Every defeat makes a new victory [ace whannel]

"Goed zo, maak het af met een Vine whip!" Skiddo sprong lenig tegen rotsen aan terwijl hij op Bagon afschoot. Die was nog versuft vanwege een eerdere tackle met de keiharde hoorns van de Skiddo. Hij was niet op tijd met ontwijken. De vine whip raakte hem als een zweep. Hij dook in elkaar en zette zich schrap maar het mocht niet baten. Met een kreet zakte hij in elkaar en bleef roerloos liggen. Skiddo sprong achteruit en schraapte dreigend met zijn hoef over de grond. Marcus straalde hem terug en gooide wat pokévoer naar Skiddo. "Goed gedaan" Prees hij hem. Skiddo was valser en strijdlustiger geworden sinds Marcus hem trainde. Dat vond hij zo fijn aan hem. Ondanks dat hij er best wel lief uitzag wees zijn persoonlijkheid anders. Marcus straalde ook Skiddo terug en zuchtte vermoeid. Toen iets aan zijn mouw trok keek hij naar beneden. Vix keek echter niet naar Marcus maar naar iets anders. Hij volgde de blik van zijn Houndoom. Die keek naar een jongen die vergezeld werd door wel een heel aparte vuur pokémon. Eentje uit Marcus' thuisregio. Een valse grijns speelde om Marcus lippen en hij aaide Vix tussen zijn hoorns. Nonchalant pakte hij zijn sporttas op en liep zelfverzekerd op de jongen af. Hij had een vriendelijke blik in zijn ogen deze keer en stopte aarzelend voor hem. "Dat is een mooie Pokémon die je hebt" Zei hij op een toon alsof hij het niet zo goed durfde te zeggen. Hij keek nerveus om zich heen. "Dat is een Magmar, toch?" Wilde hij weten terwijl hij de jongen recht aankeek in zijn groene ogen.

De groen harige jongen had een hele tijd verveeld door de Powerplant gedwaald vooraleer dat hij weer had besloten om naar buiten te gaan. Zoals gewoonlijk had General heel de tijd naast hem gelopen. Pas wanneer dat hij buiten was had hij er nog een tweede pokébal bij genomen, degene van Magmar. Die dag had hij toch niks beters te doen, maar dan ook echt niks. Voor hem was dat het perfecte moment om nog eens wat te trainen om tijd te verdoen. Normaal gezien zou hij zijn pokémon gewoon tegen elkaar laten vechten en er een prijs aan plakken, maar voor die keer besloot hij dat niet te doen. 'Ik hoop dat je k-' begon Ace maar hij stopte in het midden van zijn zin toen dat hij iemand aan zag komen.
Ace keek de persoon aan wanneer die wat zei. De man kwam zeer onzeker over als je het hem vroeg, en het pasten totaal niet bij hem. Er werd gezegd dat Magmar een mooie pokémon was en vervolgens werd er nog eens naar zijn soort gevraagd. Ace toverde zelf maar een glimlach op zijn gezicht terwijl dat hij knikte. 'Dankje, en het is inderdaad een Magmar.' zei hij vriendelijk. Het had geen zin om tegen een onzeker persoon gemeen te doen of wat dan ook. Ze waren een veel te makkelijk slachtoffer en er was gewoon geen uitdaging aan. Zijn eigen blik gleed even naar de twee pokémon die de man bij zich had. Een Houndour en een Skiddo. 'Die zijn vast van jou?' de Luxio die iets verderop zit had ondertussen één oog geopend en keek waakzaam naar haar Trainer en de onbekende persoon. Magmar daarin tegen stond gewoon rustig tussen de twee personen in.

--
Sowrry, klein flutje xD

Marcus knikte semi enthousiast alsof hij erg in zijn nopjes was dat hij het goed geraden had. Hij streek even een hand nerveus door zijn haar en friemelde wat aan zijn oorpiercings. "Hij ziet er sterk uit" Zei Marcus glunderend. 'Die zijn vast van jou?' Skiddo stak zijn borst naar voren zodat je zijn kleine hoorns goed kon zien. Houndoom snoof en keek de trainer recht aan. "Oh ja! Dit is Vix" Hij wees de Houndoom aan. "En dit is Skiddo" Hij wreef Skiddo over zijn kop. Die keek even verbaasd op maar leek toen blij met de liefkozing van zijn trainer. Marcus wriemelde wat met zijn handen en bekende toen "Ik ben van Kanto .. en het is fijn om een keer een.. nou ja, bekend gezicht te zien, zal ik dan maar zeggen" Legde hij uit met een wijde glimlach. Als ik nog zoeter met doen geef ik over. Dacht hij droogjes.

