So close

Het had langer geduurd dan nodig zou zijn geweest, maar eindelijk ging hij het doen. Een dag geleden was hij in Santalune City aangekomen, klaar om de gym daar uit te dagen. De dag ervoor had hij nog in het pokémon center gevraagd welke pokémon dat er juist gebruikt werden. Hij had altijd gedacht dat het een Surkit en een Vivillion was, maar hij wou zekerheid, en die kreeg hij ook. Er werd bevestigd dat het inderdaad die twee pokémon waren die zouden worden gebruikt dus het moest geen probleem zijn. Sou had ondertussen al vier pokémon, waarvan hij er maar drie zou gebruiken als het nodig zou zijn. Cyndaquil was zeker nog niet sterk genoeg, die zou er na één aanval van de tegenstander al uit liggen. Natuurlijk zou Soul een grote voorsprongen hebben gehad moest Cyndaquil sterk genoeg zijn geweest om te vechten. Het was een vuursoort en één van de pokémon was bug. De andere natuurlijk ook, maar die was ook deels water. Nee, Soul zou echt een voorsprong hebben gehad moest de kleine Cyndaquil bruikbaar zijn geweest maar zo moest het ook lukken. Het werd enkel een iets grote uitdaging daardoor.
Met een koffie in zijn handen zat Soul voor het pokémon center op de grond met zijn rug tegen de muur van het gebouw aan. Het was bijna middag maar toch was de jongen nog maar net wakker. Hij had besloten om eens lang uit te slapen voor de verandering. Meestal was hij vrij vroeg wakker omdat hij zo snel mogelijk iets wou gaan doen, maar voldoende rust hebben mocht ook wel eens. Terwijl dat hij een sip nam van zijn koffie zat Cyndaquil voor hem met een blaadje te spellen. Ze nam het in haar kleine mondje, gooide het omhoog en klopte er dan met haar pootje tegen. Zo was ze al een hele tijd bezig. Dratini was ondertussen ook aan het kijken en soms plaagde ze de kleine door het blaadje zo hoog te houden dat de vuur pokémon er niet bij kon geraken. Dratini die altijd alleen maar wilde spelen met iemand had eindelijk haar maatje gevonden. Vanaf de eerste dag konden die twee het al heel goed vinden met elkaar. Zijn twee andere pokémon had hij voor de veiligheid in hun bal gelaten. Milotic was toch geen fan van spelen en alles en Gyarados zou mensen nog schik aanjagen. Hij was niet meteen de meest aardigste. Langs de andere kant had hij nog steeds de slechte gewoonten van uit zijn bal te komen als Soul een conversatie aan ging met iemand.
De jongen nam nog enkele grote slokken van zijn koffie voordat die op was. De twee pokémon liet hij maar even alleen. Hij stond recht om de beker in de dichts bijzijnde vuilbak te gaan gooien voor hij weer terug ging. De Cyndaquil pakte hij weer op en vanzelf ging het kleine ding naar zijn hoofd waar het op ging liggen. 'Je weet het hé, geen vuur.' zei Soul terwijl dat hij zijn vuur pokémon nog probeerde aan te kijken. Deze maakten nog een geluidje dus Soul hoopte dat ze begreep dat ze het echt niet moest doen. De jongen had echt geen zin om kaal te worden, enkel omdat een pokémon van hem zijn haar in brand had gestoken. Dratini liet hij weer terug keren in zijn bal. Het was makkelijker om de pokémon zo mee te nemen dan als die zelf moest volgen. De bal hing hij weer bij de rest aan zijn riem. Soul overwoog om meteen naar de gym te gaan. Normaal gezien waren al zijn pokémon in orde, maar hij wou toch voor het zekere gaan. In plaats van naar de Gym te gaan ging hij eerst het pokémon center weer binnen. De drie bewoonde ballen haalde hij van zijn riem om die af te geven. 'Gewoon even snel checken of ze allemaal in orde zijn.' zei hij tegen de vrouw die aan de andere kant van de balie stond. 'Komt in orde, wacht daar maar even dan zullen we je roepen wanneer wel klaar zijn.' de vrouw gebaarde naar de verschillende zetels die er stonden voor ze verdween met de ballen.
