Put your two's up

Onderwerp: Put your two's up wo aug 02, 2017 8:07 pm

Als je het aan Riley vroeg, dan was er eigenlijk maar één perfecte manier om je vrije avond in te delen. Eerst dan at je ergens samen met een Speciaal Iemand – in haar geval was dat vanavond haar Croconaw geweest, aangezien haar vaders een eigen avondje uit hadden gepland, en ze zelf nog niet echt vrienden had gemaakt sinds ze in Kalos was – gevolgd door een klassieke karaoke avond. Deel een van de avond had ze inmiddels achter de rug, dus nu had ze het tweede deel van de avond weten te bereiken: het karaoke deel. Het was nog behoorlijk vroeg op de avond, niet veel later dan een uur of zeven, waardoor het nog niet al te druk was in de bar die ze uit had gekozen. Dat was niet erg, want dat betekende dat ze haar keel op kon warmen met een paar mooie nummers zonder dat er al te veel mensen waren wiens oren ze er mee zou pijnigen. Alhoewel Riley in de veronderstelling was dat haar stem absoluut niet verschrikkelijk was om naar te luisteren, was ze er ook vrij zeker van dat haar stem waarschijnlijk niet geschikt zou zijn voor op de radio. Maar voor karaoke? Daar was haar stem absoluut perfect voor.

Terwijl iemand haar best deed om een vrij wilde versie van We Built This City te zingen, wandelde Riley naar de bar toe om daar een drankje te bestellen waar ze haar keel mee zou kunnen smeren. De barkeepster stond van haar weggedraaid, druk bezig met het wegpoetsen van een niet erg lekker uitziende vlek op een bierglas. ”Pardon, zou ik misschien een glas water mogen?” vroeg Riley. De vrouw draaide zich naar Riley om, en schonk haar een beleefde glimlach. ”Maar natuurlijk!” antwoordde ze, haar vele armbanden rinkelend toen ze een schoon glas pakte om voor Riley wat water in te doen. ”Wel verantwoord drinken, hè?” zei de vrouw terwijl ze Riley het glas water met een knipoog overhandigde. ”Dat is dan 150 Pokédollar.” Riley snoof geamuseerd, en haalde haar Cleffa-vormige portemonnee uit haar broekzak tevoorschijn.

Net nadat Riley af had gerekend, klonk er een bescheiden applaus van de andere bargangers dat aan gaf dat de wilde versie van We Built This City afgelopen was. Riley had willen klappen, maar met een vol glas in haar handen leek dat niet zo verstandig, dus in plaats daar van riep ze maar een luide “Whoo! Nice!”. Het liefst zou ze nu zelf de microfoon pakken om een lied lekker vals mee te zingen, maar nee. Riley wilde graag dat haar keel het zou redden tot aan het eind van de avond, dus het was erg belangrijk dat ze eerst het glas water helemaal leeg dronk. Ze zocht daarom maar een geschikt plekje aan de bar, vanuit waar ze toekeek hoe de volgende performer zichzelf voorbereide op het lied dat deze zou gaan zingen.

Onderwerp: Re: Put your two's up do aug 03, 2017 4:47 pm

We were chasing dreams and disaster

Ze was dankbaar geweest toen ze een lift had kunnen vinden naar Lumiose - of ten minste, ze had gedacht dat ze naar Lumiose zou gaan. In plaats daarvan had de Trainer haar verkeerd verstaan toen ze zei dat ze 'nieuw' in Kalos was en graag wilde beginnen met haar trainerschap. Natuurlijk was ze helemaal geen trainer, maar als Coördinator moest ze ook trainen! Dus in plaats van Lumiose was ze afgezet in de stad met de eerste gym. En daar had ze geen interesse voor. Natuurlijk was het goed als je pokémon sterk waren, maar niet alles draaide om kracht. Ze vond het veel leuker om te zien hoe pokémon hun aanvallen creatief gebruiken in plaats van gewoon op elkaar in te slaan. Dus geen gyms voor haar - well... misschien een keer in de toekomst - maar dat was nu niet belangrijk! Het was al laat en ze stond met alleen haar rugzak in Santalune. Ach, ze had in elk geval een super coole rit op een Salamence gehad, dus ze kon niet klagen. Bovendien was Lumiose op loopafstand van hier.

