Miltank and the grass

Jace strompelde onder het stadsbordje dat las: Welkom in Coumarine City the city where the bay and beauty meet. Hmn... Interessant. Jace liep de stad in en liep op rustig tempo op de haven af. Het eerste dat hem opviel zodra hij op de kade stond waren de vele schepen en jachten die er rustig lagen te dobberen. Hij was rustig rond aan het lopen de schepen inspecteren tot hijplotseling de sterke geur van vis rook. Hij volgde zijn neus en kwam uit bij een vissers bootje waar de vissers hun vangst aan het schoon maken waren. Jace liep fluitend langs en inpecteerde ondertussen de qualiteit van de vis. Tevreden met zijn vondst liephij door. Hij had nu niet de ruimte in zijn tas om vis in te vervoeren, maar zodra hij eens een vaste keuken had zou hij deze plek onthouden voor als hij vis nodig zou hebben. Zelf had hij niet echt veel met vis, meer met vlees en groenten... Vooral vlees. Hij lette weer eens niet waar hij liep en wandelde bijna de pier af. Hij wist zijn evenwicht te behouden en keek voor zich uit naar de grote blauwe oceaan. Het bleef even adem benemend. Hij vond dat je prachtig weg kon dromen kijkend op de oceaan en zijn gedachten dwaalden af naar de gebeurtenissen van de afgelopen paar dagen. Hij was op weg naar Cyllage City Vivienne weer tegen gekomen. Zij was in een naar vuur beland waar hij haar uit wist te redden ten koste van zijn oog. Toen hij weer bij kwam in het ziekenhuis hadden ze even een moment tot Viviennes ogen plotseling veranderden in ogen die pure angst uitstraalden. Ze was toen weg gerend... Hopelijk had hij niets fout gedaan. De moed zakte hem in z'n schoenen bij de gedachten dat hij iets fout had gedaan en haar voorgoed kwijt zou zijn... Nee, dat nooit. Hij hoe dan ook als hij haar weer tegen zou komen vragen wat er was gebeurt zowel in het ziekenhuis als in het vuur. Bij de gedachten aan het vuur moest hij denken aan zijn nu blinde rechter oog. Ja het was inderdaad vervelend, maar hij had Vivienne gered uit de brand. Hij was even droevig en niet zichzelf door het verlies van zijn oog, maar zijn pokémon hielpen hem er over. Zijn oog was hem dierbaar maar zelfs de herinnering van Vivienne was voor hem meer waard dan alles wat hij zou kunnen zien... Wat zag hij daar. Verderop zag hij een groot gebouw dat leek op een gym. Jace sprite de pier af richting de gym. Gelukkig was hij in trans en raakte hij dit keer niet verdwaald. Hij kwam aan bij de gym en stormde naar binnen. Hij wist zeker dat hij nog niet voorbereid was om deze gym aan te kunnen, maar hij wilde het gewoon zien. Hij kwamaan in een soort groenhuis met allemaal soorten planten en bomen, maar de grote boom in het midden was onmisbaar. Het was zeker zo'n vijf verdiepingen hoog en haalde net niet het plafond van de indrukwekkende gym. Hij zag een bordje net voorbij de ingang die las: The Gym was created by Ramos from the plants he had collected, and contains a giant central tree, on which a vine-based obstacle course has been built. Pas nu zag Jace dat er inderdaad een constructie was die naar de top van de boom leide. Wat hadden gym leaders met hoogtes. Hij had wat mensen in de stad horen zeggen dat deze gym gespecialiseerd is in grass type pokémon. Hijzelf had ook veel interesse in grass type pokémon en had er drie van. Zijn Lilligant, Roselia en zijn Trevenant. Nu dat hij er over nadacht stond hij er pas bij stil dat de helft van zijn pokémon grass type waren. Misschien moest hij daar maar eens op gaan letten aangezien hij dan zeer zwak was tegen vooral vuur type pokémon. Hij was al eens door het vuur gegaan, maar hij wilde ook weer niet dat zijn pokémon zoiets mee zouden maken. Hij knikte naar de grote boom en zei tegen zichzelf: Ik kom wel terug, maar dan sterker. Hij verliet niet lang daarna de gym en begon een beetje doelloos rond te lopen tot hij verderop aan de rand van het kleine stadje een weide zag staan met pokémon er in. Hij was niet eens een paar tellen in hun zicht voordat zijn pokédex begon te piepen: “Tauros the wild bull pokémon. This Pokémon is not satisfied unless it is rampaging at all times. If there is no opponent for Tauros to battle, it will charge at thick trees and knock them down to calm itself.” Ehm ok... Een beetje te agressief en deze dan? Hij scande de pokémon er naarst en de pokédex zei: “Miltank the milk cow pokémon. Its milk is packed with nutrition, making it the ultimate beverage for the sick or weary.” Kijk die pokémon beviel hem wel wat meer. Deze was wel kalm plus er wordt gezegt dat de melk van deze pokémon verrukkelijk is. “Ik vraag me af hoe die melk dan is.” Een oude man naast hem knikte en zei: “Nooit gehad jongen? Hier neem wat.” Hij keek geschrokken op... Had hij dat hardop gezegd? Hij keek de man glimlachend aan en nam de fles melk aan. Hij bedankte hem en vroeg: “Hoeveel ben ik u verschuldigd?” De man schudde zijn handen en zei lachend: “De jongeren van tegenwoordig zijn te gefixeerd op geld. Nee mijn jongen ik heb jou geld niet nodig. Ik lever melk an bijna alle inwoners van deze mooie stad, dus ik moet weer verder. Geniet er van jongen.” De man liep verder en nu pas zag hij dat de oude man het uiterlijk had van een boer. Hij keek de witte vloeistof eventjes aan en deed de kurk van de fles. Hij hield de fles bij zijn lippen en nam een grote slok... Oh Arceus zijt geprezen. Dit was geweldig. Hij kreeg meteen een idee. Hij moest en zou wat Miltank melk bij de koffie uit Lumoice City moeten doen al was hij bang dat hij dan nooit meer andere koffie zou kunnen waarderen, maar het moest en zou gedaan worden. Hij keek weer de weide in en Hield zijn fles proostend op naar de Miltank die blij rond begon te huppelen. Wat een grappige pokémon waren dat toch.

