Sound of madness |&Marcus

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

<sub>Nadenkend keek Floyd naar de kleine steen die hij in zijn handen had. Het was een Mega Stone die hij over laatst voor een zeer goedkope prijs had kunnen overkopen. Natuurlijk wist hij toen dat hij er niks mee had kunnen doen, maar hij kon het gewoon niet laten liggen. Waarom veel betalen als je hetzelfde voor een goedkopere prijs kon krijgen? Vandaar dat hij het ding gekocht had maar het was verschrikkelijk dat het voor dat moment zo nutteloos was als het maar kon zijn. Terwijl dat hij op een bankje zat in Lumoise City liet hij de steen tussen zijn vingers door glijden. Ondertussen staarde hij naar de mensen die voorbij kwamen wandelen. Een zucht verliet echter al snel zijn mond. Een zucht van verveling terwijl hij wat onderuit ging zitten. De mega stone stak hij maar weer weg in zijn jaszak. Floyd kon moeilijk heel de tijd met dat ding in zijn handen rond lopen. Tijdens al dat zitten had hij wel genoeg tijd gehad om overal over na te denken. De laatste keer dat hij die Aiden kerel gezien had, had hij zijn Charizard laten Mega Evoluëren en die Lilium had tevens ook nog eens hetzelfde gedaan met haar Banette. Pokémon werden er duidelijk sterker van, dus kon het zeker geen kwaad om er zelf ook één op zak te hebben. Wat hij nodig had was een Key stone, maar dat ding kreeg je enkel van een Elite Leider. Van zijn aller, aller beste vrienden - kuch - van de hele wereld ging hij het niet krijgen. Allison zou het ding nog eerder zijn keel in duwen zodat hij zou stikken dan dat ze het echt gaf aan hem. Je had natuurlijk ook nog die andere Elite Leider. Wie het was? Geen idee. Wat zijn naam was? Geen idee. Hoe hij eruit zag? Geen idee. Hij kon alleen maar hopen dat hij de juiste persoon zou tegen komen.
Zonder verder nog af te wachten stond Floyd recht van de bank en begaf zich richting de Secret Base van team Rocket, maar niet voordat hij ergens was gestopt. Het was een klein koffietentje, maar wanneer hij in Lumois City was kwam hij er wel vaker langs. De kerel die dat er werkte kende Floyd al en het gebeurde wel vaker dat hij een vriendenprijsje aangeboden kreeg. Het was zeker niet iets dat hij ging afslaan. Die dag was hij dan ook weer langs dat koffietentje gegaan. Hij had een simpele koffie besteld met een beetje melk, maar veel suiker. Zodra hij van het koffietentje weg was, en hij een slok nam van zijn drinken merkte hij al snel dat het aardig koud was, iets wat niet hoorden. Koffie moest warm zijn. Niet koud. Zonder verder ook nog te twijfelen liet hij Deathshot uit zijn bal. De pokémon rekten zich uitgebreid uit wanneer deze voor hem op de grond verscheen om vervolgens naar zijn trainer te kijken. Zijn ene oog stond er helder bij, maar het andere had dezelfde doffe grijze kleur als altijd. ‘Verwarm het was voor me, wil je.’ en Floyd overhandigde de koffie aan zijn pokémon. Deze deed wat hem gevraagd werd, en wanneer hij de beker weer in zijn handen had voelde het al meteen een heel pak beter aan. Met - eindelijk warme - koffie wandelde hij verder, met de Braixen aan zijn zij.

Een lange wandeling naar de Secret Base was het niet maar wanneer dat hij er was deed hij zijn jas meteen wat losser. Binnen was het echt een pak warmer dan buiten, iets wat niet meteen iets slechts was. ‘Is er hier toevallig een zeker Elite Leider aanwezig?’ vroeg Floyd vervolgens terwijl hij zijn stem wat verhof. Hij wilde namelijk zeker zijn dat ze hem konden horen. Death stond ondertussen nog steeds aan zijn zij.</sub>

Grote handen trokken de leren jas met de zwarte bond kraag om een lichaam heen. Marcus bestudeerde zichzelf in de spiegel. Hij knikte goedkeurend naar zijn eigen reflectie. Deze leren jas was peperduur, maar hij was het zeker waard. Hij zag er meteen wat beter uit dan in zijn normale jas. Die was veel langer. Deze kwam tot net onder zijn onderbuik en had een lekker warme bontkraag die nauw om zijn nek sloot. Marcus draaide zich om en liep naar de deur van zijn suite. Bij de deur stond zijn tas waar Vix geduldig naast zat. Hij oogde zijn trainer met alerte ogen en maakte een snuivend geluid toen Marcus dan eindelijk naar hem toe kwam. "Ja ja, ik neem je mee naar buiten" Zei Marcus ongeduldig. Vix stond op en blafte enthousiast. Marcus stak de sleutel in het slot en trok de deur achter zich dicht. Hij draaide hem om en gooide zijn plunjezak om zijn schouder. Met een zucht liep hij naar de lift toe en drukte het knopje in.

