Lorentz Esparza

Naam: Lorentz Esparza (Hamilton als achternaam toen hij getrouwd was)
Leeftijd: 34 Jaar
Geslacht: Man
Type: Coördinator
Hobby's:

• Rond fietsen met zijn kinderen
  
• Luidop zingen
  
• Natuur
  
• Nieuwe gebieden mogen ontdekken
  
• De ‘Eeuwige Toerist’ kunnen spelen
  
• Levensverhalen van anderen aanhoren
  
• Kamperen
  
• Socialiseren
  

Pokédex: Lorentz’s Pokédex - komt nog

Uiterlijk: Ondanks zijn nomade-achtige manier van leven is hij redelijk goed verzorgd met enkel een licht stoppelige snor en baard. Zijn kledij ziet er over het algemeen ook schoon uit en hebben een vrij Alola-achtige thema; met bloem patronen, korte mouwen, korte broeken en het is maar zelden dat hij een overhemd en een spijkerbroek draagt. Hij prefereert enkel schoenen boven sandalen wegens pijnlijke blaren die hij er altijd mee krijgt. Qua uiterlijk heeft hij zijn donkerblonde/bruine haar bijna altijd netjes in model en enkel een enkele keer warrig als hij zijn strohoed draagt. Zijn dochter draagt die namelijk meestal. Daarbij heeft hij een licht mager gezicht, blauwe/grijze ogen en is hij aan de lange kant met zijn 1.94m.  

Geschiedenis:
Lorentz groeide op in een arm gezin in Saffron City, het meest bruisende stad in Kanto. Ze woonde in een zeer befaamde wijk van de stad en zijn ouders konden maar met moeite de woning betalen. Zijn moeder was een zakenvrouw die constant onder druk stond binnenin Silph Co. En zijn vader kwam zelden thuis omdat hij in de bouw zat en in de nooit slapende stad, Saffron, hij altijd een veel te snelle deadline moest halen. De stressvolle situatie thuis duwde hem steeds meer en meer het huis uit en eenmaal oud genoeg reisde hij alleen of met zijn vrienden naar de uithoeken van de stad. Even het weinige natuur te bezoeken. Pokémon begon in deze jaren een grotere rol te spelen en zijn vrienden begonnen hun avontuur nu ze minstens 10 jaar oud waren. Zodoende verloor hij langzamerhand zijn vrienden in de te drukke stad. Waarom hij niet een Trainer werd? Dat werd hij wel. Eventjes. Hij had het geprobeerd met één Pokémon; een Bulbasaur, en had zijn vrienden gevolgd tot Pewter City waar de eerste gym zat. Nog voor hij de uitdaging aan ging daagde zijn vrienden hem uit en kwam hij met de nederlaag achter dat hij gevaarlijk weinig van die wereld begreep. Uit bescherming van de Pokémon en zijn groeiende minderwaardigheidscomplex, leverde hij de starter weer in bij de Professor. Daarentegen, had Pewter City wel zijn aandacht getrokken. Zijn ouders verzwijgend dat hij gestopt was met zijn Pokémon carriére nam hij vaker de fiets of een enkele keer de trein naar Pewter City. Puur om de boel te ontdekken. Hij raakte nooit verveeld.

Naarmate hij echter ouder werd namen zijn cijfers toe en ontdekte hij een passie; de medische wereld en om specifieker te zijn… arts. Biologie trok altijd zijn aandacht maar vooral ziektes en hun impact op het lichaam. Arts zou echter een zeer pittige en stressvolle studie carrière betekenen maar hij had toch amper een sociaal leven en thuis zaten zijn ouders de weinige keren dat ze er beide waren te ruziën. Zodoende kwam het moment aan dat hij eindelijk kon studeren en de perfecte opleiding was in dezelfde stad. Heel dichtbij zelfs. Zonder erbij stil te staan verving hij spoedig ‘Saffron’ in de search bar van Goomygle naar ‘Kanto’ en vond dezelfde opleiding in een andere stad, Cerulean City. Dichtbij Pewter City. Het was helaas niet op fiets afstand, dus moest hij dagelijks de trein nemen maar het was het meer dan waard. De treinritten groeide echter aan hem en elke dag zag hij verschillende steden en landschappen langs hem heen razen. Verbijsterd door de wonderen van Kanto was hij des te meer gemotiveerd om eenmaal bij zijn eindbestemming de lessen bij te wonen en zijn best te doen. Eenmaal binnen de studie maakte hij vrienden maar ontdekte hij bij elke interactie de gebreken die hij opgedaan had door vanaf jongs af aan weinig sociale interactie gehad te hebben. Sinds het gym-incident. Misverstanden kwamen vaak voort en leed tot onnodige drama. Deze zorgen werden hem teveel en steeds meer en meer kroop hij in zichzelf, maakte hij veel te lange dagen en in de weinige vrije tijd dat hij had lag hij op zijn bed te staren naar het plafond. Enkel in de vakanties wist hij soms af te reizen naar de andere steden en te kunnen genieten van de vrijheid.

Pas met zijn diploma in zijn hand en een baan in een ziekenhuis  in Vermillion City opende hij zich meer. Niet zonder het gevoel dat hij niets waard was, die zou hem bij blijven, maar hij maakte vrienden met zijn nieuwe collega’s die elk ook uniek waren op een positieve manier. Eenmaal binnen het ziekenhuis deed hij een PhD en na vele jaren specialiseren en succesvolle artikelen maakte hij het tot hersenchirurg en onderzoeker. Én… Beste baan van alles, vader. Hij had zijn vrouw ontmoet na een uitwisselingsproject met een ziekenhuis in het verre Kalos. Ze kochten een woning in Kanto, dichtbij Pallet Town en kregen twee kinderen, een zoon en een dochter; Flynn en Ronna Hamilton (achternaam van zijn vrouw). Flynn was de jongste en heel nieuwsgierig van aard terwijl Ronna koppiger was maar ook al creatieve gave had. De stress werd hun twee echter teveel. Gezin, hun banen, het continu moeten reizen. Het werd uiteindelijk zo erg dat Lorentz tot op de dag van vandaag depressief werd en…. Zijn vrouw op een dag bezweek na langdurige chronische vermoeidheid en burn out klachten die zich tot haar hart hadden doorgezet. Ze hadden haar niet kunnen helpen en na het tragische verlies stopte hij per direct met zijn baan. Hij verdiende meer dan genoeg met deze baan en de ‘erfenis’ ging volledig naar hem, gezien hun beide families niet bekend om stonden lievelingetjes te zijn.

Dit was ook het moment dat hij besloot zijn kinderen een ander leven te bieden. Stressvrij. Natuurlijk had zijn dochter leerplicht maar hij besloot haar docent te zijn en thuis onderwijs te geven en zijn zoon is nog net te jong. Maar met enkel een fiets, een kampeerrugzak met genoeg capaciteit, zijn kinderen en… één RELAXTE glimlach verdween hij met de Noorderzon naar Kalos, de geheel onbekende regio. Oja, hij had zijn kinderen wel beloofd een Pokémon te adopteren. De twee wisten welke Pokémon het was maar zelfs met galgje kwam hij er niet uit wat het was. Is het kindvriendelijk? Fietsvriendelijk?