Life is awesome

Met een lach op haar gezicht pakte ze het drankje aan. Dit was waarschijnlijk nog maar de... Vijfde ofzo. Niet echt dat het haar iets scheelde, het zat al in haar hoofd want van drinken bakte ze niet veel. Ze grinnikte even en sloeg de kriek zo naar achter. Het was zo lekker, oh het voelde zo goed. Toen zette ze het glas neer, er zat nog in hoor. Ze lachte even kort. Woeh, wat zag de wereld er toch beter uit als alles een beetje... Roziger eruit zag. Nee, letterlijk, ze had een roze bril aan. Hoe? Niemand zou het ooit weten. Maar het was wel grappig. Ze stak haar hand op en de barman. "Hey," zei ze al lachend, ze kon haar lach amper inhouden. "Hehe, oh my Arceus, jij bent eigenlijk wel nog een lekker ding, weet je dat?" Twee verbaasde ogen. "Joh, ik zeg het je, je bent zo snel, ooooh," zei ze vervolgens. De roze bril op haar neus viel wat naar voren toen ze wat naar voren leunde, aan de hemd van de jongen trok en haar lippen tegen de zijne drukte. Toen duwde ze hem terug weg. "Zo, beter," zei ze al lachend waarna ze haar kriek terug pakte en de rest opdronk. Ondertussen was de barman in shock, arme barman.

{Open}

Een hand, een gebaar, Tawn reageerde snel. Toen ze zijn bruine haren zag verliep het echt snel. "Tawnee, gaat het wel goed?" Ze lachte, harder dan verwacht en stak haar hand op als teken dat ze meer drank wilde. "OH MY ARCEUS," schreeuwde ze uit. "JA JA! ALLES IS ROOS," zei ze al lachend waarna ze zich omdraaide en het drankje aannam van de barman. Nu sipte ze er wel rustiger aan dan de kriek van eerder, maar dan nog steeds, ze dronk niet echt normaal. Ze plaatste het glas op de bar en plooide haar handen op haar rug. Daarna duwde ze haar neus in de drank en begon ze zo te drinken.

Ze grijnsde even kort en gooide haar hoofd terug de lucht in. Bier droop van haar neustopje af en ze probeerde het, zonder echt veel resultaat, dit af te likken. Ze keek even naar Jason, grijns van oor tot oor. "Drink niet teveel he?" Ze knikte alleen. Maar daarna schudde ze haar hoofd weer. "He, wat zeg je nu!" zei ze met een frons op haar gezicht. "Ik heb nog niks op!" Zei ze vervolgens.

Ze grinnikte even toen ze zijn ogen ontmoette. "Ik zeg het alleen maar." Ze knikte even met gesloten ogen en grinnikte toen opnieuw, waarna ze zich naar de bar draaide haar armen erop legde en de barman met grote ogen aankeek, deze leek wat gespannen. Arceus, wat had die opeens. Toen zwaaide ze haar armen in de lucht en keek ze naar Jason. "Hé Jason!" zei ze met een lach. "Wil je eens wat weten! Ik moest je nog wat zeggen?" zei ze terwijl ze haar armen liet zakken en hem ietwat naar zich toetrok.

Jason vond het fijn dat ze hem nu nog begreep, maar voor hoelang he. Jason keek op toen hij zijn naam hoorde en voelde hoe hij dichter naar haar werd getrokken. Hij begon licht te blozen, wie zou dat niet doen op dit moment? "Wat moet je me vertellen dan?" Vroeg hij droogjes terwijl hij wegkeek. De blos stond nog overduidelijk op zijn gezicht, je wist maar nooit wat je van dronken mensen kon verwachten he?"

Een blos maakte zijn gezichtje nog beter. Lachen deed ze, luid en duidelijk. "Wat moet je me vertellen dan?" zei hij. Wel meteen knipperde ze enkele keren met haar ogen. "Well, je bent een cutie en ik vind toch wel dat je ook nog hot bent, ik vind dat we een relatie moeten hebben," zei ze vervolgens waarna ze haar lippen tegen de zijne drukte.

De jongen had wat te drinken nodig, en daarmee werd niet iets bedoeld wat alcohol-vrij was. Een wodka, widkey of wat dan ook zou de groenharige wel goed doen, dus toen hij door de straten van Lumiose aan het lopen was, liep Nathan de eerste de beste bar in, om vervolgens plaats te nemen aan de bar. Op het eerste moment werd er weinig tot geen aadacjt besteed aan zijn tijdelijke, overduidelijk dronken 'buurvrouw'. To de groenharige echter de naam Tawnee hoorde vallen, een glimlach verscheen op zijn gezicut tereijl de iongen zich half omdraaide naar de nu bekende blondine "Tawnee." begon hij "Tijd niet gezien zeg,"

Wacht wat? Jason keek met grote ogen naar Tawnee. What the.. toen hij haar lippen voelde stonden zijn ogen groot en vol van schrik. Hij duwde haar zachtjes weg, totaal in shock. "S-Sorry Tawnee, maar ik voel niet die gevoelens voor je." mompelde hij zachtjes, terwijl hij op zijn lip beet. Oh fijn, het feestje was nog niet compleet. Jason deed een stap naar achteren. "Let jij masr op haar." zei hij terwijl hij naar de groenharige jongen wees en wegbeende what the...

Jason out~

Toen hij haar wegduwde keek ze een beetje weemoedig naar hem. "S-Sorry Tawnee, maar ik voel niet die gevoelens voor je." Toen lachte ze even. "Oh Jason," zei ze al lachend. "Tawnee." ze keek op. "Tijd niet gezien zeg," Nathan! Ze grijnsde en keek naar hem. "Let jij maar op haar." ze grinnikte opnieuw. "Nathan! Hey hoe gaat het?" zei ze waarna ze een slokje nam van haar biertje.

Hij metkte, zoals vaker, pas te laat dat hij met wat 'belangrijks' of zo leek het, onderbrak. De bruinharige sprak tegen hem dat hij maar op Tawnee moest gaan letten waardoor de oudere jongen licht moest grinniken. "Nathan! Hey hoe gaat het?" in welk geval leek ze hem te herkennen, Arceus wist hoe dronken ze wel mocht zijn. "Het gaat prima." gaf de groenharige kort als antwoord. "En met jou? Op het feit dat je dronken ben na dan." het laatste beetje Wiskey dat in zijn glas zat, werd achterover geslagen, vervolgens werd deze bij een teken van de jongen weer bijgevuld.

Ze grinnikte even kort. De roze bril op haar neus zorgde ervoor dat ze er niet echt serieus uitzag, niet dat ze dat was. "Het gaat prima." ze knikte even kort en nam een slok van haar bier. "En met jou? Op het feit dat je dronken ben na dan." ze zette het glas neer en keek hem even kort aan. "Ik ben nuchter!" protesteerde ze. Het was ook zo, ookal was ze dat niet helemaal perfect. Ze was gewoon, hoe zeg je het... Het kon haar nogal weinig schelen nu, maar ze had er ook besef van... Ze was nuchter, punt uit.

Ze protesteerde nog dat ze nuchter was, waardoor hij zachtjes moest grinniken "Ja, natuurlijk." sprak de jongen enkel, on vervolgens nog een slok te nemen van de wiskey. Het spul brandde in zijn keel, maar dat was geen probleem. Het zou wel wennen, dat gevoel. "Vind je het raar als ik je niet geloof? En al was je trouwens niet dronken, in dit tempo gaat dat niet lang duren." zei hij nogal droog, het was eigenlijk best wel grappig,