[OPEN]A new life
Welkom op
Pokémon Journey!

Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
WELCOME, GUEST!
PLEASE Login OR Register.

Deel
 

 [OPEN]A new life

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
avatar
Member
Sam Graham
Punten : 222
Age : -
Icon : Mudkip

[OPEN]A new life Empty
BerichtOnderwerp: [OPEN]A new life   [OPEN]A new life Emptyma aug 24, 2015 5:57 pm


[image]

[OPEN]A new life 025[OPEN]A new life 133[OPEN]A new life 418[OPEN]A new life 058[OPEN]A new life 001[OPEN]A new life Sylveon_mini_icon_by_magikmismagius-d65tus7


Vrolijk keken twee kastanjebruine oogjes naar de vele bloemen waar ze langsliepen met een jongen naast de kleine Pikachu. Deze keek evenals geïnteresseerd om zich heen hoewel de jongen meer de omgeving in zich op nam. De natuur in Hoenn was heel anders dan in Kanto wat de jongen eigenlijk gewend was. Het weer werkte ook prima mee want de zon scheen volop en de temperatuur was ook lekker. Een mooie dag om buiten door te brengen. Sam keek naar zijn Pikachu die om de haverklap naar een veld vol bloemen rende waar ze aan rook. Het was grappig om te zien hoe het beestje al vrolijk werd door een simpele bloem. De jongen bedacht zich dat zijn andere Pokémon ook misschien mee wilde genieten van het weer hoewel hij zo zijn bedenkingen had bij Josh. Ook al verdiende de Buizel het ook om een frisse neus te halen. Sam keek even rond of hij een geschikte plek vond om te kunnen gaan zitten met zijn Pokémon, die vond hij bij een klein beekje. Hoe mooier wilde je dit hebben een perfecte plek voor zijn Buizel om te kunnen zwemmen en waar Nero en Celia op het gras konden spelen. “Celia!” riep Sam in een poging om zijn Pikachu naar hem toe te krijgen die haar oortjes spitste en haar kopje naar hem toedraaide. Het beestje kwam naar hem toegelopen waar ze soepel op het picknick bankje sprong en vragend haar kastanje bruine oogjes op hem richtte. “Pika?” piepte ze vragend naar de jongen die het wezentje een aai over haar bolletje gaf.


“Zullen we hier even gaan relaxen?” gaf hij als wedervraag aan de Pikachu even over haar kopje wreef en toen enthousiast ja knikte. “Pikachu!” bracht ze vrolijk uit waarop de jongen begon te grinniken en de Pokéballen van de Eevee en Buizel tevoorschijn haalde, gooide deze op die vervolgens tegelijk openklapte en de witte stralen liet komen die elk een Pokémon produceerde. De vaste vormen van een Eevee en Buizel werden langzaam zichtbaar die voor zijn voeten kwamen te staan. De oranje wezel sloeg geïrriteerd zijn poten over elkaar heen zodra hij in oogcontact kwam met de Pikachu die hem net zo nijdig aanstaarde. Sam keek ietwat ongemakkelijk naar de Eevee die tegen zijn been probeerde op te klimmen maar het lukte niet echt waardoor de jongen zich moest bukken om het beestje op te tillen. Josh liet zich naar het gras zakken  waarna hij zich op krulde tot een bal en zijn kop over de rand van de rivier legde, starend naar het heldere blauwe water. Sam vroeg zich af wat de Buizel had sinds hij het wezentje had geadopteerd.. tsja het was niet niks om ineens een andere trainer te hebben. De jongen zette de Eevee op het gras neer die snel op Celia afrende die richting het riviertje rende en tot haar middel het water in liep. Sam grinnikte even maar liep toen op de Buizel af die nog aan de waterkant lag maar opkeek toen de jongen naast hem ging zitten.

Josh kwam half overeind waarop de oranje wezel verrast naar Sam keek, die een hand naar hem uitstak. De Buizel staarde er even wantrouwend naar maar de vriendelijke glimlach op zijn gezicht, deed de water pokémon toch wat ervan hem verwacht werd. Hij legde zijn poot in de hand van Sam. “..het is niet niks, zo in een keer veranderen van trainer,” begon hij voorzichtig tegen de Buizel. Josh kreeg een droevige blik in zijn ogen waar de jongen een geruststellende hand op de rug van het wezentje neerlegde. Het leek de arme Pokémon niet echt te helpen want hij bleef zijn mond houden. Sam trok een gezicht maar besloot het niet zomaar op te geven. “Het komt wel goed, maatje,” sprak hij nog in een poging maar zijn ging opeens naar zijn tas, die hevig trilde. Sam greep naar zijn tas waar hij het ei uithaalde nog in de koker zat. Het ei zelf gaf een fel licht wat er op attendeerde dat het uit begon te komen. De jongen haalde het deksel er vanaf terwijl het ei heviger begon te trillen en licht te geven. Celia en Nero kwamen uit het water gerend om te kijken wat er gaande was bij hun trainer. Nog tel later voordat de twee Pokémon erbij gekomen waren, opende een groen wezentje haar rode ogen, die vragend naar de jongen staarde. “Bulbasaur,” piepte het jonge wezentje die even met haar oogjes knipperde. Sam dacht even terug aan het moment toen Celia werd geboren en voelde zich net zo trots als op het moment dat zijn Pikachu was geboren.

