Typhlosion? [open]

Jace liep grijzend naar Vivienne toe, sloeg zijn hand om haar midden en gaf haar een dikke zoen op haar zijde zachte lippen. Hij fluisterde in haar oor: "Kom laten we maar gaan, ik ben kwijt geraakt hoe lang we daar lagen." Hij knuffelde haar en blies rustig en plagend in haar oor, waarna hij haar een zuigzoen in de nek gaf.

Ze zetten haar handen op zijn borst, maar maakte geen aanstalten om 'm weg te duwen, toen ze een zoen kreeg. In plaats daarvan greep ze zijn t-shirt en trok m dichter tegen zich aan, om de zoen te verdiepen. Toen ze zichzelf los wist te krijgen wierp ze een blik op de lucht en slaakte een zucht. "Een paar uur geloof ik, het begint donker te worden daar," mompelde ze, terwijl ze wees op een donkerblauwe streep in de lucht. Haar adem stokte toen ze zijn lippen in haar nek voelde en beet op d'r lip. Arceusverdomme, moest dat nou echt?

Jace stopte plotseling met de zoen toen hij een takje hoorde breken achter Vivienne. Hij opende zijn ogen en zag de nieuwsgierig blozende gezichten van Chevell en Fiora. Jace stamelde uit: "Ehm... Hoi." Hij stapte weg van Vivienne en trok zijn shirt weer strak met een blozend gezicht. Betrapt...

Vivienne schrok op en liet d'r t-shirt weer over d'r schouder glijden en trok 'm snel omlaag. Ze keek geschrokken op toen ze de blozende gezicht van haar Gardevoir en Jace' Gallade zag en voelde hoe haar eigen gezicht ook rood kleurde. "Oh," mompelde ze zachtjes en wilde zich eigenlijk zo diep mogelijk achter Jace verschuilen. "As long as it went safe, I have no complaints," hoorde ze de moederlijke stem van Fiora in d'r hoofd en ze zuchtte zachtjes. "Ja ja," antwoorden ze zachtjes, als een eigenwijs kind.

Jace kon de grin van Chevell eventjes niet meer uitstaan en keerde hem terug in zijn pokeball. Hij zuchtte en keek onschuldig naar de moederlijke Fiora. Ze wist wel dat hij geen kwade bedoeling zou hebben, althans dat nam hij aan. Hij tikte Vivienne op d'r schouder en vroeg: "Zullen we?"

Een kwade blik werd uitgewisseld tussen Fiora en Vivienne, waarbij ze over waren gegaan op een telepathisch gevecht. Over het algemeen wilde Vivienne hier geen gebruik van maken, aangezien ze liever wilde dat andere konden horen dat ze sprak tegen haar pokémon, maar voor nu was het even noodzakelijk. Ze snoof op een gegeven moment en liet de shiny Gardevoir terugkeren. Ze zuchtte en pakte de hand van Jace. "Ja, we kunnen," zei ze met een glimlach op haar gezicht.

Jace liep hand in hand met Vivienne richting de toren en zei met een lach: "Zo, ruzie met je moeder?" Hij vond het oh zo leuk om haar te plagen, maar dit kon hij gewoon niet laten. Hij stak plagerig zijn tong uit naar haar en zei vervolgens: "Grapje lieverd"

Vivienne slaakte een zucht en deed een pluk achter d'r oren. "Jammer genoeg wel ja," mompelde ze zachtjes, voordat ze zich tegen de arm van Jace aan drukt en haar wang tegen zijn schouder aanwreef. " Af en toe denkt Fiora dat ze de taak als moeder over moet nemen, aangezien ik ..." haar stem viel weg en ze keek naar de grond, terwijl ze onbewust haar nagels in de arm van haar vriend boorden.

"Auuuw." Zei Jace droogjes terwijl Vivienne steeds harder kneep. Het was niet zijn bedoeling geweest hier een zwaar gesprek van te maken, maar het was hem wederom gelukt hoor. Hij gaf zijn liefje een kopje en keek met smekende oogjes en een glimlach haar aan. Hij blies een kusje en zei: "Ik zie de top van de toren al boven de bomen uit, als we bij de mist komen blijf bij me."

" Oh," mompelde Vivienne zachtjes en snel liet ze de arm van Jace los. "Sorry, dat was niet m'n bedoeling," murmelde ze daarna, terwijl ze verslagen naar de grond keek.
Toen Jace begon over de mist en dicht bij hem blijven moest ze grinniken. "Alsof je van me afkomt," zei ze met een glimlach, waarna ze zijn hand vast pakte en haar vingers in die van hem vlocht. "Zullen we dan maar?" giechelde ze daarna tegen hem, terwijl ze hem verder trok, in de richting van de toren.

