Naam: Riley Ritchie Nya
Leeftijd: 16
Geslacht: Vrouwelijk
Type: Trainer
Playlist: Link
Hobby's:- Nieuwe designs voor haar Speciale Buttons maken.
- Het bezoeken van bars die een open mic avond hebben.
- Karaoke.
- Dansen.
Pokédex:
Uiterlijk:
Riley heeft middellang, bruin haar dat ze meestal in een staart draagt, en heeft bruine ogen. Kleine, donkere sproetjes zijn zichtbaar in haar gezicht. In haar haar draagt ze een gele haarband met een klein strikje er bovenop. Riley is niet bepaald een rokjes- en jurkenmens, en draagt dan ook meestal een lange spijkerbroek. Hierboven draagt ze dikwijls een shirt of trui, met daar overheen – afhankelijk van het weer – een groen jack dat ze zelf geeft gedecoreerd met meerdere buttons en pins. Om haar linker pols draagt ze een Erg Cool Horloge waarvan ik nog niet bepaald heb hoe deze er uit ziet. Maar hij is absoluut erg cool en niet een Hello Kitty horloge, al zijn die ook erg cool. Alhoewel ze normaal gesproken lenzen draagt, heeft ze ook een bril met een dik, zwart montuur die ze op zet wanneer ze te lui is voor het hele lenzen indoen proces.
Geschiedenis:
Als er ook maar iets was waar Riley nooit over na had hoeven denken, dan was het wel wat ze zou willen worden als ze later volwassen was; een gymleader. Al vanaf de eerste keer dat ze had mogen aanschouwen hoe Clair de vloer aanveegde met haar onvoorbereide uitdager, verlangde haar kleine hartje er naar om ooit zelf overmoedige pubers in te mogen maken. Zo was het in ieder geval voor een behoorlijk lange tijd – tot kort na het moment dat ze op haar 14e verjaardag haar eerste Pokémon kreeg. Gedreven als ze was, had Riley na het verkrijgen van haar Totodile maar één doel voor ogen: het uitdagen van de eerste Gym. Want, was haar logica, ze kon nooit een goede gymleader worden als ze niet eerst een gymleader kon versláán. Samen met haar blauwe kameraad, die ze Brie had genoemd, was ze als het ware als een raket naar Violet City toe gereisd, zodat ze maar zo snel mogelijk haar eerste Gym Badge zou kunnen behalen.
Als enthousiasme en dromen genoeg waren, dan zou ze de gymleader met gemak verslagen hebben. Helaas voor Riley was het zo dat er bij een daadwerkelijk gevecht veel meer kwam kijken dan enkel het hebben van een droom. Heel gek was het eigenlijk niet dat ze verloor, vooral als je naging dat ze haar Totodile niet bepaald had getraind voordat ze de gym uit had gedaagd. Ze was, besefte ze na haar verlies met een schok,
zelf de overmoedige puber geworden die ze zo graag in had willen maken. In tegenstelling tot de gymleadster uit haar eigen stad, lachte de gymleader haar echter niet uit. Nee, hij schudde haar hand, en gaf haar zelfs een compliment over hoe
dapper (en niet te vergeten onverstandig) het wel niet was om zomaar een gym uit te dagen zonder van tevoren eerst te trainen. Ook merkte hij haar op dat ze “eerst moet leren kruipen voordat ze weer probeerde om te vliegen”, wat ze eigenlijk een hele rare opmerking vond, totdat ze zich realiseerde dat het vast iets te maken had met het hele thema van zijn gym – Flying types en alles.
De basis van haar droom maakte een omslag. Ze wilde niet langer een gymleader zijn om overmoedige pubers in te maken. Nee, ze wilde iets veel beter worden: een gymleader die het beste wist te halen uit de overmoedige trainers. Een gymleader die onzekere trainers een extra duwtje in de rug gaf. Een gymleader die niet gaf om winnen of verliezen, maar die vooral wilde dat je er iets van leerde.
Dat was de soort gymleader die ze wilde worden. Met een hernieuwde droom veranderde Riley haar koers. Ze begon haar Totodile te trainen door samen verschillende oefeningen te doen, en door te vechten tegen wilde Pokémon. Ze bekeek gevechten tussen andere trainers, en probeerde om haar Totodile de technieken na te laten doen. En om het allemaal af te maken, probeerde ze om zo vaak mogelijk als toeschouwer te kijken naar de gevechten die Falkner met zijn uitdagers had, puur om te leren hoe hij omging met het winnen, en vaak ook verliezen, van andere trainers. Riley leerde hoe ze moest kruipen.