Soul deed maar wat hem werd voorgesteld en hij zetten zich neer. Cyndaquil had besloten om even ergens anders te gaan zitten en dit werd de schoot van Soul. Hij had geen flauw idee hoe lang het wachten zou duren, maar waarschijnlijk niet al te lang. Of dat was wat hij toch hoopte. Voor hem op een tafeltje lagen enkele tijdschriften waarvan de jongen er één nam. Hij bladerde er maar wat door heen om wat tijd te doden. Soms las hij één van de titels in de hoop iets tegen te komen dat min of meer interessant leek, maar de helft van de tijd keek hij alleen maar naar de plaatjes die dat erin stonden. De meeste plaatjes waren van pokémon en verschillende voorwerpen die je kon kopen. Bij een artikel over potions stond een foto van verschillende potions en bij een artikel van poké ballen stonden verschillende pokéballen afgebeeld. Daar hield het zowat bij op. Er was maar één artikel dat hij echt had willen lezen. Eén dat ging over de organisatie van Team Rocket. Ja, hij had al eens over hen gehoord maar hij wist niet dat ze ook actief waren in Kalos. 'Je pokémon zijn volledig in orde.' hoorde hij de vrouw zeggen. Soul was juist van plan geweest om het artikel te lezen, maar nu ging dat niet meer. Het tijdschrift sloot hij dan maar gewoon weer en hij legde die weer bij de rest. Cyndaquil had zich weer verplaats naar zijn hoofd zodat ze jongen gewoon kon recht staan. Hij ging maar meteen naar de balie om zijn pokéballen waar aan te nemen en meteen weg te hangen aan zijn riem. 'Bedankt.'  zei hij simpel met een knikje voor dat hij zich om draaide om het pokémon center te verlaten. Zijn pokémon waren normaal gezien volledig in orde dus dat betekende dat hij de Gym eindelijk kon gaan uitdagen.

Lang duurde het niet voordat Soul bij de Gym was aangekomen. Santalune City was ook weer niet zo groot en het gebouw van een gym viel altijd wel goed op. Het was vaak groter dan de andere gebouwen en het had het gym teken eraan hangen. Je kon er gewoon niet naast kijken. De jongen stond dan ook voor het gebouw maar ging nog niet naar binnen. Nee, hij nam eerst zijn rugzak erbij en begon daar wat in te rommelen. Hij durfde te zweren dat hij er ergens nog één gezien had. Ze waren niet allemaal op, dat kon gewoon niet. Verschillende spullen  schoof hij uit de weg voor dat hij eindelijk vond wat hij zocht. Een lolly. Eén die hij speciaal had gehouden voor tijdens zijn eerste gym. Met de lolly in zijn hand hing hij zijn rugzak weer goed op zijn rug om vervolgens het papiertje los te peuteren. Het was altijd even sukkelen om het los te krijgen want om de één of andere reden moesten ze het altijd veel te vast dicht plakken. Het lukte Soul uiteindelijk wel. Het papiertje was los en dat stak hij meteen bij in zijn broekzak. De lolly zelf stak hij in zijn mond.