Jace liet zich door het kleinere meisje mee slepen met een lach op zijn lippen door de mist. Er was weinig interessants te zien in de mist, duh. Maar zodra ze uit de mistbank tevoorschijn kwamen zagen ze twee mannen in strakke zwarte pakken met rode R's op hun borst de toren inspecteren. Jace hield Viviennes hand los en hield hem paraat om een pokeball te werpen.

De mist cirkelde om hen heen, terwijl ze zich er dieper in waagde. Ze keek eens goed om zich heen, maar zag letterlijk geen hand voor ogen door de laaghangende bewolking. Het was dat zodra de mist oploste dat ze merkte dat ze voor twee Team Rocket grunts stonden. Direct merkte ze dat Jace een pokéball greep en voor de verandering was zij langzamer dan haar vriend. Ze greep de eerste de beste pokéball die ze kon vinden, die van Fiora, en drukte op het knopje om 'm te vergroten. Als deze twee een gevecht wilde, dan kregen ze een gevecht.

De team rocket grunts hadden hen in de gaten even snel als zij hen door hadden, maar ze liepen wierpen zonder enige provocatie hun pokeballs op en er verschenen een Crobat en spin-achtige pokemon. Jace haalde zijn pokedex tevoorschijn en scande de pokemon: "Ariados is a spider-like Pokémon in appearance. It has a red body with black stripes and markings that form an "unhappy face" on its abdomen. Ariados has four yellow legs with purple stripes; its fifth and sixth legs seem to have been moved onto its back. Both the horn and mandibles on Ariados are white. Ariados's feet are tipped with tiny hooked claws that enable it to scuttle on ceilings and vertical walls. It spins A single strand of a special string endlessly out of its rear. The string can also be spun from its mouth; however, it is hard to tell which end is which. Rather than making a nest in one specific spot, it wanders in search of food after darkness falls. It will attach silk to its prey and set it free. Later, it tracks the silk to the prey and its friends. Ariados makes its nest in the depths of the forest." Jace wierp Chevell's pokeball op. Chevell kwam uit het witte licht met een grijns. Dit zou zijn eerste gevecht in deze vorm zijn.

Haar pokédex piepte toen de twee pokémon tevoorschijn kwam. Crobat is a purple, bat-like Pokémon. Crobat has a stubby pair of feet, and has developed a second pair of wings with greenish-blue undersides and two stubby 'fingers'. Crobat's pointed ears are long, and appear to lack insides. Crobat's mouth is small and appears to have its teeth constantly bared. Crobat's eyes are yellow with red pupils. Crobat is a nocturnal Pokémon. If Crobat is flying by fluttering only a pair of wings on either the forelegs or hind legs, it is proof that Crobat has been flying a long distance. It switches the wings it uses if it is tired. By alternately resting its front and rear wings, it can fly all day without having to stop. Crobat rests by hanging on a tree branch with its rear legs that serve as wings. Crobat is a cave-dwelling Pokémon. Ze keek naar de vleermuis die in de lucht hing en met een witte flits stond de shiny Gardevoir naast haar. Normaliter zou ze Fiora niet gebruiken in een gevecht tegen Team Rocket, haar angst om haar pokémon kwijt te raken was daarvoor te groot, maar voor nu kon ze het goed gebruiken. "Fiora, begin met Misty Terrain," zei de brunette op een ijzig kalme manier, terwijl ze de Team Rocket grunts aankeek. De shiny Gardevoir spreidde haar armen en een licht blauwe mist verspreiden zich over de grond heen.

Ze gingen dus meteen in de aanval, prima. Voordat Jace kon reageren gaven de twee grunts hun bevelen. De Ariados schoot de mist door met een donkere waas om zich heen richting Fiora terwijl de Crobat met fel lichte vleugels op hen af vloog. Fiora en Vivienne zouden de Crobat maar voor hun rekening moeten nemen dacht Jace toen hij zei: "Chevell gebruik Teleport richting de Ariados samen met False Swipe!" Chevell knikte en teleporteerde in de lucht net boven de Ariados en liet zich vallen. Behendig zette hij zich tegen de grond af in een rol onder de Ariados door en sneed hem met z'n zwaarden onder zijn buik. Dit deed de Ariados achterover vallen. Nu konden ze gezellig verder een op een.