[waterfight training] Together, we can this!

Onderwerp: [waterfight training] Together, we can this! do sep 06, 2018 8:06 am

Zoals verwacht was het enorm druk op het terrein van de basis. Het feit dat hij zich in had geschreven voor deze training was omdat hij hoopte dat hij hiermee Kiara’s zelfvertrouwen een beetje op hoopte te krikken. Bij hem ging het er niet echt om een goed voetje te halen bij de elites dit was puur om te kijken wat ze aan elkaar hadden. En hij hield van een goed watergevecht dat was een ding dat zeker was maar of zijn Lycanroc daar blij mee was, was nog maar de vraag. Kiara zat zoals altijd aan zijn voeten waarbij ze haar heldere blauwe ogen op de omgeving had gericht en de boel een beetje in de gaten hield. Dat was niet echt een goed teken want dit betekende dat de Lycanroc nou niet bepaald op haar gemak was. “Probeer dit een beetje luchtig te zien, oke?” zei Sora en hurkte half door zijn knieën om de aandacht van Kiara te trekken die opschrok uit haar gedachte. Voorzichtig legde hij een hand in de bontkraag van Kiara en kriebelde met zijn vinger onder haar kin. “..ik heb toch al gezegd dat je de mensen binnen de basis kan vertrouwen,” voegde hij aan zijn woorden toe. Hij ging het niet ontkennen dat hij het spannend vond wat hen vandaag ging brengen. “Roc,” gromde ze als antwoord maar het klonk niet echt overtuigend. Een piepje weerklonk waarop hij zijn styler pakte en zag dat deze knipperde. Een teken dat hij een opdracht had binnen gekregen. Vluchtig las hij de instructie door maar zag ook dat hij een partner had gekregen naast zijn eigen partner. Voor een moment wierp hij een blik op Kiara die nieuwsgierig haar blik op hem had gericht. “Kom op, we gaan ze eens wat laten zien!” grijnsde hij toen hij het waterpistool overhandigd kreeg en nog drie waterballonnen. Het was van belang dat hij zijn partner vond waarvan hij alleen de naam wist. Amal… was het toch? Sora draaide zich om naar Kiara die het overduidelijk niet zag zitten om nat te worden.. maar juist dat vond hij nou het leukst, bovendien mocht hij alleen maar Kiara gebruiken anders had hij wel gekozen voor een ander. En boven alles vond hij het nog leuker om meer collega’s te leren kennen, dus keek hij om zich heen opzoek naar zijn partner voor vandaag.

Oh, wat was hij toch slim! Gekleed in zijn lange zwembroek en een zonnebril stapte hij het veld op. Het viel hem meteen op dat er een aantal sukkels tussen liepen. Wie gebruikte er nou een pokémon anders dan van het watersoort? Nee, hij had zich heel snel bedacht dat Lance zijn beste optie zou zijn. Water op? Geen probleem! Zijn pokémon kon het rechtstreeks bijvullen. De Vaporeon was een veel slimmere keuze dan zijn Bisharp. Met een kilometer brede grijns liep hij naar de vrijwilligers die het materiaal uitdeelden. Hij kreeg een supersoaker en een zwarte riem met drie waterballonnen aan. Amal bond die meteen om zijn middel en rende terug de base in, waar hij op het herentoilet een aantal flesjes met water had laten staan. Die duwde hij achter de band, vlak naast de waterballonnen, terwijl een gemene grinnik over zijn lippen viel. Dit werd een makkie!

Amal rende weer terug naar buiten om zijn partner te kunnen vinden. Het bericht van de missie had hij eerder vandaag al op zijn Styler kunnen lezen. Hij zou samen moeten werken met ene Sora. Aangezien hij niet iedereen bij naam en gezicht kende, deed hij wat hem maar het beste leek in deze situatie. In zijn ene hand hield hij de supersoaker dicht tegen zich aan, terwijl hij de ander tegen de zijkant van zijn mond plaatste. “Yo!” riep hij, na eens diep adem te hebben gehaald. “Sora! – euh – Jamarda?!”

Wachten werd een beetje saai en aan de blik van Kiara te zien had deze er totaal geen zin in. Dat was jammer want hij kon nu niet meer terug… ze zou hoe dan ook nat worden. “Weet je als je zo chagrijnig blijft kijken.. daar wordt je nou niet bepaald mooier op,” merkte hij op en keek de Lycanroc breed grijnzend aan. Kiara trok haar mondhoek omhoog en snoof beledigd waarop ze haar kop wegdraaide van de jongen. Sora grinnikte waarna hij zijn waterfles, wat bestemd was om te drinken, erbij pakte en de inhoud richting Kiara gooide. Even verstijfde ze toen de natte substantie door haar vacht droop en zich toen boos omdraaide naar de jongen. “..je kunt beter door die zure appel heen bijten,” grijnsde Sora maar de Lycanroc waardeerde deze grap niet. Het liefst rukte ze dat flesje uit zijn handen en verpulverde het zo plat als dat mogelijk was. Sora draaide zich echter om toen hij een stem hoorde. Zijn partner was gearriveerd. De jongen had zelf nog niet veel collega’s ontmoet maar dit moest Amal zijn. “Alola!” riep hij groetend terug en zwaaide met zijn vrije hand. “Jep, ik ben Sora!” Vervolgens wees hij naar zijn Lycanroc die naast hem was komen staan. “Dit is Kiara mijn partner. Dan ben jij vast Amal,” voegde hij er nog aan toe. Het werd tijd om te knallen!