Jace voelde plotseling iemand hem bij z'n middel vast pakte. Dit deed hem niets tot hij de stem hoorde die er achter aan kwam... Een meisje had hem plotseling bij z'n middel vast. Hij begon meteen te blozen. Hij hoorde hoe ze viel en draaide om. Hij hield zijn hand uit om haar op te helpen. Ze zag er aardig uit en was iets jonger dan hij zelf was. Maar dat schatte hij maar en hij was daar rampzalig in. Ze verontschuldigde zich en Jace zei met een glimlach: "Geeft niets hoor. Ik help je wel op."

Wat doe ik in Kalos? Jace glimlachte en zei: "Ik ben een trainer. Veel trainers rijzen naar Kalos in de hoop om sterker te worden en alle badges te behalen. Ben jij ook een trainer?" Hij zag hoe het meisje plotseling door de Miltank gelikt werd en schaapachtig zei: "Eww.." Jace glimlachte, maar haalde meteen zijn handdoek uit zijn tas en reikte het haar toe terwijl hij vroeg: "Hier gebruik deze handdoek maar even. Ben jij ook trainer?"

Jace glimlachte haar toe en pakte de handdoek weer van het hek af, maar toen sprong het meisje plotseling tegen het hek aan kijkend naar de groep pokémon. Hij keek haar vragend aan toen ze hem vroeg of hij bezwaar had als ze een pokémon zou vangen. Hij glimlachte en ze een beetje onzeker: "Ik heb er geen bezwaar tegen, maar als deze pokémon in een afgezette weide zitten kan het zijn dat ze al van iemand zijn..." Ze had al een pokébal op gegooid waar een onbekende pokémon uit kwam. Voordat hij het wist piepte zijn pokédex en zei met zijn robotische stem: "Munna the dream eater pokémon. This Pokémon appears before people and Pokémon who are having nightmares and eats those dreams." Eigenaardig dacht Jace met een lach op zijn lippen.

