Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Onderwerp: Brother lift me do okt 25, 2018 10:23 pm
I AINT NEVER EVER GIVING UP MY
PRIDE
With Random Encounter!
Aan de horizon kon Katy ze zien: de Rhyhorn die gebruikt werden om het ruige gebied van route 9 te trotseren. Een stuk of drie kon ze in actie herkennen. Bewondering stond in haar blik. Je hoefde geen expert te zijn om te weten dat dit enorm krachtige Pokémon waren. Het was geen wonder dat de voormalige gymleider Giovanni er een in zijn bezit had gehad. Om nog maar niet te beginnen over de krachtige Pokémon trainer Blue. Naast haar stonden er ook een paar, maar zolang die stilstonden te wachten op een berijder waren ze toch minder indrukwekkend. Tussen de rotsen, dat was waar hun overweldigende kracht zichtbaar werd.
Desalniettemin beantwoordde Katy de vraag of zij er eentje in bedwang kon houden met een zelfverzekerde ja. Het personeel wat de Rhyhorn tochtjes over de route overzagen had geen tegenspraak. Ook jongere kinderen konden hun gekozen partners met gemak onder controle houden. Voor een trainer met 2 badges zou het dan al helemaal een eitje zijn. Ze had niet eens hulp nodig van de toezichthouders om één van de rotsachtige Pokémon te beklimmen. Zachtjes klopte ze op zijn zij, zich kort afvragend of het gebaar überhaupt gevoeld zou worden. “Brave jongen,” zei ze er bij. Daarna pakte ze de teugels in handen en stuurde ze als een natuurtalent haar ros de juiste kant op: richting de ruige rotsen.
Op Rhyhorn voelde je niks van het ruige terrein. In de lucht ook niet. Dat was te zien aan Akko, wie vrolijk rondjes om Katy heen zoefde, zorgend dat ze nooit meer dan een paar meter van haar vandaan te vinden was. Zou ze soms denken dat de roodharige het niet kon en een oogje in het zeil houden…? Nah, vast niet. Akko had alle vertrouwen in haar trainer want die had zich in haar ogen allang bewezen. De reden dat ze zo dichtbij bleef was omdat ze klaar wilde staan voor als er iets gebeurde en ze kon vechten met een wilde Pokémon. Dat was immers mede waarom Katy deze plek voor haar tochtje had uitgekozen. Nieuwe Pokémon tegenkomen en trainen alsof haar leven er van af hing!
En toen zag ze het. Het opvallende geel en zwart gestreepte patroon van Sandile. Katy trok hard aan de teugels van Rhyhorn, wie haar (terecht) bijna van zijn rug af kieperde. Zijn boze snuif gaf haar voor heel even zorgen en ze wilde hem troosten, maar ze werd afgeleid door de Sandile die al haast de aanval inzetten. Hun geblaas was duidelijk uitdagend bedoeld. “Twee tegen één? Dat doen we mooi niet,” zei Katy, met haar hand naar haar Pokéballs reikend. De bal die ze pakte werd hoog de lucht in geworpen. Een wit licht onthulde dat Alcor er in had gezeten, wie meteen zijn plek in het luchtruim accepteerde en uitgebreid een rondje vloog. Pas toen hij Katy hoorde spreken vestigde hij zijn aandacht op hun tegenstanders. “We gaan ze een Grimerkeutel laten ruiken!” “Akko, gebruik Bulldoze!” Razendsnel verdween de Vibrava tussen de rotsen op de grond. Precies op het moment dat je het verwachtte begon de grond te trillen. De impact raakte beide Sandile, en één van hen werd zelfs zodanig door elkaar geschud dat hij de grond niet meer onder zijn pootjes kon vasthouden. Dat was voor Alcor een makkelijk doelwit. “Wing Attack, snel!” De Murkrow veranderde koers en sloeg de wilde Sandile met een gloeiende vleugel. Waar hij niet op had gerekend, was dat de Pokémon zijn tanden stevig in zijn lijf zou zetten. Het nieuw gekregen gewicht trok hem in een schuine lijn naar de grond toe, waar Akko toekeek hoe haar teamgenoot in de problemen zat. Ook Katy had het gezien.
“Akko, help met een Bug Buzz!” Trillende vleugels stuurden een krachtige golf op de twee Pokémon af. Sandile kon het nog net aan zien komen en verplaatste kundig zijn gewicht, waardoor Alcor in een spiraalbeweging begon te draaien. De Bug Buzz raakte zijn doelwit, maar door de draaiende beweging werd ook Alcor geraakt. Boos op zijn teamgenoot vloog hij naar haar toe. “Hey! Hou daar mee op!” De Murkrow pikte hard op het hoofd van Akko, wie op haar beurt probeerde zichzelf te verdedigen door hem te bijten. Ondertussen kon Katy nog net zien hoe de Sandile allebei ondergronds verdwenen. Radeloos werden de dingen die ze naar haar Pokémon schreeuwde steeds luider.
