Blank space

"Lucian, kom eens," De Light pokémon keek haar afwachtend aan en er stond een kleine glimlach op het gezicht van het meisje. Voorzichtig kwam de Ampharos overeind en wandelde naar zijn trainer toe. Van alle pokémon die ze momenteel in haar team had, was Lucian wel diegene die het meest een heethoofd was. Hij wilde graag vechten en was totaal niet geschikt voor datgene waar Vivienne in gespecialiseerd was; contests. "We gaan een beetje trainen vandaag," direct stonden de oren van de pokémon overeind en ze merkte dat er elektriciteit tussen zijn oren liep. "We beginnen met een Electro Ball!" Een grote bol van pure elektriciteit vormde zich op de staart van de pokémon en werd over het grasveld heen geschoten. Het was een krachtige aanval en inmiddels de signature aanval van haar pokémon geworden.
Ze was jammer genoeg de aandacht van Lucian kwijt toen die iets lichtblauws boven een bloemenbed uit zag komen en er direct op af rende. Gelukkig had Vivienne direct door dat het geen pokémon was die daar lag. De Ampharos rende erop af en de stroom tussen zijn oren zorgde ervoor dat de bal op zijn staart begon te gloeien. Oh oh. "Lucian STOP!" riep ze achter de pokémon aan, nog voordat deze een sterke Thundershock op de persoon in het bloemenbed kon afvuren. Lucian schrok van de plotselinge stem van zijn trainer en de aanval mistte, thank Arceus. Vivienne rende direct achter de pokémon en kwam half uitgeput aan bij de persoon in het bloemenbed. "S-sorry," verontschuldigde ze zich, naar adem happend. "Lucian dacht dat je een pokémon was en wilde aanvallen," legde ze daarna uit.

De Ampharos stond haar eventjes vreemd aan te kijken, terwijl Vivienne een kwade blik op hem wierp. Ze maakte een mentale notitie dat ze iets aan het gedrag van haar pokémon moest gaan veranderen. Het meisje was gelukkig niet gewond en ook haar Treecko leek nog ongedeerd. Gelukkig maar. Ze haalde een paar keer diep adem om haar hartslag weer te doen dalen en glimlachte nog wat verontschuldigend terwijl ze overeind ging staan en haar rug zachtjes hoorde kraken. Ze begon echt stijf te worden, misschien moest ze weer eens wat oefeningen gaan doen. "Sorry," mompelde ze verontschuldigend toen het meisje zei dat ze zich kapot had geschrokken. Dat was zeker niet de bedoeling geweest. "Aangenaam Dominique en Admiral. Mijn naam is Vivienne en deze lastpost is Lucian," ze knikte eventjes naar de Ampharos, die deed alsof hij beledigd was en had zijn armen over elkaar geslagen. Stom beest ook.

De Treecko had meteen de volledige aandacht van Lucian en de Ampharos boog naar voren toe om te kijken naar het groene geval. Vivienne grinnikte zachtjes en glimlachte naar Dominique. Gelukkig was ze niet kwaad op het voorval dat ze hadden gehad, want ze had geen zin om ruzie te gaan lopen maken. De laatste tijd had ze al genoeg rustig gemaakt met mensen en daar werd ze nogal moe van. "Is Admiral je enige pokémon?" vroeg ze daarna voorzichtig. Ze ging op haar hurken zitten en keek naar het groene beestje, ze wist hoe de Treecko's konden zijn. Vroeger had ze meerdere trainers thuis gezien die een Treecko als starter pokémon hadden opgehaald bij professor Birch. "Kom je dan toevallig ook uit Hoenn?" vroeg ze toen opeens, toen het lampje bij haar ging branden. Jeez, ze was echt niet snel vandaag...

Vivienne ging overeind staan en rechtte haar rug, terwijl ze vanuit haar ooghoek probeerde om Lucian in de gate te houden. Als zijn agressiviteit echt te erg zou gaan worden jegens de Treecko zou ze hem maar terug roepen, maar voor nu leek alles rustig te verlopen. Gelukkig maar. Dominique versprak zichzelf, zo te horen, toen ze met een onduidelijke "J..nee," antwoorden op haar eerder gestelde vraag. Nieuwsgierig bleef Vivienne staan en keek toe hoe ze nog een pokéball tevoorschijn haalde, waaruit een Eevee verscheen. "Dawhh," liet Vivienne zachtjes horen, terwijl ze probeerde de pokémon dichterbij te lokken. "Wat een schatje, heb je al een idee voor een nieuwe naam?" vroeg ze, terwijl ze naar het meisje keek. Er kwam een glimlach op haar gezicht toen Dominique zei dat ze uit Littleroot Town kwam. "Ik ben getogen in Fortree City, geen idee waar ik ben geboren tho," sprak ze, terwijl haar stem langzaam afzwakte. Ze vond het nog steeds een moeilijk onderwerp, maar het ging al een stuk beter, gelukkig.

Vivenne gaf de Eevee een aai over d'r kopje heen, voorzichtig en kwam toen overeind, waarna ze haar hoofd schudde bij de vraag van Dominique. Vanaf haar rug haakte ze vijf andere pokéballs uit haar riem en gooide ze één voor één op. "Dit is Isolde, mijn Weavile en aller eerste pokémon," vertelde ze, terwijl de Weavile een buiging maakte naar het meisje toe. Achter haar verschenen de Charizard en haar shiny Gardevoir. Enya slaakte een vrolijke brul en Fiora maakte, net zoals Isolde, een buiging naar Dominique. "Dit zijn Fiora en Enya," stelde ze de twee pokémon voor. Als laatste verschenen een Larvesta, die op de rug van Vivienne bleef hangen, en een Gabite, die met een lichte vijandige blik naar Lucian keek, maar al snel weer opgaf. "En dit zijn Ryuu en Nuria. Nuria is de jongste van mijn team, Ryuu de meest recent gevangen," vertelde ze vrolijk. Haar hele team was een beetje vreemd, ze had geen duidelijk type waar ze het meest van hield en wat ze het liefst wilde gebruiken. Vivienne had gewoon zo iets van 'Ik vind die pokémon leuk, dus wil ik die hebben', wat niet altijd even handig uit kwam, want daardoor had ze nog een heleboel pokémon in haar PC zitten. "Daarnaast heb ik nog een Magby, Bergmite, Shuppet, Beldum, Prinplup en Treecko in mn PC," legde ze daarna uit, terwijl ze voorzichtig bloosde om de hoeveelheid pokémon die ze eigenlijk wel niet had...