De tijd voor haar om in te trekken in de Ranger Academy was dan eindelijk daar. Met een iets nerveuze glimlach op haar gezicht stapte ze met haar bagage de trein in, haar Bulbasaur volgde haar op de voet. Nadat ze gestopt was met haar studie in Kanto, was ze met de boot vertrokken naar Kalos om zich hier bij de Ranger Academy te voegen en het vak van een Ranger te leren totdat ze ook samen met hen het kwaad kon bestrijden. Zoals ze altijd al gewild had nadat ze achter de slechte bedoelingen van haar ouders was gekomen. Haar bulbasaur was er net zo enthousiast over geweest, hij had het namelijk niet zien zitten om zijn leven binnen te leven in een pokémon centrum, andere pokémon wat genezend. Nee, het diertje leek te hunkeren naar avontuur - al zal hij daar wel even op moeten wachten. Annie kon het niet laten om te grinniken om hem, hij was misschien wel de perfecte match voor haar. Wonder boven wonder dat juist hij haar had beschermd tegen de houndour. Instinctief gleed haar hand even naar haar bovenarm, waar de oude houndour brandwond nog steeds bij bepaalde bewegingen pijn deed. Het was precies gegaan zoals de dokter haar had verteld na de aanval, een brandwond gesticht door het vuur van een houndour zal altijd pijn blijven doen. Gelukkig was het in de loop der jaren verminderd, maar ze kon de brandende aanwezigheid er tot op de dag van vandaag nog steeds van voelen en alhoewel ze het haatte, kon ze niet zeggen dat ze het erg vond. Het liet haar namelijk dagelijks herinneren aan het feit dat er nog steeds zoveel slechte mensen op deze wereld rondlopen, mensen die een houndour zo krankzinnig konden laten worden dat hij iemand aanvalt. Mensen die slechte dingen doen met pokémon. Ze kon het de houndour niet verwijten, hij was de schuldige niet in dit proces, nee, haar ouders waren de schuldigen hier. En vele andere mensen die meewerkten in deze ongure cirkel van het stelen van pokémon en het experimenteren ermee.

De trein kwam tot stilstand en met een zucht stond ze op. Het was tijd om wederom naar school te gaan, al deed ze het natuurlijk niet met tegenzin. Dit was haar roeping. Ze zou gaan strijden tegen het slechte en niks meer van ze over laten. Met haar bagage in beide handen stapte ze over het perron heen richting de academy, haar Bulbasaur liep nog steeds rustig aan haar zijde. Eenmaal binnen het gebouw bleef ze stil staan, de omgeving even in haar opnemend. Indrukwekkend.

Feel free to join!

Ze had nooit echt gedacht dat ze een ranger zou worden, in haar jeugd had ze er zelfs nog nooit over gehoord. De ranger academy stond er dan ook nog maar pas, hier in Kalos, maar het had meteen gevoeld als een roeping voor haar. Haar hele leven had ze de slechte kanten van de wereld gezien. Haar ouders die in pokémon handelden, waar deze pokémon heen gingen en gebruikt werden voor tests die in haar ogen onmenselijk waren geweest. Ze knipperde even wat met haar ogen, de hal in haar opnemend, terwijl ze daar maar gewoon bleef stilstaan. Het was indrukwekkend om hier te staan, als een nieuwe ranger die haar opleiding vandaag zou beginnen. Ze had er nu al vrij veel zin in om eraan te beginnen, samen met Sir Lancelot ging het haar vast lukken om een goede ranger te worden. Dan zou ze tegen de instanties van haar ouders werken, team rocket de grond in proberen te boren en al hun plannen vernietigen. Dat was haar doel, haar ultieme doel en samen met de rest van de Rangers ging het haar lukken ook. Daar was ze van overtuigd.
Opeens werden haar gedachten verstoord door een vrouw die voor haar kwam staan en haar vroeg of ze nieuw was en al wist naar welke kamer ze toe moest. Sir Lancelot was alweer naast haar komen staan en keek nu met zijn bloedrode oogjes op naar de dame die voor zijn trainster stond. Een glimlach verscheen op Annie's gezicht. "Hey," begroette ze de vrouw terug. "Ik ben nieuw hier ja en euh.." Ze haalde een gekreukt papiertje uit haar broekzak, wetende dat ze het toch ergens op had geschreven waar ze precies moet zijn. Gelukkig was haar handschrift zo goed als nog leesbaar. A25, dat was haar kamer. "Ik moet naar A25, enig idee waar ik dat kan vinden misschien?" Ze had nog een plattegrond in haar tas gepropt, maar haar kennende had ze die ergens onderaan gegooid en zou ze eerst al haar spullen overhoop moeten gooien, wilde ze dat ding vinden.