[ Route 1 ] Here we go!

Lynn kwam op de grond neer en zag dat de Turtwig van Cad gevaarlijk uitziende bladeren op een paar Pidgeys afvuurde. Op zich stonden ze er niet al te slecht voor, oordeelde Lynn; drie van de vijf Pidgeys waren al minstens één keer geraakt en de Zigzagoon viel hen helemaal niet lastig. De stem van Cad klonk lichtelijk verward toen hij vroeg wat er gebeurd was. "Twee Pidgeys zaten in m'n sandwich te pikken en Zara heeft ze weggejaagd. Blijkbaar vonden ze dat niet zo leuk en hebben ze hun vriendjes gehaald." Antwoordde Lynn een beetje grimmig. "Laten we hopen dat de Zigzagoon zich nog een tijdje koest houdt."

Ondertussen was de tegenstander van Zara vastberaden om de hele tijd tackles uit te blijven voeren totdat er eentje doel raakte. De Purrloin kreeg er zo langzamerhand wel genoeg van om alleen maar aanvallen te ontwijken en keek de Pidgey verveeld aan, waarna ze haar tong uitstak. De vogelachtige Pokémon ontstak in woede en probeerde nog een keer Tackle te gebruiken, maar werd tegengehouden door het effect van de Torment. In paniek gebruikte de wilde Pokémon Gust. Zara werd geraakt, alleen had de Pidgey blijkbaar niet bedacht dat deze aanval ook alle andere Pidgeys en de Zigzagoon zou raken. De harde windstoot bracht de Purrloin uit balans en viel op de grond, waar de vogelachtige Pokémon gebruik van maakte door op Zara af te vliegen om haar te tackelen. Lynns Pokémon herstelde zich echter snel en toen de Pidgey dichtbij genoeg was, sprong ze op diens rug en haalde haar klauwtjes meerdere keren achter elkaar over de Vogelpokémon. Toen de Purrloin merkte dat ze snel van de Pidgey af zou vallen, zette ze haar tanden in de vleugel van haar tegenstander, waarlangs er gif in de wilde Pokémon druppelde. Toen Zara's tegenstander doorkreeg dat hij vergiftigd was door Toxic en het niet lang meer vol zou houden, vluchtte hij zo snel mogelijk weg. Zara draaide zich om om een andere tegenstander uit te zoeken.

Het zwartharige meisje keek toe hoe haar maatje één van de Pidgeys bevocht, totdat ze hoorde dat de Zigzagoon was begonnen geluid te maken. Haar ogen flitsten naar de bruin met witte Pokémon en zagen dat die zich nog niet verroerd had, maar dat de wilde Pokémon wel op commanderende toon naar de Pidgeys piepte en nogal boos keek. Was de Zigzagoon de.. Leider van de Pidgeys? "Kijk, het lijkt wel alsof de Zigzagoon de andere Pokémon orders geeft." Zei Lynn tegen Cad terwijl ze naar de Pokémon wees. "Misschien kunnen we dit gevecht sneller beëindigen als we ons op de Zigzagoon richten."

Lynn zag hoe Cad en zijn Pokémon de grond gelijk maakten met één van de Pidgeys, en was best een beetje onder de indruk van de twee. De commando's die de jongen gaf waren niet misplaatst, waar Lynn uit kon opmaken dat haar gevechtspartner wist wat hij deed. Toen het tot Tetris' Trainer doordrong wat Lynn had gezegd, riep hij naar zijn Turtwig dat hij de Zigzagoon aan moest vallen. Het meisje besloot dat het geen nut had om met z'n tweeën tegen één Pokémon te vechten, dus zei ze tegen haar maatje: "Concentreer je op de Pidgeys die Tetris proberen aan te vallen, Zara!".

De Purrloin knikte kort, waarna ze haar ogen vestigde op een Pidgey die in volle vaart op de Turtwig afvloog. Snel sprong Zara tegen de vogelachtige Pokémon aan en bewerkte die met haar klauwtjes. De Vogelpokémon stortte neer en probeerde weer op te stijgen, maar was te langzaam, want de Purrloin beëindigde het gevecht al met een Slash. De overige twee Pidgeys leken te twijfelen of het een goed idee was om hun tegenstanders nog aan te vallen, nu de Turtwig de strijd had aangebonden met hun leider en de Purrloin beschermend voor de Turtwig stond. Een wat kleine Pidgey besloot dat het genoeg was geweest en vluchtte weg, maar de andere wilde Pokémon schoot op Zara af. Die sprong snel opzij om de Tackle te ontwijken en scratchte de Pidgey terwijl die voorbij vloog. Toen Zara's tegenstander vlak boven de grond vliegend op de Purrloin afkwam, sprong ze over de wilde Pokémon waarna ze zich bliksemsnel weer omdraaide om nog een Scratch te gebruiken. Plotseling keerde de Pidgey zich om in de lucht en kwam razendsnel op Zara af. Die had te weinig tijd om te ontwijken vanwege de snelheid van de aanval en werd geraakt, waardoor ze een eindje over de grond gleed. De vogelachtige Pokémon wilde opnieuw een Quick Attack uitvoeren, maar Zara had dat al voorzien en sprong nu op tijd opzij. Haar klauwtjes krasten over de Pidgey en die viel uitgeput neer. "Goed gedaan, Zara!" Riep Lynn trots en zij en haar maatje keken toe hoe Cad en Tetris met de Zigzagoon vochten.

