[SF Toernooi - 1e ronde] Hana Brooke vs Marcus Ludovic

Pokémon Toernooi

VS

Grote ronde vlonders drijven op de plek waar de deelnemers van het toernooi straks plaats zullen nemen. De garantie is groot dat je hier weer met een nat pak uitkomt. Een aantal mensen hebben zich al op het strand verzamelend om naar de wedstrijd op zee te kunnen kijken. De eerste ronde van het toernooi is van start gegaan, en zal bestaan uit een dubbelgevecht tussen twee trainers. Degene die als eerst de Pokémon van de tegenstander heeft uitgeschakeld wint het gevecht en gaat door naar de tweede ronde van het toernooi. De jury bepaalt wanneer het gevecht voorbij is.

Dit gevecht zal verlopen tussen Hana Brooke en Marcus Ludovic. Beide mogen alleen de Pokémon gebruiken die hen voor het toernooi zijn toegewezen. Het gevecht is afgelopen na 4 dagen of als het topic de 2 pagina’s heeft bereikt. Één van de teamleden zal het gevecht dan sluiten en mededelen wie er gewonnen heeft.

Even keek Hana vanaf het strand naar het plateau waar ze zo meteen op zou moeten gaan staan. Ze had haarzelf opgegeven voor dit toernooi, maar dat zorgde er niet voor dat ze minder zenuwachtig was. Ze had Ruby maar alvast in haar pokeball gedaan, want de vogel hield niet echt van water en dat gold vooral voor als ze erboven moest vliegen. Ze haalde even diep adem en stapte toen in de richting van de boot die haar naar de vlonder zou brengen. Ze had er natuurlijk ook voor kunnen kiezen om te zwemmen, maar dan stond ze daar met een nat pak en dat leek haar niet heel prettig. Ook al zou ze het niet erg gevonden hebben, maar toch.
De boot voer naar de vlonder en liet haar er daar uit. Even stond ze stil, want het vlonder bewoog wat heen en weer, waardoor ze toch even moest wachten tot het gekalmeerd was. Dit zou waarschijnlijk nog wel vaker gebeuren tijdens de wedstrijd, maar dat zou ze dan wel weer zien. Ze keek even naar de andere vlonder, maar het leek er niet op dat haar tegenstander er al was. Ze had ook geen idee wie het zou zijn en hetzelfde gold voor de pokemon van diegene. Het enige dat ze wist was dat het water-types zouden zijn en datzelfde gold voor haar eigen twee pokemon die ook nog steeds onbekend waren voor haar. Ze pakte nu dan ook de pokeballs van de twee pokemon en liet ze eruit. Ze herkende de twee pokemon niet, maar als ze eerlijk was, waren ze niet degene die ze zelf zou kiezen om te hebben. Toch pakte ze haar pokedex maar, want ze wilde wel weten wat de pokemon waren en of ze een beetje sterk waren, want daar ging het nu voornamelijk om. Als eerste hield ze de pokedex voor de rode pokemon die op een octopus leek. "Octillery, it has a tendency to want to be in holes. It prefers rock crags or pots and sprays ink from them before attacking." Wat zou ze met zo'n pokemon moeten? Er was hier niet eens plek voor hem om zich te verbergen. Ze ging dus maar door de aanvallen heen, want de pokemon kon natuurlijk wel sterk zijn, ondanks zijn uiterlijk. Het verbaasde haar eigenlijk zelfs een beetje wat voor een aanvallen ertussen stonden. De Octillery zou dus nog best wel handig zijn, maar dat lag natuurlijk wel weer aan haar tegenstander, dus liet ze maar de pokedex naar de blauwe pokemon gaan. "Tentacool, its body is virtually composed of water. It shoots strange beams from its crystal-like eyes." Nog een rare pokemon. Als ze eerlijk was begon ze zich toch wel af te vragen waarom zij nou juist deze pokemon had gekregen, ook al was er natuurlijk niks meer aan te doen. Ze keek ook bij de Tentacool naar de aanvallen en zag dat er wel een paar aardige aanvallen tussen zaten, maar niet zo spectaculair als die van de Octillery. Ze stopte de pokedex weer weg en richtte haar blik op het andere vlonder om te zien of haar tegenstander al was gearriveerd.