Eenmaal aangekomen in de lobby had de roodharige man als plan opgevat om nog wat te gaan trainen met Charlotte. Ze ging met sprongen vooruit en tegelijkertijd ook erg langzaam. Iets wat de eliteleider een beetje een doorn in het oog was. Hij had haar al een tijdje en moest toegeven dat hij ook een tijdje haar verwaarloosd had als het kwam tot trainen. Maar met het werk dat hij er in stopte had hij verwacht dat ze eigenlijk wel wat meer op niveau zou zijn. 'Is er hier toevallig een zeker Elite Leider aanwezig?' Marcus draaide zich volledig om naar de bron van het geluid. De lobby viel stil wat Marcus de gelegenheid gaf om op een redelijk even toon te antwoorden. "Toevallig wel ja" Hij liep op de jonge man af en trok één wenkbrauw op. "Marcus Ludovic" Stelde hij zichzelf koeltjes voor. Vix kwam aan zijn zijde staan en oogde de trainer en zijn Braixen met een koele blik. Net zo koel als de toon van Marcus. Hij legde automatisch zijn rechterhand op één van de ramshoorns van zijn Houndoom en streelde de inkepingen en krassen ervan zacht met zijn duim.

OOC: Oh mijn Arceus, ik ben jaloers op je OS. Wat bedoel je badass? B)

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

<sub>De volledige ruimten viel haast stil wanneer dat Floyd zijn stem weergalmde. Waarschijnlijk kwam het omdat hij een Elite Leider nodig had, en vandaar dat ze zwegen. Erg vond de zwart harige het in ieder geval niet. Zo stopten al het geklaag rondom hem en was de drukte in één keer weg. Nee, drukte was niks voor hem. Wanneer dat hij echter reactie op zijn vraag kreeg draaide Floyd zich om en keek de andere persoon aan. Het was een aardig grote man, met groen haar al vermoede de jongen wel dat hij normaal gezien iets rood achtig moest hebben van kleur. Qua uiterlijk zag hij er in ieder geval meer uit als een Elite Leider dan Allison, iets wat niet meteen moeilijk was. Of hij hetzelfde was als haar viel alleen nog maar af te wachten. De man stelde zichzelf voor als Marcus Ludovic. ‘Floyd Duncan.’ stelde de zwart harige zichzelf maar voor. Ondertussen keek hij heel even opzij. Er was een vrije tafel, maar ergens sprak hij liever op een andere plek. Ergens waar het wat meer privé was. ‘Ik zou wat moeten vragen maar laten we ergens anders heen gaan. Niet elke id-persoon hier moet alles horen.’ bijna wilde hij idioot zeggen, maar hij verbeterde zich maar snel. Aangezien het de eerste keer was dat hij Marcus ontmoeten en met hem sprak, moest hij toch eerst zien wat hij kon zeggen en wat niet. ‘Tenzij jij liever hier blijft natuurlijk.’ en hij gebaarde al naar de open plek die er was. De mogelijkheid om gewoon daar te blijven was er dus zeker wel.



Danke, ben er zelf ook supah trots op xD is de eerste keer en waarschijnlijk ook de laatste keer dat het zo goed gelukt is~</sub>

De man voor hem was in zijn begin twintig met zwart haar. Hij stelde zich voor als Floyd Duncan. Marcus knikte kort. Al snel stelde hij voor om ergens anders heen te gaan. Marcus trok één wenkbrauw op en knikte. Wat het ook was waarom hij geroepen was, het zou vast wel belangrijk zijn dan. "Volg mij maar" Hij draaide zich om en liep terug naar de lift vanwaar hij kwam. "Op mijn kantoor is wel een geschikte plaatst" Zijn hand ging naar zijn zak waar hij zijn sigaretten in bewaarde. Hij pakte er eentje uit en hield hem voor de neus van Vix. Een klein vuurwolkje laaide op en stak de sigaret aan. Hij duwde hem tussen zijn lippen en drukte op het knopje van de lift. Wonderwel stond hij er al en konden ze zo instappen. Marcus drukte op zijn verdieping en sloeg zijn armen over elkaar. "Wat voor zaken precies wil je bespreken?" Zei Marcus serieus en hij wierp een zijdelingse blik op Floyd.