Tot ze plots een idee kreeg.
“Akko, gebruik Bide!” De Vibrava wierp haar een blik toe, duidelijk niet in de stemming om meer klappen van haar teamgenoot op zich te krijgen. Toch deed ze wat haar werd gevraagd. Alcor had nog geen bevel gehad en bleef daarom Peck op zijn teamgenootje doen, al begon hij snel door te krijgen dat het nu geen eerlijke strijd meer was en eigenlijk was hij ook niet meer zo boos. “Doe een Feint Attack op Akko!” Nu was het Alcor die zijn trainer aankeek alsof ze spontaan veranderd was in een Garbodor. “Doe het!” Katy balde haar handen gespannen tot vuisten. De klap die Alcor uitdeelde was hard genoeg om Akko een stuk over de grond te schuiven. Ondanks dat ze duidelijk pijn had, kon Katy ook zien dat ze met Bide flink wat kracht had verzameld.
En precies wanneer ze er op hoopte, kwamen de Sandile weer boven de grond.
“Vlieg!”
Aarde en zand vloog samen met de vier Pokémon mee de lucht in. Alcor werd nog net aan zijn poten gegrepen, maar Akko had zichzelf snel genoeg omhoog getrokken om aan de greep van de Sandile te ontsnappen. Ze keek omlaag, waar ze nog net de tanden van Sandile op elkaar zag klappen en alsof het in slowmotion afspeelde zakte hij weer naar de grond. In datzelfde moment kon ze de verzamelde energie niet meer inhouden. Een krachtige witte straal hielp Sandile om sneller terug bij de grond te komen. De plof was nog net te horen. Trots op haar partner Pokémon keerde Katy haar aandacht naar Alcor, wie er minder goed aan toe was. Het was hem nog niet gelukt om de Sandile kwijt te raken en inmiddels begon hij hoogte te verliezen. “Alcor, gebruik Night Shade!” Na een moment van concentratie werd Alcor omsloten door een duister aura, waar Sandile door de korte afstand makkelijk binnen viel. De aanval was sterk genoeg om te zorgen dat hij zijn prooi los liet en terug naar de aarde viel.
Helaas had hij al een plan voor ogen. Met zijn kop en voorpoten naar de grond gericht dook hij de grond in met een nieuwe Dig. “Gebruik Pursuit!” In plaats van te wachten tot Sandile weer boven kwam, dook Alcor achter hem aan het gat in.
Ondertussen liet de andere Sandile zijn gezicht weer zien. Met een luide strijdkreet ving hij Akko in een Sand Tomb. Het zand omsloot haar in de lucht en hoewel ze een grondtype was maakte het bewegen een stuk lastiger. Katy kon zien dat Akko zich gevangen voelde. Ze wist niet zeker of ze dat kon oplossen, maar het proberen kon altijd.
“Akko, Boomburst!” Tussen het zand was een vage lichtblauwe gloed te zien. Een paar tellen nadat het verscheen klonk Akko’s gil en gingen er schokgolven het hele veld over. Katy was er vrij zeker van dat ook Pokémon die niet aan het gevecht meededen er de dupe van werden. Misschien lokte het een volgende Pokémon om tegen te trainen.
Daar moest ze nu niet te veel over nadenken, want het gevecht was nog niet afgelopen. Sandile en Alcor braken de grond open. Natuurlijk was Alcor sneller door zijn vleugels en hij duwde in zijn vlucht de andere Pokémon opzij. Hierdoor verloor Sandile zijn balans en landde hij ongemakkelijk op zijn rug. Vrijwel meteen schoot de andere Sandile hem te hulp en duwde hij hem recht overeind. Waar hij niet aan had gedacht, was dat ze nu een makkelijk doelwit waren. “Akko! Maak ze af met Superpower!”
Het zand zat Akko niet in de weg bij Superpower. Ze werd opnieuw omhuld door een blauw aura. Door al haar kracht te verzamelen rees ze een gigantische steen de lucht in. Met een krachtige strijdkreet wierp ze het blok naar de twee Sandile op de grond. In shock keken ze toe hoe het rotsblok op hen af kwam. Of zij geraakt waren of de stenen om hen heen kon Katy niet zien, maar de impact was sterk genoeg om het rotsblok te breken. De immense kracht was hen te veel geweest. Sand Tomb werkte uit en liet zien dat ook Akko rust kon gebruiken.
“Geweldig gedaan, team!” prees Katy haar Pokémon, wie zich weer bij haar voegden. Alcor kreeg een kriebel onder zijn kin en Akko duwde liefkozend haar kop tegen Katy’s gezicht. “Jullie hebben wel wat lekkers verdiend.” Uit haar tas haalde ze de nodige items om ze te genezen.
