Safety first

Ze had toch besloten om nog eens terug te keren naar Lumiose City. De stad interesseerde haar niet echt, maar het feit van gewoon in de zelfde stad te blijven irriteerde haar toch wel wat. Kido en Sachi hadden eigenlijk op een redelijk ruige manier kennis gemaakt, maar het leek al wat beter te gaan. Zo viel de Eevee de Aron enkel aan als deze lief wilde doen. Eigenlijk vond Tawn het best nog normaal aangezien Kido best wel van knuffels leek te houden, maar de Pokémon was veel te zwaar om te knuffelen. Sachi werd dan ook meestal geplet onder de ijzeren Pokémon en dan kon je natuurlijk wel verwachten dat ze liever wilde dat ze van haar af ging. Eerlijk gezegd zou ze ook niet willen dat Kido op haar kwam om haar te knuffelen en zeker niet als ze even groot als haar was en waarschijnlijk zes keer minder woog. Ze moest het de jonge Pokémon ook niet kwalijk nemen, ze was nog jong en onervaren... De ijzeren Pokémon had ook haar pokédex opgegeten waardoor ze het nu zonder moest doen. Dat was best irritant aangezien ze een heleboel Pokémon niet eens kende. De Eevee was nog duidelijk boos om die actie van de Aron, Kido daarin tegen was erg blij geweest met haar snack. Nu wist Tawn dat ze pokédexen uit de buurt van de Pokémon moest houden, want afleren zou moeilijk gaan. Ze kon het ding niet eens optillen. Ze vroeg zich al af wat het zou worden als ze volgroeid zou zijn, aangezien ze nu nog jong was. Wat de trainster ook was opgevallen was dat haar defense best wel hoog lag, want na een paar simpele aanvallen van Sachi leek de Pokémon niet veel schade te hebben. Als ze nu een pokédex had gehad kon ze kijken wat de moveset was van haar Pokémon... Maar ze had er geen. Ze zette even haar hand in haar gezicht en haalde deze wel meteen terug ervan toen ze een tevreden geluidje hoorde die bij de Aron hoorde. Kido leek erg blij te zijn en keek haar aan met grote blauwe ogen. Oh, wat was ze toch schattig. Tawn lachte even zachtjes, waarbij de Aron weer een blij geluidje maakte. Ze haalde de pokéball van de jonge Pokémon uit en hing even door haar knieën waarna ze even haar kopje aaide. "Ik denk dat het beter is voor iedereen als je even in je pokéball blijft," Haar blik werd wat droeviger. Het koude metaal was weer mooi opgeblinkd, daar had ze de hele morgen over gedaan. "Het is veiliger voor jou," en voor de rest, maar dat wilde ze er niet aan toevoegen, het zou de Aron vast kwetsen. De ijzeren Pokémon knikte langzaam waarna Tawn haar hand wat optilde en de bal tegen het voorhoofdje van Kido duwde. Deze verdween in een rode flits waarna Tawnee overeind kwam en de bal terug in haar zak stak. Vervolgens nam ze de bal van Sachi. Ze hield de Pokémon vaak gescheiden van elkaar en liet ze er niet vaak tezamen uit. Ze gooide de bal in de lucht in een flits kwam haar Eevee tevoorschijn. Een beetje boos keek ze naar haar trainster, die de pokéball opving en hem terug wegstopte. "Kido zit in haar pokéball," zei ze kort waarna ze even knikte naar iets dat achter Sachi stond. De bruine Pokémon wiebelde even met haar oortjes waarna ze zich behoedzaam omdraaide. Achter de vosachtige doemde de grote gebouwen van Lumiose op. "En ik wilde niemand anders een trauma bezorgen," De Eevee gniffelde even zachtjes en keek toen even schuin naar Tawn, met een blik in haar ogen van; 'Zie je wel dat het geen goed idee was!'. Daarom rolde het meisje enkel met haar ogen en wandelde ze langs de Eevee. "Kido is gewoon nog jong, dat is alles," De Pokémon sprong naast haar en trippelde mee met haar trainster waarbij ze even een zachte piep uitbracht. "Je bent ook niet perfect hoor," zei ze een beetje nijdig tegen de Pokémon waarna ze even haar bruinachtige ogen op de Pokémon legde. Deze snoof even nijdig en piepte iets naar haar op dezelfde nijdige toon. Tawn kon haar niet verstaan, maar ze kende de Pokémon zo goed dat ze bijna wist wat ze zei. Bij een andere Pokémon zou ze het echt niet kunnen verstaan, ze zou zelfs niet weten wat de ander zou willen. Ze wist dat als ze er verder zou op ingaan, ze een boze Eevee zou hebben, dus knikte ze enkel naar haar en negeerde haar verder. De Pokémon leek door te hebben dat ze werd genegeerd en snoof daarom even, maar liet het voor de rest zijn. Sachi was iemand die graag gelijk kreeg, hoe fout ze ook zat. Ze was koppig en dat botste soms wel met haar, maar je leerde ermee leven, uiteindelijk... Ze zuchtte zachtjes en stapte gewoon verder.

De straten van de grote stad maakte haar bang. Al die ogen, al die dingen. Het was niet zo beangstigend, maar gewoon nieuw en nieuwe dingen waren vaak beangstigend. Ze was niet de enigste, want de Eevee had zich tegen haar aan gedrukt en keek met bedenkelijke ogen rond. Het was Tawn al duidelijk geworden dat de Eevee niet zo graag verloren liep en hier was de kans best groot dat je elkaar kon kwijtspelen. Dat was eigenlijk ook best erg om te weten. Ze vroeg zich daarom ook af of er hier veel Pokémon verloren liepen of werden gestolen. Bij die gedachte pakte ze de pokéball van Kido en klemde ze die in haar handen. Vast wel... En zo niet... Naja, het gebeurde toch... Ze kon beter voor het zekere gaan, niet? Ze wandelde rustig verder, ze had niet echt een doel voor haar ogen vandaag, gewoon wat rondkijken, wat ronddwalen. Snel greep ze naar haar kap en trok ze deze over haar hoofd, opnieuw was ze weer wat onzekerder aan het worden. Maar ergens wilde ze haarzelf gewoon overtuigen en in het grote publiek blijven. En eigenlijk was het niet zo erg... het was gewoon erg groot en de druk van de stad werkte wel wat op haar mood. Ze slikte even en liet de pokéball van haar Aron in haar broekzak vallen, maar hield hem nog steeds stevig vast, je kon namelijk niet voorzichtig genoeg zijn...