Route 110 positief of negatief?

Mauville City was niet zo ver meer van hier. De fietsers raceten boven op de verhoogde fietsersbaan boven Vincent terwijl Wingull op de bries hoog boven hen gleden. Waar was hij nou... Route 110 of route 118? Nee toch route 110, daar was de seaside cycling road toch? Toch... Vincent keek verward naar de kaart in zijn handen en krabde verward door zijn slordige haar. Hij was nog niet zo lang in Hoenn dus wat verwarring had hij kunnen verwachten. Met een zucht deed hij de kaart terug in zijn tas en ging aan de waterkant zitten. Hij deed zijn schoenen uit en ging pootjebaden. Hij vond het wel fijn om weer aan de kust te zijn, al was dat in Hoenn niet echt uitzonderlijk.
Hij ging lekker languit liggen, kijkend naar de wolken hoog boven hem. Hij begon na te denken over zijn ouders, zijn sus en het café. Hoe zou het zijn daar nu zonder hem als ober? Nou ja gelukkig waren die jongens die bij team rocket hoorden opgepakt en zouden geen problemen meer veroorzaken voor hun café. Hij spartelde rustig met zijn voeten en geeuwde slaperig. Hij zei rustig tegen zichzelf in een halve gaap: “Jij bent altijd slaperig.” Niet veel later was hij in slaap gevallen. Snurkend bracht hij de ochtend door tot hij 's middags wakker werd van een Wingull die op zijn buik landde. Geschrokken keek hij op naar de meeuw pokemon die rustig op zijn buik zat en even nieuwsgierig terug keek. Hij tikte voorzichtig zijn pokedex aan die vervolgens de Wingull scande. Hij wist al wat een Wingull was, hij kwam ze in zijn thuis stad vaak tegen. Hij had ze nog niet ingescand dacht hij vervolgens terwijl zijn pokedex zei:

“Wingull is a small white seagull-like Pokémon. Its head makes up a large portion of its body, as it does not appear to have a neck. It has thin, simplistic eyes. It has two pointed, ear-like extensions on its head. Its beak is orange with hooked, black tips. Its wings have a long, thin shape and blue stripes. It has three tail feathers with blue tips that are short and fan-like. It also has two small orange feet. As a habit, it carries valuables and prey in its beak and hides them in different locations. It flies on updrafts rising from the sea by extending its wings to glide across the sky. It builds its nests on steep sea cliffs.”

Dit schrok de Wingull weg. Met een zucht kwam Vincent overeind met zijn haar nog slordiger dan normaal. De Wingull flapperde wilde met zijn vleugels toen deze angstig weg vloog. Hij vond het wel jammer. Hij mocht de aanwezigheid van anderen graag. Hij reikte naar zijn tas, maar zijn tas schoof weg. Verward wreef hij in zijn ogen en keek nogmaals. Hij reikte nogmaals en weer schoof de tas opzij. Een klein staartje stak uit het gras naast de tas en al meteen had hij het door. Des ondanks probeerde hij het nogmaals, maar reikte expres er naast en ving zo zijn tas. Hij tilde het op en plukte een schattige kleine pokemon uit het gras die aan zijn tas bleef hangen. Meteen was hij verliefd met de kleine pokemon met zijn schattige wangetjes. Hij had altijd al een zwak voor kleine pokemon gehad, maar voordat hij zijn gedachten gang af kon maken Merkte hij bijna identieke pokemon die door het gras naar hen toe holde. Ze sprong omhoog en greep de andere pokemon vast en verdomd die twee begonnen samen aan zijn tas te trekken. Speels trok Vincent terug en glimlachte naar de schattige pokemon die met al hun macht terug trokken. Hij hield zijn tas vast mest een hand en hield zonder moeite de twee kleine pokemon in bedwang terwijl hij zijn pokedex erbij haalde. Het scande de twee deugnieten in. Zijn pokedex piepte in een robotische stem uit:
“Plusle is cream-colored bipedal Pokémon with red markings. It has a dot-like nose, and a cream-colored plus sign in the middle of its circular red cheeks. It has long, flat ears that are mostly red. Its limbs are stubby and digitless, and it has red front paws. Its short tail is tipped with a red plus sign. Plusle can create sparkly pom-poms by shorting out the electrical current in its palms. It uses these pom-poms to cheer on its teammates, and will cry loudly if they lose. It climbs telephone poles to absorb electricity. It lives in grassy areas.”