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

_{Floyd was tevreden wanneer dat Marcus zei dat ze wel naar zijn kantoor konden. Gelukkig dat ze dan weg konden van de openbare plaats. Het maakten alles meteen een stuk serieuzer. In zijn ogen toch. Anders leek het net of de twee een babbel hadden in een gewoon café. Bijna als vrienden. Zwijgend volgde hij de andere dan maar, die richting de lift ging. ‘Laten we zeggen dat ik tegenwoordig nogal onaangename ontmoetingen heb gehad met een zeer bekend persoon.’ begon Floyd rustig. Ondertussen ging hij aan één kant van de lift staan zodat hij tegen de zijkant kon aanleunen en hij de andere persoon kon aankijken. ‘Een zekere Juffrouw Florbelle.’ hij gebruikten geen mevrouw, maar in zijn ogen was de blondine maar een meisje. Zo zag ze er ook gewoon uit, en dat ging vermoedelijk niet zeer snel veranderen. ‘Doet vast wel een belletje rinkelen?’ vroeg hij aan de andere. Als Elite Leider moest hij toch wel van haar af weten? Als hij Alli mocht geloven dan was ze een groot probleem, en voor hem was hij ook een aardig groot probleem die een nog groter probleem als back-up had.}

Vix keek vanaf Marcus zijn rechterkant langs zijn trainers benen heen naar Braixen. Hij vernauwde zijn ogen naar haar maar niet in een vijandelijk gebaar. Zijn ogen verrieden dat hij nieuwsgierig was. 'Laten we zeggen dat ik tegenwoordig nogal onaangename ontmoetingen heb gehad met een zeer bekend persoon' Oh, top. Marcus vroeg zich af of het die 'Aiden' zou zijn die hij van Allison een kopje kleiner moest maken. Hij scheen een nogal vervelende individu te zijn, genoeg reden voor Floyd om hem dus ook te kennen. 'Een zekere Juffrouw Florbelle' Marcus draaide zijn hoofd nu volledig om naar Floyd. "Het beverige blondje!?" Zei hij oprecht geïnteresseerd. "En of dat een belletje doet rinkelen" Begon hij op zijn beurt. Zijn toon verlaagde zich een beetje tot een grimmigere octaaf, "Wat is het probleem?" Vroeg hij, wijselijk Allison nog even uit beeld te laten voor nu.

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

_{Deathshot hield zijn kop hoog en maakten zich goed groot door zijn rug goed recht te houden. Zijn voorpoten had hij over elkaar geslagen en zo stond hij naast zijn trainer. Zodra dat hij de blik op ving van de zwarte pokémon keek hij opzij naar de pokémon. De drang om de hoorns aan te raken was bij hem groot, maar hij mocht het niet doen. Wat voor een indruk zou dat wel niet nalaten.
Een grijns kwam op Floyd zijn gezicht. Geen grote, en lang bleef hij er niet maar toch was die voor even te zien. Jups, hij had de aandacht weten te trekken van de Elite Leider, en dat was toch een begin. ‘Ze is een aardig groot probleem, maar dat weet iedereen wel. En ondanks dat onschuldige uiterlijk van d’r heeft ze toch enkele krachtige pokémon in haar bezit. Ik zeg het niet graag maar ze verslaat me zonder moeiten als het moet. Zeker wanneer ze besluit om haar boyfriend erbij te halen.’ nee, het was zeker niet iets wat hij wilde toegeven, maar het was wel de waarheid. Tussen hem en haar was er nooit echt een pokémon gevecht geweest. Jawel, één maar toen kwam die Aiden er tussen en was het allemaal om zeep. ‘Daar wil ik dus graag wat aan veranderen, zodat ook ik haar zou kunnen tegenhouden moest het nodig zijn.’ Floyd keek even op wanneer hij het geluid dat een lift maakt wanneer die op het juiste verdiep is maakten en wachten tot de deuren open waren. Wanneer die eenmaal open waren stapte hij het ding ook uit. ‘Een Mega Stone zou daarbij kunnen helpen.’ besloot hij uiteindelijk te zeggen, zonder verder om de pot te draaien. 'De kans is namelijk groot dat ik ze misschien nog wel eens tegen kom aangezien deze Braixen van haar was. Misschien dat ze wel eens wraak zou willen nemen omdat ik haar pokémon gestolen heb.' ging hij nog even verder, en even legde hij één van zijn handen op de pokémon die hem op de voet volgde.}