In het begin ging het Tetris al niet goed af, zag Lynn, want de Turtwig werd meteen al omver gebeukt en lag even later op zijn rug te spartelen terwijl de Zigzagoon opnieuw op de Tiny Leaf Pokémon afkwam. Dat gaat niet goed, dacht Lynn en ze stond net op het punt om Zara op de wilde Pokémon af te sturen toen Cad Tetris terugtrok en een vliegende, lichtpaarse Pokémon voor hem in de plaats liet komen. Lynn had niet geweten dat de jongen nog een andere Pokémon had naast Tetris, en keek dan ook even verbaasd toe hoe het beestje snijdende windvlagen op de Zigzagoon afstuurde met zijn kleine vleugeltjes. Het meisje richtte haar Pokédex op de onbekende Pokémon. "Noibat, the Sound Wave Pokémon. Even a robust wrestler will become dizzy and unable to stand when exposed to its 200,000-hertz ultrasonic waves." De Noibat die blijkbaar 'Boo' heette, bleek beter opgewassen tegen de Zigzagoon dan Tetris. Cad liet hem een serie aanvallen achter elkaar uitvoeren en Boo liet er geen één doel missen, waardoor de Zigzagoon aardig verzwakt werd. De wilde Pokemon was door de laatste harde windvlaag in elkaar gezakt, maar krabbelde al snel weer overeind, wat betekende dat Boo nog even door zou moeten vechten. Lynn vroeg zich net af of zij of Zara iets konden doen toen Cad vroeg hoe het ging. Zara zat een eindje verderop geïnteresseerd Boo's gevecht te volgen en de drie uitgeschakelde Pidgeys lagen nog steeds bewusteloos op de grond, dus antwoordde Lynn: "Alles in orde, van die Pidgeys zullen we een tijdje geen last hebben." Toen grijnsde ze: "Dit was zeker niet hoe je dacht dat je reis zou beginnen; een zoektocht naar een sandwich en een horde boze Pokémon."

Cad had grijnzend zijn schouders opgehaald en geantwoord: "Niet echt nee! Hoewel het beter is dan, nou ja, andere dingen. Denk ik. In ieder geval train ik mijn Pokémon nu goed!". Lynn moest even grinniken om die uitspraak, ze vond het typisch iets wat een jongen als Cad zou zeggen. Niet dat ze zich ergerde aan de manier van doen van de jongen, in tegendeel. Hoewel Lynn zichzelf niet snel als 'optimistisch' zou beschrijven, vond ze het gezelschap van vrolijke, spontane mensen altijd fijn. Het zorgde ervoor dat het meisje voor een tijdje haar eigen zorgen vergat en vrolijk mee kon doen met de rest.

De eerstvolgende aanval die Boo deed, miste en voordat zijn Trainer iets kon doen, werd de Noibat geraakt door een Tackle. Lynn zag dat Cad even bezorgd fronste voordat hij zijn Pokémon de opdracht gaf om Agility te gebruiken. Het meisje keek toe hoe Boo de Headbutt van de Zigzagoon met hernieuwde snelheid ontweek en hoe Cad meteen weer een serie aanvallen riep, waarvan er één miste. Lynn bestudeerde de Zigagoon, en zag dat die er best slecht aan toe was. Ze was er zeker van dat het gevecht snel tot een einde zou komen. De waarschuwing dat Zara haar oren moest bedekken deed Lynn naar de Noibat kijken, die op het punt stond om een kreet te slaken. Het zwartharige meisje had nog net de tijd om "Zara, oren dicht, snel!" te roepen voordat de kleine paarse Pokémon een oorverdovend hoge toon liet horen. Lynn kromp even in elkaar en zag dat de Zigzagoon geschrokken was door de Screetch en dat Cad zijn Pokémon snel op zijn tegenstander afstuurde om een Bite te doen. Een Wing Attack volgde de Bite op en de Zigzagoon werd op de grond geworpen.

