I'll make you the best coördinator ever

Jace keek glimlachend toe hoe Vivienne een hap nam van de doughnut en nam daarna zelf een hap. Tevreden met het warme ontbijt en een laatste slok van zijn dampende koffie slaakte hij een tevreden zucht. Hij keek naar Vivienne terwijl ze aan het eten was en voelde zich meteen vredig. Hij was zo smoor verliefd geworden op de jong coördinator. De doughnut was warm en paste heel goed met het koude weer. Hij keek op van zijn nu lege kopje koffie en zei: "Verrukkelijk nietwaar zo lekker in een grasveldje samen te ontbijten."

De doughnut smaakte geweldig en al snel nam ze er nog een hap van. Ze grinnikte zachtjes toen ze merkte dat er wat icing op zn gezicht zat. Ze boog zich voorover en gaf 'm een kusje, waarbij ze de chocolade van z'n gezicht af likte. Ze grinnikte en ging weer terug zitten, waarna ze nonchalant een hap van d'r eigen ontbijt nam, gevolgd door een slok koffie om t weg te spoelen. "Heerlijk, niet waar?" Zei ze daarna verrukt, terwijl ze haar blik over het grasveld liet glijden en eventjes naar de lucht keek. Het leek allemaal zo vredig, met haar vriend en haar pokémon op een grasveldje, alsof er niets aan de hand was en er niets zou gebeuren. Zo vredig allemaal.

Heerlijk was het zeker. Jace zuchtte tevreden en stond op. Hij liep op Vivienne af met zijn ontbijt en ging naast haar zitten. Hij leunde tegen haar arm aan en zei: "Ik hou van jou." Hij ging met zijn rug naar haar toe zitten en liet zich achterover zakken zodat zijn hoofd op haar schoot lag. Hij blies een kusje naar haar terwijl hij vanuit haar schoot naar haar ogen keek. Hij kon het niet helpen en begon te lachen. Hij was zo blij op dit moment.

De brunette keek eventjes vreemd naar wat de blonde jongen allemaal van plan was, maar toen hij er eenmaal goed bij lag, verscheen er een glimlach op haar gezicht. Met een strelend gebaar ging ze door zijn goudblonde haar heen en boog zich naar voren toe om m een kus op zn voorhoofd te geven. Enkele ruggenwervels kraakte, maar daar gaf ze nu eventjes geen aandacht aan. "En ik van jou," sprak ze zachtjes, terwijl ze weer overeind kwam en voor zich uit keek. Ze raakte een beetje in gedachten verzonken en de vrolijke lichtjes in d'r oogjes doofde een beetje, terwijl ze zich af vroeg wat ze nu verder moest gaan doen. Er was zo veel wat ze moest en wilde doen, dat ze het momenteel niet meer wist. Ryuu was inmiddels wel goed genoeg getraind, maar ze wilde Cáel en Nuria niet achter laten lopen. Maar dan moest ze gaan nadenken welke ze als eerste wilde trainen, haar Buneary of haar Larvesta. Ze zuchtte zachtjes en haalde afwezig haar hand door het goudblonde haar van de jongen op haar schoot.

Nightshade keek gespannen toe hoe Jace bij Vivienne ging liggen en hoe ze lieve dingetjes tegen elkaar aan het zeggen waren. Ze bolde haar wangetjes en liep op Jace en Vivienne af. Ze maakte een protesterend kreetje en begon aan Jace z'n mauw te trekken. Jace aaide haar eventjes en zei: "Wil jij ook aandacht schatje?" Hij ging in kleermakerszit zitten en tilde Nightshade op zijn schoot waarna hij weer bij Vivienne ging liggen met de Meowstic op zijn buik liggend. Nightshade was soms zo jaloers.