“Hallo kleintje, mijn naam is Sam,” sprak hij tegen de jonge Bulbasaur die hij van de grond tilde en op zijn schoot zette. Bulbasaur waren een van de kanto starters, die uitgroeide tot een Venusaur in het latere stadium. Als hij Celia niet had gehad was hij waarschijnlijk gegaan voor een Bulbasaur maar nu maakte het niet echt meer uit. Hij had ze nu allebei en eigenlijk kon hij Celia niet vervangen. “Saur,” piepte de Bulbasaur vrolijk die haar kopje tegen zijn buik aanduwde. Sam wees vervolgens naar de Buizel die naast hem stond en ging zo het rijtje af. “Dit zijn je teamgenootjes Josh, Celia en Nero,” voegde hij er nog even snel aan toe. De Bulbasaur liet haar kopje even over het groepje gaan en de jongen zette haar tussen de andere neer. Josh was het dichtstbij waar ze naartoe waggelde. “..En jij gaat Flora heten,” sprak Sam zachtjes tegen de Bulbasaur die inmiddels werd begroet door de Pikachu en Eevee, die er naartoe liepen. Hij had er niet echt op gerekend dat de kleine baby uit zou komen hij had verwacht dat het pas veel later zou komen. Het maakte niet uit de baby Bulbasaur was welkom en hij was stiekem wel  nieuwsgierig geweest naar wat er in het ei had gezeten en tsja de natuur deed graag wat zij zelf wilde. Je kon niet kiezen wanneer je werd geboren of dood ging wat hem eigenlijk wel vaker was vertelt thuis.




Laatst aangepast door Sam Graham op za okt 24, 2015 9:53 pm; in totaal 2 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Austin Dreams
Member
Austin Dreams
Punten : 533
Age : -
Icon : Mudkip

[OPEN]A new life Empty
BerichtOnderwerp: Re: [OPEN]A new life   [OPEN]A new life Emptydo aug 27, 2015 9:35 am

Een lichte glimlach gleed om Austin’s lippen terwijl hij naar zijn broertje en zusje keek die hem beiden een tekening kwamen brengen. De tekening van zijn broertje was een zeer moedige poging om zijn Marshtomp na te tekenen en zijn zusje, wie beter kon tekenen in Austin’s opinie, had een tekening gemaakt van Blade. Uiteraard hadden ze zijn Pokémon nodig gehad om na te tekenen. Het was Blade beter gelukt om stil te blijven zitten dan Waterfall, wat wel eens de reden zou kunnen zijn waarom de Marshtomp op de tekening er zo raar uitzag. Zijn broertje was er echter zeer trots op en Austin kon het niet over zijn hart verkrijgen om te zeggen dat het lelijk was, dus zei hij dat hij er heel blij mee was. Vervolgens kregen de tweeling ruzie over wie de beste tekening had gemaakt waarbij zijn zusje opschepte dat ze veel beter was in tekenen dan hun broertje. Vervolgens begon zijn broertje te klagen dat ze hem geen ‘broertje’ moest noemen omdat hij twee minuten ouder was dan haar. Austin wierp een blik op zijn vader welke met zijn ogen rolde en de ruzie tussen de twee suste. ‘Ik vind ze allebei mooi,’ zei hij zonder te stotteren tegen Duke, zijn kleine broertje, toen deze met traantjes in zijn ogen vroeg welke hij het mooiste vond. Nora, zijn kleine zusje, keek hem inschattend aan, maar Austin’s blik verraadde niets. Als hij ging laten blijken dat hij vond dat zij beter kon tekenen, had hij de poppen pas echt aan het dansen. Zuchtend en met een schouderophaal gaf Nora het op. Het verbaasde hem steeds weer hoe snel ze groeiden, aangezien ze beiden nog maar vijf jaar waren. Binnenkort zes. Nog een maandje. Dan zou hij weer wat inspiratie moeten gaan opdoen over wat hij voor hun ging kopen, want anders wist hij het ook niet meer.

