Het was een ietwat onorthodoxe ontmoetingsplek. De ontvangstzaal van een operahuis, gelegen aan de westzijde van Lumiose City. The Royal Operahouse, om precies te zijn. De voorstelling waar de heer Harvey kaartjes voor had was La nozzi di Figaro. Dat was verder niet zo relevant, maar misschien wel een leuk weetje voor alle betrokkenen. En die betrokkene was een vrouw genaamd Robyn. Een Grunt die schijnbaar ambities had om een Spy te worden. Het was een kans voor Theodore om al, vroeg, iemand te volgen in het opklimmen van de rangenladder. Hij keek naar de enorme klok die midden aan de muur hing en streek zijn pak nog maar eens een keer glad. Hij mocht nu niet in zijn favoriete houding staan. Die waar hij zijn armen over elkaar kruist. Dan zou het pak kreuken. Een gekreukt pak zou opvallen, en het was nou net de bedoeling om niet op te vallen. Ze waren gewone bezoekers van de Opera en niets anders. Althans, zo moesten ze eruit zien.
Het enige dat die Robyn zou weten was hoe Theodore eruit zag, dat ze netjes gekleed moest komen, en dat ze zich geen zorgen hoefde te maken over de kaartjes. Wat betreft haar werktools.. was haar verteld dat het niet nodig was, maar niet verboden. Ja, je kunt er op vertrouwen dat als je iets met Theodore gaat doen, hij je goed zal informeren. Of hij het nu zelf doet, of iemand anders het voor hem laat doen. Dat ging nu veel makkelijker met zijn rang. Hij wierp nog maar eens een blik op de ingang. Zou ze er al zijn?
[+ Robyn]