“Minun is cream-colored bipedal Pokémon with blue markings. It has a dot-like nose, and a cream-colored minus sign in the middle of its circular blue cheeks. It has long, flat ears that are mostly blue. Its limbs are stubby and digitless, and it has blue front paws. Its short tail is tipped with a blue minus sign. Minun cares more for its teammates than itself, sending off showers of sparks when it cheers for them. When its partner is in trouble, it gives off increasing amounts of sparks. It can create electric pom-poms for cheering. Its electrical current promotes blood circulation and energizes its target. It lives in grassy areas. However, it will hide under the eaves of houses when it rains due to its dislike of water.”

Vincent kon het niet laten om een kleine “aw” uit te laten. Hij vond ze gewoon zo schattig en ze waren ook nog eens grappig, hoe ze zo overdreven met al hun macht leken te trekken maar niet eens een centimeter verder gekomen waren met zijn tas. Zijn besluit stond vast. Hij haakte twee pokeballs van zijn riem, schudde de twee pokemon van zijn tas en sprong naar achteren. Ze keken hem speels en nieuwsgierig aan terwijl hij de tas weer om deed. Ze bleven staan, dat was goed. Hij wierp beide pokeballs op en uit het felle licht kwamen Crow en Chompers tevoorschijn. Nu hadden de Plusle en Minun ook door wat er aan de hand was en staken beide plagerig hun tong uit. Vincent grijnsde, deed zijn tas strak en zei: “Game on.”


Crow had niet bepaald een voordeel, ten minste minder dan Chompers had, maar hij had zo zijn best gedaan tijdens het trainen dat hij het hem gunde om weer eens te vechten. Gelukkig zou het nadeel insgelijks zijn. De Minun legde een vriendelijke Helping Hand op Plusle d'r schouder. Het leek wel op de elektriciteit door de aanwezigheid van Minun versterkt werd. De elektriciteit vloeide door de twee kleine pokemon en werd sterker daardoor. Waarna zij een Spark op Crow en Chompers af schoot. Chompers negeerde de schok, maar Crow werd geraakt door de snelle elektrische schok. Ze waren iets sneller dan gedacht. Vincent keek rustig toe en zei: “Chompers gebruik Dragon Rage! En Crow haal die twee uit elkaar met een Bite!” Chompers opende zijn vrij grote mond waarin een bal van pulserende energie rustte die hij lanceerde op het moment dat Crow met blootgestelde tanden op de Plusle en Minun af stormde. De Dragon Rage werd gemakkelijk door de twee kleine snelle doelwitjes ontweken doordat ze beiden weg doken, maar het moment dat ze van elkaar verwijderd waren dook Crow op de Minun. Crow beet met al zijn macht, maar de Minun liet een korte kreet uit waarbij hij een Nuzzle aanval deed. De statische schok schoot door Crow heen en liet hem verlamd achter met de Minun nog steeds in zijn bek. Plusle rende bezorgd naar de Minun toe. Vincent zou de twee niet zo snel Crow met z'n tweeën te grazen laten nemen en zei vastberaden: “Chompers houd haar tegen met een Tackle!” Chompers waggelde met een vaart op de Plusle af met de opzet om haar te tackelen. Plusle keek verward om en kreeg de volle laag van Chompers die haar tegen de grond tackelde. In reactie schoten zowel de Plusle als de Minun een Spark af. De elektriciteit schoot bliksemsnel in een boog op Chompers af, maar het had geen effect op hem. Crow begon een beetje beweging terug te krijgen en Vincent nam meteen deze kans en riep: “Chompers gebruik Sand Attack en Crow