Achterdochtig door het feit dat hij zich moest melden in het lab liep Jesse met lood in zijn schoenen door de gangen van de basis. Uit voorzorg had hij op Storm na al zijn Quilava veilig in zijn Pokéball gelaten. Hij vertrouwde de boel helemaal niet maar tegenwerken had ook geen zin want dan raakte hij in de problemen. Goed vandaar dat hij alleen zijn Raichu meenam waarvan hij wist dat die zich wel zou gedragen aangezien Axel er een handje van had om dit niet te doen. Jesse begon dan ook aardig nerveus te worden toen hij dichtbij de deur van het lab kwam waar hij even voor een momentje bleef staan. “Storm..” fluisterde hij tegen de Raichu die opkeek en zich vervolgens omdraaide om de jongen aan te kunnen kijken. Nu hij er toch was konden ze meteen een vlucht route uitstippelen mocht het ooit zo ver komen mits hij de moed had om Team Rocket een steek onder water te geven. En als hij de Totodile van Sam terug had weten te krijgen maar voor nu was dat dit niet zo’n verstandig idee. Op dit moment wilde hij Sam’s Totodile terug krijgen en dat ging niet werken als hij ze nu ging dwarsbomen. De jongen schrok op toen hij een geluid hoorde aan de andere kant van de deur die vervolgens werd opengedaan door een man in een labjas, hierdoor vergat de jongen wat hij tegen Storm wilde zeggen. “Ah de jongen is er,” sprak de man met een slinkse grijns op zijn gezicht wat de Raichu niet aanstond. Storm wierp de man een kille blik toe als waarschuwing dat hij niets moest uithalen bij Jesse want dan kon er zomaar iets ergs gebeuren. Jesse zag al van een afstandje dat Storm zijn spieren aan spande waarop hij snel naast hem ging staan en ongezien een hand op de achterkant van diens hoofd neerlegde. Hierdoor keek de Raichu omhoog waar hij zag dat zijn trainer een neutrale gezichtsuitdrukking op zijn gezicht had staan. Storm begreep meteen wat de jongen hiermee wilde bereiken en ontspande zijn spieren hoewel hij met samengeknepen oogjes bleef kijken naar de man. “Wat wil je van me?” vroeg Jesse echter op een norse ondertoon en keek naar de man die zijn Raichu aan het bekijken was want ondanks dat Storm zich gedeisd moest houden vond hij dat hij het recht had om te weten waarom hij zich hier moest melden. De man schrok op toen hij de stem van de jongen hoorde en zich vervolgens tot hem richtte waarbij hij even onder zijn kin wreef met zijn wijsvinger. “Goed dat je dat vraagt, knul,” gaf hij als reactie en wenkte naar hem dat hij mee moest komen. “Noem me geen knul,” gromde de jongen ietwat met een geïrriteerde ondertoon terug voor hij kort een blik uitwisselde met zijn Raichu toen de man hen voor ging door de deur. Jesse volgde behoedzaam door de deur met Storm op de voet.