WHY CAN'T THE MOON STAY FULL FOREVER

Marcus nam een trek van zijn sigaret, inhaleerde het en blies het op zijn gemakje uit. Geduldig stond hij te wachten op een steiger tot zijn boot zou arriveren. Houndoom zat nerveus heen en weer te wiebelen naast hem. Het idee dat zijn trainer zo meteen ten strijden zou trekken zonder hem omringd door water was iets wat hij maar moeilijk verdragen kon. Hij duwde zijn natte neus tegen Marcus’ hand aan en piepte zachtjes. “Hé houdt eens op” Zei hij resoluut toen de boot nog maar enkele seconde weg was van de steiger. “En dat noemt zichzelf een Houndoom” De loopplank werd uitgelaten en Marcus klom er op. Hij nam nogmaals een trek en draaide zich om. “Blijf” Zei hij resoluut. Zonder nog een woord verder te zeggen draaide hij zich om en liep hij naar de voorkant van het kleine bootje. Terwijl hij nicotine in en uit ademde dacht hij na waarom hij zich ook weer had ingeschreven voor het toernooi. Een mede grunt die ook was meegegaan had Marcus zover gekregen dat hij zich ingeschreven had. Toch moest hij wel toegeven dat hij het zelf ook een beetje had willen doen. Hij had er vertrouwen in dat hij kon winnen. Het was niet tot op het moment dat hij op de vlonder stond dat hij zich realiseerde dat hij zijn eigen Pokémon niet gebruiken mocht. Vix werd langzaam een zielig stipje toen de boot de vlonders naderde. Schokkend kwam die tot stilstand en ging het kleine ijzeren hekje open. Marcus nam de Pokéballs aan die de man naast de uitgang hem toereikte. Zijn zin om te gaan battelen met twee onbekende Pokémon zonk hem ver in de schoenen en door de vlonders de zee in. Hij nam nogmaals een trek van zijn peuk en keek met een norse blik naar het jonge, blonde meisje dat aan de overkant stond aan de andere kant van het strijdveld. Hij trok één wenkbrauw op en keek ongeïnteresseerd weer weg. Hij duwde op het knopje en zijn Pokéballs vergrootte zich. Tegelijk gooide hij ze allebei in de lucht. De eerste materialiseerde voor hem op de vlonder, de ander dook het water meteen in en verdween onder de oppervlakte. Zijn eerste Pokémon leek op een blauw aapje en stond bekend als Panpour. Die herkende hij wel. Hij had eentje gezien toen hij door Santalune Forest reisde. Niet erg spannend. Met veel geplons kwam zijn tweede Pokémon boven water. Die herkende hij niet. Hij pakte zijn Pokédex uit zijn tas en hield hem op. Toen de data vergaard was borg hij hem op en zuchtte diep. “Panpour en Huntail, eh” Snoof hij. Panpour slaakte een enthousiast kreetje. Marcus krabde over zijn achterhoofd en gooide zijn opgebrande peukje het water in. “Goed dan” Hij wendde zich tot zijn tegenstander. Hij vind haar blik meteen en keek zo niet onder de indruk als maar kon. “Hopelijk zijn jullie wat waard” Mompelde hij tegen Panpour en Huntail. Hij had hun moves kort doorgenomen toen hij hun geregistreerd had in zijn dex. Zeker Huntail was niet te slecht. Marcus stak nog een sigaret op en wachtte af wat er zou gebeuren. Ondertussen hield hij zijn doordringende blik alsmaar op zijn jonge tegenstander gericht.