val aan met een Tackle!” De Plusle en Minun sprongen in elkaars armen en een combinatie aanval van Thunder Wave en Spark vloog van hen af als een explosie van elektrische vonken. Ik hou van pinda'sChompers schopte zand op de twee en Crow sprong door de explosie van elektriciteit om hen te tackelen. De vonken vlogen alle kanten op en raakte zowel Crow als Chompers, maar wederom trok Chompers zich er niet veel van aan. Crow beukte zichzelf tegen de twee kleine pokemon aan. De Plusle en Minun sprongen nimbel over Crow heen en schoten bliksemsnel in een gezamenlijke Quick Attack tegen Chompers aan met enorme snelheid. Het gebeurde zo snel dat Vincent er niet eens op kon reageren. Het leek er op dat de twee kleine pokemon redelijk hard aan konden komen met genoeg snelheid. Vincent keek toe hoe ze met z'n tweeën Chompers van zijn stuk sloegen. Grommend kwam Chompers weer omhoog terwijl Vincent zei: “We moeten ze van elkaar weg houden, ze zijn samen sterker. Chompers gebruik Take Down op de Minun! En Crow val de Plusle aan met een Tackle gevolgd door een Bite!” Chompers en Crow knikten en gingen over op de aanval. Chompers sprong naar voren en smeet met al zijn kracht de Minun op grond. In paniek probeerde de Plusle naar haar vriendje te rennen, maar werd in haar zij geraakt door een afwijk manoeuvre van Crow die haar tackelde en begon te bijten met zijn sterke kaken. Zowel de Minum als Plusle begonnen te panikeren en tegen te spartelen. De Plusle werd gebeten en begon wild aan te vallen met Nuzzle in een poging Crow weer verlamd te maken terwijl de Minum niet echt al te veel uit kon halen. In een tevergeefse poging deed hij schattige Growl die Vincent alleen maar schattig kon vinden in plaats van intimiderend. De Nuzzle was pijnlijk voor Crow en wederom was hij verlamd tot Vincent en Crow's irritatie. Een zweetdruppel rolde over Vincent's voorhoofd terwijl hij riep: “Kom op Crow je kunt het! Bijt er doorheen.” Crow knarste zijn tanden terwijl de Plusle uit zijn beet ontsnapte en hem begon uit te dagen met een Encore. Crow keek woedend naar de Plusle, maar zijn woede maakte de pijn en verstijving van zijn spieren alleen maar erger. Hij ontspande zich en sloot rustig zijn ogen. Een zwak licht diep van binnen begon te gloeien. Het was zwak en ver, maar werd steeds sterker tot het licht over hem leek als een deken. Zijn ogen opende, gedreven en sterk van karakter. Een luide brul zette het vechten tot een halt en het licht om hem heen brak alsof het van glas was. Crow was niet meer de oude, hij was geëvolueerd. De brul was meer dan de Plusle of Minun verwacht hadden. Ze waren simpelweg verstijft van angst.


“Luxio is a feline, quadruped Pokémon resembling a young lynx or lion. Blue and black fur covers most of its body. Its ears, face, hind paws, and front half of its body are blue, while its hindquarters are black. Additionally, Luxio has a tufty black mane surrounding its face. The mane is longer on the male Luxio, while the fur on the hind paws extends to ankles on the female. The insides of its rounded ears are yellow, as are its eyes. There are two yellow rings around each front leg and a yellow, four-point star on the tip of its tail. Luxio is able to communicate with others of its kind using electrical shocks from it's paws. Luxio lives in small groups, and is able to generate powerful electricity by gathering the group's tails together.”
