker op zou worden. Ze moest hem gewoon volgen. Daar kwam het eigenlijk op neer. "Rechtdoor! Rechtdoor!" Dankjewel Baltasar dat je het nog een beetje meer onduidelijk maakt.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] za sep 16, 2017 3:59 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Cecille fronste licht bij het horen van Jean-Pierre’s woorden. Euh… Was dat een grapje, of vroeg hij zich echt vaker af waar rechts was? De blondine raakte alleen maar meer in de war toen hij zei dat haar rechts zijn rechtdoor was. Voorzichtig zette ze een stap naar rechts. Baltasar herhaalde het woord rechtdoor nog eens, waardoor ze een stap naar links deed. Nee, wacht. Hè? Ze keek JP aan. Hij had de afslag al genomen, dus ze moest die kant op. Cecille’s eureka-moment volgde niet veel later en ze zette weer een stap zijn kant op. Zo. “Hier is rechts.”

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] zo sep 17, 2017 10:25 am

Hij kon niet anders dan even glimlachen. "Heel goed Cecille. Je hebt het voor elkaar gekregen." "Voor elkaar! Voor elkaar!" Hij stond daar gewoon een beetje op haar te wachten eigenlijk. Het voelde een beetje alsof hij een dagje op zijn neefje aan het passen was, en zijn neefje deed zich de moeite om grapjes te maken. Dat vond hij altijd leuk. Dan ging hij lekker meedoen met gek doen. Nu hoefde ze alleen nog een poepgrapje te maken en het was gewoon precies hetzelfde. Misschien moesten de twee elkaar eens ontmoeten. Die zouden elkaar wel de hele dag bezig kunnen houden.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] zo sep 17, 2017 4:55 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Ze voelde zich voor heel even een klein kind – en dat ging natuurlijk gepaard met een kinderlijk grijnsje. Cecille vervolgde haar weg naar Jean-Pierre’s rechtdoor. Het leek erop dat een eindje verderop de weg naar links afboog. Om er zeker van te zijn dat ze hen niet het verkeerde pad op zou leiden, wees ze naar het pad naar links. “En daar moeten we links?” vroeg ze aan hem. Dan waren ze er inderdaad bijna. Cecille zag andere mensen daar al heen lopen. Kwamen die allemaal voor de optredens? Misschien kon ze dan helemaal niet vooraan staan…

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] di sep 19, 2017 1:15 pm

"Dat is correct en tevens juist." Antwoordde meneer Dupuit. Hij liep dan ook al meteen maar die kant op. "Juist! Tevens!" Okay eigenlijk begon het tetteren in zijn oor toch wel een beetje vervelend te worden. Baltasar! Houdt je snavel! Dat riep hij natuurlijk niet echt. En hij zou het ook gemeen vinden om dat te doen. Hij stak zijn handen in zijn zakken liet zijn schouders zakken. Het was toch altijd wel een beetje spannend om op te treden. En op deze manier probeerde hij zijn lichaam al een beetje te laten ontspannen. Het was leuk, maar spannend.

Onderwerp: Re: Shake it Off [+Jean-Pierre Dupuit] vr sep 22, 2017 1:10 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Een korte stilte viel. Cecille wist niet zo goed of het nu aan haar was om die te breken of dat ze het juist even zo moest laten. Ze keek heel even naar Jean-Pierre om te zien welk besluit ze moest nemen, maar toen zag ze iets in haar ooghoek dat haar aandacht trok. Ze zag een heel bekende pick-up truck de straat in rijden. Of, nou ja, die deed een poging tot. De mensen liepen een beetje in de weg, dus stopte de wagen halverwege en reed toen stapvoets een beetje verder. Cecille maakte oogcontact met één van de personen die achterin de bak zaten. Meteen zwaaide ze enthousiast. “Hey jongens!” riep ze naar de band. Er werd vrolijk teruggezwaaid.

Gesponsorde inhoud

» Jean-Pierre Dupuit
» Is it too late now to say sorry? [&JEAN-PIERRE DUPUIT]
» Jean-Pierre's Pokédex
» Quack me up![+Jean-Pierre]
» For Arceus shake (OPEN)