IT'S NOTHING THAT I NEED TO SAY

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Hana zag dat er ondertussen een man was verschenen op het andere vlonder. Ze schatte hem wel een stuk ouder dan zij was, maar dat maakte voor nu niet echt uit, behalve dan dat hij waarschijnlijk veel meer ervaring dan haar had. Ook al waren er natuurlijk ook wel trainers die pas beginnen als ze ouder zijn, maar meestal waren ze dan niet zo oud. Ze keek even naar de Octillery en Tentacool en liet haar blik toen naar de pokemon van haar tegenstander gaan. Ze herkende beide eigenlijk niet als ze eerlijk was, dus pakte ze haar pokedex er weer bij, want ze wilde wel voorbereid zijn voor wat er zou gaan komen. Misschien zou ze dan ook een beetje kunnen bedenken wat voor een aanvallen haar tegenstander zou willen gebruiken. Ze hield als eerste de pokedex voor de pokemon die in het water lag. "Huntail, it lives deep in the sea where no light ever filters down. It lights up its small fishlike tail to attract prey." De pokemon was compleet nieuw voor haar, maar ze zou er vast wel achter komen hoe sterk zo'n pokemon kon zijn als ze ertegen moest vechten. Ze haalde de pokedex bij de Huntail weg en hield het voor de andere pokemon van de trainer. "Panpour, the water stored inside the tuft on its head is full of nutrients. It waters plants with it using its tail." Een Panpour... Het waren beide dus water-types die geen extra type erbij hadden, zoals haar Tentacool dat was ergens wel een voordeel, want doordat Tentacool ook poison was had hij natuurlijk het nadeel dat hij niet tegen Psychic-aanvallen zou kunnen en dat maakte het natuurlijk wel wat minder. Ze stopte de pokedex weer weg en keek toen even naar de twee pokemon. Tentacool zou het beste onderwater te gebruiken zijn, maar ze wist nog niet helemaal wat ze aan zou moeten met de Octillery. Hij zou vast wel kunnen zwemmen, maar misschien zou het voor sommige aanvallen handiger zijn om bovenwater te blijven. Alleen dat maakte natuurlijk wel weer dat hij makkelijker aan te vallen zou zijn. Het was nog best lastig om na te denken over wat het beste zou zijn en ze had geen idee of haar tegenstander hetzelfde zou denken.
Ze keek op toen ze kreeg te horen of ze klaar was om te beginnen en knikte toen even, het was nu dus wachten tot haar tegenstander ook klaar zou zijn en dan zouden ze kunnen beginnen. Ze was in ieder geval niet van plan om nu te gaan verliezen, want als ze eerlijk was had ze zich niet voor niks ingeschreven voor dit toernooi. Het was natuurlijk wel de vraag of ze overweg zou kunnen met de twee waterpokemon, maar dat zou maar moeten blijken als het gevecht zo zou beginnen.

WHY CAN'T THE MOON STAY FULL FOREVER

Marcus nam een momentje om zichzelf voor te bereiden. Het was een gevecht van gelijken aangezien geen van de vier Pokémon een voordeel over elkaar had. Daarbij waren ze allemaal meer dan uitstekend in hun natuurlijke habitat. Hoewel dit allemaal waar was had Marcus geleerd dingen als dit nooit te onderschatten. In elke situatie in het leven zat een addertje onder het gras. Nu dus vast ook wel. De scheidsrechter die op een vlonder een eindje verder weg stond informeerde naar zijn tegenstanders positie. Die was klaar. Vervolgens keek hij naar Marcus. Die knikte niet eens en riep: “Panpour, Scald naar die Octillery en doe vervolgens je Fury Swipes” Panpour sprong naar voren, opende zijn bek en schoot een ijzige, dampende straal naar de octopus. Met een verbluffende snelheid bereikte hij het rode monster en begon hij na zijn Scald er wild op los te krabben met zijn, plotseling, vlijmscherpe nagels. “Huntail! Whirlpool” Huntail verdween onder water en begon op top snelheid om Tentacool heen te draaien. Bubbels begonnen om hem heen te vormen en een kleine draaikolk te veroorzaken. “Screech!” Het was stil boven het water. Maar onderwater klonk er een hels, schril gegil dat alleen maar werd versterkt door de golven van de oceaan. Dit zal die Tentacool’s wil om aan te vallen ook wat naar beneden halen. Zo snel handelen kon hem de volgende keer misschien wel diskwalificeren aangezien ze nog geen singnaal hadden gekregen dat ze mochten starten. Maar als Rocket speelde je vaker wat valsere spelletjes dan andere.

IT'S NOTHING THAT I NEED TO SAY

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Terwijl ze nog zat te wachten op het start signaal, was haar tegenstander al ineens begonnen. Snel keek ze weg van de scheids en zag de Huntail naar haar Tentacool gaan en de Panpour naar de Octillery. Ze moest nu snel handelen wilde ze de pokemon er niet al te slecht vanaf laten brengen. Ze had de Octillery niet meer kunnen redden van de Scald, maar van de volgende aanval moest toch wel lukken. "Octillery duik in het water om te ontwijken en doe dan Psybeam op de Panpour." Ze zag hoe de Octillery nog maar net op tijd wegdook van de Panpour en al snel weer bovenwater kwam om de Psybeam uit te voeren. Een straal kwam vanuit zijn mond en schoot in de richting van de Panpour. Nu moest ze natuurlijk nog wat tegen haar Tentacool zeggen om te doen, want anders zou het daar ook mis gaan. Alleen zodra ze zich naar de Tentacool richtte zag ze dat deze al in de Whirlpool van de Huntail zat, maar het moest toch wel lukken om wat tegen die Screech te doen? Het was inderdaad een irritante aanval onderwater, maar als het goed is had Tentacool ook een aanval dat er misschien wat tegenin kon brengen. "Tentacool doe Supersonic." Met een beetje geluk zou de Huntail zo confused raken, ook al kon het natuurlijk ook helemaal geen effect hebben, maar dat zou moeten blijken. Ze hoopte in ieder geval wel dat het genoeg zou helpen, want ze wist dat de Screech voor een lagere Defense zou zorgen en dat zou niet echt handig zijn.