Voor dat de jongen naar binnen ging haalde hij diep adem. Hij had zeker zenuwen, maar als je naar de jongen zou kijken zou je het niet meteen merken. Zijn emoties liet hij niet vaak zien, helemaal niet vaak. Toch kon hij horen hoe zijn hart tekeer ging onder zijn ribben. 'Let's do it.' mompelde hij tegen zichzelf om vervolgens de gym binnen te gaan. Het was er net iets donkerder binnen dan dat het buiten was, maar toch was het er vrij licht. De Leader stond een eind verder op te kijken naar haar nieuwe uitdager. Soul daarin tegen had nog geen blik geworpen op de leader. Hij had alleen nog maar naar de omgeving gekeken. Het was duidelijk te zien dat dit de gym was van een bug type, al zou je ook kunnen denken dat het van een grass type gym zou kunnen zijn. Aan de zijkanten stonden er verschillende bomen en vanuit het dak kwam het licht binnen. Heel het dak bestond bijna uit glas dat het licht zo binnen liet. 'Uhm...Hallo daar?!' hoorde Soul de gym Leader roepen. Er was nog een flinke afstand tussen de twee in, als ze niet luid genoeg zou praten dan hoorde de jongen haar gewoon niet. Soul wierp maar een blik op de gym leader die naar hem keek. 'Hi.' antwoordde hij rustig. Enkele meters voor de gym leader bleef hij staan. Zo dadelijk als het gevecht zou beginnen moest hij weer wat naar achter gaan zodat hij op zijn plek stond op het veld. 'Ik neem aan dat je hier bent om mij uit te dagen?' vroeg de Gym leader. 'Inderdaad ja.' zei Soul met een klein knikje. Wat zou hij anders komen doen? Zonnen? De gym leader had een grote glimlach op haar gezicht. Het zag ernaar uit dat ze echt wel zin had in het gevecht dat op het punt stond om te beginnen. 'Wel dan, laat ik me dan maar even voorstellen voor dat we beginnen.' begon de vrouw. 'Ik ben Viola en ik ben de gym leader van Santalune city. Ik hoop voor je dat je op je pokémon kan vertrouwen want wij gaan het in ieder geval niet zacht aan pakken.' zei Viola uitbundig. 'Ik ben Soul en ik kom je uitdagen.' Soul stelde zich op zijn beurt ook maar voor. Hij had niet zo veel te vertellen als zij, maar het leek hem wel belangrijk dat ze zijn naam wist. Het zou het niet iets makkelijker maken. Viola zetten zelf enkele stappen naar achter zodat ze op haar plek op het veld kwam te staan. 'Ik zou zeggen, ga op je plek staan zodat we eraan kunnen beginnen Soul.' zei Viola en ze wees naar de andere kant van het veld. Soul keek even over zijn schouder om te kunnen zien waar ze heen wees en knikte vervolgens om te laten zien dat hij het begreep. De jongen draaide zich zelf ook om en ging op zijn plek van het veld staan.

{ Vanaf hier begint het gym gevecht }

Viola pakte er haar eerste pokébal bij en met een grootte glimlach op haar gezicht gooide ze de bal het veld op. Wanneer dat de pokébal open ging ontstond er een grote lichtflits en kwam de eerste pokémon van de Leader op het veld. Het was de blauwe pokémon met lange poten die dat Soul herkende als een Surkit. Nu was het zijn beurt om zijn eerste pokémon te kiezen. Hij nam dan ook één van zijn ballen vast en gooide die het veld uit. Precies hetzelfde als daarnet gebeurde. De pokébal ging open en uit de witte licht flits ontstond de pokémon. Water aanvallen hadden niet zeer veel effect op de surkit, dus Soul besloot om zijn twee water pokémon nog in hun bal te laten. In plaats daarvan koos hij Dratini. De blauwe pokémon stond voor Soul op het gevechtsveld. Ze had een strijdlustige blik in haar ogen maar je kon duidelijk zien dat ze wou vechten. Haar serieuze kant was naar boven gekomen, en het spelen liet hij maar voor een andere keer. Soul kon horen hoe dat de Cyndaquil op zijn hoofd wat aan het roepen was. De vuur pokémon was waarschijnlijk haar maatje aan het aanmoedigen. Dat deed bij de jongen ook een glimlach op zijn gezicht komen. Al de zenuwen die Soul had gehad voordat hij de gym binnen wandelde waren verdwenen. Ze hadden plaats gemaakt voor een anders gevoel. De jongen wist niet precies hoe hij het moest beschrijven maar hij voelde zich goed en hij had er echt zin in.