De man zei dat de pokémon er sterk uit zag en Ace kon niet anders dan een kleine grijns te laten zien. Natuurlijk zag de pokémon er sterk uit, dat was ook de bedoeling. De jongen wou geen zwakke pokémon in zijn team hebben wan daar had hij niks aan, maar dan ook helemaal niks. 'Hij is ook sterk.' zei Ace dan ook. Zijn vermoedens over de andere pokémon werden meteen ook bevestigd, de twee waren van hem. Hij stelde de Houndour voor als Vix en de Skiddo als...Skiddo. Als dat geen originele naam was voor een pokémon. 'Die van mij zijn General en Lieutenant.' hij wees iedere keer naar de pokémon die hij bedoelde wanneer dat hij de naam ervan uit sprak. Ondertussen stond iets hem nog altijd niet aan. De persoon leek nog steeds niet het type dat zo verlegen en alles zou zijn.'Begrijpelijk. Ik heb ook nog een Gaslty, die zal je vast ook wel moeten kennen.' ging Ace gewoon verder. De spook pokémon liet hij mooi in zijn bal zitten anders ging die toch alleen maar afdwalen. Daarbij was een plek waar er vaak veel wind was niet de ideale plek voor een pokémon die voornamelijk bestond uit gas.

Marcus haalde diep adem om het te laten lijken alsof hij zijn zenuwen onder controle wilde houden. In realiteit was dit helemaal niet zo. Nogmaals streek zijn hand door zijn rode haar. Wijselijk straalde hij de Skiddo weer terug zijn pokébal in en haalde hij de bal van ekans te voorschijn. "Wat een aparte namen" Reageerde hij toen de man zijn pokémon voorstelde. Luxio en Magmar, ey. Aparte namen. Al konden de namen hem gestolen worden. Letterlijk! Hij knikte semi enthousiast toen hij de naam ghastly hoorde vallen. "Jazeker! Die leefde niet ver van waar ik woonde in grote groepen" Bedacht hij spontaan. Hij gooide ook zijn 'laatste' pokebal op en onthulde Ekans. Die krulde zichzelf meteen op en siste heel nijdig naar Marcus en toen naar de man. "Dit is Ekans, ik heb ook nog een Bagon maar die heeft mijn Skiddo net knock out geslagen toen we aan het trainen waren verderop". Marcus blik gleed naar Ekans en zijn glimlach maakte plaats voor een grimas. "Ik vind je Magmar echt heel speciaal" Haarlokken vielen lichtelijk voor zijn ogen en een schaduw viel er overheen. Zijn stem was zo snel verandert dat het leek alsof er plots een koude wind was opgestegen. "Daarom zou ik hem graag aan mijn collectie toevoegen" Hij balde zijn hand tot een vuist en keek op. "Doe je flamethrower, Vix!" Vix sprong op alsof er een veer in zijn achterpoten zat en stuurde een vuurzee op de man af. "Acid en wrap, Ekans" Haalde diep adem en kotste toen een stinkende, bijtende vloeistof op die ze naar de Magmar stuurde. Daarna sprong ze naar voren met haar bek geopend, klaar om haar grote lijf om de magmar heen te slaan.