Dus nu was het tijd voor! Ja, precies wat je verwachtte! Dat! Een avondje in een bar! Whoo! Wie wilde er nu een hotel zoeken - of naar het pokécenter gaan - voor de nacht? Ze was in een nieuwe regio, ze had eindelijk vrijheid, ze wilde plezier hebben! Het was party time! Okay, not really. Ze was nog een jaartje minderjarig en ze had nooit echt alcohol gedronken en wilde zeker niet dat dat haar eerste ervaring in Kalos zou zijn. Maar dat betekende niet dat ze geen plezier kon hebben. Vol goede moed liep Haley de dichtstbijzijnde bar binnen - een karaoke bar merkte ze enthousiast toen ze binnen was - en ging aan de bar zitten. Aww, iemand was net klaar met een liedje, ze had het gemist! Gelukkig was er alweer iemand anders die zich klaar maakte om te optreden. "Als je dit ziet krijg je gewoon zin om te zingen," zei ze vrolijk tegen de persoon die naast haar zat.

TAG: Riley / NOTES: It's Haley if you don't mind

Onderwerp: Re: Put your two's up do aug 03, 2017 7:21 pm

Niet eens zo heel erg lang nadat Riley haar plekje aan de bar had geclaimd, werd de plek naast haar al weer door iemand anders geclaimd. Iemand die, zag Riley tot haar verbazing, waarschijnlijk rond dezelfde leeftijd was als zij zelf. Nice. Zo zou ze eens karaoke-vrienden kunnen maken met iemand die rond haar eigen leeftijd zat. Ze wilde de nieuwkomer net begroeten, toen deze haar al aansprak. Riley grijnsde breed bij het horen van haar opmerking. ”Heck yeah! Hoe meer enthousiasme, hoe beter!” antwoordde ze, waarbij haar eigen enthousiasme in haar stem door klonk. Als er ook maar iets was waar ze met heel haar hart van hield, dan was het wel karaoke. Het was een van de weinige dingen waarbij het er niet om ging hoe goed je er in was, maar om hoeveel passie je er voor toonde. ”Ahh, ik kan niet wachten tot ik straks een lied uit kan kiezen!” glunderde ze. Het glunderen duurde niet erg lang, want ze verstijfde een paar seconden later. ”Shit… Ik weet eigenlijk helemaal nog niet welk lied ik zo wil zingen,” zei Riley. De eerste tonen van het lied dat de nieuwe Karaoke Uitdager had uitgekozen klonken, en het duurde niet langer dan een paar seconden voordat Riley door had welk lied het was – Escape (The Pina Colada Song). Nice. ”Ah, uh. Sorry. Wat is je naam eigenlijk?” vroeg Riley, die haar hand naar het zwartharige meisje uit stak, wachtend op een handdruk of een high five. ”Mijn naam is Riley.”

Onderwerp: Re: Put your two's up za aug 05, 2017 1:41 pm

We were chasing dreams and disaster

"Right?" stemde Haley enthousiast in. Ze was blij dat degene naast haar haar enthousiasme deelde, dat maakte de avond alleen leuker! "Ga je ook zingen?" nieuwsgierig keek ze degene naast haar aan. Zelf had ze zich niet echt voorbereid op een karaoke avond, maar.. ah man, nu wilde ze zelf ook een lied doen! Welke tho? Uhm.. ze had geen idee. Naast haar leek.. okay, ze wist de naam van haar gezelschap nog niet, maar in elk geval had ze hetzelfde probleem. Gelukkig hoefde zich niet lang zorgen te maken over de naam, het meisje stelde zich voor als Riley en hield haar hand omhoog voor - wat Haley dacht - een high five. "Ik ben Haley," stelde Haley zichzelf vrolijk voor terwijl ze Riley de high five gaf - high fives waren zoveel cooler dan gewoon handen schudden. Haley en Riley, Riley en Haley, het rijmde niet echt, maar ze deelden voor 60% dezelfde naam. Dat was best cool! Op de stage leek iemand klaar te zijn om te beginnen te zingen en Haley verplaatste haar aandacht om te zien hoe deze onbekende persoon het zou doen. Misschien zou ze dan wel inspiratie krijgen voor een lied!

