Party In The POKEA

Onderwerp: Re: Party In The POKEA zo okt 15, 2017 10:26 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Terwijl Adrian zich bezighield met de jas, keek Cecille voor een kort moment inspecterend naar haar handen. Haar broek was nat, dus ze kon haar vochtige handen best eraan afvegen. Ze haalde nonchalant haar schouders op en wreef met haar handpalmen een aantal keer over haar broek heen. Bij haar bovenbenen, want onder haar knieën was het al doorweekt. De brunette, wie ondertussen haar eigen capriolen had uitgehaald, reageerde op haar bedankje. Cecille richtte haar lila ogen op het meisje en grinnikte. “Ik had echt heel graag zijn hoofd gezien,” sprak ze grijnzend. “Die was vast goud waard.” Het was ook niet niks om afgeblaft te woorden door een puberale voetbalmoeder. Zelf moest ze er in ieder geval niet aan denken. Wie weet wat ze met zo’n situatie zou doen. De brunette bood haar excuses aan voor de jas en Cecille wreef schaapachtig over de rug van haar nek. “Geeft niet,” begon ze. “Dit is ook een beetje mijn schuld.” Zij was degene die in blinde paniek was gaan rennen. Waarom ze precies vond dat ze dat verdiende, wist ze ook niet zeker. Ze vond het gewoon.

Adrian was een beetje verbaasd toen de jas van hem af werd geplukt. Hij keek op en zag een onbekende naar hem grijnzen. Hm. Dat deed Cecille toch ook altijd? Verlegen keek hij naar de grond. Hij wist nog steeds niet hoe hij daar nou eigenlijk mee om moest gaan. Zijn trainer zag het gebeuren. “Oh, sorry, hij is nogal… Teruggetrokken,” legde ze kort aan de brunette uit. Ze liep op Adrian af en tilde hem van de grond. Zijn poten maakten haar shirt eigenlijk nog natter dan hij al was, maar ze wilde hem wel kunnen geruststellen.

Het meisje stelde zich voor als Riley. Ze vroeg ook naar Cecille’s naam. “Cecille,” sprak ze met een vriendelijke glimlach. Ze hield haar Ralts een beetje naar voren. “Dit is Adrian.” Dat herinnerde haar er een beetje aan dat de rest van het team ook nog door de POKEA liep. Hadden zij last gehad van de sproeiers? Waren ze al naar buiten gegaan? Een bedenkelijke frons verscheen op haar voorhoofd.

Onderwerp: Re: Party In The POKEA zo maa 25, 2018 11:52 pm

Riley snoof bij het horen van de opmerking van de blondine. ”Oh, absoluut. Hij keek echt alsof hij met een razende Typhlosion aan het praten was. Ik geloof dat hij bang was dat ik alles zou laten ontploffen ofzo. Hij was vast blij dat alles al nat was gesproeid,” beaamde Riley, die intussen een poging deed om haar doorweekte jack weer aan te trekken. Veel succes had ze er niet mee, want haar armen bleven in de mouwen plakken. Ze gaf haar poging uiteindelijk maar op, en besloot om hem maar gewoon om haar middel vast te knopen. Dat was een stuk gemakkelijker, en het zou waarschijnlijk nog behoorlijk cool staan ook. Het zou bij nader inzien waarschijnlijk sowieso al niet al te verstandig zijn geweest om haar natte kleding terug aan te trekken. Ze kon de jas beter eerst laten drogen voordat ze hem weer aan deed. Riley overwoog een paar seconden om haar Houndour te gebruiken om haar jas te drogen, voordat ze zich weer bedacht. Nee, dat kon ze maar beter niet doen. De kans dat haar jas in de fik zou vliegen was, ondanks dat deze op het moment doorweekt was, net ietsje te groot. Bovendien, wat als het gebruiken van een vuur aanval om haar jas te drogen er voor zou zorgen dat het brandalarm nogmaals af zou gaan? Dan zouden ze waarschijnlijk nog verder van huis zijn. Nee. Nee, nee, nee. Haar jas zou voor nu maar nat moeten blijven.

De blondine, die zich kort daarna had voorgesteld als Cecille, verontschuldigde zich voor het gedrag van haar Pokémon. Riley wuifde de verontschuldigingen weg. ”Ah, dat is okay. Niet iedereen in de wereld is gemaakt om uitbundig te zijn. Soms dan heb je ook wel eens van die stille, mysterieuze types nodig.” Riley hurkte zodat ze ongeveer op ooghoogte met de Ralts kwam, en schonk deze een vriendelijke glimlach. ”Aangenaam, Adrian! Nogmaals bedankt dat je mijn jas bij hebt gehouden,” zei Riley, voordat ze haar hoofd weer naar Cecille toe draaide. Ze dacht kort na over wat ze precies wilde zeggen, voordat ze haar vraag stelde. ”Hey, wat is eigenlijk ons plan? Wil je nog steeds proberen om de sanitair afdeling te bereiken? Of… zouden we misschien beter kunnen proberen om gewoon, like, naar een of andere uitgang te rennen? Of misschien het magazijn ofzo?” vroeg Riley, die ietsje makkelijker kon nadenken nu ze niet aan haar arm werd meegesleurd.

Onderwerp: Re: Party In The POKEA za apr 28, 2018 11:01 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Een geamuseerde lach viel over haar lippen. Ze kon zich het gezicht wel een beetje voorstellen. Afgezien van hoe hij eruit zag, dan. Het ging hem meer om de emotie die ze van een gezicht zou kunnen aflezen. Riley beschreef het in ieder geval beeldend genoeg. “Hey, hebben we toch nog iets goed gedaan,” voegde ze er met een grijnsje aan toe.

Het volgende dat de brunette zei, zorgde ervoor dat ze per direct in Cecille’s vriendenlijst zou verschijnen wanneer ze Riley op social media kon vinden. Een brede, dankbare glimlach verscheen op haar gezicht, direct gevolgd met een nostalgische blik. Adrian draaide zijn hoofd verlegen weg en begroef hem in Cecille’s shirt. Een grinnik ontsnapte bij zijn trainer. “Ik denk dat ‘ie graag gedaan wil zeggen,” vertelde ze Riley.

De vraag die haar werd gesteld zette haar aan het denken. Cecille liet haar blik kort over de omgeving glijden. Dat was waar ook, ze waren nog steeds op de vlucht. Maar ze moest ook haar pokémon terugvinden. “Sowieso uit het zicht blijven,” merkte ze als eerste op. Dat was hun voornaamste doel. Cecille keek Riley serieus aan. “Ik was verstoppertje met mijn pokémon aan het spelen, though,” vervolgde ze. “Die kan ik beter eerst terugvinden voor we weggaan. Of, nou ja, voor ik wegga,” verbeterde ze zich. Afwachtend verplaatste ze Adrian naar haar andere arm.

Gesponsorde inhoud