Zei Vincent's pokedex, maar Vincent kon er niet al te lang over na gaan denken als hij deze opening niet zou willen verliezen. Hij collecteerde zichzelf en zei: “Val aan Crow! En Chompers gebruik Sand Tomb!” Crow sprong voorwaarts met brute kracht en lande een venietigende Bite aanval op de Plusle die verschrikt en afgeleid was. Ondertussen werd de grond rond Chompers zwak en zanderig. Hij brulde een kleine zandstorm op die de Minun omringde en rond wierp. “Crow gooi de Plusle in die Sand Tomb.” Zei Vincent met een grijns op zijn gezicht. Het ging goed. Crow rende met Plusle in de bek op de kleine woeste zand tornado af en wierp haar er in. Alles ging volgens plan en Vincent en z'n team keken toe hoe de twee tegenstanders heen en weer geslingerd werden. De grijns vervaagde toen de twee kleine pokemon elkaar wisten te vinden in de razernij. Ze omhelsden elkaar midden in de lucht terwijl de tornado om hen heen raasde. De elektriciteit begon te circuleren en een oorverdovende klap brak de tornado. Elektriciteit en vonken vlogen alle kanten op. De druk en luchtstroom was op sommige plekken zo sterk dat ze samen met de vonken vlammen maakten. Wat er over bleef waren de Plusle en Minun omhelzend in wat leek een verschroeide ster, die achtergelaten was op het gras. De klap was zo sterk geweest dat het rimpels over het water naast hen deed glijden. Het leek er op dat ze nog niet klaar waren met deze donderstenen. “Kom op jongens we kunnen het.” Zei Vincent opbeurend. De Plusle en Minun schoten bliksemsnel op Crow af met een gezamenlijke Quick Attack. Crow werd in de zij geraakt en lande hierdoor met een grote plons in het water. Vincent begon weer te zweten. Ze waren gevaarlijk als ze te dicht bij elkaar waren en hij wist dat. “Chompers gebruik Takedown!” Zei Vincent vastberaden. Hij had een plan... Chompers rende richting de twee kleine pokemon, maar hij was niet bepaald de snelste. De Plusle en Minun ontweken synchronisch de Takedown door om hem heen te springen. De twee kleine pokemon antwoorde met hun eigen aanval. De twee vielen aan met een combinatie van Quick Attack en Thunder Wave. De aanval was snel en onvergevend. Ze sloegen in als een verlammende klap. Chompers viel achterover met samengetrokken spieren. De Plusle en Minun dansten plagend om de verlamde Gible die boos gromde, maar nu kon Vincent eigenlijk sneller zijn plan in werking zetten. Crow was namelijk stilletjes uit het water geklommen en keek nu kalm en gefocust naar zijn tegenstanders. Vincent likte zachtjes zijn lippen en liet een zacht gefluit horen. Crow viel genadeloos aan. Eerst gebruikte hij een Tackle aanval op de Plusle, gevolgd door een Bite die de Minun verraste. Vincent keek kalm naar de situatie en zei: “Crow gebruik Spark.” De Minun zwaar toetakelen zou een gemakkelijkere manier zijn om hun combinatie wat minder sterk te maken. De elektriciteit schoot door de vast gebeten Minun die in pijn schreeuwde. Ongerust pakte Plusle de handjes van Minun vast en begon haar eigen Spark aanval af te vuren. De elektriciteit stroomde door de drie pokemon als een metting van kracht. Jammer genoeg was het nu twee tegen een... Niet echt wat Vincent van plan was. Na een lange tijd van energie metten sprong Chompers weer overeind. Vincent keek opgelucht en zei: “Chompers gebruik Tackle.” Chompers knikte en rende op Plusle af, maar Plusle was niet van plan haar vriendje los te laten en liet zichzelf getackled worden. De elektrische energie vloog alle kanten op en het was zelfs voor Vincent onmogelijk om te zien of beslissen wie er het ergste van kreeg. Chompers daar in tegen was niet echt gehinderd door de elektriciteit. Vincent keek toe hoe de pokemon allemaal weer overeind kwamen en de Plusle en Minun elkaar een tevreden knuffel gaven. Het leek wel of die twee er lol in hadden om zo veel schade toe te richten. Nu stonden ze allemaal weer waar ze stonden toen dit allemaal begonnen was. Chompers en Crow stonden tegenover de Plusle en Minun