TAG: Riley / NOTES: >:3

Onderwerp: Re: Put your two's up za aug 05, 2017 4:51 pm

De zwartharige vroeg haar of ze ook zou zingen, waarop Riley enthousiast knikte. ”Maar natuurlijk! De Karaoke Ervaring is voor mij niet compleet als ik niet zelf ook de microfoon een keer in mijn handen heb gehad,” antwoordde ze. Riley’s uitgestoken hand werd begroet met een high five, een keuze die veel zei over de persoonlijkheid van het meisje, die haarzelf vervolgens voorstelde als Haley. Het vertelde Riley, bijvoorbeeld, dat Haley waarschijnlijk een chill iemand was die het geen probleem vond om iemand een high five te geven in plaats van een handdruk. Het vertelde haar zelfs dat Haley misschien niet de meest strikte persoon was. Niet dat dit dingen waren die vaststonden, natuurlijk. Voor zover Riley wist was Haley de soort persoon die elke avond op hetzelfde tijdstip naar bed toe ging. Dat was ook een manier om strikt te zijn. ”Heb jij al een specifiek lied dat je plant om te zingen? Of ben je hier enkel om te kijken?” vroeg Riley, die haar aandacht inmiddels ook had gericht op de persoon die nu aan het zingen was. Het klonk vals, om niet te zeggen heel erg vals, maar dan op de beste manier mogelijk, als dat logisch klonk. Het ging natuurlijk uiteindelijk ook om de performance die je er bij gaf, en die was deze keer, gelukkig, prachtig.

Onderwerp: Re: Put your two's up ma aug 07, 2017 11:06 pm

We were chasing dreams and disaster

Riley reageerde enthousiast door uit te leggen dat haar karaoke ervaring niet compleet was als ze niet minstens één keer zong. Dat betekende waarschijnlijk dat ze het vaker deed, nu vond Haley het bijna jammer dat ze zelf nooit echt aan karaoke had gedaan. Meezingen met liedjes op de radio telde niet, maar ze moest zich ook gaan verdiepen in muziek. Een contest zou zoveel cooler zijn als je er een lied in kon verwerken! "Uhhh," reageerde Haley toen Riley vroeg wat zij ging zingen. "Ik wist eigenlijk niet dat hier een karaoke avond was, dus ik ben niet echt voorbereid. Maar ik wil wel graag zingen!" Ze had alleen een lied nodig.. wat echt niet zo makkelijk te kiezen was als je duizend nummers tegelijkertijd door je hoofd had vliegen. "Wat ga jij dan zingen?" vroeg Haley nieuwsgierig. Als Riley haar tijdelijke crisis achter de rug had betekende dat dat ze wel wist wat ze wilde zingen. Degene op het podium zong.. vals, maar dat maakte niet uit! Ze waren hier om plezier te hebben, niet om andere af te kraken! Al vermoedde Haley dat er wel een paar mensen in het publiek zaten die dat zouden doen. Pff, alsof zingen zo makkelijk was. Bekritiseren was altijd makkelijker dan het zelf doen.

