Tell me a story

Ze slikte even... godverdome... Nathan negeerbeer!!! Arceus kind... ze snoof lichtjes beledigd over het feit dat ze hier gewoon lekker werd genegeerd... joy man, fucking alghaar... hij zuchtte zachtkes en luisterde naar wat hij zei. Ze hed mooi pech, want dat was het enigste dat hij zou zeggen en heg enigste wat ze kreeg... godver man. Ze verstrekte haar grip nog wat. "ZEG DAN OP!" Gilde ze even. "ZEG HET DAN!" Zei ze waarna ze een gilletje uitsloeg en haar ogen sloot. Ze wilde een antwoord zn nog snel ook please.

Hij rolde enkel zijn ogen toen er een licht beledigde zucht klonk. Arceus, hij ging echt geen verder antwoord meer erover geven hoor. Ze kon hem wat. Ineens verstrakte hart grip nog meer, godverdomme Tawn. Ze begon ook nog eens te gillen, ja geweldig dat dan weer. Nadat ze uitgegild leek te zijn zuchtte hij weer, ging met zijn hand over zijn oor. "Meteen doof.." mompelde Nathan. Het leek er niet op dat ze snel ging stoppen. Geweldig dus niet.

Natuurlijk had ze geen oneindige voorraad met zuurstof in haar longetjes, dus ze stopte even en haalde diep adem, om even te snuiven. "Meteen doof.." Arceus hij was weer lekker droog. Ze snoof nogmaals en duwde haar face tegen zijn been aan, de zijkant van haar face. "Das geen antwoord," mompelde nijdig. Als het moest bleef ze hier heel de avond hangen... misschien zelfs heel de nacht. En dat kon ze, dat kon ze maar al te goed. Kijk maar uit nathan...

En toen had het blondje haar face tegen zijn been geduwd, geweldig. De jongen zuchtte even, dit had hij natuurlijk nu weer. Kon ze niet even ergens anders heengaan? Het bij iemand anders gaan doen? Een ander persoon irriteren? Nee, zo te merken niet, ugh. Hij snoof kort toen er werd gezegd dat het geen antwoord was, daar had ze misschien gelijk in, maar dat was gewoon zijn reden. "Dat klopt," hij zou haar nog kunnen gaan irriteren, gewoon omdat ze er zelf maar gewoon simpelweg om vroeg met dat kinderlijke gedrag "Tacey." Natuurlijk dat hij haar gewoon nog Tawnee ging noemen, maar dit bleef hij gewoon doen als ze vervelend of kinderlijk was als nu.

Geen reactie, nog steeds niet... Ze wilde een antwoord en snel ook een beetje... Tja, anders zou er giga rage komen. Ze vind dit stom, waarom antwoorde hij gewoon niet? Was iedereen happy en dan was zij ook rustig yay... "Dat klopt," klonk er even na een tijdje. Ze snoof lichtjes. Ze was echt van slag, maar nog niet zo boos... Tja, als hij gewoon antwoord gaf was iedereen tevreden. "Tacey." Ze gromde even lichtjes en keek op. "Nee! Arceusverdomme!" Gilde ze even boos uit. Oh... Nu begon hij echt haar te irriteren... Niet die naam... Alles behalve dat ding...

Er was een soort van gegrom te horen, waarbij hij lichtjes fronste. Wat nou weer. En geschreeuw, yay. Hoeveelste keer was dit? Tweede, nu nog. Hopelijk werd het maar niet nog meer, anders kreeg hij echt nog gehoorschade, deze keer zonder een grapje te gaan maken. En nee, dat was natuurlijk niet een al te handig plan. Nou, plan of niet. Het was gewoon niet goed in het algemeen. "Ik blijf je zo noemen als je zo blijf doen hoor, Tacey." Ondertussen had hij een kleine soort van grijns op zijn gezicht gekregen, liet duidelijk merken dit hij zich niet zo makkelijk uit het veld liet slaan.

Ze voelde steeds meer hoe ze de woede moest gaan onderdrukken. Als ze helemaal flipte dan was haar hele mooie ding naar de knoppen en wat dan...? Wat had ze dan bereikt. "Ik blijf je zo noemen als je zo blijf doen hoor, Tacey." Ze trok even aan diens scheenbeen, geen idee wat voor effect dat zou hebben. "Godverdomme Nathan," zei ze even zachtjes terwijl ze het been begon te schudden door haar hele lichaam te gebruiken. Dammit. Waarom. Ze snoof even lichtjes en klemde haar tanden op elkaar, dit was zo stom... Ugh.