Terwijl Riley druk bezig was met de eerste gym, veranderden er ook een paar andere dingen in haar leven. Haar ouders gingen uit elkaar, en Riley's vader verhuisde naar Violet City, aangezien haar moeder het huis in Blackthorne City wilde houden. De band die ze ooit met haar moeder had gehad, werd langzaam slapper en slapper, en verwaterde al helemaal toen deze een nieuwe vriend kreeg. Haar band met haar vader, echter, werd er alleen maar sterker op. Terwijl ze als kind maar weinig met hem op had gehad, bleek hij nu een grotere steun en toeverlaat te zijn dan ze ooit had kunnen hopen.
Ondanks dat Riley in de jaren die daarna volgden twee Pokémon er bij ving, een Poliwag en een Houndour, en ze het ook nog eens voor elkaar kreeg om haar Totodile te evolueren, weerhield Riley haarzelf er van om de gym een tweede keer uit te dagen. Ze had telkens weer het gevoel alsof ze er nét niet helemaal klaar voor was. Alsof er elke keer weer één dingetje meer was dat ze nog moest leren voordat ze klaar was om de gym uit te dagen. Hoe stom het ook klonk, Riley had constant het gevoel alsof ze nog steeds incompleet was. Pas op het moment dat haar vader haar mededeelde dat ze naar de Kalos regio toe zouden verhuizen zodat hij bij zijn partner in kon trekken, hakte Riley eindelijk de knoop door. Na het een lange tijd uit te hebben gesteld, daagde ze de Violet City Gym eindelijk voor een tweede keer uit op de dag voordat ze naar Kalos zouden vertrekken.
En… ze won. In tegenstelling tot haar eerste poging, waarbij haar Totodile geen enkele kans stond, had haar Croconaw de twee Pokémon van de gymleader eigenhandig weten te verslaan – en met nog niet eens zo heel veel moeite ook. Het was haar gelukt. “Je hebt dus eindelijk leren kruipen, hm? Vliegen zou ik het nog niet noemen, maar het ziet er naar uit dat je kan beginnen met leren hoe je moet lopen,” sprak hij haar toe, zich op de een of andere manier herinnerend wat hij haar tijdens hun eerste gevecht had gezegd. Riley glunderde van trots. Leren lopen… Ah, het klonk zo veel slechter als het niet door Falkner werd gezegd.
Fact list:
- Riley is bijziend. Ondanks dat ze meestal lenzen in heeft, verruilt ze deze af en toe wel eens voor een bril met een dik, zwart montuur.
- Riley's vaders wonen in Santalune City.
- Ondanks dat ze graag een gymleader wil worden, heeft Riley moeite met het aangaan van Pokémon gevechten. Alhoewel ze wel graag WIL vechten, verstijft ze vaak al snel als het woord 'gevecht' valt.
- Riley is behoorlijk goed in dansen - maar wel vooral in cover dances. Omdat ze haar karaoke 'optredens' een extra dimensie wilde geven, begon ze muziekvideo's uitvoerig te bekijken, en probeerde ze de dans moves na te doen. Na jaren van oefening, is ze daar nu behoorlijk goed in geworden.
- Riley heeft standaard een notitieboekje in haar binnenzaak zitten, waar ze zowel type-gerelateerde puns als gevechtsstrategieën in opschrijft. Ook heeft ze standaard een klein potje glitters bij haar.
- Riley heeft een Cleffa-vormige portemonnee.
- Riley heeft een eigen ‘oefengym’ (lees: de garage van haar vaders) om zo te kunnen oefenen met het gymleader zijn.
Over de gym:
- Bevat sfeerverlichting die ze van kleur laat veranderen aan de hand van het type Pokemon dat ze gebruikt
- Riley laat de uitdager het type uitkiezen door ze met een dartpijltje te laten gooien.
- Riley heeft een CD speler met een stapel CD’s er bij liggen en vraagt voor een match altijd naar wat voor muziek de uitdager wil horen tijdens het gevecht om het echt te kunnen Voelen. De uitdager kan onder andere kiezen uit ACDC, Guns n Roses en ABBA. Mixtapes die de uitdager zelf meebrengen zijn toegestaan, mits
- Ze drukt zelf buttons die ze aan de uitdager geeft als ze hebben gewonnen. Hierop staan kreten zoals “WOW!”, “NICE!” en “COOL!”. Soms ook wel eens een “HOT!”, maar die zijn zeldzamer.
- PARTY POPPERS. Heck yeah.
- Haar vaders komen soms de garage in tijdens een gevecht om te vragen of ze een snack willen.
