Naam: Shawn Landele
Leeftijd: 18 y/o
Geboortedatum: 8th August 1998
Geslacht: Male
Type: Trainer
Hobby's: x
Pokédex: klikUiterlijk:Rond de 1.72 m. Een nogal slanke jonge met lichtblond haar en heldere blauwe ogen. Je zal hem meestal herkennen door zijn lichtblauwe pet of donkere stofbril dat meestal op zijn hoofd zit of om zijn nek hangt. Maar hij zat het niet zo vaak op.
Zijn kleding is niet echt kleurrijk. Een grijze shirt met lange mouwen en een zwarte, denim broek. Hij draagt zwartwitte schoenen met lichtblauwe veter en verder houdt hij altijd zijn witte rugzak bij zich.
Geschiedenis:Shawn is in Johto geboren, waar hij zonder vaderlijk figuur opgroeide. Zijn jonge jaren waren al snel en soepel voorbij gegaan. Al was hij geen echte sociale jongen geweest. Zijn concentratie ging meer naar het verzorgen van de dieren van zijn buurman, die zelf een boerderij had. Daar leerde hij al snel hoe hij zelf eentje kon temmen en verzorgen. En voor hij het wist was hij een enorme fan geworden van alle Pokémonverhalen dat zijn buurman hem vertelde. Waardoor het niet moeilijk werd om hem zelf als zijn vaderlijk figuur te zien. Want leek het al niet duidelijk? Hij leerde snel veel dingen over dieren, en bovendien had hij zelf vele flauwe grapjes gekregen.
Toen Shawn de leeftijd van 10 bereikte was hij al snel achter gekomen dat hij een halfzus had. Die ondertussen al 17 was. Hij was er dus zeker niet blij om. Aangezien hij het nu pas te horen had gekregen en eerder al verraad had gevoeld. Waarom zou zijn moeder het geheimhouden dat hij een ander familielid had? Niet van de zelfde vader, dat was al best verwarrend. Maar naarmate hij ouder werd begreep hij het wel meer.
Bij de leeftijd van 14 raakte hij verstrikt in muziek. Waar hij zelf met de hulp van zijn muziekleraar de piano leerde te spelen. Na een jaar of twee was hij er weer overheen gegroeid. Een kleine fase, inderdaad. Daarom hield hij dit liever verborgen onder de kist van onbewustheid.
Nu was hij 18, een volledige volwassene. Nadat hij had gehoord dat Professor Sycamore hem wou spreken, pakte hij een kaart, zijn tas, zwaaide hij gedag naar zijn moeder en ging eropuit.
Ondanks het feit dat het een nogal zware reis geweest was, was zijn ziel nog niet vermoeid geraakt. Hij was nog steeds even enthousiast toen hij aankwam als de dag dat hij weggegaan was. Eerlijk, hij had heimwee naar huis. Maar toen hij zijn eerste Pokémon in handen kreeg, een Fennekin. Wist hij al meteen dat dit de start was van zijn hele reis. Dit was zijn thuis.