Vix wendde zijn blik af en probeerde om te doen alsof het hem niet aantrok. Toch gingen zijn ogen af en toe heel voorzichtig terug naar de Braixen. Marcus ondertussen luisterde ingespannen naar wat Floyd zei. Hij merkte bijna niet dat de lift gearriveerd was. Pas toen Floyd uitstapte volgde hij hem rustig. Hij knikte aldoor begrijpend met een duistere uitdrukking op zijn gezicht. Hij moest toegeven dat hij helaas geen flauw benul had welke Pokémon blondje in haar bezit had. Anders dan die shiny Fennekin. Hij sloeg zijn armen over elkaar. "Licht me eens toe, wat voor Pokémon heeft ze precies? Ik weet enkel dat ze een shiny Fennekin heeft" Gaf hij dan ook maar eerlijk toe en hij liep Floyd voor naar het einde van de gang waar zijn kantoortje zich bevond. Hij pakte de sleutel uit zijn zak en stak die in het slot. Hij opende de deur en stapte naar binnen samen met Vix.

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

_{Terwijl dat de Houndoom probeerde niet te kijken hield Death zijn blik heel de tijd gericht op de pokémon. Hij had het geluk gehad dat de pokémn juist langs de goede kant stond, anders had hij de anderen niet kunnen zien. Iets wat het grootste nadeel was van blind zijn. Wanneer dat hem gevraagd werd welke pokémon dat Lilium nog had moest Floyd even nadenken. ‘Op de Fennekin na heeft ze heeft een Banette, Charizard en een Nidoking dat ik me nog kan herinneren.’ toch was het niet enkel voor haar dat hij graag die Mega Stone wilde hebben. Lilium kon hij nog wel aan. Zelfs zonder zijn pokémon kon hij het fragiele meisje wel aan. Het was vooral omdat ze Aiden had die haar vast altijd zou komen redden als het nodig was. ‘Echter maak ik me toch meer zorgen om die Aiden die rond haar hangt. Hij is in het bezit van een zeer krachtige Charizard.’ geduldige wachten Floyd ondertussen tot dat de deur van het kantoor open zou zijn en de twee andere naar binnen waren. Het was wel zo beleefd om even te wachten. Nadat de oudere man binnen was gegaan ging hij ook naar binnen en nadien kwam Deathshot ook binnen gewandeld.}

Marcus schoof de deuren haastig achter zich dicht, brandend van nieuwsgierigheid naar wat de grunt allemaal te vertellen had. Zijn kantoortje was vrij klein. Vanaf de deur tot de achterwand was hij 2 meter 90 lang en 2 meter 70 breed. Een groot raam besloeg de hele achterwand waar Marcus zijn houten bureau voor stond met een met bruin fluweel bedekte bureaustoel. Hij nam plaats achter zijn bureau. Rechts stond een moderne, tevens bruin houten boekenkast en tegen de andere wand stond een witte, tevens fluwelen tweezitter. Als finishing touch lag er een groot en rond wit tapijt die een groot deel van de kamer besloeg. Het was nog niet helemaal af en een beetje kaal maar Marcus vond het een erg fijne plek om te zitten. Hij gebaarde naar de bank en naar de moderne, houten stoelen die voor zijn bureau stonden voor Floyd om te gaan zitten. "Banette, Charizard en een Nidoking" Herhaalde de roodharige man bedenkelijk terwijl hij zijn vingers in elkaar vlocht. Opnieuw had hij helemaal niets om te doen tegen enige van de twee. Hij moest echt wat gaan doen aan zijn team. Hij moest Charlotte gaan trainen. Ja, echt trainen. Dat zou een begin kunnen zijn. Niet meer achterhouden. Niet meer terughouden. Volop er tegen aan met alles wat hij had. Toen de naam Aiden viel keek Marcus meteen op van zijn in elkaar gevlogde vingers. "Ja, zo heb ik gehoord" Mompelde hij. Even twijfelde de eliteleider met zijn volgende woorden. "Met Florbelle kan ik je niet helpen, dat is Allison haar speeltje niet de mijne" Bekende Marcus met een zucht. "Met Aiden wellicht wel, toeval heeft het dat hij inderdaad een groot probleem is voor Team Rocket. Allison heeft mij met hem opgezadeld, wellicht zal hij binnenkort wel anders piepen als ik klaar met hem ben" Allison overdreef niet toen hij haar sms'je kreeg. Als zelfs grunts kwamen met klachten over hem. Hij moest hem dan maar snel een bezoekje brengen.