Het zou voor vrienden of kennissen vast een heel ander beeld van hem moeten zijn als ze hem hier zagen. Hij was thuis erg op zijn gemak en stotterde niet meer. Zeker niet tegen zijn broertje of zusje, want dan moesten ze lachen met hem. Zijn vader was er wel trots op. Hij had zijn vader de leugen verteld dat het stotteren tegen vreemden steeds beter ging, maar het tegengestelde was waar. Zelfs bij Ayako, waar hij lang mee samen had gezeten, had hij nog gestotterd en het leek steeds erger te worden naarmate dat hij meerdere mensen ontmoette. Het zou vast wel beter gaan, hield hij zichzelf voor. Hij wist echter niet of dat ooit waar zou worden. In gevecht was hij heel anders dan als hij gewoon tegen iemand moest praten. Ook speelde het parten dat over een maand zijn moeder al zes jaar dood was. Hij wilde iets voor de tweeling gaan halen en hun verjaardag vieren, maar hij wilde ook nog bloemen bij het kerkhof gaan brengen. Hij werd uit zijn gedachten gehaald door Duke die een andere tekening bracht. Dit keer was het een verbeterde versie van Waterfall en Austin lachte opgewekt. ‘Net zo goed als de vorige,’ beweerde hij waarop zijn broertje hem een klap gaf en zei dat hij loog. Austin trok een pruillipje, maar zijn broertje draaide zich al om en liep weg. Ach ja, die zou wel bijdraaien, dacht Austin grijnzend. Hij zag dat Waterfall nieuwsgierig naar Duke keek en hem achterna ging. De twee konden het goed met elkaar vinden. Blade was echter wat rustiger en probeerde zich vooral af te zonderen van de tweeling, waarschijnlijk omdat hij niet nog eens als stilstaand portret nagetekend wilde worden. En dat kon Austin wel begrijpen, want Nora en Duke konden er soms uren over doen voordat ze zo’n tekening af hadden.

Nadat hij afscheid had genomen – waarbij Nora bijna in huilen was uitgebarsten, Duke hem vrolijk had uitgezwaaid en zijn vader Nora had proberen te kalmeren – besloot Austin om richting Verdanturf Town te gaan voor wat training. Hij wist dat zich daar een Route bevond waar hij Volbeat’s en Illumise’s kon vinden, tegenstanders die veel ervaring op konden brengen als dat nodig was. Hij besloot om via Petalburg Woods naar Rustboro City te gaan en daar de Rusturf Tunnel naar Verdanturf Town te nemen. Het zou een eindje wandelen zijn, maar hij had Waterfall om tegen te praten. En na een stevige wandeling kwam hij eindelijk lichtelijk uitgeput in Verdanturf Town aan. Hij durfde te wedden dat hij minstens twee uur gewandeld had op zijn trage wandeltempo. Hij wilde net naar het Pokémon Center wandelen zodat hij daar wat thee kon gaan drinken toen hij een jongen verderop zag zitten met een ei. Het ei was aan het gloeien. Austin kon zien dat het ei ging uitkomen. Soms had je ook dat een ei ging gloeien en dat er vervolgens niks uitkwam, maar deze kwam wel degelijk uit. Het ei veranderde in een schattige, vrouwelijke Bulbasaur. Natuurlijk vond Waterfall dit zo interessant dat hij een kijkje dichterbij ging nemen. Austin wilde zijn Pokémon waarschuwen, maar eigenlijk was hij ook best nieuwsgierig en liep daarom maar achter Waterfall aan. Hij wilde net tegen Waterfall zeggen dat deze de Bulbasaur niet moest laten schrikken toen deze naar de groep Pokémon liep en naar voren boog. Hij boog zijn kopje helemaal tot deze bijna tegen het kopje van de Bulbasaur gebogen was en maakte een vrolijk, hard geluid waardoor de Volbeat’s en Illumise’s die zich verderop bevonden zeker krijsend weg waren gerend. ‘W-Waterfall, g-gedraag je!’ begon Austin te stotteren terwijl hij met een knalrode kop naar het groepje Pokémon en de jongen liep. ’S-Sorry,’ bracht hij haastig uit tegen de jongen. ’S-Sinds dat hij w-weet dat hij bijna gaat evolueren, w-wilt hij nog wat van z-zijn rebels periode g-genieten.’ Het was een hele uitleg met veel gestotter, maar hopelijk had de jongen hem wel begrepen. Austin liep naar voren en trok zijn Pokémon aan zijn arm wat naar achteren, maar Waterfall gaf niet echt mee. In plaats daarvan stak hij zijn poot uit en legde deze zachtjes op het kopje van de Bulbasaur. ‘V-Vermoord hem n-niet,’ bracht Austin hopend hardop uit. Wat een geruststelling voor de trainer van de Bulbasaur, zeg.
Terug naar boven Ga naar beneden
avatar
Member
Sam Graham
Punten : 222
Age : -
Icon : Mudkip