'Begin met Thunder Wave.' hij had de eerste zet gezet, en Dratini voerde het bevel uit dat hij had gekregen van zijn trainer. Elektriciteit werd op de Surkit af gevuurd, maar het miste. De pokémon had de aanval zonder veel moeiten weten te ontwijken door zijn ongelofelijke snelheid. 'Gebruik je bubble!' zei Viola en de Surkit vuurde verschillende bellen af. Het was een water aanval en ook nog eens een zwakke aanval, dat wilde dus zeggen dat het bijna geen effect ging hebben op Dratini. Soul zijn pokémon werd dan ook geraakt door de aanval, maar zoals verwacht had het bijna geen schade aangebracht. 'Probeer nogmaals Thunder Wave.' het was misschien niet helemaal eerlijk om daarmee te beginnen, maar het zou in zijn voordeel werken. Als de aanval zou raken dan zou de Surkit zeker vertragen. Hij zal dan minder snel kunnen bewegen en dan zullen aanvallen ook minder snel mis zijn. Sou zijn Dratini gebruikte dan ook weer dezelfde aanval. Een aanval die deze keer wel raak was. Viola had haar pokémon nog de opdracht gegeven op het te ontwijken maar het lukte hem juist niet. De Surkit werd geraakt door de elektriciteit en je zag meteen dat het effect had. Het verzwakte de pokémon niet, maar hopelijk zou hij wel vertragen. Dat was toch het doel. 'Dragon rage!' hij ging meteen verder in de aanval nu dat hij de kans had. Dratini maakte zich dan ook klaar om de aanval op de Surkit af te vuren. 'Ontwijken!' de Surkit sprong omhoog en wist zo net de aanval van de Dratini te ontwijken. Je kon echter wel duidelijk zien dat het moeilijkheden had met het bewegen. 'Gebruik je Quick Attack! Laat zien dat we niet zo makkelijk te verslaan zijn!' riep Viola naar haar Surkit. De Surkit liep dan ook naar voor klaar voor een Quick Attack. Soul wou nog zeggen tegen zijn Dratini dat die het moest ontwijken maar hij was te laat geweest. Ondanks dat Surkit al was vertraagd was die nog zeer snel.
Dratini werd geraakt door de Quick Attack en viel wat naar achter. 'Laat je niet doen, gebruik wrap om je om hem heen te wikkelen.' Surkit was nog dicht in de buurt van Dratini, dus dat zou het ideale moment zijn om die aanval te gebruiken. Soul moest enkel hopen dat de Surkit het niet kon ontwijken, maar nee hoor. Dratini was sneller en had zich met zijn lichaam om de pokémon heen gewikkeld. Het was duidelijk dat Surkit last had van de aanval want de pokémon maakte een hulpeloos geluidje. Dratini hield echter goed vol en verslapte zijn greep niet. 'Gebruik je Dragon Rage nog eens.' de Surkit kon nu geen kant meer op en werd geraakt wanneer dat Dratini klaar was met zijn aanval. Echter had Soul niet gezien dat Dratini veel te dicht in de buurt was. Doordat Dratini te dicht in de buurt was werd hij ook geraakt door de aanval. Gelukkig was het enkel de staart die werd geraakt. Het enige effect dat het had gehad was dat Dratini los had gelaten waardoor Surkit naar achter vloog. De pokémon kwam hard neer op de grond en hij was duidelijk zeer hard verzwakt. Surkit zijn poten waren aan het bibberen terwijl dat hij zich terug recht probeerde te zetten. Ja, dit gevecht had hij bijna gewonnen. 'Niet opgeven Surkit, doe nog eens bubble!' een  straal van allemaal bubbels werd afgevuurd door de Surkit. 'Ontwijken Dratini.' in tegenstelling tot de Surkit had Dratini nog wel energie over. Zonder veel problemen wist hij de bubbels dan ook te ontwijken.
'Dragon rage om het af te maken!' Dratini maakte zich klaar, en het duurde niet heel lang voor de straal op de Surkit werd afgevuurd. De tegenstander deed nog moeiten om het te ontwijken maar meteen zakte hij door zijn voorpoten waardoor die hard werd geraakt en naar achter op de grond vloog. Wat stof was daardoor omhoog gekomen maar toen dat eenmaal was gaan liggen was het duidelijk dat Soul de eerste ronde had gewonnen. Een grijns was op zijn gezicht te zien, iets dat normaal nooit te zien is bij de jongen. Hij was echter echt blij dat hij de eerste ronde had gewonnen. 'Goed gevochten Surkit, je verdient nu je rust.' zei Viola terwijl dat ze Surkit liet terug keren in zijn pokébal en de bal weer weg stak. 'Ga je wisselen van pokémon of niet?' vroeg Viola aan Soul, waarschijnlijk zodat ze wist of ze hem ook even tijd moest geven voor dat de tweede ronde zou beginnen. Soul keek even twijfelend naar Dratini. Die kon vast nog wel even verder maar hij had al goed zijn best gedaan. Het zou geen kwaad kunnen om eerst even een andere pokémon in te schakelen. 'Ja.' zei hij simpel terwijl dat hij Dratini liet terug keren. De Cyndaquil was al heel de tijd enthousiast van alles aan het roepen. Het was even gestopt toen dat Soul begon aan zijn gevecht, maar het begon weer nadat Dratini had gewonnen. 'Ssst, nog niet te blij zijn. We hebben er nog één te gaan.' zei Soul tegen de pokémon op zijn hoofd. Het kleine wezentje zweeg, maar het was alleen maar de vraag hoe lang dat het zo zou blijven.