De man had nog vrolijk zitten vertellen dat hij vlak bij Gastly's had geleefd, wat zeer goed voor hem was maar het interesseerde de groenharige jongen niet meteen. Vervolgens had hij nog een Ekans uit zijn bal gelaten en vertelde hij dat hij nog een Bagon was. Bagon, dat was wel een leuke pokémon om in je team te hebben.
Uiteindelijk veranderde de man en begon hij bijna stommiteiten uit te brabbelen. Ace zijn blik verduisterde meteen van het ene moment op het andere moment. Het veranderde in een vingerknip. Zijn ogen had hij vernauwd en zo keek hij de man aan. Hij wist dat er iets niet juist was en nu wist hij ook meteen wat het was. De man was misschien ook meteen veranderd en het stond Ace totaal niet aan. Dus hij wou zijn Magmar? ZIJN? 'Het enige wat jij aan je collectie kan toevoegen is je eigen grafsteen.' zei hij op dezelfde duistere toon als zijn blik. De man moest echt niks verkeerd proberen want dan ging het niet zijn beste dag zijn. Even werden zijn ogen groot wanneer dat hij de vuurzee op zich zag afkomen maar dankzij Luxio die was recht gesprongen en hem uit de weg had geduwd was hij er zonder al te veel schade van af kunnen komen. De Ekans viel ondertussen de Magmar aan die meteen onder paarse brij kwam te zitten wat hem natuurlijk vergiftigde. 'Magmar Clear smog en dan Fire Punch!' in vrij snelle bewegingen gooide de Magmar eerst zelf een brij tegen zichzelf aan waardoor dat de vergiftiging meteen op hield. Vervolgens wachten hij even af tot de Ekans dichterbij was om met een fire puch uit te halen. Als het raak zou zijn dan zou hij de slang tegen de grond duwen waardoor de warp zou mislukken, anders zou de pokémon zich alsnog om Magmar heen kunnen wikkelen.
De vuurzee van eerder had Ace gelukkig niet geraakt, maar doordat General hem uit de weg had weten te duwen was zijn jammer genoeg wel slachtoffer geweest. Als de man besloot om mensen aan te vallen kon hij dat spelletje gerust ook mee spelen. 'Bite op meneertje ginder, laat die Houndour maar voor wat het is. Als hij toch aanvalt ontwijken!' Ace zijn blik was gericht op de roodharige man en zijn blik voorspelde niet meteen wat goeds.

Marcus' blik was ongeveer zo vuil als die van de man voor hem. Ekans wist de fire punch niet te ontwijken en werd achteruit geslagen. Houndoom kon niet veel uithalen tegen de Magmar. Dan zou het anders moeten. Verdomme, het is bijna net zo een circus als toen met die Bulbasaur. Dacht hij kwaad, lichtelijk boos op zichzelf dat hij overhaast gehandeld had. "Houndoom, laten we ons focussen op Luxio, Ekans houdt jij jezelf bezig met Magmar" Zei hij hardop zodat de jongen ook wist hoe hij de dubbel battle wilde spelen. Hij vernauwde zijn ogen. "Goed, Ekans, doe je bite aanval op Magmar" Zij was zijn sterkste pokémon op het moment en het zag er naar uit dat die Magmar zeker geen doetje was. "Houndoom, Smog en howl!" Vieze, stinkende zwavelrook schoot uit Houndoom's bek en bedekte het strijdveld. Marcus bedekte zijn mond en neus met zijn hand. IJselijk gehuil vulde het strijdveld van ergens in de rook. "Doe ook je bite!" Snel schoot Houndoom uit de rook af op Luxio.

Dus de man wou perse dat Magmar het zou opnemen tegen de Ekans en de Houndour het tegen de Luxio? Fijn. In eender welk ander gevecht had hij zich daar niet door laten doen. Als hij wou dat de Magmar het zou opnemen tegen de Houndour dan zou die dat doen, maar het was dat het sowieso niet heel veel zou uitmaken. 'General luister goed vanwaar de howl komt en dan Tackle!' de Luxio zou niks kunnen zien in die dikke rook laag dus hij moest maar vertrouwen op het gehoor van de pokémon. Hij wist niet eens zeker of de pokémon wel echt zou aanvallen en haar doel zou raken, het was alleen maar te hopen dat het wel zou gebeuren. Waar hij zo goed als positief van was, was dat de Luxio vergiftigd was door de rook.
De Ekans had ondertussen zijn tanden in de Magmar weten te plaatsen, en ondanks het gezicht van de pokémon even verkrampte wist hij zich al snel weer op te pakken. 'Ember nu dat de Ekans nog dichtbij is.' Lieutenant draaide meteen zijn kop om naar de Ekans die zijn tanden in zijn lijf had gezet en maakten zich klaar om de aanval te gebruiken. Maar enkele seconden laten kwam er een vuurbal op de Ekans afgevlogen.