WHY CAN'T THE MOON STAY FULL FOREVER

Het gejoel van de menigte die reikhalzend toekeek naar het gevecht, wakkerde Marcus' vechtgevoel aan. Hij balde zijn hand tot een vuist en riep: “Huntail doe je whirlpool opnieuw!” Als hij die Tentacool in die maalstrom kon vasthouden dan zou hij de overhand krijgen. Echter had de Supersonic van Tentacool goed effect gehad. Van onderwater zag Marcus dat zijn Huntail hopeloos de bocht aan vloog, in een halve cirkel naar boven tolde en met een klap tegen de onderkant van een vlonder aanknalde. Marcus zuchtte diep. Panpour wist de Psybeam maar net te ontwijken. “Panpour, nogmaals Scard!” De ijzige straal ging weer richting Octillery. Hopelijk kon hij Octillery brandwonden geven of nog beter, bevriezen! Het voordeel was dat Panpour sneller was dan Octillery. Daar kwam natuurlijk bij dat Octillery sowieso een erg langzame Pokémon was. Daar kwam weer voor dat zijn attack en spt. attack een killer zouden worden. Panpour moest daar niet tussen komen. “Taunt!” Panpour zette zijn handjes arrogant in zijn zij en keek met de meest uitdagende blik in Octillery’s ogen voor hij zijn handje uitstak en met zijn vingers een gebaar maakte dat Octillery uit zou moeten lokken. Als Panpour praten kon zou hij “Come at me” hebben gezegd. Met een air alsof hij meester was van het veld stak hij zijn tong uit en maakte een lelijk gezicht naar Octillery.

IT'S NOTHING THAT I NEED TO SAY

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Ze wist dat er niet veel tijd was om na te denken, want anders zou ze het gevecht straks verliezen en dat was niet echt waarom ze hieraan meedeed. Ze was zeker wel van plan om te winnen, ook al moest ze dan nog wel een aantal ronden door en moest ze natuurlijk nog wel eerst dit gevecht winnen. De Huntail probeerde nogmaals een Whirlpool, alleen doordat de Supersonic had gewerkt leek het niet echt te lukken. Dit was dus haar kans om de Huntail aan te vallen. "Tentacool doe Acid." Ze hoopte maar dat dit een aanval was die goed zou werken, want er was natuurlijk ook een kans dat het mis zou gaan in het water, maar ze moest het toch proberen. De Tentacool spoot de Acid weg in de richting van waar de Huntail was, maar of het zou raken was natuurlijk nog de vraag. Dit gaf haar alleen wel tijd om te reageren op de aanval van de Panpour op Octillery. "Probeer het te ontwijken en doe dan Gunk Shot." Ze wist dat het de Octillery misschien niet zou lukken om de Scald te ontwijken en het was dan ook de vraag of de aanval zou lukken, maar toch moest ze het proberen. Als ze hiermee namelijk de Panpour zou kunnen raken zou het hopelijk wel goed komen. Zoals ze had voorspeld was de Octillery inderdaad niet snel genoeg om de Scald te ontwijken, alleen het leek erop dat het alleen een brandwond had opgeleverd, maar als dit vaker zou gebeuren zou het nog wel meer schade kunnen aanrichten. Het volgende wat gebeurde had ze niet helemaal verwacht. De Panpour deed Taunt, waardoor ze kon zien dat de Octillery boos werd. Ze hoopte dus maar dat het goed zou komen met de Gunk Shot, want het kon natuurlijk ook zijn dat de Panpour de aanval ontweek en dan had het nog geen schade aangericht. De Octillery richtte dan ook zijn snuit in de richting van de Panpour en voerde de Gunk Shot af. Het was nu hopen dat het goed zou komen, maar dat was natuurlijk afwachten.

WHY CAN'T THE MOON STAY FULL FOREVER

Huntail, erg van slag door zijn harde ontmoeting met de vlonder, was niet in staat de Acid te ontwijken. Door het water verminderde wel de kracht waarmee het hem raken zou. Toen de acid door zijn vinnen begon te stromen kwam Huntail schokkend tot stilstand. Hij leek wel te horen dat Marcus iets naar hem riep maar hij reageerde niet. Toen zonder waarschuwing schoot hij naar voren en beet met ijskoude tanden in Tentacool. Marcus keek toe hoe hij daarna rondjes begon te zwemmen als een gek en zelfs meerdere malen uit het water sprong om vervolgens over een vlonder te glijden en dan weer het water in te duiken. De acid vergiftiging plus de confusion die nog steeds goed werk deed bij Huntail eiste zijn tol. “High as hell” Mompelde Marcus die opzij dook toen Huntail langs zijn hoofd scheerde. Ondertussen had de Gunk Shot Panpour geraakt maar de schade bleef beperkt. “Mooizo” Mompelde de man en hij grijnsde. Door de taunt zou Octillery te boos zijn om iets anders dan gunk shot te gebruiken voor enkele turns. “Panpour doe je play nice!” Panpour liet zijn arrogante blik van eerder zakken, knipperde heel erg overdreven met zijn ogen, sloeg zijn handjes in elkaar en keek heel onschuldig naar Octillery. “Lick!” Toen sprong hij om hem te likken. Als die raak was kon Octillery misschien wel paralyzed worden. Dat zou helemaal mooi zijn.

IT'S NOTHING THAT I NEED TO SAY

THANKS TO LOUIS AT ATF!

De Acid raakte de Huntail wel, maar het was al wel wat verzwakt door het water, waardoor de aanval toch niet zoveel schade toebracht als ze had gehoopt. Het enige voordeel dat er wel bij kwam kijken was dat de Acid blijkbaar wel Poison had achtergelaten bij de Huntail. Het enige wat ze daarbij niet had verwacht was het feit dat de Huntail nu nog gekker leek te gaan doen. Dat was dan ook de reden dat ze de Ice Fang niet had zien aankomen en ze dus de Tentacool ook niet op tijd had kunnen waarschuwen. "Geef nog niet op." Probeerde ze de Tentacool aan te moedigen. Ze moest namelijk wel iets doen om die Huntail te stoppen, want het leek erop dat er nu wat goed mis was met de pokemon. "Tentacool, doe nu Bubble Beam en daarna Wrap." Op deze manier zou ze de Huntail in bedwang kunnen houden en zou ze de pokemon ook makkelijker aan kunnen vallen. Het was alleen wel de vraag of het zou lukken, maar het was het proberen waard. De Tentacool vuurde dan ook als eerste de bubbels af, waarna hij de Huntail in zijn tentakels probeerde te wikkelen. Ze richtte nu snel haar blik op de Octillery, want gelukkig leek het erop dat de Gunk Shot de Panpour wel had geraakt, maar doordat hij boos was had het niet zo veel effect gehad als ze had gehoopt. De blik van de Panpour veranderde na de aanval. De Panpour leek wel onschuldig te willen lijken, maar het had deze keer duidelijk geen effect op de Octillery die nog steeds met een boze blik in de richting van de Panpour keek. Hij was duidelijk van plan om de pokemon zo nog een keer aan te vallen als hij daar de kans toe kreeg. "Octillery probeer de Lick te ontwijken en doe nogmaals een Gunk Shot." Lick bracht namelijk een groot risico met zich mee en dat was dat de Octillery paralyzed kon raken en dat was iets wat ze niet wilde hebben. De Octillery was alleen niet snel genoeg en al snel raakte de Lick de Octillery. Ze hoopte alleen dat het geen verlamming op zou leveren, maar al snel merkte ze dat de bewegingen van de Octillery nog langzamer werden, waardoor ze wist dat de Lick duidelijk effect had gehad. Ze hoopte alleen wel dat het nog steeds zou lukken om de Gunk Shot af te vuren naar de Panpour en gelukkig lukte dat nog wel, maar als deze nu niet zou raken zou het echt slecht voor de Octillery uit kunnen pakken.

WHY CAN'T THE MOON STAY FULL FOREVER

Huntail die nog steeds high was van de acid bood geen verweer tegen de Tentacool. De bubble beam raakte en al snel was de lange Pokémon in een cocon van tentakels gewikkeld. Hoewel zijn hoofd nog creepily heen en weer leek te trekken zag Marcus dat hij al wat meer controle leek te hebben. "Screech en Water Pulse!" Riep hij in een verwoede poging zijn kans te grijpen nu de Tentacool zich aanbood als een cadeautje. Als die verdome acid nou maar niet aanwezig was..! Dacht Marcus, zwetend. Huntail had zichzelf al vrij wat schade toegebracht en Panpour leek het ook niet zo lekker meer te doen. Tentacool was nu binnen handbereik en hopelijk zou de krachtige aanval genoeg schade toe brengen. Octillery bleek inderdaad een powerhouse. Panpour wist Octillery een spectaculaire, speekselvolle lik te geven en sprong toen vlug weg. Octillery schokte en schoot een Gunk Shot. Panpour ontweek. Zo te zien had de paralyze effect gehad! "Goed! Scald en Fury Swipes" Beviel hij. Na de Scald afgevuurd te hebben schoot Panpour met zijn gloeiende nagels op de Octillery af. Als hij ook nog een ergere burn er vanaf kon krijgen dan zou het niet lang meer duren voor Octillery zou verliezen. Tenzij.. hij een of andere vreemde truc uit zou halen. Marcus voelde zich goed. Met een arrogante grijns op zijn gelaat gaf hij zijn tegenstander een saluut en lachte hij vol vertrouwen van zijn zaak.

IT'S NOTHING THAT I NEED TO SAY

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Hana wist dat ze nu snel iets moest doen, want anders zou de Huntail weer tijd krijgen om te reageren en misschien zou de pokemon zelfs wel weer genoeg controle krijgen om de Tentacool aan te kunnen vallen en dat wilde ze voorkomen. "Doe nogmaals Supersonic en dan Bubble Beam." Het was nu echt hopen dat dit sneller zou gaan dan de aanvallen van de Huntail, want deze gebruikte ook een Screech, welke ervoor zorgde dat de Tentacool de Huntail losliet, want hij wilde liever niet zo dicht in de buurt blijven. Alleen de Tentacool vuurde nog wel snel de Supersonic af, maar dan bleef het nog wel steeds afwachten of het goed zou komen. Alleen doordat er ook nog een Water Pulse kwam en ze haar Tentacool had opgedragen om Bubble Beam te doen raakten de aanvallen elkaar en was het alleen nog maar meer afwachten hoe het nu zou aflopen. Ze richtte dus haar blik snel op de Octillery, want die was er veel slimmer aantoe dan de Tentacool en dus moest ze hier vooral oppassen met hoe ze de Panpour ging aanvallen. Het handigste zou waarschijnlijk zijn om de Panpour dichtbij te laten komen, maar dat bracht ook risico met zich mee. De Paralyze was er tenslotte ook nog steeds, dus als het een keer zou missen was het een groot risico. "Octillery ontwijk." Riep ze nog wel naar de pokemon, maar deze kon de Scald niet meer ontwijken, maar ze moest nu niet opgeven. De Panpour zou zo dichterbij komen en als het dan lukte om de pokemon van dichtbij te raken moest het hopelijk goedkomen, maar om het nogmaals op een Gunk Shot te gokken was ook iets waar ze aan twijfelde, maar het was wel de sterkste aanval van de Octillery, dus nogmaals een gok wagen kon altijd. Ze wachtte dus ook tot de Panpour dichterbij kwam en riep toen: "Octillery doe Gunk Shot." Of dit een slimme beslissing was wist ze niet, maar het leek er wel op dat de aanval ging lukken, maar dan was het nog de vraag hoeveel schade de Octillery zou oplopen en of hij nog in staat zou zijn om te vechten na de aanval.

Round one has ended!
The victory goes to Hana Brooke.

Gesponsorde inhoud

» [SF Toernooi - 3e ronde] Hana Brooke vs Raven Strider
» [SF Toernooi - 2e ronde] Lilium Florbelle vs Hana Brooke
» [ORAS toernooi - 1e Ronde] Aubrey Deucalion vs Hana Brooke
» [SF Toernooi - finale] Hana Brooke vs Lynn Xavier
» [SF Toernooi - 1e ronde] Ace Whannel vs Raven Strider