Soul wist al wat de volgende pokémon van Viola zou zijn, en hij had nog twee andere pokémon waar dat hij uit zou kunnen kiezen. Gyarados of Milotic. Soul wou eigenlijk heel graag met zijn rode pokémon vechten, maar die had nog een gebrek aan goede aanvallen. Misschien moet hij met hem wachten tot hij wat meer aanvallen kende. Oké, hij had zijn keuze gemaakt en pakte de juiste bal erbij. De bal van Dratini had hij ondertussen ook weer weg gehangen. Viola moest door hebben dat hij klaar was want ze liet haar tweede en laatste pokémon uit zijn bal. De Vivillion spreiden meteen haar grote prachtige vleugels. Ondanks dat het niet een pokémon was die Soul in zijn team wou hebben was ze wel mooi. Dat zou dus een gevecht gaan worden tussen twee prachtige pokémon, want deze keer zou het Milotic haar beurt zijn om te vechten. Soul liet ook zijn pokémon uit haar bal en daar stond ze dan. Milotic stond op haar plek op het veld en keek naar de Vivillion. Het was nog maar één pokémon die hij moest verslaan, en dan zou hij de eerste gym afgerond hebben. Dat moest wel lukken. 'Vivillion gebruik poison powder!' de vlinder pokémon vloog in de lucht en dan boven Milotic om meteen de giftige poeder te strooien. Het kon niet anders dan dat Milotic werd geraakt en het gif sloeg meteen toe waardoor ze een pijnlijke kop trok. Als dit maar allemaal goed ging.
Soul begon zacht op zijn onderlip te bijten omdat dit helemaal niet ging zoals hij had gehoopt. Ach, het was nog maar de eerste aanval, er kon nog zeer veel veranderen. 'Gebruik je watergun.' Milotic keek naar de Vivillion en wanneer ze dacht een goed beeld van haar te hebben vuurde ze straal water op de pokémon af. 'Ontwijk het!' de Vlinder pokémon wou nog opzij vliegen maar haal vleugel werd nog net geraakt. Ze viel tegen een hoge snelheid naar beneden en het zag ernaar uit dat ze op de grond zou neerstorten. 'Herpak je Vivillion!' riep Viola, en vlak voor dat de pokémon de grond zou raken fladderde ze weer met haar vleugels en wist ze juist de grond niet te raken. Om geen tijd te verliezen vloog ze ook snel weer in de lucht. Dit zou een iets grotere uitdaging zijn dan het vorige gevecht. Ach, hij mocht de moed nog niet opgeven. 'Gebruik light screen!'  een soort scherm was voor even te zien om de Vivillion, en om eerlijk te zijn wist Soul niet zo goed wat het deed, maar daar kwam hij wel achter. Hij mocht niet teveel nadenken. 'Doe Water Pulse.' Milotic had nog steeds last van het gif, maar ze zetten sterk door. Ze vuurde dan ook de aanval af op de Vivillion, en voor de vlinder pokémon het goed besefte werd ze hard geraakt door de water aanval. Ze had echter geen moeiten om in de lucht te blijven en de schade leek ook niet zeer erg te zijn. Dat was dus wat die aanval deed. Light screen beschermde de pokémon wat. Ach, daar zou Soul wel iets op vinden.