Hij gromde een soort van toen Tawnee aan zijn scheenbeen trok, verdomme. Er werd wat zachtjes gezegd, waarna de blondine probeerde zijn been te laten schudden. Wat probeerde ze nou weer. "Wat doe je?" Klonk er droogjes van de jongen. Het was heus niet prettig dat ze daar zo hing hoor, totaal niet.

"Wat doe je?" Ze snoof even en negeerde zijn vraag een beetje waarna ze heviger aan het been trok. Godverdomme... Agh. Ze snoof nogmaals. Nu zou ze eens haar zegje doen. "Dingen," klonk er even licht hooghartig uit haar mondje. Ze sloot even haar ogen en begon heviger te trekken, als hij het kon, kon zij het ook.

Er kwam geen antwoord van de blondine, ja had hij ook nou lekker veel aan zeg. Dus niet. Hij zuchtte, wat overdreven luid. "Dingen," Nathan rolde met zijn ogen, hij had nog meer gehad aan dat zwijgen dan dit antwoord. "Wat voor dingen." Hoezo droog. Arceus, dit begon echt vervelend te worden. Kon ze niet even loslaten? Even pijn in der armen ofzo krijgen waardoor ze niet meer kon vasthouden? Zou wel wat beter zijn dan dit.

Ze snoof weer eens... Arceus, dat was ook het enigste wat ze hier met hem kon doen want het irriteerde haar en nog niet zo'n beetje ook. Als hij gewoon zei wat ze wilde weten, dan was iedereen happy, toch? Einde verhaal en boem, yay. Even drukte ze haar voorhoofd tegen zijn scheenbeen aan, enkel om haar grip te gaan verstevigen. "Wat voor dingen." Dat was geen vraag, dus ze haalde haar schouders op. Het was iets dat hij zei, het klonk verre van vragend, dus ze zuchtte even en negeerde het. Zij on ook lastig doen... Hmpf.

Kon dat mens niet eens stoppen met in welk geval haar gezicht tegen zijn been duwen, dat was dan in welk geval iets dat een stuk beter. "Kan je ook stoppen met dat?" Klonk hij, nu nog redelijk rustig. Misschien was het maar goed dat hij wel wat geduld had, anders zaten de twee er echt niet zo bij hoor, dat was zeker. Als het hem te vervelend werd, zou hij dat vast wel laten weten.

Ze vond dit niet het leukste... Om te doen. Maar ze wilde een antwoord en nog snel een beetje ook. Zij had geen geduld, dus ze deed het dan ook op deze manier, half dwingend door je benen vast te houden, best gemeen, maar toch effectief met momenten. Ze wist echter wel dat Nathan... Een nogal sterk karakter had, als je het tenminste zo kon noemen ja. "Kan je ook stoppen met dat?" "Alleen als je antwoord geeft," kaatste ze bijna direct terug. Zo, antwoord geven was niet zo moeilijk, dus hij kon het ook hoor, puh.

Hij was nog maar amper uitgesproken of er werd al terug gekaatst dat ze het enkel gong doen als hij antwoord gaf. "Dat heb ik al gedaan." Verdomme mens, ga los laten. Ach, gelukkig was her niet zo sterk vastgehouden. Dit zou echt de hele dag doorgaan hè? Geweldig, hij keek er al naar uit. Dus niet, hij had wel betere dingen te doen dan dit. Ervoor zorgen dat een eigenwijze Tawn hem ging loslaten. Hij zuchtte even, het zou niet te moeilijk zijn haar los te maken, maar er was een grote kans dat het erg pijnlijk was.

Ze snoog weer een keer. Godverdomme man. "Dat heb ik al gedaan." Nee, dat had ie niet gedaan. "Daarom is, voor de tweede keer, geen antwoord," klonk er meteen van haar. "Als je geen antwoord wil geven dan hoor ik het verhaal maar van een kant," klonk er een beetje bezorgd, maar toch boos van haar. "Wil je dat misschien?" klonk er, nu duidelijk een stuk meer van slag dan daarvoor. Tja, het was te zien hoe meneer op hun relatie keek. En zo te zien vertrouwde hij haar dus niet, ook bedankt hoor.