Al snel stelde Cad breed grijnzend vast dat hij en Boo de wilde Pokémon verslagen hadden en de jongen draaide zich naar Lynn. Die keek met een net zo grote grijns terug en zei vrolijk: "Goed gedaan! Boo en jij waren fantastisch." terwijl ze haar vuist naar Cad uitstak; boks! Zara was ondertussen naar de Noibat toegelopen en miauwde goedkeurend. Lynn bukte zich aan de voet van de boom en raapte haar lunch op. In haar haast om op Route 1 te komen, had ze niet eens gekeken wat er eigenlijk in de verpakking zat, namelijk vier sandwiches. Het was een wonder dat het ding ooit in één van haar zakken had gepast, want voor een meeneem-pakje was het ding gigantisch. Het meisje scheurde de verpakking open en pakte er een sandwich uit, die ze aan Cad gaf. "Dat is wel het minste wat ik kan doen, bedankt." Zei Lynn glimlachend, terwijl ze een tweede sandwich pakte en tegen de boom aan ging zitten. Haar maatje kwam aanlopen en ging loom naast Lynn liggen. "Jij hebt het ook goed gedaan, Zara." Zei Lynn terwijl ze de Purrloin aaide. Toen richtte ze haar blik weer op Cad. Ze zou het kunnen begrijpen als die dacht dat hij nu wel lang genoeg rondgehangen had en graag weg wilde, maar wist niet hoe ze dat duidelijk moest maken zonder te klinken alsof ze wilde dat hij wegging. "Was dit je eerste Pokémongevecht?" vroeg ze daarom maar.

Lynns hand werd geboxt en Cad bedankte haar opgewekt voor het compliment, waarna hij zei dat het zonder haar en Zara nooit gelukt was. Glimlachend gaf Lynn antwoord: "Ja, allebei de Pokémon hebben zich goed gered.". Ze gaf Zara nog een aai, waarop de Purrloin tevreden begon te snorren. Lynn keek weer op na eventjes haar maatje geaaid te hebben, en zag dat de Noibat in de buurt van de boom was neergestreken, waarschijnlijk om te rusten. Cads Pokémon tjirpte wat terug op Zara's compliment, die daarop even vrolijk naar de vleermuisachtige Pokémon keek om vervolgens haar hoofdje op haar pootjes te leggen om wat uit te rusten. Tijdens het gevecht had de Purrloin natuurlijk een paar klappen te verduren gekregen, maar voor zover Lynn kon zien was er niets ernstigs aan de hand.
Cad nam de aangeboden sandwich aan met een bedankje, waarop Lynn even knikte voordat ze aan haar eigen eten begon. Voor een normaal iemand zou deze sandwich waarschijnlijk al lekker zijn geweest, maar voor Lynn, die de afgelopen jaren had geleefd van wat ze kon vinden, was het goddelijk. Ze genoot in stilte van haar sandwich terwijl ze toekeek hoe Boo op de schoot van zijn Trainer kroop terwijl die de omgeving afspeurde. Het meisje begreep dat Cad waarschijnlijk op zoek was naar de Pidgeys en de Zigzagoon en keek ook even snel in het rond. "Het ziet ernaar uit dat ze het niet nog een keer gaan proberen." Merkte ze op nadat ze geconstateerd had niets bewegends te zien. Op haar gemak leunde Lynn tegen de boom en nam nog een hap van haar sandwich. Misschien had ze een voorraad moeten inslaan, bedacht ze zich.
Op haar vraag antwoordde de jongen dat het dacht dat dit zijn eerste gevecht was. "Nou, je bracht het er prima vanaf, dus ik zou het een goede start noemen." Zei Lynn opgewekt. Het eten en de overwinning op de Pidgeys deden haar goed en verbeterden haar humeur iets. Niet dat ze eerst de hele tijd chagrijnig was geweest, maar ze werd gewoon vrolijker van dat alles goed gekomen was. Cads Pokémon kreeg een stukje brood toegestopt en Lynn bedacht zich dat Zara misschien ook honger zou hebben. Ze scheurde een stukje van haar sandwich af en hield dat voor de Purrloin, die zich zelf wakker knipperde en het stukje brood voorzichtig uit Lynns handen nam en begon te eten met kleine maar gretige hapjes. "Pokémon zijn geweldig..." Lynn kon niet anders dan het daar mee eens zijn. "Je hebt helemaal gelijk," Antwoordde ze dan ook met een glimlach. Opgewekt vroeg de jongen toen of zij al eerder Pokémongevechten had gehad. "Ja, al een paar." Zei ze nadenkend. "Maar dit is pas mijn tweede echte gevecht hier in Kalos." In haar thuisregio had Lynn natuurlijk ook veel meegedaan aan straatgevechten, maar ze was de tel daarvan al langgeleden kwijtgeraakt en het meisje wist ook niet zeker of die gevechten wel meetelden, omdat ze  niet echt volgens de officiële regels waren verlopen.

OOC: Niet erg! c: