Playing with fire

Aiden rekte zich een keer uit zodra ze op de Badlands waren uitgekomen. Voor hen bevond zich het uitgestrekte gebied waar nauwelijks een Houndour te vinden was. Dit was dan ook dé plaats om een krachtige aanval als Blast Burn te oefenen. Aiden klopte Amore een keer op haar kopje en keek Lilium met een lichte glimlach aan. “Dus, laten we dan maar beginnen.” En met die woorden haalde hij Tyrion’s ball van zijn riem. Hij vergrootte het, de krassen erop verduidelijkend, waarna hij het hoog de lucht in gooide. Het duurde niet lang voor de ball zich opende en een Charizard voor Aiden op de grond landde, zacht grommend terwijl hij zijn blik even richtte op zijn gezelschap. “Vandaag gaan we trainen,” zei Aiden met een lichte glimlach tegen de Charizard, wie even enthousiast gromde.

Aiden kreeg bijna een lik over zijn gezicht, maar wist met beide handen tegen Tyrion’s neus aan te duwen. “Niet te intiem eh jongen, er zijn kindertjes bij,” mopperde hij rustig, even glimlachend. De Charizard snoof een keertje ongeamuseerd en keek weer op naar Leo en Lilium, voor hij zijn rug weer rechtte. Bij het horen van de woorden Blast Burn flapperde de Charizard een keer met zijn vleugels en liet hij een lage grom horen. Blast burn was altijd goed! Blast Burn was spannend!
Aiden kon een lichte glimlach niet onderdrukken bij het zien van Tyrion’s reactie. “Laten we het maar meteen goed doen, of niet?” vroeg hij, voor hij zijn mouw op stroopte. “Komt u maar, Tyrion,” sprak hij vervolgens, voor hij zijn hand op de Keystone legde. Het duurde niet lang voor de Charizard zijn zwarte kleur had en zacht gromde, grijnzend terwijl de blauwe vlammen uit zijn mondhoeken kwamen. “Laten we het allereerst een keer voordoen. Blast Burn,” commandeerde Aiden. “En rustig aan.” De Charizard knikte en stapte enkele meters achteruit, voor hij zijn vuist de lucht in hief. Blauwe vlammen schoten rond zijn hand en al snel rond zijn complete lichaam, voor hij zijn vuist vol tegen de grond sloeg. De grond krakte open, scheurde en rommelde terwijl het vuur zich onder de grond verplaatste, langs de twee Trainers om tientallen meters verderop een gigantische explosie te creëren, waar al snel een rookwolk vormde. “Goed zo,” grijnsde Aiden, waarna hij Leo aankeek.

“Natuurlijk,” bevestigde Aiden toen het blondje hem vroeg of Tyrion er zin in had. “Sinds hij level honderd bereikt heeft, ben ik me vooral op Garrett en Arya gaan focussen. Als hij dan mag trainen, gooit hij er flink wat energie in,” legde hij kalm uit. Dat en Tyrion was altijd al aardig gepassioneerd geweest wat gevechten betrof. Ook was hij duidelijk trots op de kracht van zijn Blast Burn. Dat allemaal opgeteld maakte zijn enthousiasme niet minder dan logisch.
Lilium vroeg of het een vereiste was. Mega Evolving. Aiden kreeg de kans niet echt om te reageren, omdat het gekraak van de aarde ervoor zou zorgen dat zijn stem onhoorbaar werd, dus hij wachtte even tot de vlammen stopte en glimlachte licht. “Het is niet nodig,” zei hij kalm. “Maar Tyrion heeft het in zijn Mega geleerd en altijd daarin gebruikt. Ze zijn sterker in die vorm. Het is ook niet echt een aanval om een gevecht mee te starten.” Om dit te bevestigen knikte Aiden naar Tyrion, wie een beetje door zakte en hijgde. “Ze moeten namelijk even bijkomen na het gebruiken ervan.” En aangezien hij in zijn Mega meer energie had om te verbruiken, deed hij het liever zo.

Tyrion was een simpele krachtpatser. Ontwijken deed hij niet snel genoeg, dus hij incasseerde naderende aanvallen of weerde ze af met zijn vaak veel grotere kracht. Op die manier was hij snel omhoog geschoten, had hij de top weten te bereiken. Hij kende geen angst. Als Aiden hem zou bevelen onder een lawine te blijven staan, zou hij geen vin verroeren. De Pokémon vertrouwde het compleet. Toen Lilium dan ook vroeg of de Pokémon niet genoeg aandacht kreeg, gromde het ding even zacht. “Meneer is ook de jongste niet meer,” grijnsde Aiden. Even snoof het wezen, maar al snel duwde het zijn neus weer tegen Aiden aan. Ach, dat zat wel goed.
Leo kwam in zijn mega vorm, maar de Blast Burn leek niet te lukken. Een zucht kwam uit Aidens mond en hij zag Tyrion zijn blik vernauwen. “Pas maar op,” glimlachte hij naar Lilium, voor hij knikte naar Tyrion. Het kleine beetje goedkeuring dat de Pokémon nodig had, want hij opende zijn bek al gauw. De vlam op zijn staart werd twee keer zo groot en een gigantische vlammenzee schoot op de andere Charizard af. Gebrul klonk en Tyrion schraapte zijn stevige poot over de grond heen, alsof hij Leo uitdaagde. Hij was sterker dan Leo, ouder ook. Hij won dit. Maar, dat was ook niet waar de Pokémon op uit was. Blast Burn had enorm veel energie nodig. Leo moest het écht willen, anders kwam het er niet van.