Vivienne lachte zachtjes toen ze zag hoe de Meowstic om aandacht begon te vragen. Het deed haar ergens denken aan Prince, die dat ook had gedaan toen die net uit z'n ei was gekomen. Jammer genoeg was dat gedrag verdwenen naarmate hij ouder werd en zich meer wilde gaan richtte op het trainen. Ze zuchtte zachtjes en dacht aan de Prinplup die nu in haar pc zat. Ze wist niet wat ze met de pokémon aan moest. Ze vond 'm een schatje, maar hun karakter begon een beetje te botsen momenteel. De brunette keek eventjes naar de Meowstic die nu op de buik van Jace lag en ze rekte zich uit om d'r tas te pakken. Na eventjes erin te gerommeld te hebben, had ze een besje te pakken en hield die voor haar. Eens zien of ze iets van vertrouwen kon winnen bij de pokémon.

Nightshade keek toe hoe Vivienne iets uit haar tas haalde en keek met gespannen ogen haar toe. Toen Vivienne een besje uit haar tas haalde en die voor haar hield hapte ze toe. Jace had al lang ondervonden dat je haar kon paaien met eten. De Meowstic begon te spinnen, althans het leek er op. Jace aaide haar en zei: "Geen zorgen Nightshade ze is heel aardig hoor." Hij aaide haar en glimlachte. Nightshade keek Vivienne keurend aan en pofte haar wangen op. Blijkbaar vond ze het niet leuk om de aandacht te delen. Gelukkig zou ze tijdens de contest meer dan genoeg aandacht krijgen.

De brunette grinnikte zachtjes toen de Meowstic direct toehapte toen ze een besje tevoorschijn haalde en stak haar hand uit om de pokémon te kunnen aaien. Ondertussen lette ze op de jongen die op haar schoot lag, zodat ze niet z'n hoofd knel liet zitten. Daarna ging ze weer terug zitten en boog zich voorover om de jongeman een kusje te geven. Ze glimlachte naar hem en haar blauwe ogen glimlachte net zo hard mee. "Ik hou van jou," zei ze zachtjes, terwijl ze in zijn ogen keek, maar al snel verlegen wegkeek. Die verlegenheid zou haar nog eens de das om gaan doen in deze relatie. Ze gaf de jongeman nog een aai door z'n haar heen en tilde toen zijn hoofd op om haar been te kunnen strekken. De bloedstroom was afgekneld, waardoor haar hele been nogal doods aanvoelde. Toen ze beter zat, legde ze Jace's hoofd weer neer en keek wat dromerig voor zich uit. Wat een heerlijke dag zo.

Jace voelde zich zo fijn bij haar in de buurt en antwoordde met: "Ik hou ook van jou." Ze was wel heel verlegen. Zelf Nightshade begon het schattig te vinden. Ze hoorde de woorden van haar trainer en keek Vivienne onderzoekend aan. Daarna knikte ze en gaf Vivienne een knuffel. Jace kon het niet helpen en zei: "Awwwww...." Jace stond daarna weer op terwijl Nightshade van zijn buik af sprong en zei met een glimlach: "Laten we maar beginnen dan."

Ze glimlachte toen ze de woorden terugkreeg en keek eventjes naar de lucht. Het leven zag er dan eindelijk roze kleurig uit, maar diep van binnen vroeg ze zich af voor hoelang. Ze zuchtte zachtjes en keek op toen Nightshade opeens voor haar stond. Spontaan kreeg ze een knuffel van de Meowstic, met een "Awww" van Jace erachteraan. Ze grinnikte zachtjes en gaf de pokémon voorzichtig een knuffel terug, om d'r daarna een aai over d'r kopje te geven.
Jace kwam weer overeind en met enige moeite kwam ook Vivienne schommelend weer overeind. Ze rekte zich uit en liep eventjes rond, zodat ze weer fatsoenlijk gevoel kreeg in d'r benen. Daarna glimlachte ze zoetjes naar Jace, maar haar blauwe ogen keken scherp. "Goed," zei ze vrolijk, waarna ze Isolde met een knikje bij zich riep. Eens zien of dit zou gaan werken. Ze had dit met Prince wel eens gedaan, maar met Isolde deed ze dit niet al te vaak. Het zou een leuke training worden, voor hen beide.