met Vincent achter hen. De Plusle en Minun begonnen samen weer elektriciteit op te winden en renden naar Chompers en Crow toe. “Het is tijd dat wij ook eens samen werken. Crow gebruik Charge gevolgd door Spark! En Chompers gebruik je immuniteit om ze te lijf te gaan met een Take Down.” De manen van Crow begonnen strakker te staan en elektriciteit ontsnapte wild van zijn lichaam terwijl Chompers op de Plusle en Minun afstormde. De Plusle en Minun waren veel sneller dan Chompers, die alleen maar snel waggelde. Wederom probeerden de Plusle en Minun hem te ontwijken door gezamenlijk langs hem te rennen, maar net toen ze dat deden schoot Crow naar voren met zijn Spark aanval met een enorme brul. De Plusle, Minun en Chompers werden door de klap van Crow geraakt, maar Chompers kwam snel overeind en dook op de kleine pokemon, die bang krijsten, met zijn Take Down aanval. Take Down was een redelijke gok aangezien Gible al heel wat schade had opgelopen door het te gebruiken. Vincent wachtte geduldig af tot de stofwolk die door de aanval was opgewekt weg trok. Een zweetdruppel rolde over Vincent's voorhoofd. Hij had vaker pokemon gevangen, zoals zijn Gible en Shinx, die nu een Luxio was, maar hij kon het niet laten om altijd nerveus te zijn als een gevecht tot z'n conclusie kwam. De stofwolk begon weg te trekken en Vincent slaakte een opgeluchte zucht toen hij Crow en Chompers zag staan over twee uitgeschakelde pokemon. De Plusle en Minun lagen met gesloten oogjes in het gras. Hij voelde zich wel schuldig, maar hij zou ze een goed huis geven dacht hij bij zichzelf toen hij twee lege pokeballs tevoorschijn haalde. Crow en Chompers zagen er ook zwaar toegetakeld uit, maar ja wat verwachte hij na zo'n gevecht. Crow en Chompers renden naar hem toe en Crow begon zijn wonden te likken. Vincent aaide ze en keek toen weer terug naar de twee uitgeschakelde Plusle en Minun.
Hij glimlachte en wierp de twee pokeballs naar de twee kleine pokemon. Ze verdwenen beide in de pokeballs en nu begon het zenuwen pas echt. De pokeballs begonnen te schudden. Het gepiep van de pokeballs was synchronisch met het rode lampje. Vincent en zijn pokemon keken gespannen toe, afwachtend hoe dit zou concluderen.

Vincent sprong in de lucht met een blije kreet van geluk toen de pokeball met de Plusle met een “ping” stopte met bewegen. De pokeball van de Minun daar in tegen ging open en liet de Minun gaan. Vincent keek naar zijn pokemon en keerde met een vriendelijke glimlach Crow terug. Hij zou het eerlijk houden... Nou ja met een enorm type voordeel dan wel. Hij wist de pokeball met de Plusle er in te pakker terwijl de kleine Minun verward om zich heen keek. Vincent vond het zo zielig voor hem. Hij keek verdrietig, verward en bang. Vincent dacht bij zichzelf: Geen zorgen kleintje. Je zult zo weer bij haar zijn.


Hij keek rustig naar de panikerende Minun en schraapte zijn keel om de aandacht te krijgen. Meteen keek hij weer vastberaden naar Vincent met boze vonkjes van elektriciteit die van zijn wangetjes vlogen. “Chompers gebruik Sandstorm.” Zei Vincent met dezelfde vastberadenheid die hij zag in de Minun's ogen. De Minun rende in een snelle boog richting Chompers met een Quick Attack. Zand begon hevig om Chompers heen te draaien en voordat Vincent het wist zaten ze midden in een zandstorm. Net toen de zandstorm vaart op nam werd Chompers volop geraakt door de Minun's aanval. Chompers werd omver geslagen door de aanval, maar het gaf niet. De zandstorm was in volle toeren. Door Chompers z'n ability Sand Veil was zijn bestendigheid tot de onvergefelijke winden van de woestijn zeer hoog en zou hij veel minder last hebben van de zandstorm. In tegendeel zelfs, hij zou er zich just behendiger in voelen. De Minun keek ongerust om zich heen en probeerde niet door de sterke wind van zijn voeten getild te worden. Vincent grijnsde en zei: “Chompers val aan met een Dragon Rage aanval.” Snel sprong Chompers overeind en vuurde de bal energie af op de