Iets dat waarschijnlijk een begroeting moest voorstellen werd geroepen. Amal draaide zijn hoofd naar de bron van het geluid en zag een bruinharige knul naar hem zwaaien. Ah, dus ze hadden hem met een puber samen gezet? Daar kon hij wel mee werken. Een brede, speelse grijns sierde zijn lippen, terwijl hij stapvoets op de jongen en zijn vreemde wolf af ging. Die pokémon had hij nog nooit van zijn leven gezien. Zo maar even vragen dan. “Oh,” bracht hij bij het horen van zijn eigen naam uit. “Ja, de enige echte.” Hij tuitte zijn lippen een beetje en klemde zijn kaken op elkaar, maar een smeulende blik in zijn ogen wilde niet lukken. Ooit kreeg hij het helemaal onder de knie.

Zijn Vaporeon duwde zijn rug tegen zijn been. Amal ontwaakte uit zijn korte trance met een frons. Tot het hem te binnen viel. “Ah – dit is Lance, mijn partner voor vandaag,” stelde hij de pokémon voor. Lance liep zwoel knipperend op de stenen wolf af en wiegde met zijn heupen. Amal rolde met zijn ogen, maar voor hij iets kon zeggen hoorde hij zijn Styler weer piepen. Er was een bericht binnen over de zogenaamde missie van vandaag. Iets over Team Rocket en Mareep. Amal schoof zijn Styler weer op z’n plek. “Dit wordt een makkie.” Hij zette zichzelf in beweging en wenkte de bruinharige jongen dat hij moest volgen.

Sora grijnsde breed toen bleek dat hij de goede persoon voor zich had staan. En knikte kort naar de jongen. Amal had een Vaporeon bij zich als partner die hij voorstelde als Lance waarop de vijftienjarige even een blik wierp op Kiara. Jep, zijn keuze was misschien niet een van de beste omdat steensoorten niet echt tegen water konden.. achteraf had hij ook beter kunnen kiezen voor zijn Popplio of Pichu, want zij zagen daar wel een spelletje in, maar Sora wilde dit toch met Kiara doen, ook al had de Lycanroc er geen zin in. De grote bruine wolf was zijn eerste Pokémon en de jongen wilde dat hun band die ze al hadden sterker maken. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat de Lycanroc nijdig haar blik afwendde toen de Vaporeon van Amal, met zijn heupen bewoog.. stond hij nou te flirten met haar? Dit ging nog leuk worden vandaag.

De jongen grinnikte en klopte op haar ruwe kop om haar aandacht te trekken. “..zie het van de zonnige kant.. “ hij wilde zijn opmerking afmaken maar Kiara gromde en duwde Sora in zijn rug, die vluchtig zijn supersoaker beetpakte en half struikelend in de richting naar Amal stapte. Hij mocht niet vallen anders braken de waterballonnen die in zijn riem zaten, nog voor hij iets tegen zijn Lycanroc kon zeggen, werd hij afgeleid door de ander die vertelde dat dit een makkie zou gaan worden. Vrijwel direct vormde zich een serieuze blik op het gezicht van de jonge ranger.“..inderdaad.. wat is het plan?” Hij had zelf geen idee nu maar het leek hem verstandig om te bespreken wie wat zou gaan doen.. er blindelings op los spuiten met water leek hem niet verstandig.. of misschien was het verstandig om de opdracht nog eens door te nemen...

Waar Amal had verwacht dat een jonge Ranger de lol er wel van in zou zien, werd hij verrast door Sora’s serieuze houding. Beide wenkbrauwen gingen de lucht in. “Plan?” herhaalde hij, voor hij zijn waterpistool tegen zijn schouder liet rusten. “Hm.” Bedenkelijk wierp hij een blik op de helderblauwe hemel. “We moeten ‘Team Raket’,” Amal grijnsde bij de naam, “verjagen van een stuk grond en een kudde Mareep naar dat gebied leiden,” legde hij de missie kort uit. “Sowieso moeten we allebei die Team Raket onder handen nemen. Alleen is veel te gevaarlijk.” Afwezig tikte hij de supersoaker tegen zijn sleutelbeen op. “Wat denk je? Sluiproute? Omsingelen? Verrassingsaanval?” Verschillende of aansluitende ideeën? Amal wist het niet, maar met elk voorstel die hij gaf, werd zijn enthousiasme steeds sterker.

Gesponsorde inhoud