Jace grinde toen het hem doordrong dat hij vergeten was wat ze nou gingen doen en vroeg: "Wat was het plan ook al weer? Gingen we combinaties uitproberen of sparren en combinaties ontdekken." Jace zag dat Vivienne zich uitrekte... Niet zo'n slecht idee eigenlijk. Hij voelde hoe zijn been half in slaap was gevallen en liep eventjes rond terwijl Nightshade hem achtervolgde met een vragende blik.

Vivienne legde twee vingers op haar voorhoofd en schudde haar hoofd, bij wijze van een facepalm, en slaakte een zachte zucht. "Wat heb ik toch aan jou," zei ze met een grijns, terwijl ze hem een zachte duw gaf. Haar blauwe ogen stonden vrolijk, terwijl ze de Weavile naast haar had zien staan. "We zouden een één op één gevecht houden. Geen gevecht om te winnen, puur om te kijken of je het onder de knie heb om combinaties te maken. Remember," ze gaf 'm een zachte tik op z'n kruin, waarbij ze op d'r tenen moest gaan staan en gaf m daarna een knuffel. "Ik ben blij dat je hier bent," mompelde ze daarna zachtjes.

"Ik ben ook enorm blij dat jij er ben." Jace knuffelde haar terug en lachte toen hij zei: "Soms ben ik inderdaad lastig." Hij gaf haar en kus waarna hij vastberaden naar Nightshade keek en zei: "Laten we er vooral een mooi gevecht van maken." Hij gaf Vivienne nog een kusje en vroeg: "Zullen we dan maar? Ik ben enorm benieuwd wat jij naar ons toe weet te werpen. Wat ik wel weet is dat het er waarschijnlijk spectaculair uit zal zien."

Vivienne grinnikte zachtjes toe Jace toegaf dat hij lastig was. "Je bent onmogelijk," zei ze, quasi beledigd, waarna ze haar tong plagend uitstak naar de jongeman. Ze liet hem los en deed een paar, springerige, stappen achteruit. Isolde bleef op haar plek staan, waardoor er een kleine twee meter tussen pokémon en trainer zat. Dit was geen gevecht om te winnen, dit was puur om te oefenen en te kijken of Jace snel genoeg kon reageren op de combinatie aanvallen die ze op hem af ging sturen. ze knikte naar haar pokémon en zetten haar voeten stevig op de grond. "Isolde, begin met een Icy Wind om de Meowstic van het zicht te ontdoen. Daarna, Drill Claw!" Dat was het leuke van coördineren, je mocht je eigen benamingen aan aanvallen geven. Ze gebruikte de Icy Wind om Nightshade te verblinden, om daarna met een ronddraaiende, zoals een dril boor, Metal Claw, snel aan te kunnen vallen.

Drill Claw? Die kende hij niet. Dit veranderde toen plotseling een Icy Wind om hem af vloog. Jace kon nog net op tijd roepen: "Light Screen!" Maar de ijzige wind leek net mist en apart van Nightshade kon hij niets zien. Uit de mist vloog opeens Isolde met een rond draaiende Metal Claw. Jace en Nightshade waren simpelweg niet zo snel als Isolde en Nightshade werd volop geraakt door de aanval. Misschien zou het combineren van aanvallen hem ook helpen in gevechten. Het had hem in ieder geval uit het veld weten te slaan. Zodra Nightshade weer overeind kroop zei hij: "Gebruik Charge Beam." Hopelijk was de ijzige mist dik genoeg om de elektrische schok te geleiden voor wat extra schade, maar hij en Nightshade zouden het niet lang uit houden als ze tegen deze soort combinatie aanvallen moesten vechten. Jace besloot daarom zijn bevel op te volgen door te zeggen: "Nightshade gebruik daarna Magical Leaf om wat ruimte tussen jou en Isolde te creëren." Nightshade knikte en schoot de Charge Beam op Isolde en de mist af.