TAG: Riley / NOTES: >:3

Onderwerp: Re: Put your two's up wo aug 30, 2017 8:12 pm

In tegenstelling tot Riley, bleek haar metgezel wat minder voorbereid op een karaoke avond. Surprise karaoke avonden behoorden, volgens Riley in ieder geval, echter tot de soort karaoke avonden die het beste waren, dus zo heel erg was het waarschijnlijk nou ook weer niet dat de zwartharige onvoorbereid was. Haley bleek bovendien ook nog eens behoorlijk enthousiast te zijn over het vooruitzicht om zelf te mogen zingen, dus dat zou voor Riley eigenlijk alleen maar kunnen betekenen dat ze waarschijnlijk een heel erg goede avond voor de boeg had. Riley fronste kort toen haar gevraagd werd welk lied ze zelf wilde zingen. Yeah, dat… Dat was een erg goede vraag. Zo ver was ze eerlijk gezegd nog niet gekomen. Ze had eigenlijk gehoopt dat inspiratie toe zou slaan tijdens het drinken van haar glas water, maar dat was tot dusver nog niet het geval geweest. ”Hmm…" zuchtte ze. ”Wel, het moet in ieder geval een klassieker zijn. Een klassieker waarmee ik echt het juiste gevoel over kan brengen,” dacht Riley hardop. Ah! Ze had het. Ze wist welk lied ze wilde doen. ”Love Is a Battlefield. Ik ga Love Is a Battlefield zingen,” verkondigde ze trots. Riley nam een slok van haar water, waarna ze het glas hard op de bar neer zette, alsof ze er een statement mee wilde maken.

Onderwerp: Re: Put your two's up do aug 31, 2017 3:41 pm

We were chasing dreams and disaster

Riley leek te moeten nadenken. Ze begon zelfs met hardop nadenken. Ze wilde een klassieker zingen, een klassieker om het juiste gevoel over te brengen. Nieuwsgierig keek Haley haar aan, zelf had ze nooit bijzonder veel naar oudere nummers geluisterd - vooral aangezien ze meestal naar de radio luisterde. Maar ze wilde meer kennis over muziek krijgen, dat kon ze gebruiken in contests! Riley besloot Love is a Battlefield te zingen en sloeg haar glas op de tafel. Haley kon niet anders dan lachen om deze belangrijke statement en keek kort naar de huidige zanger. Welk lied zou zij zingen? "Ik weet nog niet wat ik wil zingen," verzuchtte ze na een moment naar het meisje op het podium te hebben gestaard. "Misschien iets wat minder populair is." Er waren zoveel hit songs dat de goede, niet zo populaire werden vergeten. En er waren wel wat bands die ze leuk vond, al luisterde ze er niet super actief naar. "Wanneer wil je zingen?" Haley wierp een blik opzij. "Want dan ga ik daarna!"

TAG: Riley / NOTES: >:3

Onderwerp: Re: Put your two's up di sep 19, 2017 4:44 pm

Het zwartharige meisje beaamde dat ze nog niet wist wat ze wilde gaan zingen, waarop Riley begrijpend knikte. “Yeah, dat kan ik begrijpen. Er zijn zoveel goede karaoke liedjes – hoe weet je zeker welke de beste is? Hoe kan je ooit weten dat je het Ultieme Karaoke Lied hebt gevonden? Het applaus? De mensen die mee beginnen te zingen? Het gevoel van euforie dat door je heen stroomt? Iets anders?” vroeg Riley, die kort fronste, alsof haar zojuist gevraagd was of een kilo veren of een kilo bakstenen zwaarder was. De frons verdween echter al snel, en maakte plaats voor een grijns. “Ah, wel, ik heb gelukkig mijn lied al gevonden, voor nu.” Perfect of niet, het was in ieder geval een lied, en dat was al een heel begin. Haley vroeg haar wanneer ze wilde beginnen met haar lied, waarop Riley’s blik naar het podium toe ging. ”Hmm… Wel, als er niet direct na deze fantastische artiest iemand is die zich aanbiedt, dan denk ik dat ik mezelf misschien wel aan kan bieden,” antwoordde ze. ”Of is dat voor jou te weinig tijd om een geschikt lied te kunnen vinden?” vroeg Riley, die vervolgens haar glas aan haar lippen zette om er nog een slok van te nemen. Als ze nu al ging zingen, dan moest haar keel er in ieder geval wel klaar voor zijn.

Onderwerp: Re: Put your two's up zo sep 24, 2017 5:15 pm

"Het ultieme karaoke lied bestaat niet," reageerde Haley serieus, al hielp de grote grijns waarschijnlijk niet met het overbrengen van die boodschap. "Ik bedoel er zijn zoveel goede liedjes en die hebben allemaal een andere stemming. Het ene lied gaat goed samen met de ene karaoke avond, maar is een ramp met de andere." En ze had nog nooit een karaoke avond gehad. Waarom ze er over sprak alsof ze wist waar ze het over had wist ze niet, maar in elk geval had ze plezier! Haley keek opzij toen Riley weer begon te praten en volgde haar blik naar het podium. "Oh nee, ga er voor," grijnzend keek ze de andere trainer aan. "Ik wil je karaoke avond niet tegenhouden. En ik denk dat ik het dan wel weet." Dacht ze dat echt? Geen idee, maar ze was vastbesloten een lied te vinden. Een goed lied. Misschien dat ze de hulp van haar holo caster moest inroepen though, die wist meer dan zij. Misschien kon ze vragen wat een goed lied was, al verwachtte ze niet een serieus antwoord te krijgen. Het zou wel grappig zijn, straks kreeg iets als Gangnam Style... en dat zong ze liever niet, kon ze waarschijnlijk niet eens. Toch, het zou goud waard zijn om iemand het te zien zingen.

Onderwerp: Re: Put your two's up zo sep 24, 2017 6:28 pm

Riley knipperde ongelovig met haar ogen. Het ultieme karaoke lied… bestond niet? Wel, yeah. Okay. Dat klonk nog best wel logisch. ”Dude, je hebt zojuist echt mijn TOTALE wereldbeeld op zijn kop gezet. Mijn levensdoel? Het vinden van het perfecte karaoke lied? Weg. Mijn dromen zijn aan diggelen,” antwoordde Riley, half grappend, half serieus. Haley gebood haar om voor te gaan, waarop Riley knikte, en resoluut haar half leeg gedronken glas op de bar neerzette. Ze wierp een blik naar het podium, waar de zangeres die nu aan de beurt was een enthousiast applaus kreeg voor haar vertoning van Escape. ”Okay, cool. Dan denk ik dat het tijd is dat ik uit hoeveel pijn ik aan mijn hart heb na deze relevatie door Love Is A Battlefield te zingen,” deelde Riley mee. Ze glimlachte kort, om aan te geven dat haar hart niet daadwerkelijk gebroken was, en liep vervolgens naar het podium toe, waar ze de microfoon van haar voorganger overhandigd kreeg. ”Dit lied gaat uit naar iedereen die van cheeto’s houdt, maar die geen vieze vingers wil hebben,” zei Riley, die haar mond expres iets te dicht bij de microfoon hield. Niet er tegenaan, natuurlijk, want Ho-oh mocht weten wie die microfoon allemaal gelikt had. En al die mic-drops die mensen tegenwoordig deden? Die maakten de microfoon er ook niet veel hygiënischer op.

De muziek startte, en Riley nam een dramatische pose aan. ”We are young…. Heartache to heartache…. We stand……. No promises, no regrets…….” begon ze zachtjes met zingen, haar ogen nog gesloten voor extra effect. Met haar been bewoog ze mee op de beat van de muziek, waarbij ze een goede 'WhoaoaoaoOAOAOAOAOoaoaoooo' liet horen, die ze over liet gaan in de eerste echte openingszin van het lied.

”WE ARE STRONG!! NO-ONE CAN TELL US……WE’RE WROOO00ONG!!! SEARCHING OUR HEARTS… FOR S O LOOO-OONG!!!! Both of usss… knowing……..”

Riley wachtte geduldig tot de volgende 3 noten voorbij waren, voordat ze dramatisch naar haar hart greep.

”Love is a battlefield…………………..….” zong ze.

Zo bleef ze door zingen, haar hart stortend in het lied dat voor haar nu zowel ging over cheeto vingers als de illusie die haar zoektocht naar het perfecte karaoke lied was geweest. Rond een minuut of vier begon de instrumentale solo, waardoor Riley haar kans zag om haar fantastische karaoke dans-solo skills te laten zien. Ze speelde lucht gitaar alsof haar leven er van af hing, waarbij de deed alsof haar microfoon de gitaar was.

Het laatste refrein was eindelijk aan gebroken, en Riley zong de longen uit haar lijf, in een poging om iedereen te laten voelen hoe groot haar cheeto-vinger passie wel niet was.

”WE ARE YOUUUNNG!!!!!! HEARTACHE TO HEARTACHE WE STAND!!!! NO PROMISES, NO DEMANDS!!!!! LOVE IS A BATTLEFIELD!!! WE ARE STROOOONG!!!!!! NO-ONE CAN TELL US WEEE'RE WRONG!!!! SEARCHING OUR HEARTS FOR SO LOOOOOONG………….. Both of us knowing…………….. Love is a battlefield…………………”

En dat was hem. Dat was het lied. Dat was haar ode aan de cheeto. Riley stak haar arm uit om een mic-drop te doen, maar bedacht zich op het laatste moment dat de mensen na haar waarschijnlijk niet in een vieze microfoon wilde zingen, dus liep ze naar de dichtstbijzijnde tafel toe, waar ze de microfoon vanaf ongeveer een hoogte van twintig centimeter er op liet vallen. Mic drop. Het enige dat nog restte, was het innen van haar applaus.

Onderwerp: Re: Put your two's up zo okt 01, 2017 9:43 pm

"Je kunt altijd nog het perfecte karaoke lied voor die avond proberen te vinden," opperde Haley nadat Riley dramatisch had verteld dat haar dromen aan diggelen waren. "Maar ik geloof dat elk lied het perfecte karaoke lied is zolang je plezier hebt." Again, waar kwam deze karaoke wijsheid vandaan? Haley had zelf ook geen idee, die was gewoon haar mening. Haar mening op iets wat ze nog nooit had gedaan. Maar het was leuk! Enthousiast klapte Haley mee toen de zangeres klaar was en keek opzij toen Riley begon te praten. "Breek een been!" grijzend keek ze de andere trainster aan, zeiden mensen dat niet voor een optreden? Het klonk een beetje raar in haar oren, maar ze had het vaak in de Contesthall gehoord. Moest de nerveusheid weghalen of zo iets. "Of misschien liever niet," voegde ze er snel aan toe. Benen breken was geen goed idee.

Riley liep naar het podium en Haley keek in spanning toe. Het was leuk om mensen te zien zingen, maar het was nog leuker om mensen die je kende te zien zingen. Of nou ja, ze kende Riley niet zo goed, ze hadden elkaar net ontmoet, maar dat maakte niet uit. Karaoke was leuk! Voor een moment draaide de zwartharige zich om en zag een van de werknemers haar afwachtend aankijken. Oh, ze had nog niks besteld. Snel vroeg ze om iets te drinken en trok wat los geld uit haar broek - geen goede plek om het te bewaren, maar het was ondertussen een slechte gewoonte geworden. Terwijl ze de munten ruilden voor iets verfrissends droeg Riley haar lied op aan cheeto vingers. Interessant. Haley nam een slok van haar drinken en keek hoe de brunette zong. Het was duidelijk dat Riley dit vaker deed, ze leek erg ervaren in haar passievolle gezang en luchtgitaarsolo. Het lied liep tot een einde en Haley klapte wild onder een enthousiaste 'whoo' toen ze klaar was.

Oh right. Nu was het haar beurt.

Haar half lege glas achterlatend liep Haley richting Riley en was klaar om te zingen. Zij mocht!

Onderwerp: Re: Put your two's up za okt 07, 2017 9:22 pm

”Dank u, dank u,” zei Riley, die al buigend haar applaus ontving. Dang, dat was een goede performance geweest. En dat terwijl ze nog niet eens haar fantastische dansmoves in de strijd had gegooid. Ze had misschien niet letterlijk een van haar benen gebroken – en dat was ze eigenlijk ook niet van plan, aangezien dat haar karaoke performance waarschijnlijk aan zou tasten – maar ze vond alsnog dat ze haar beste beentje voort had gezet. Riley grijnsde breed, en beloonde het publiek met een peace teken voordat ze behendig van het podium af sprong. Yeah, dat zou haar er waarschijnlijk nog veel cooler uit laten zien. Afstapjes waren voor dummy’s. Terwijl Riley terug liep naar haar plek aan de bar, hief ze haar hand op om haar nieuwe karaoke-partner in het voorbij gaan een high five te kunnen geven. Nice. Riley plantte haar achterwerk op de barkruk, en sloeg de rest van de inhoud van haar glas water in één keer achterover. Ahhh... Als je net de longen uit je lijf had gezongen, dan was er niets op de hele wereld dat het drinken van een goed glas water kon verslaan. ”Whoooo! Haley! Ga er voor!” juichte Riley nadat ze haar glas weer neer had gezet.

Onderwerp: Re: Put your two's up zo okt 15, 2017 10:52 pm

Riley begroette haar met een high five en Haley wist die net niet te verpesten. Yikes, dat zou erg oncool zijn geweest. Enthousiast over het feit dat ze haar eerste, echte karaoke avond zou hebben pakte ze de microfoon van de tafel waar Riley hem op had achtergelaten. Tijd om haar lied te zingen! Snel trippelde Haley richting de machine om het juiste lied te kiezen. Hoe werkte dit precies? Uhm... puzzelend keek de zwartharige naar het ding tot een vriendelijke bezoeker haar aanwees hoe het moest. "Bedankt," mompelde Haley dankbaar voor ze terug snelde op het podium om op tijd te zijn voor de muziek. De intro was niet zo lang en ze wilde het niet verpesten. Aangezien ze geen tijd had ingesteld begon het lied meteen en kon ze het niet opdragen aan cheeto vingers of het niet willen slapen als je moe was of zo iets. Had ze iets om het aan op te dragen? Aaahh! Ze had geen tijd!

"We.. were alone.. on the road.. driving faaaaster.." het langzame begin was wel fijn, nu kon ze in de groove komen! "So.. far from home.. we were chaaaasing disaaaaster." Oh yeah, dit was leuk! Haley merkte hoe ze automatisch aan het op en neer deinzen was op de maat van de muziek naarmate die meer ritme begon te krijgen. "Pour.. on the gas.. til the car.. caught on fiiiiire," okay, nu zou het sneller gaan! "We.. had to laugh.. as the smoke.. billowed hiiiigher." Nog steeds licht nerveus van alle gezichten in het publiek omklemde Haley haar microfoon nog wat beter en keek naar een punt boven de mensen. Ze kon dit! Dit was goede oefening voor contests! "I wanna feel alive forever aaafter!" haar stem rees meteen een wat hoger om de enthousiaste toon van het lied over te brengen. "And you say, you say you wanna feel alive foreeeever aaaaafter!"

Ze vond het bijna jammer dat ze dit nooit eerder had gedaan. Enthousiast zong Haley verder. "And I, and I, and I say.." Okay, ze was waarschijnlijk niet de beste zanger, maar dat was niet waar karaoke om draaide! Dat hadden ze al vastgesteld in het gesprek met Riley. Haley probeerde haar karaoke maatje te vinden - wat niet erg moeilijk was aangezien ze wist waar ze zaten - en moest meteen terug kijken naar het scherm met de lyrics omdat ze die niet uit haar hoofd kende. Ze ging dit niet verpesten!

