We wasted our lifes

Onderwerp: We wasted our lifes do aug 10, 2017 10:11 pm

Hij was hier nog nooit geweest, maar mensen hadden hem naar hier gebracht. Stil knipperde hij dan ook om even zijn adem in te houden toen hij het moterbootje weg hoorde gaan. In stilte bleef hij dan ook staan, niks ziende voor zijn nutteloze ogen... Hij knikte echtere even, waarop Pjafter het signaal kreeg dat ze zou gaan lopen, en dat deed ze ook... Ze begon te wandelen en ze was weg. Kalm volgde hij haar leiding, enkel en alleen om even zijn hoofd te laten hangen.. Hij was op de basis van de pilar... Iets magisch had ij gehoord, goed, goed... Een legendarisch beest moest het zijn. Hij wist echt niet goed hoe hij hier te werk moest gana, dus zodra hij voetstappen hoorde, van ietes of iemand keek hij op. "Uhm sorry, hallo?" zei hij meteen snel. Pjafter blafte even luid maar Lyan wist niet wat het was om mee te beginnen. "Kunt u me helpen? ik zou graag de weg naar boven willen weten," hij zou fotos nemen voor BRyan, die zou het vast mooi vinden. Hij zou niet van het zicht of wat dan ook kunnen genieten... maar hij zou wel iets kunnen maken om sorry te zeggen voor al de shit die hij had gedaan in zijn korte leven die niks uitmaakte... Sigh...

-OPen

Onderwerp: Re: We wasted our lifes vr aug 11, 2017 12:53 pm

Wat kon hij zeggen? Dit soort plekken trokken hem aan. Er was maar één dronkenmansverhaal nodig geweest voor Hallr om de Sky Pillar te bezoeken. Maar in plaats van een fancy motorboot deed deze man alles helemaal zelf. Hij had een roeiboot gebruikt. Die lag nog ergens verder op het strand. En voor de eerste tijd had hij besloten om een rondje om het eiland te lopen. Hij kon gemakkelijk direct naar de toren gaan, maar het leek hem verstandig om de rest van zijn omgeving eerst te leren kennen, voordat hij in onbekend gebied ging. Een paar meter verderop dag hij een mens lopen met een Lycanroc. Aan.. een riem-achtig ding? Hallr voelde onrecht, en dat was voor hem een groot taboe. Hij liep op de persoon af. Hij wist nog niet wat hij ging zeggen, maar dat zou later wel komen. Maar toen hij binnen een bepaalde straal van de jongen kwam begon de jongen zelf al te praten, en de Lycanroc begon te blaffen. Hallr was met stomheid geslagen. Waarom keek die jongen hem niet normaal in zijn ogen aan? En toen kreeg hij een vrij onschuldige vraag. Hallr wist niet meer wat hij moest denken. Ineens leek het alsof het niet zo kon zijn dat de jongen slechte bedoelingen had. "Gegroet. Ik zal echter eerst moeten weten wat uw intentie is met die riem." Zo hard als steen, was Hallr.

Onderwerp: Re: We wasted our lifes ma okt 09, 2017 10:58 pm

"Gegroet. Ik zal echter eerst moeten weten wat uw intentie is met die riem." klonk het van de aanwezige. Even verstijfde hij van de hardheid in diens stem. Maar al snel kwam hij krampachtig uit zijn houding en kuchte hij even zachtjes waarna hij even zuchtend opkek. Waarom? "Dit is mijn hond, ik hou haar gewoon aan de lijn met deze riem zodat ik weet waar ik loop," zei hij even kalm. Hij zou echt moeten beginnen met haar vestje aan te doen, maar dat wilde hij gewoon niet. Dan kon like, iedereen zien dat hij blind was en wilde hij dat... Nee dat wilde hij helemaal niet. "Ik kon toch doen wat ik wil," zei hij even zachtjes, bijna mopperend op wat de ander had gezegd. Hij kon eigenlijk wel door ra- "IK bedoel heb je nog nooit een hond aan de lijn gezien? Mag dat niet meer? Is dat illegaal? Breng me maar op de hoogte dan. Ik weet al die dingen vanbuite-" Pjafter blafte echter even en begon blij te kwispelen waardoor Lyan even verschoot en meteen stil was... Uhm... K dan.

Onderwerp: Re: We wasted our lifes di okt 10, 2017 11:01 am

Hallr fronste door de reactie die het individu had op zijn stem. Het was ook zo'n zacht eitje. Net zoals zijn broertje Ägg. En daar vond hij dus helemaal niks aan. Nu voelde hij zich helemaal verplicht de arme ziel te beschermen. Vervolgens begon de jongen een uitleg te geven. Zodat hij wist waar hij liep? Wat? Dat kon niet kloppen toch? Maar aan de andere kant leken de ogen van de jongen niet helemaal normaal te zijn. Al helemaal gezien ze niet echt naar een specifieke plek keken. En toen begon er een rant. "Het is schandelijk deze wezens hun vrijheid te ontdoen." Zei Hallr. Rot op met je regels en bla bla. Je kon toch wel snappen dat Pokémon gewoon vrij hoorde te kunnen rondlopen. En als je ze bij je wilt hebben, dan moet je maar het alpha mannetje zijn. En als je dat niet kon, dan had je pech. Hallr was alweer vergeten wat er was gezegd over dat de jongen enkel met de hond kon zien waar hij liep. Zo lang was zijn aandachtsboog nou eenmaal niet.

Onderwerp: Re: We wasted our lifes di okt 10, 2017 12:06 pm

Hij wist niet waarom hij zich most verantwoorden tegenover ene vreemde. Waarom zelfs? Het was toch zijn hond en dus was het dus hetgeen wat hij wilde. HIj snoof dan ook even en kneep zijn nutteloze ogen tot spleetjes, asshole. "Het is schandelijk deze wezens hun vrijheid te ontdoen." Wat... WAT. "Shut up," zei hij even terwijl hij even rolde met zijn ogen. "Je weet niks," zei hij kortaf met een pissed off gezicht. Hij wilde niet dat een ander dacht wat hij deed. Hij wist helemaal niks namelijk en kon hij dan zo'n conclusies gaan trekken? Hij dacht het niet. Nooit van zijn leven zou hij dat accepteren. Dat was wie hij was en wie hij zou blijven zijn. Hij wist zelfs niet wat voor soort persoon dit was, hij had de ogen er niet voor om zelfs dat in te zien. Maar wat hij wel wist was dat hij niks verkeerds deed door te doen wat hij nodig had. Pjafter had er ook geen last van, ze deed het altijd met plezier. Shinya had het nooit gedaan met plezier... Dus hij kende het verschil wel.

Onderwerp: Re: We wasted our lifes di okt 17, 2017 11:08 am

Hij fronste. Wat waren dat voor woorden? Ze klonken als vloekwoorden. Het gaf Hallr een boze blik. De jongen had geen enkel recht om hem te vervloeken. Maar hij ging er niks over zeggen. Hallr had zo zijn eigen manieren om dingen geregeld te krijgen. Hij had geen boodschap aan vloeken of discussie. "U zal dit prachtige wezen ten momente bevrijden, Ofwel u gaat een duel met mij aan. De winnaar beslist het lot van de Pokémon." Hallr had zeer groot respect gekregen voor de wezens sinds hij had ontdekt wat voor een geweldige gevechten ze konden hebben. En over respect gesproken. Hij vond een duel een eervolle manier om zaken zoals dit uit te spelen. De sterkste weet immers vaak het beste hoe de zaken moeten verlopen.

Gesponsorde inhoud