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

_{Wanneer hem werd aangeboden om te gaan zitten zetten hij zich neer op de bank die in de ruimte stond. ‘Dat zijn inderdaad de pokémon die ze heeft, en natuurlijk die shiny Fennekin. Misschien dat ze er nog meer heeft, maar dat zijn de pokémon waarvan ik weet dat ze ze heeft.’ voegde hij er nog aan toen. Als hij zich niet vergiste had hij meer dan vier pokéballen gezien. Maar hij kon zich natuurlijk ook vergissen. Wie wist ook hoe hard haar team ondertussen wel niet was veranderd.
Ergens moest Floyd toegeven dat hij verbaasd was dat Allison zijn waarschuwing serieus had genomen en er toch iets aan deed. Zelf deed ze er niet zoveel aan, maar ze had er iets mee gedaan en dat was genoeg. Als hij de woorden van Marcus mocht geloven dan hield zij zich ook bezig met Lilium. Goed. Dan moest Floyd zich daar al geen zorgen meer over maken, al kon het zijn dat hij haar misschien nog wel eens een bezoekje bracht. Maar in ieder geval niet binnenkort. ‘Ik wens je dan veel succes met hem. De laatste keer dat ik hem zag was alles wat uit de hand gelopen.’ zei Floyd terwijl hij kort terugdacht over wat er die dag gebeurd was. Hij had een aardige snee weten toe te brengen op zijn arm. Had zijn pokémon min of meer aangevallen met zijn mes zonder succes, werd bijna gebeten door de kerel zijn Houndoom en werd aangevallen door een woeste Scizor. Niet te vergeten dat zijn Charizard een Blastoise zonder moeiten aan kon. ‘Maar je moet hem zeker niet onderschatten. Hij heeft een zeer krachtig team, en dan vooral zijn Charizard. Dat monster wist mijn Blastoise in twee aanvallen te verslaan.’ of misschien was het één aanval meer. Wist hij veel, het waren er in ieder geval niet veel.}

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

_{Marcus wilde weten hoe het precies uit de hand was gelopen, dus Floyd kon niet anders dan het even uit te leggen. ‘Hij stuurde zijn Houndoom op mij af, dus ik verdedigde mij met mijn zakmes. De pokémon werd terug geroepen voor dat ik wat kon doen maar toen Aiden op mij af kwam heb ik hem toch weten te raken. Nadien vloog ik wel door de lucht door zijn Scizor.’ Floyd wist maar al te goed hoe de klap was aangekomen bij hem. Hij had de grond niet zacht geraakt en zijn schouder had daardoor een hele lange tijd zeer gedaan. Toen deed het zelfs nog zeer, bij een te erge inspanning. Bij de gedachten eraan bewoog de jongen onbewust even zijn schouder. Wanneer er gevraagd werd of dat Bellamy al enige schade had opgelopen schudde hij zijn hoofd. Zijn pokémon was op dat moment in een zeer goede conditie geweest, en was het nog aan het opnemen tegen een andere Charizard die zeker aan de verliezende kant was geweest. ‘Mijn Blastoise was nog bijna volledig in orde.’ hij had wel enkele klappen gekregen, maar die hadden hem haast niks gedaan. Het was echt de Charizard van Aiden die hem zonder problemen wist te verslaan. Een Fire Type die zonder moeiten een Water Type wist uit te schakelen. ‘Oja, hij heeft ook een key stone.’ vermelde hij er ook maar bij. Misschien was het wel nuttige informatie voor Marcus.}

''HEAR EVIL, SEE EVIL, DO EVIL. THE TRIFECTA,,

_{Floyd hoopten maar dat alles wat hij zei genoeg was om de Elite Leider te overtuigen, en dat was het ook. Jammer genoeg was het niet volledig genoeg. Het moest vast volgens de boekjes gedaan worden of wat dan ook maar het zou vast allemaal wel in orde komen. Marcus wilde eerst Bellamy eens zien, en kort knikten Floyd vooraleer dat hij recht stond. De stoel schoof hij naar achter, om vervolgens weer op zijn plek te zette, zodra dat hij terug recht stond. Ook Death schoot weer in actie. Hij was er weer met zijn volle aandacht bij en haasten zich naar zijn trainer. De jongen zijn blik was even volledig gericht op de key stone in de handen van de man, maar vervolgens keek hij de persoon weer gewoon aan. Hij had er de volste vertrouwen in. ‘Natuurlijk.’ antwoordde hij even terwijl dat hij zich naar de deur begaf. Het was inderdaad geen goed idee de pokémon in het kantoor eruit te laten. Straks zou de grond nog instorten onder het gewicht. ‘Wat wil je trouwens weten? Hoe lang ik hem al heb? Van waar ik hem heb en hoe ik aan hem gekomen ben? Zo’n zaken?’ het was handig om daar al iets over te weten. Kon hij zich toch iets of wat voorbereiden.}