Forestwalk

Robin was nog steeds onderweg naar Santalune City. Hij had net ontdekt dat de gym daar een Bug-typegym was, dus vond hij het tijd voor special training. Achilles zou zijn troef worden. Dat zou niemand zien aankomen: als ze Argus zouden verslaan en dan een Froakie zien, zou zelfs een gymleader denken dat het zwaarste voorbij was. Dat was het ideale recept om te zorgen dat zijn tegenstander hem zou overschatten op een cruciaal moment. Eens hij een goede plek gevonden had riep hij Argus ook uit zijn pokéball. Dit was een goed moment voor een eerste oefengevecht. De pokemon echter zagen er niet erg veel in om elkaar aan te vallen. Als hij nu wat rivaliteit tussen die twee zou kunnen krijgen... Hij werd opgeschrikt uit zijn gedachten.

Hij was nog volop een manier aan het bedenken om een uitdaging te creëren voor Achilles en Argus. Nog voordat hij een idee had, werd Argus' aandacht afgeleid door een andere Fletchling. Argus ging naar hem toe terwijl deze Fletchling aan het zingen was. Hij had er geen idee van wat de bedoeling van dat lied was en riep hij dus de hulp in van zijn pokédex. Hij kwam te weten dat dit een soort liefdeslied was, verstaanbaar als je wist dat het lente was, de tijd van het jaar waarin alle pokemon een partner opzoeken. Hij kreeg een krop in de keel. Wat als Argus met hem mee zou gaan? Ze hadden al zoveel meegemaakt samen. Al die momenten schoten nu door zijn hoofd. Van het moment waarop hij haar voor het eerst gezien had, tot het moment dat ze dapper gevochten had tegen de pokémon van die vrouw van Team Rocket en daarbij ernstig gewond was geraakt. Hij mocht er niet aan denken om Argus nooit meer te kunnen zien, ze was zo'n dappere en betrouwbare pokémon. Maar wie was hij om haar tegen te houden? De twee leken zo gelukkig samen.

Het duurde niet lang voordat Argus aan kwam hoppen. "Ik weet al wat je wil vragen. Je zou graag meegaan met hem, is het niet?" de Fletchling knikte. Hij probeerde zijn best om zijn tranen tegen te houden, maar er was er toch eentje die hem ontglipte. Argus keek hem bezorgd aan. "Het is ok, ik zal niet in je weg staan." Hij haalde haar pokéball boven en maakte aanstalten om haar vrij te laten, maar de Fletchling protesteerde. "Hoe bedoel je, wil je niet vrijgelaten worden?" Argus schudde hevig van nee. "Ik begrijp het niet, wil je plots niet meer mee met hem?" opnieuw schudde ze haar kopje. Argus vloog naar zijn rugzak en haalde daar zijn Holo Caster uit. Na een poosje proberen slaagde ze erin een kaart tevoorschijn te halen. "Hé, zelfs ik wist niet eens dat hij dat kon..." Argus reageerde niet op zijn woorden en probeerde uit alle macht Santalune City aan te wijzen. "Bedoel je dat je terug komt? In Santalune City?" Ze sprong opgewekt op en neer bij wijze van bevestiging. "Ok, in dat geval... Ik zal op je wachten. Ik zie je daar! Afspraak in Santalune City!" nu begonnen de tranen rijkelijk te vloeien, niet meer uit verdriet, maar uit geluk. Dit was geen afscheid...

Na gedag gezegd te hebben tegen zijn pokemonvriend, ...-In, vertrok hij terug om zijn tocht door Santalune Forest, met enkel nog een Froakie bij zich, die rustig op zijn schouder zat.


Hij ging verder en toen hij op de nieuw ontdekte functie van de Holo Caster keek, zag hij dat ze vandaag nog Santalune City zouden bereiken, maar het zou wel laat zijn. Niet zeker of pokécenters een sluitingsuur hebben, zond hij een bericht naar Nurse Joy en ze liet hem weten dat laat aankomen geen probleem zou zijn. Ze zou wel wat opblijven en op hem wachten. Het voelde wel leeg zonder Argus, maar iedere keer dat hij wat triest werd fleurde de Froakie op zijn schouder hem op. "Wat als Argus een Fletchinder geworden is, en dat wij dat gemist hebben!" zei hij tegen Achilles. Achilles die dit soort vragen grondig beu was, want het was namelijk zeker niet de eerste, deed een Pound op zijn hoofd. "Auww, al goed, ik heb het begrepen." Hij spitste zijn oren toen hij opnieuw geritsel hoorde in de struiken. "Achilles, hoor je dat? We worden al een tijdje gevolgd volgens mij." De Froakie knikte. Bij de volgend ritseling sprong Robin op de struik af en kwam oog in oog te staan met twee blinkende oogjes. Die knipperden eens en daarna klonk een luid geluid. Een geel ding liep uit de struiken, een eindje bij hem vandaan. De gele pluizebol leek te wenen: "Piichuuuu, huu, pichuuu" "Het spijt me als ik je laten schrikken heb?" zei hij op een vriendelijke toon. Toen kwam de Pichu terug naar hem gerend en wreef zijn wang over zijn been. "Oh, dus je vindt ons leuk? Wat dacht je ervan om met ons mee te komen?" de oogjes van de Pichu begonnen te glinsteren. "Maar dan moet je eerst een gevecht met ons doen, zo gaat dat bij mij. beduusd ging de Pichu een eindje verder. Ze draaide zich in een flits om en leek hem nu uit te dagen. "Achilles, Water Pulse!" begon hij. Deze raakte, maar Pichu was ok. Deze ging in de tegenaanval met Thundershock. De aanval raakte maar ze leek er ook zelf schade door te hebben opgelopen. De pokédex wist hem te zeggen dat de meeste Pichu hun elektriciteit nog niet goed onder controle hebben en ze zo regelmatig zichzelf bezeren bij elektrische aanvallen. "Achilles, counter met Quick Attack" De Pichu werd hard geraakt en dit moest wel erg pijn doen. Niet van haar stuk gebracht maakte ze er handig gebruik van nu de Froakie dichtbij was. Ze gebruikte Charm om zijn aanvalskracht naar beneden te halen. Achilles deed daarop een Smokescreen zodat ze hem niet meer zou kunnen zien. "Doe nogmaals Water Pulse en vervolg dan met Pound." Beide aanvallen raakten voordat Pichu een nieuwe Thundershock afvuurde, zonder succes dankzij de rookwolk. Hierdoor begon ze opnieuw te huilen. Geschrokken door de reactie liet Robin het rookgordijn wegspoelen door Achilles. Nu het zicht niet meer belemmerd was door de rook stopte ze met huilen en vuurde opnieuw een Thundershock af die weer bij beide pokemon schade toebracht. "Achilles gebruik Round, zorg dat het een goeie is." De geluidsgolven bliezen de kleine pokemon omver en deze maakte geen aanstalten om op te staan. Hij besloot de gele bontjas uit zijn lijden te verlossen. "Daar ga je!" zei hij terwijl hij zijn pokéball gooide.