Jace keek dit hele tafereel toe en zag hoe het meisje blij en opgewekt naar de Mareep keek. Hij had Mareep nog niet gescand bedacht hij en ging meteen te werk. Zijn pokédex scande de pokémon en zei met een robotische stem: "Mareep the wool pokémon. Its fluffy wool rubs together and builds a static charge. The more energy is charged, the more brightly the lightbulb at the tip of its tail glows." Terwijl hij de Mareep scande dacht hij weer na over de Tauros z'n pokédex entry... t is not satisfied unless it is rampaging at all times. If there is no opponent for Tauros to battle, it will charge at thick trees and knock them down to calm itself. Dit zou nog eens lastig worden als de Tauros haar aan zouden vallen als ze in gevecht was met de Mareep dus liep hij naar Celeste toe en zei met een glimlach: "Focus maar op die Mareep. Ik houd de Tauros wel op een afstandje."

Jace keek toe hoe Celeste op de Mareep afliep met een vastberaden blik. Zoals Jace al dacht keken de Tauros haar toe lang nadat ze in gevecht was met de Mareep en plotseling op d'r afrende. Jace schoot tussen beide in met een even vastberaden blik als Celeste had en een grijns op zijn lippen. Hij keek de rennende Tauros koud en cool aan toen hij zei: "Als jullie zo graag bij haar willen komen moeten jullie eerst langs mij." Hij begon te tellen... Drie tegenstanders dus. Hij wierp twee pokéballen op en Abyss en Spirit kwamen tevoorschijn uit de felle licht. Beide pokémon keken de Tauros even koud en vecht lustig aan als Jace. De Tauros waren anders dan vele tegenstanders. Ze keerden niet voor een tegenstander en bleven door rennen. Abyss en Spirit waren klaar om aan te vallen, maar Jace grinde toen hij zei: "Geduld is een schone zaak mijn beste." Toen de Tauros bijna bij hun waren zei Jace heel kalm: "Abyss gebruik Razor Wind om de Tauros heen en Spirit jij moet de Tauros tegen houden met een Comet Punch." Net toen de Tauros bij hen waren schoot Abyss om ze heen en begon ze te omsingelen en rond te rennen in een grote cirkel. Spirit gaf ze alle drie een stevige stoot tegen hun gezicht dat hun aandacht nu deed richten op de Hitmonchan voor hen in plaats van Celeste. De Tauros lieten dit niet zomaar gebeuren en gebruikten alle drie Rage. Hun woede overviel hun en ze stormden op de Hitmonchan af, maar Jace zei simpelweg: "Spirit hou ze op afstand met een stevige Close Combat." Spirit ging in gevecht met de drie Tauros en beide partijen deelden rake klappen uit, maar Spirit was veel sterker en fighting type aanvallen waren zeer effectief tegen de Tauros. In het midden van het hele gevecht schoot Abyss tussen beide en een windvlaag vloog op achter haar die de Tauros mee sleepten de lucht in. Jace grinde en zei kalm: "Spirit gebruik Focus Punch." Spirit z'n vuist begon te gloeien en raakte de gedesoriënteerde Tauros in hun gezichten doordat hij doorsloeg van de ene naar de andere toen ze neer stortte en van alle kanten werden belaagd door de Razor Wind. De Focus Punch raakte hard en raakte sterk. De Tauros werden tegen de vlakte geslagen. Jace knikte en keerde zijn pokémon terug. Hij keerde zich naar Celeste die het blijkbaar net zo goed had gedaan en de Mareep had gevangen. Hij liep rustig naar haar toe en zei: "Gefeliciteerd met je nieuwe pokémon."