Minun. De arme pokemon werd volop geraakt en in de storm om hen heen gelanceerd. Vincent keek om zich heen met een tevreden grijns op zijn gezicht. Hij kon nu het gevecht en de omgeving manipuleren tot een zandstorm zonder dat hij zich zorgen hoefde te maken om Crow. De Minun kwam plotseling naast hen tevoorschijn uit de draaiende wervelwind van zand met een grom. De grom was onrust gevend, was dat een Growl? De Minun zag er uit alsof hij het zwaar te verduren had gehad in de zandstorm. Vincent keek hem verbaasd aan en zei: “Chompers gebruik Sand Attack.” Chompers knikte en trapte wat zand in het gezicht van de ook redelijk verwarde Minun die boos hem begon uit te dagen met een Encore. Boos rende Chompers achter de uitdagende Minun aan in een poging wederom hem te raken met een Sand Attack. De Minun daagde hem steeds uit door net uit zijn rijk zich om te draaien en plagend zijn tong naar Chompers uit te steken. Dit ging ongeveer een minuut lang door ondanks dat Vincent meerdere pogingen maakte om Chompers weer bij zinnen te krijgen. Vincent wist hem na een tijdje er uit te halen door te bevelen: “Compers laat het gaan en gebruik Sand Tomb!” Chompers liet remsporen achter in het zand toen hij het bevel hoorde. Het plaag geestje stopte met zijn geplaag en begon weer serieus te doen. Het zand rond hem en Chompers begon onrustig te worden. Het begon te woelen en te gristen naar de Minun voor hen. De Minun daar in tegen was niet van plan zo snel zich door het zand te laten pakken. De kleine pokemon sprintte door de razernij terwijl Vincent steeds het bevel gaf de barrage van aanvallen door te zetten. De kleine Minun was snel en maakte aanstalten om een Quick Attack uit te voeren, maar werd toen vast gegrepen door het zand. Het zand wikkelde zich om hem heen en voerde heel wat druk uit. De Minun schreeuwde het uit van de pijn. Het zand liet toen los en vormde een intense zandstorm binnen de al woelende zandstorm, maar deze intensere zandstorm woelde dicht om de Minun heen. De Minun begon redelijk wat schade op te lopen, maar brak vrij met een Quick Attack richting Chompers. De zandstorm volgde hem toen hij met enorme snelheid tegen Chompers ramde. Vincent merkte inderdaad op dat Chompers zich niet echt iets aantrok van de zandstorm. Alles ging volgens plan. Vincent grijnsde en zei: “Ga Chompers, gebruik Tackle!” Chompers knikte en greep de Minun die hem net aangevallen had vast en tackelde hem tegen de grond. De woeste Minun werd toen ook nog eens lastig gevallen door de Sand Tomb die hem achtervolgde. In een tevergeefse poging los te komen schoot de Minun meerde malen elektriciteit af, maar Chompers was immuun. Vincent keek kalm en calculerend toe. Zijn ogen waren niet meer zo lui als voorheen, maar calculerend. Vincent had altijd al een zekere aanleg voor tactiek. Met een grijns zei hij: “Maak het af met een Take Down.” De Minun stribbelde tegen met al zijn kracht en bleef maar elektriciteit af vuren in de vorm van Spark aanvallen, maar het had weinig zin. Gible sloeg in als een zware hamer op de kleine Minun met al zijn macht. Met al het zand en stof kon Vincent niet echt goed zien wat er aan de hand was. De zandstorm verzwakte en ging weg. Vincent kon eindelijk de lucht weer zien en glimlachte tevreden.
Chompers lag bewusteloos in het hoge gras samen met een uitgeschakelde Minun. Vincent keerde Chompers terug en zei tevreden: “Goed gevochten jongen.” Hij haalde daarna weer een lege pokeball er bij en keek vastberaden naar de Minun. Hij zou hem bij zijn vriendinnetje terug brengen. Vincent glimlachte en wierp zijn pokeball richting de uitgeschakelde Minun. De pokemon verdween in de pokemon als een bundel data en licht. De pokeball viel met een zachte dof op de grond en begon te bewegen. Het rode lampje was wederom synchronisch met het piepende geluid van de pokeball. Een zweetdruppel rolde weer over Vincent's voorhoofd. Hij keek nerveus toe hoe de pokeball bewoog in het gras... Hij hoopte voor het beste.