"Fo-o-ollow the li-i-ine through the dreaaaaams and disaaaaasters, fo-o-ollow the li-i-ine to the eeeedge and the aaaafter! We won't turn around, we will not slow down! Fo-o-ollow the li-i-ine through the dreams and disasters!" Nu sprong ze helemaal mee op de maat van de muziek, dit was echt iets voor haar! Een lied vol bruisende energie! Perfect voor het begin van haar reis als coördinator! Ze kon zich zelfs een beetje in de lyrics vinden! "Think, of the sun, and the sound, of it rising. Still, on the run, with our eyes on the horizon, weer een wat rustiger stuk, al zou dat niet zo lang duren. Haley zag hoe de woorden van de chorus weer verschijnen en moest zichzelf tegenhouden niet weer te springen. In elk geval had ze nog geen lyrics verpest! Dit was een lied wat ze een beetje kende, gelukkig. Daarom had ze het ook gekozen!

Na de chorus was het weer tijd voor iets langzamere noten. "I just wanna feel alive," bracht Haley iets zachter uit dan de bedoeling was. Gelukkig was de microfoon er om haar stem te versterken. "I just wanna feel alive," Dit moest ze vier, nee vijf, keer herhalen - min de twee keer dat ze het al had gezongen. "I just wanna feel alive, I just wanna feel alive," tijd voor de laatste chorus. Haley haalde zo stil mogelijk diep adem voor ze een laatste keer uit volle borst "Fo-o-ollow the li-i-ine through the dreaaaaams and disaaaaasters, fo-o-ollow the li-i-ine to the eeeedge and the aaaafter! We won't turn around, we will not slow down! Fo-o-ollow the li-i-ine through the dreams and disasters!" zong.

En toen was de muziek afgelopen. Haley merkte dat ze verrassend buiten adem was van het zingen en hield haar afstand van de microfoon om er niet in te hijgen. Dat zou niet erg charmant zijn. "Dreams and Disasters, Noctowl City," benoemde ze het lied en artiest, iets waar ze de kans voor het zingen niet had gekregen, toen ze weer op adem was gekomen en niemand meer klapte. Netjes zette Haley de mic terug in zijn standaard en hupte van het podium, te hyper om de trap te nemen. Leuk!!! Snel trippelde ze terug naar Riley en haar drinken - iets waar ze nu erg aan toe was.

Onderwerp: Re: Put your two's up di okt 17, 2017 5:33 pm

Riley’s hand tintelde nog zachtjes na van de fantastische baton-pass high five die ze haar karaokepartner in het voorbijgaan had weten te geven. Als iemand je vóór het zingen al zo’n goede high five gaf, dan kon je er gewoon vrij zeker van zijn dat het karaoke deel dat daarna kwam ook wel goed moest zijn. En als dat niet zo was, wel, dan was er altijd nog de herinnering aan de high five. Riley zette haar glas terug op de bar, en het duurde niet lang, of het zwartharige meisje zette haar lied in. De melodie begon langzaam, maar hoe verder het lied vorderde, hoe duidelijker er een beat in hoorbaar werd. Riley begon langzaam op de maat van de muziek mee te klappen, enkel tussendoor stoppend om Haley een duim omhoog te geven toen deze in haar richting keek. Ah, man. Dit bewees toch weer dat samen met iemand naar de karaoke gaan zoveel malen leuker was dan in je eentje gaan. Ze had vanavond geluk gehad dat ze in de bar iemand tegen was gekomen, absoluut. Hoe verder Haley in het lied kwam, hoe enthousiaster ze met de muziek mee leek te doen, en hoe harder Riley haar best deed om zo hard mogelijk op de maat van de muziek mee te klappen. Een paar andere gasten leken haar voorbeeld te volgen door ook mee te klappen, tot aan het einde van het lied, waar het geklap uiteindelijk veranderde in een applaus. ”Whoooh! Haley! Nice!” juichte Riley mee met de rest van het publiek. Ze zette haar vingers aan haar mond, en liet een lovend gefluit horen. ”Dat was absoluut een fantastische performance!” sprak Riley de zwartharige toe toen deze weer haar kant op was komen gelopen. ”Dat op en neer springen? Precies wat het nodig had.”

Gesponsorde inhoud