[OPEN]A new life Empty
BerichtOnderwerp: Re: [OPEN]A new life   [OPEN]A new life Emptyma sep 14, 2015 3:39 pm


[image]

[OPEN]A new life 025[OPEN]A new life 418[OPEN]A new life 001


Sam glimlachte toen hij opmerkte dat er een kleine lach op het snoetje van de Buizel was verschenen. Hij wist nu niet of dit kwam omdat Flora de Buizel aandacht gaf of dat de aanwezigheid van de jonge Bulbasaur hem goed deed. Nu hij dat wist kon hij proberen om wat contact te krijgen met Max. Hij keek even om zich heen of al zijn Pokémon hier bij hem waren.. wat hem direct opmerkte was dat  niet bij zijn overige Pokémon te vinden was. Deze kwam een paar seconden nadat hij zich dat bedacht om de puppy te gaan zoeken, al kwam aan wandelen met een grote grijns op zijn snoet. De Growlithe kefte luid toen hij een vreemde Pokémon op de pasgeboren Bulbasaur zag afkomen lopen.. Sam hield zich stil omdat hij wilde weten of de Buizel in actie zou komen of niet. Toen de blauwe Pokémon zich tot Flora keerde door met zijn kopje tegen die van de Bulbasaur te duwen. Er werd geen contact gemaakt maar Flora keek de blauwe Pokémon recht in zijn ogen aan, met een brede glimlach rond haar snoetje. Sam had pas later door dat de trainer van de blauwe Pokémon achter diens Pokémon stond. En zijn Pokémon toesprak. Het leek echter niet zo heel veel effect te hebben.

Toen de jongen zich vluchtig verontschuldigde wilde de dertienjarige jongen er al op reageren maar was net iets te laat.  ’S-Sinds dat hij w-weet dat hij bijna gaat evolueren, w-wilt hij nog wat van z-zijn rebels periode g-genieten,’ stotterde de jongen waarop Sam een blik uitwisselde met zijn Buizel en Pikachu. “Evolueren? wat..?” herhaalde Sam de woorden met een verwarde blik in zijn ogen. Hij wist dat sommige Pokémon behoorlijk koppig konden zijn..hij had dat met Wolf. Hij pakte zijn Pokédex erbij en richtte deze op de Pokémon van de jongen; Marshtomp is een Moddervis Pokémon. Marshtomp is de ontwikkelde versie van Mudkip. Zijn lichaam zit in een membraan waardoor hij op land kan leven. Zijn onderlichaam is sterk ontwikkeld, zodat hij op twee benen kan lopen. Hij kan zich door modder sneller bewegen en zwemmen dan door water, sprak het rode apparaatje. Sam keek even naar de Marshtomp die door zijn trainer een stukje naar achter werd getrokken maar niet echt meegaf. Toen hij zag dat er een poot op het hoofdje van de baby Bulbasaur werd gelegd wist Sam al meteen dat de Pokémon geen kwaad in de zin had. Flora raakte niet in paniek maar bleef juist kalm en haar vrolijke uitdrukking werd alleen maar vrolijker. “Bulbasaur!” piepte Flora vrolijk naar de Marshtomp.

Sam liep naar de jongen toe, gevolgd door zijn Pikachu terwijl Nero en Wolf vrolijk begonnen te
spelen en Max op zijn plek bleef staan, dichtbij de Bulbasaur. Alsof hij mee wilde delen dat hij de onbekende Pokémon geen streken uit moest halen die zijn teamgenootje pijn zouden doen. Sam zag vanuit zijn ooghoeken dat Celia naar Max liep, in een poging om te zeggen dat de Buizel zich hier niet mee moest bemoeien. Sam zuchtte toen de Pikachu net zo fel terug reageerde, iets dat Celia niet had moeten doen. Ugh, die twee waren net zo erg als een stelletje die het niet met elkaar eens konden zijn. Eigenlijk moest hij hier wel om lachen toen hij keek naar zijn Pokémon  maar deed het niet, het was niet verstandig om twee heethoofden uit te lachen. “..Flora vind het volgensmij niet heel erg.. ofwel soms?” sprak Sam in een poging om het voorval met de Marshtomp wat luchtig te laten vallen. Bulbasaur schudde met haar kopje met een vrolijke glimlach. “Bulba!” reageerde ze op zijn woorden.