Wanneer dat hij naar zijn Milotic keek was hij blij om te zien dat ze pokémon weer was hersteld van het gif. De paarse bubbels die soms te zien waren, waren volledig verdwenen en de Milotic liet een luide strijdkreet horen. Dit gevecht was zeker nog niet af gelopen. 'Nog eens Water Gun!' voor een tweede keer vuurde Milotic een harde straal van water af op de Vivillion die in de lucht zat. 'Doe gust!' ook de vlinder pokémon vuurde zijn aanval af en wanneer dat de twee aanvallen elkaar raakte vielen ze allebei uiteen. De windvlagen van Vivillion waren verdwenen maar de straal van water viel als gewoon water op de grond. Ergens was het echt mooi om te zien hoe dat het water uit elkaar viel en om Milotic heen op de grond viel. Het zonlicht dat erop scheen deed het haast glinsteren. Als dit een Contest was geweest dan had hij daar zeker wel punten voor kunnen krijgen, maar dit was geen contest. Dit was een gym gevecht en hier ging het er niet om of dat een aanval mooi was of niet. Dit ging allemaal om de brute kracht. 'Stun Spore!' de Vivillion liet weer een soort poeder naar beneden dwarrelen en alweer werd Milotic geraakt. Soul moest echt een manier vinden om dat tegen te gaan, maar dat was iets dat hij zou doen na dit gym gevecht, eerst moest hij zien te winnen. 'Gebruik Water Pulse!' Soul kon zien hoe dat Milotic de aanval wou uitvoeren maar het lukte niet door de vorige aanval die was gebruikt door Vivillion.
Op Viola haar gezicht was ondertussen een grote grijns van vreugde te zien. Soul had gelijk, dit gevecht ging er net wat anders aan toe dan het vorige. Vivillion was gewoon net wat krachtiger. 'Gebruik je gust!' wind vlagen werden weer op de Milotic afgevuurd en doordat ze niet kon bewegen werd ze alweer geraakt. Nee, dit kon zo niet langer gaan. 'Gebruik Refresh Milotic!' meteen werd de aanval in gang gezet, en binnen een mum van tijd was ze verlost van het verlamd zijn. Ja, nu kon hij weer verder gaan zonder zich daar druk om te moeten maken. 'Gebruik je Water gun op volle kracht!' en dat liet Milotic zich geen tweede keer zeggen. Ze opende haar mond om een harde straal van water de lucht in te schieten. Deze keer wist Vivillion het helemaal niet te ontwijken. Ze werd vol op geraakt door het water en viel regelrecht naar beneden, iets voor Milotic op de grond. Nu moest Soul gewoon zijn kans grijpen en proberen het gevecht te laten aflopen. Hopelijk dan wel met een positief einde voor hem. 'Gebruik je wrap!' Milotic schoot meteen vooruit en wikkelde haar lange lichaam om de vlinder pokémon heen. De vleugels van de Vivillion werden tegen haar lichaam aangedrukt waardoor dat ze bijna niks meer kon doen. Het was te zien aan het gezicht dat beide pokémon trokken dat ze allebei bijna hun einde hadden bereikt.
Soul liet Milotic nog niet meteen los laten. Hij wou geen risico's lopen dus keek hij enkel maar toe. Verschillende seconden gingen vooruit, en Soul wierp even een blik op Viola. De leader was hem echter volledig aan het negeren. Waarschijnlijk probeerde ze een manier te vinden om Vivillion te bevrijden maar kon ze helemaal niks bedenken. Soul wist ook nog niet goed of dat hij Milotic wel moest laten los laten. Waarschijnlijk was het ondertussen wel goed genoeg geweest. 'Laat maar los!' riep hij naar zijn pokémon en Milotic liet Vivillion los en deinsde wat naar achter. Eén oog van Milotic was wat dicht geknepen terwijl dat ze zwaar ademde. Ook de Vivillion had last, maar ze probeerde toch nog recht te staan.
Dit was het einde voor één van de twee pokémon. Eén iemand zou het niet kunnen volhouden en zou op de grond neervallen. Het was enkel de vraag wie van de twee. Als Soul slimmer was geweest en als hij de Refresh eerder had gebruikt dan zou Milotic nu zeker gewonnen hebben, maar in plaats daarvan had hij haar laten sukkelen met het gif. Dat was niet de meest slimme actie ooit geweest.

4 075 woorden