Houndoom zweeg en stond stilletjes in de rookwalm. Hij wachtte op de Luxio. Marcus zag dat die hetzelfde deed. Dan zou hij het maar moeten doen. "Bite" Houndoom schoot uit de rook af op Luxio met zwart gloeiende tanden. Ekans landde succesvol haar tanden in de Magmar. Het leek hem niet te veel te deren. Toen de ember aanval op haar afkwam grimaste Marcus. Hij was te laat geweest. Ekans gleed soepel van hem weg en richtte zich toen weer naar de Magmar toe. Haar ogen leken wel vuur te spuwen en Marcus wist dat ze pissed was. En niet zo'n beetje ook. Ze kon het al niet hebben als ze in elkaar getimmerd werd door Vix, laat staan door een vijandige trainer. En toen begon ze te gloeien. Een oogverblindend, wit licht. Marcus keek geschokt en vol triomf toe hoe haar silhouetten in hoogte leek te stijgen. Haar nek leek dikker te worden- tot de witte gloed abrupt wegtrok. Een grotere, paarse slangachtige richtte zich op. De cobra siste heel diep en schoot naar voren. "Wrap, Arbok en gebruik dan je poison sting!" Riep hij snel, hopend dat hij op zijn minst de Magmar flink kon vergiftigen.

(Sorry voor crappy post inhoud xD)

Ace was er nog steeds niet uit wat er meteen gebeurde maar wanneer de rook was verminderd zag hij hoe de tanden van de Houndour nog net in de Luxio stonden en een zachte kreet verliet haar mond. Dit ging echt niet helemaal zoals hij had gehoopt. Het ging eigenlijk totaal niet hoe dat hij had gehoopt. Het enige wat hij kon hopen was dat de Houndour onder stroom stond doordat hij Luxio direct had aangeraakt. 'Gebruik spark voor de veiligheid en nadien bite.' de Houndour had haar misschien vast maar ze had nog steeds bewegingsruimten om wat te doen, anders dan hoe het eraan toe ging bij de Ekans en Magmar. Daar ging het ook niet helemaal goed.
Wanneer dat de pokémon ineens wit gloeiend begon te worden kon Ace niet anders dan toch geïrriteerd zijn. Natuurlijk moest die juist tijdens dat gevecht evolueren, het kon weer eens niet beter. In een mum van tijd had de Arbok zich om de Magmar gewikkeld en vervolgens was het door de poison string gelukt om hem te vergiftigen. Normaal gezien zou Ace daar iets aan hebben kunnen doen maar het was niet mogelijk. De pokémon zijn armen werden tegen zijn lichaam aangedrukt door de slang waardoor dat zijn bewegingsruimten werd geminimaliseerd. Het gif deed ondertussen wel goed zijn werk. Hij zou gewoon rusico's moeten nemen, zelfs al raakten zijn pokémon daardoor ook gewond. 'Flame Burst.' Ace wist dat de pokémon het geen goed idee vond, want zodra het vuur uit zijn mond kwam wist hij dat het hem ook zou raken. Gelukkig kon hij zeer goed tegen vuuraanvallen.

Arbok's rood gloeiende ogen keken recht in die van Magmar. Ze leek het uiterst triomfantelijk te vinden dat ze zonet geëvolueerd was en het ook voor elkaar had gekregen haar tegenstander in een houdgreep te nemen. Ze siste gevaarlijk. Haar gevorkte tong gleed in en uit haar bek. Arbok zag in de ogen van de Magmar dat ze hem vergiftigd had. Dat maakte haar alleen maar triomfantelijker. Arbok was niet snel genoeg. De Flame Burst raakte haar. Ze gleed nogmaals weg met een venijnige brandwond op een van haar kleurrijke nek decoraties. Ze richtte zich op en reageerde formidabel snel op Marcus woorden. "Doe je acid aanval, en gooi er een crunch achteraan" Ze spuwde een stinkend, bijtend goedje uit haar bek die in een volmaakte, halve cirkel door de lucht vloog en neer begon te regenen op Magmar. Daarna sprong ze naar voren, alsof er een veer in haar staart zat, met haar kaken wijd open gesperd.