Jesse bleef echter staan toen hij een man zag die hij herkende.. deze vent had hem een jaar geleden bijna een gebroken neus bezorgd en wat gekneusde ribben. Niet te spreken dat hij met veel geweld dat busje in was gesleept waar hij nu nog nachtmerries van had ‘s nachts, wat deels ook zijn eigen schuld was omdat hij wraak wilde voor de dood van zijn vriendin toentertijd. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Storm dreigend vonken uit zijn wangen vrij liet waarbij de muis zijn tanden ontblootte.. blijkbaar voelde de Raichu aan dat hij gespannen was. “Storm,” mompelde hij zachtjes tegen zijn partner die schuin naar boven tuurde, de Raichu ontspande zijn spieren. “Zo jongeman, ik zou maar een beetje letten op je toon, knul,” weerklonk de stem van de man waar het sarcasme van afdroop. Vooral bij dat laatste woordje waar hij de nadruk oplegde.. Jesse wierp hem een vuile blik toe maar bleef wel vlakbij de deur staan zodat als het erop aan kwam hij er vandoor kon gaan. “..wat wil je van me?” vroeg hij terwijl hij met een scherpe blik naar de man keek. Deze glimlachte echter kwaadaardig waarna hij gebaarde dat de Scientists, die aanwezig waren, hen alleen moest laten. Jesse zelf werd door een van zijn handlangers ruw naar voren geduwd waar hij met veel tegenzin voor stoel werd gegooid. Een sterk uitziende Electabuzz en Magmar blokkeerde de weg van Storm zodat hij Jesse niet kon beschermen, de Raichu werd met veel geweld tegen de muur aangedrukt. “..hé! blijf van hem af!” snauwde hij naar de Pokémon maar kreeg vervolgens een tik tegen zijn achterhoofd nadat hij overeind was gekomen. “Kop dicht en zitten,” sprak de man kortaf en duwde de jongen op de stoel neer zodat hij gedwongen naar hem moest kijken. “Er is mij namelijk ten gehore gekomen dat je nog niks hebt uitgevoerd.. wat betreft opdrachten. Ik dacht dat wij een deal hadden.” De man keek hem aan met wat leek op een teleurstellende blik maar het was overduidelijk dat hij dit acteerde. “..ja..ik.. dat ga ik jou niet aan je neus hangen, ” beet hij de man toe alleen was dit niet wat de man wilde horen. Jesse keek nerveus naar de Electabuzz en Magmar die Storm nog steeds hardhandig vasthielden maar toen weer terug gleed naar de man die geïrriteerd zijn hand balde tot een vuist. “..oké goed.. dan doen we het op een andere manier..” sprak de man en knipte met zijn vingers waardoor de Magmar zijn bek open sperde waaruit vlammen tevoorschijn kwamen. Deze spuwde hij naast de poten van Storm op de grond waardoor de Raichu geschrokken zijn pogingen om te ontsnappen staakte. Echter was dit niet het enige want er werd een hok uit de opslag kamer gehaald. Er werd een kooi op de tafel neergezet, door een van zijn handlangers, op een paar meter afstand waarna het doek ervan af werd gehaald. Daarin zat.. “Bryce!” riep hij uit en sprong half overeind waardoor de Totodile geschrokken omkeek en een opgeluchte glimlach rond zijn snoet kreeg. De blauwe krokodil begon in de kooi op en neer te springen.
“..ho ‘ns even knulletje..” Jesse werd hardhandig terug op de stoel gedrukt maar de jongen probeerde zich los te wrikken om bij de Totodile te komen. Een vuistslag tegen zijn gezicht was het resultaat van zijn ontsnappingspoging waardoor de jongen even kreunde en zijn hand naar zijn oog liet glijden, en uiteindelijk stil bleef zitten. “.. ik wil dat je dit in je miezerige hersenpan, prent.. doe je niks wat er van je wordt gevraagd, verdwijnt deze Totodile ergens op de Black Market en zie je deze Pokémon nooit meer terug,” sprak de man op een dreigende toon waarna hij Jesse met een snelle reflex van zijn stoel gooide. De jongen plofte met een harde dreun op de grond, nadat hij nagetrapt werd in zijn rug, waar hij even bleef liggen. Storm wist zich uiteindelijk los te trekken uit de greep van de Electabuzz en stormde letterlijk naar de jongen toe waar hij zijn neus tegen het gezicht van de jongen duwde. “..Raichu..?” sprak hij met een bezorgde ondertoon toen de jongen overeind was gaan zitten. Jesse forceerde een glimlach om zijn lippen waarna hij zichzelf van de grond en even over zijn gezicht wreef. “..Heb je niks?” vroeg Jesse kortaf aan Storm om vervolgens de vraag van zijn Raichu expres te negeren. De muis schudde met zijn hoofdje waarna de jongen hem wenkte om mee te komen wat de Raichu ook deed.. hij had buitenlucht nodig!