Aiden keek met een glimlachje opzij toen zijn mouw beet werd gegrepen. Lilium leek onder de indruk van de aanval en Aiden klopte haar met zijn hand zacht op haar hoofd. “En nu is ‘ie nog niet eens boos,” zei hij onschuldig. Als een subtiele ‘zie je wel dat ik alles aan kan’. Met Tyrion aan zijn zijde kon hij dat hele Team Rocket plat branden, als ze niet zouden hebben gedreigd met haar leven. Dan zou alles anders zijn.
Leo schoof naar achteren door Tyrion, wie trots grijnsde en zacht gromde, Leo nog verder uitdagend. Hij moest ervoor zorgen dat de Pokémon al zijn kracht bij een zou rapen om hem aan te vallen, want krachtiger dan een Blast Burn kwamen ze niet. Maar, om dat zo ver te krijgen moest hij Leo toch wel eventjes nog wat bozer maken. Hij sloot dan ook zijn ogen toen de Flamethrower op hem af kwam en zette zich schrap, de flamethrower incasserend. Leo was sterk, maar Tyrion was wel wat gewend en wist goed te doen alsof. Hij grijnsde dan ook toen de aanval gestaakt werd en stak zijn hand in de lucht, om een Blast Burn af te vuren. Vuur omhulde hem en al snel schoot de krakende grond richting Leo. Natuurlijk was dit nog lang, lang niet op volle kracht, maar het zou wel even zeer doen. Dat zeker.

Lilium wilde Tyrion nooit boos zien, mompelde ze. Aiden glimlachte. “Dat komt wel goed,” zei hij rustig. Nee, Tyrion zou nooit zo doen tegen Lilium. De enige die zijn ergste furie voelen zou, was iemand die zijn trainer iets aan zou doen. Aiden had niet het idee dat je dan veilig was. Garrett was boos als hij geslagen werd, maar Tyrion zou nog veel enger zijn wanneer kwaad. Blast Burn deed zeer.
Toen Lilium naar voren stapte, pakte Aiden haar hand beet. “Niet doen,” zei hij rustig, ook een stapje naar voren zettend zodat hij weer naast haar kwam te staan. “Kijk. Tyrion wacht elke keer tot hij weer terug aanvalt,” zei hij rustig, knikkend naar zijn eigen Charizard, wie rustig stond te wachten tot Leo zichzelf overeind gewerkt had. “Leo is nog niet kwaad genoeg. Het lukt ‘m wel,” zei hij. “De ability is voor nu in ieder geval geen Blaze.”
Tyrion opende zijn bek en loste een eigen Dragon Rage, welke tegen die van Leo aan botste om een knal te geven. Hier hield Tyrion het echter niet bij, want al gauw stampte hij een keer op de grond en schoot er een Earthquake tegen Leo, gevolgd door gegrom. Aiden wist precies wat Tyrion Leo duidelijk wilde maken. Pas als hij een succesvolle Blast Burn op hem af schoot, zou hij rust krijgen. Hij moest al zijn kracht daarvoor bijeen rapen en aangezien Tyrion zijn geduld verloren was (misschien omdat Leo niet zomaar een Charizard was?) ging dit op deze manier. Het was uitgeschakeld worden, of blijven proberen.

Lilium leunde wat tegen hem aan en Aiden hield haar hand nog altijd vast, rustig zo blijven staand. Voor hem was het niets nieuws om Tyrion zelf bezig te zien, aangezien hij zijn trainingen hard was begonnen. De simpele reden dat Tyrion zo goed incasseren kon. Leo moest dit ook kunnen hebben, want Aiden had Tyrion al eens op volle kracht zien aanvallen. En dit kwam daar nog lang niet bij in de buurt. Dit deed zeer, maar het was niet genoeg.
De earthquake raakte en Tyrion gromde geamuseerd, langzaam op Leo af stappend terwijl deze zich overeind hees. Tyrion wist precies hoe het werkte, had zijn Mega onderhand alweer zo lang dat hij precies wist wat er veranderde zodra hij deze vorm aan nam. Toen Leo dan ook op stond en zijn vlam harder begon te branden, kwam Tyrion tot stilstand. Juist, ja! Vlammen omhulden zijn klauw en de Charizard sloeg de grond in, al raakte de Blast Burn zijn tegenstander nog niet. Daarom gromde Tyrion eens spottend, voor hij zijn bek opende en een Flame Burst richting de Charizard wierp. Hij kon het wel. Tyrion leek enorm zeker van zijn zaak wat dat betrof.

Leo leek niet blij met de huidige gang van zaken en een grijns ontstond op de kop van Tyrion, zijn tanden uitdagend ontblotend. Nu leek Leo er echter klaar mee te zijn. Hij gromde en creëerde eindelijk een goede Blast Burn. Tyrion wist echter wel dat dit aardig zeer zou doen, dus sloot op het laatste moment zijn ogen en creëerde een vuurlaag om zich heen om enig gedeelte van de klap te incasseren, voor de explosie klonk en de Charizard niet meer zichtbaar was door de rook.
“Gefeliciteerd,” zei Aiden. Ondanks het feit dat Tyrion zojuist geraakt was door de aanval en hij zijn Pokémon nu niet zag, was hij niet bang voor zijn gezondheid. Tyrion was hard. Tyrion was niet snel, maar Arceus wat was hij sterk. Toen de Charizard dan ook uit de rookwolk stapte, met een trotse grijns neerkijkend op Leo - al was hij wel duidelijk vermoeider na de Blast Burn -, glimlachte hij. Aiden keek even met een kleine glimlach naar Lilium. Nu kon Leo haar beschermen. Nu was ze veilig. Dat was alles dat telde.