Horror hotel | &Floyd

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

_{De zwart harige jongen liep gewoon alngs het meisje heen en trok zich niks meer aan van wat ze nog zou doen of wat juist niet. Op de voet werd hij gevolgd door zijn twee pokémon. Bij iedere stap die Bellamy zetten kon je de vloer duidelijk horen kraken terwijl dat Deathshot zeer stil was. Je zou hem zelfs niet horen wandelen wanneer het volledig stil was. Wanneer dat er een pijnscheut door zijn arm heen ging veranderde de volledige situatie echter.
Floyd had niet verwacht dat Dominique of één van haar pokémon nog wat zou doen. De kans bestond natuurlijk maar hij had het niet verwacht. Zijn gezichtsuitdrukking veranderde echter volledig, en uit reflex gaf hij meteen een harde stoot met zijn elleboog naar de rug van de Flareon. Floyd en pijn waren geen goede vrienden. Haast automatisch viel hij aan wanneer iemand hem durfde zeer te doen, maar dan hadden ze het vaak wel verdient. De tanden die in zijn arm hadden gestaan hadden zeker geen deugd gedaan, maar dat boeiden dat moment niet. De Flareon mocht geluk hebben gehad dat hij niet meteen zijn mes had gebruikt. Doordat hij zich ook wat had omgedraaid kon hij Dominique met vernauwde ogen aan kijken.}

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

_{Natuurlijk kon die dag niet aflopen zonder problemen. Een horde pokémon verscheen achter hem, en het werkte enkel maar op de jongen zijn zenuwen. Floyd wierp maar even een blik op Dominique wanneer dat ze haast gilde van de schrik. De jongen kon dan ook niet anders dan even met zijn ogen rollen. Je bereikte niks als je angstig ging doen en zou gaan weg rennen. Het enige wat hij wilde was weg gaan, en het kon hem niet schelen of de andere achter zou blijven in een huis vol woedende pokémon. ‘Water Gun en Flamethrower.’ beval hij zijn pokémon. Ze wisten vast wel wie wat moest doen zonder dat hun naam genoemd werd, en dat was ook inderdaad het geval. Het eerste wat weg spoot op de horde pokémon was een harde staal water afkomstig uit de kanonnen van de Blastoise, en daarrond kwam ook nog eens een vuurzee van de Braixen. Een mix van beide aanvallen vloog op de Ghost type pokémon af om de meeste hard te raken. Een doorgang tussen de pokémon heen ontstond en Floyd kon er zo doorheen wandelen, in de hoop niet te worden aangevallen.}

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

_{Ghost types waren er vaak om mensen en pokémon schrik aan te jagen. Ze mochten daarbij ook sterk zijn, maar hij kon ze vast wel aan. Wanneer dat een Haunter besloot voor zijn gezicht te verschijnen in de hoop hem te doen schrikken keek hij de pokémon enkel strak aan, zonder ook maar één kik te geven. Anders dan het meisje. De pokémon zijn grootte grijns verdween al snel van zijn gezicht zodra dat hij niet de reactie kreeg die hij zocht. ‘Je weet dat je ze enkel hun zin aan het geven bent?’ vroeg Floyd terwijl dat hij over zijn schouder even keek naar Dominique. Vervolgens schudden hij gewoon zijn hoofd en met zijn pokémon aan zijn zij wandelde hij verder. Terug richting de uitgang. Al moest hij door een storm gaan, hij had totaal geen zin om daar veel langer te blijven dan nodig was. Zeker niet met het gezelschap dat niet welkom was. ‘Laat ook maar. Zoek het zelf maar uit.’ zei hij nog zonder dat hij haar aan keek.}