(vindt je het erg als ik me ff op Arbok richt en daarna op Houndoom? xD)

De jongen had gewoon veel geluk gehad toen dat zijn pokémon was geëvolueerd. Hij zelf leek het leuk te vinden maar de pokémon vond het haast geweldig. Op Ace zijn gezicht was voor de eerste keer eens niks van vreugde te zien. Er was ook totaal niks om blij om te zijn. De enige emoties die wel te zien waren, waren woede en...meer woede. Ondanks dat zijn Magmar wel een aanval wist om de vergiftiging te doen stoppen kon die niet worden uitgevoerd zolang hij werd vast gehouden. De actie die Ace vervolgens gebruikten was niet de meest slimme zet voor zijn eigen pokémon omdat die ook schade op liep maar het was een goede oplossing. Hij vond dat zijn pokémon er maar even tegen moest kunnen. Dat was nu eenmaal karakter kweken. Een kleine grijns was dan ook weer even zichtbaar op Ace zijn gezicht. Zijn pokémon was terug vrij dus hij kon weer verder. De aanvallen nadien wist Magmar niet te ontwijken en de jongen besloot ook om de Magmar niet te laten genezen van de vergiftiging. De vlijmscherpe tanden van de slang wisten zich in de Magmar zijn huid te boren. Het moest maar wachten. 'Gebruik Confuse ray en nadien fire punch.' Ace zou het niet toegeven, maar zijn pokémon was er duidelijk wat erger aan toe dan de Arbok.

--

Nee, dat is goed hoor ^_^ & sorry voor het mate antwoord ;3

Het amuseerde Marcus ten zeerste dat de vent helemaal niet blij leek dat Ekans geëvolueerd was. Mooi. Hoe meer hij hem op kon jutten hoe gemakkelijker hij die Magmar te pakken kon krijgen. "Houdt die Confuse Ray tegen met je screech en duik opzij!" Arbok sloot haar ogen en slaakte een heel hoog, ijselijk gesis dat zeer deed aan Marcus' oren. De fire punch raakte haar wel maar doordat ze opzij gleed was de schade minimum. "Stockpile" Fluisterde Marcus bijna. Arbok opende haar bek alsof ze iets in wilde slikken, sloot hem toen en begon fel paars te gloeien. Toen de gloei ophield zag ze er alerter uit dan net. Haar HP was een beetje omhoog gehaald. "Poison sting en dan crunch" Opnieuw vlogen er giftige, scherpe pijltjes naar Magmar. Arbok volgde met haar bek open om Magmar nogmaals aan te vallen. Als hij dit nog even volhield kon hij de troef slaan en de bal gooien.. en dan zou hij zo snel als het licht weer verdwijnen. Allison zou het vast een prachtig geschenk vinden! Dacht Marcus verheugd met een grijns.

Met elke aanval die gebruikt werd zag je dat het steeds slechter ging met Magmar. Hij deed zijn best om verder te vechten maar de vergiftiging begon wel zijn tol te eisen. Ace wou zijn pokémon nu wel laten genezen maar veel effect zou het niet hebben. Na één aanval zou hij toch terug vergiftigd kunnen zijn dus deed hij geen moeiten. 'Feint-' maar verder geraakte hij niet echt of zijn pokémon werd weer geraakt. Eerst door verschillende scherpe naalden en vervolgens door de scherpe tanden van de Arbok. 'Probeer je los te krijgen.' commandeerde hij zijn pokémon en hij deed duidelijk wel moeiten maar het was te zien dat het niet meteen zou lukken. Met de krachten die hij nog had probeerde hij een Ember op de Arbok af te sturen in de hoop de slang zo van zich weg te krijgen. Het gevecht moest snel eindigen. Want lang zou het in ieder geval niet meer duren.

Arbok's greep werd nog erger toen ze eenmaal beet had. Een van de dingen die ze altijd deed. Marcus had dat ondervonden toen ze nog een Ekans was. Het was erg handig in gevechten maar niet los daarvan. Hij balde zijn handen tot vuisten, zoals hij automatisch altijd deed als een gevecht intens werd. Hij wierp een snelle blik op de man en besloot de gok te wagen. Toen embers Arbok raakte was het zover. "Screech!" Hij richtte zich op Vix die naar hem toe was gekomen. "Doe je smog!" De dikke, vieze rook begon op het veld te vormen. Marcus had de donkere Team Rocket ball uit zijn tas gehaald en gooide hem naar Magmar. Hij kon nog net zien hoe die er in gesloten werd toen de mist zich daarna om hen heen voegde en de uitkomst van het gevecht uit het zicht ontrokken werd.