Money, money, money..

Een warmere glimlach verscheen op haar gezicht toen Lilium meteen enthousiast begon te praten over de pokemon van de gymleader, wiens naam Abigail heel misschien even was ontglipt -ach die kwam ze toch niet zomaar even tegen?- en ze knikte. "Ja inderdaad, ik heb die Surskit met kracht moeten verslaan en die Vivilion.. ugh.. mijn pokemon hadden geen aanvallen die effect hadden op afstand, dus moest ik lang wachten op een kans en die pokemon had van die nare poederaanvallen." Ja, daardoor had Reese het gevecht niet af kunnen maken, maar Hannibal had haar huid gered met zijn Sand Attack. Anders was de vlinderpokemon nooit naar beneden gekomen.
Lilium leek het ook goed te bevallen, het reizen. "Ik heb geen idee of er nog veel grotten op je staan te wachten, maar ik hoop het niet voor je." Grinnikte Abigail, waarbij ze met een schok werd herinnerd aan de kwade Kangaskhan moeder die haar bijna op haar dak had gegeven. "De pokemon zijn daar niet altijd vriendelijk, nee." Grapte ze maar.

Ahw, het was lief dat Lilium dat had gezegd en meteen stelde Abigail zich het volgende gymgevecht voor. Ze had nu wel sterkere pokemon maar het was dan ook een garantie dat de gymleader sterkere pokemon zou hebben. "ik heb nog niet echt de Pokémon om tegen steen types op te kunnen," Abigail hief haar wenkbrauwen wat op. Dat was ze vergeten te vragen. "Ik denk dat je wel nieuwe pokemon hebt, toch? Of wil je me vertellen dat Oz nog je enige pokemon is?" Grijnsde ze.
Er werd voorgesteld om maar het aquarium in te gaan, nadat Lilium had verteld dat er nog wel wat grotten op de route naar de verscheidene Gyms lagen. "Lijkt me een goed idee, ja. Ben je hier al eerder geweest?"

Lilium koos het moment waarin ze nog niet echt het aquarium in waren gegaan om haar team voor te stellen. Als eerste werd de bekende Vivilion tevoorschijn gehaald en Abigail glimlacht naar Oz. Ja, dat was de eerste pokemon, buiten die van haar, die ze in Kalos had gezien, ook nog eens een soort afkomstig uit Kalos. De volgende pokemon was een aardig grote pokemon, eentje die ze nog niet kende en de naam Jack droeg. Hij zag er sterk en indrukwekkend uit, ja. De derde pokemon was, zelfs voor een vuurpokemon, meteen Abigail's favoriet. Een shiny Ninetales. Een zachte 'wow' gleed uit haar mond terwijl ze naar de vos pokemon keek. En de laatste pokemon was een Charmander. "Het lijkt me een echt sterk team." Glimlachte Abigail. "Maar hoe heb je het voor elkaar gekregen een Shiny pokemon te vangen?" Grinnikte ze.
Lilium bleek dus al eerder in het aquarium te zijn geweest. "Ik ben er al een keertje snel doorheen gelopen, omdat ik nog tijd over had. Maar wie weet is het 's avonds wel heel anders." Glimlachte ze.

Met zo'n team zou ze zich ook niets anders kunnen voorstellen dan stuk voor stuk hardwerkende pokemon. De pokemon die de naam Jack droeg, had wel de meeste indruk op haar gemaakt. Waarschijnlijk was dat ook een pokemon geweest in zijn laatste evolutievorm, als ze het goed had. Vervolgens stelde Lilium haar de vraag, hoe het met haar pokemon ging. Nu het haar beurt was, toverde ze een nog bredere glimlach op haar gelaat. De eerste pokemon die ze liet verschijnen was haar trouwste pokemon, Apollo, nu een Grovyle en de groene pokemon had maar een klein moment nodig om zich aan te passen aan zijn omgeving. Met een glimlach herkende hij het meisje voor zich. Als tweede kwam de Bagon tevoorschijn, nog altijd even druk, maar zeker toen hij Lilium in zijn blikveld zag verschijnen begon hij rondjes om haar heen te huppelen. Als derde kwam Niké tevoorschijn, de Taillow fladderde snel op haar schouders en hield de twee vreemdelingen in de gaten. Als laatste koos ze ervoor Hannibal uit zijn pokeball te halen, maar zette al snel haar voet voor de Aron, zodat hij niet met zijn metaalachtig klinkende gegrom op de twee af zou komen. "Zoals je kan zien is Apollo geëvolueerd, maar Reese is nog altijd even druk. Dan hebben we hier nog Niké," Ze knikte naar de Taillow, die trots met haar snaveltje over haar witte borstje ging. ".. en Hannibal." Ze wenkte naar de Aron, die wat gekalmeerd tegen haar voet was gaan staan. "Hij heeft het niet zo op vreemdelingen in het begin."
"En ik heb Alyss gevangen in de Friend Safari.. Ik denk dat het gewoon enorm veel geluk was, want ze was ook heel erg lastig om te vangen." Abigail knikte geïnteresseerd. "Dan van harte gefeliciteerd met zo'n mooie pokemon." Grinnikte ze vervolgens en toen ze richting het aquarium gingen liet ze al haar pokemon weer terugkeren. Er werd haar een verwachting van Chinchou's gemeld, die had ze wel eens voorbij horen komen, maar veel aandacht had ze er niet aan besteed. "Ik ben benieuwd."

Abigail glimlachte trots bij het zien van haar team en kreeg een boost van vertrouwen. Hiermee zou ze het gaan doen, hiermee zou ze misschien wel de acht gyms kunnen verslaan. Lilium herkende haar eerste twee pokemon en complimenteerde haar met de rest en de eventuele veranderingen. "Dankjewel!" Glimlachte Abigail trots terug. Toen Lilium voorstelde om te vertrekken, knikte ze ook en met een paar flitsen verdwenen de vier pokemon weer zo snel als dat ze verschenen waren. "Hmm.. wat is je mooiste herinnering aan dit aquarium?" Vroeg ze, toen ze een paar stappen richting de echte ingang had gedaan en haar stem klonk een beetje in gedachten verzonken.

[i]Wow.. een.. echte Milotic? Dat was inderdaad een mooie herinnering! Ze had alleen een enkele Trainer gevonden die zo'n pokemon bezat, maar toen had hij die pokemon natuurlijk niet kunnen zijn. Het was immers een binnenverblijf geweest. Jammer, want Abigail had natuurlijk de verhalen wel gehoord dat Milotic's wonderschoon waren. "Ik zou die Milotic dolgraag willen zien." Glimlachte ze even dromerig. "Misschien is 'ie er nog?"

Abigail volgde Lilium door de poortjes die de ingang vormden en keek al nieuwsgierig om zich heen. In Hoenn had ze niet vaak van die aquaria gezien, in Slateport bevond zich alleen een museum getint door de zee, maar er zwommen geen pokemon rond. "Hmm. Als er een pokemon zou zijn, eentje die echt onder water leeft, welke zou je dan het liefst willen hebben?" Besloot ze onder het lopen door te vragen. Ondertussen liet ze haar ogen zoekend over de glazen bakken gevuld met water gaan.