OOC: Sorry dat het zolang duurde;-;




Laatst aangepast door Sam Graham op za okt 24, 2015 9:53 pm; in totaal 2 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Austin Dreams
Member
Austin Dreams
Punten : 533
Age : -
Icon : Mudkip

[OPEN]A new life Empty
BerichtOnderwerp: Re: [OPEN]A new life   [OPEN]A new life Emptydo sep 24, 2015 7:45 pm

Austin had echt zin om te kreunen van ergernis. Het leek steeds erger te worden met Waterfall. Niet alleen wilde hij niet luisteren, maar nu bleek hij zelfs geen aandacht meer te geven als Austin een preek wilde beginnen. De Pokémon wist kennelijk wat er zou volgen als hij zijn aandacht ook maar één keer op zijn trainer richtte en dus bleef hij geconcentreerd naar de Bulbasaur kijken. Hij had in elk geval wel nog gezag over Blade, dus dat was wel weer een opluchting. Hij wilde dat Waterfall eens inzag dat zijn gedrag storend kon zijn voor anderen, ook al werd nu het tegendeel bewezen doordat de Bulbasaur van de trainer vrolijk naar Waterfall keek. Waterfall draaide zijn kop en keek zijn trainer uitdagend aan alsof hij wilde zeggen: en wat ga je nu doen? Austin rolde opvallend met zijn ogen naar de blauwe Pokémon en besloot in plaats daarvan de half gestelde vraag van de jongen te beantwoorden. Hij wachtte tot de uitleg van de Pokédex gedaan was en keek vervolgens naar de jongen zelf. ‘Ja, hij e-evolueert binnenkort,’ sprak hij. De jongen zou toch zeker wel weten wat evolueren was, hè? Met een vluchtige blik keek Austin naar de jongen zijn Pokémon, maar deze bleken enkel nog in het eerste stadium te zijn. ‘Dat is w-wanneer je Pokémon naar het v-volgende stadium gaan,’ legde hij uit, zich meteen beseffend dat het een tamelijk beknopte beschrijving was en dat het lichtelijk verwarrend kon overkomen als je niet precies wist wat het inhield. Hij besloot om er pas verder uitleg over te geven als de jongen daar nood aan had. Hij sloeg zijn armen over elkaar heen en draaide zijn hoofd naar Waterfall. ‘Marsh!’ bracht deze vrolijk uit toen de Bulbasaur ook een vrolijk kreetje liet horen. De Marshtomp leek blij te zijn om eindelijk eens iemand te vinden die hem niet afstrafte voor zijn impulsieve gedrag. Austin wist dat ze ooit nog wel eens in de problemen gingen raken nog voordat Waterfall volledig geëvolueerd zou zijn, maar aan de andere kant wist hij niet of hij stond te wachten op een erg serieuze Swampert. Natuurlijk zou het wel cool zijn om de laatste evolutie te hebben, maar aan de andere kant zou hij Waterfall’s rebelse gedrag misschien best wel missen. ‘G-Gelukkig,’ stotterde Austin en je kon ook daadwerkelijk opluchting in zijn stem horen. Het laatste wat hij zou willen was ruzie met een trainer omdat zijn Pokémon zich niet echt kon gedragen. Waterfall leek blij te zijn met het feit dat Bulbasaur hem wél leuk vond, dus besloot hij naast de Pokémon te gaan zitten. Plagerig spoot hij zachtjes wat water uit zijn bek vlak voor de Bulbasaur, maar niet hard genoeg om haar schrik aan te jagen. Ergens was het zicht best wel vertederend, maar Austin draaide zich weg zodat hij een gesprek kon beginnen met zijn trainer. ‘Het lijkt erop d-dat Waterfall eindelijk een m-maatje heeft gevonden, dus ik z-zal mezelf maar eens v-voorstellen,’ stotterde hij. ‘Mijn n-naam is Austin.’ Hij stak zijn hand uit naar de vreemdeling en bleef een glimlach op zijn gezicht houden terwijl hij de jongen aankeek.

OOC: No problem ;)
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud

[OPEN]A new life Empty
BerichtOnderwerp: Re: [OPEN]A new life   [OPEN]A new life Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
[OPEN]A new life
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» City life for me | Open
» Shuffle me a ninth life | OPEN
» Me vs. Life
» [job] Still Life
» Night life.

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Pokémon Journey :: ► WELCOME TO THE POKÉMON WORLD :: Hoenn :: Verdanturf Town-
Ga naar: