| General |
Name: Syo Aijima
Faceclaim: Cecil Aijima
Gender: Male
Age: 17 years
Orientation: Bisexual
Birth region: Johto
Birth city: Cherrygrove city
| My pokemon |
Type: Coördinator
Preffered pokemon type: Grass/bug
First pokemon: Yanma
Story behind first pokemon: Syo wist heel lang niet wat hij wou worden, trainer, coördinator, of één van al die andere dingen. Zelfs toen het tijd was om zijn starter te kiezen wist hij het nog niet, tot hij een man zag die aan het oefenen was. Die man was een coördinator en had een yanma bij zich. Verbijsterd door de schoonheid bleef hij zitten kijken, tot de man hem in de gaten had. De man bleek was heel aardig en zijn familie bleek een fokkerij te bezitten. Hij gaf Syo een yanma ei, deze had namelijk niet de potentie waar zij naar opzoek waren, en Syo nam hem graag aan. Niet veel later kwam het ei uit en werd Yanma zijn eerste pokemon.
Other pokemon: Scyther
Pokedex: Syo's pokedex| Looks |
Height: 1.86 m
Hair colour: Donker bruin
Eye colour: Mint groen
Clothes: Meestal heeft hij een makkelijke broek aan met een vestje, zonder shirt daaronder. Als hij het koud vindt doet hij er een zwarte sjaal bij.
Jewellery: Hij heeft altijd een ketting met een groene steen om, in dezelfde kleur als zijn ogen. Om zijn rechterarm heeft hij een armband die bestaat uit vijf ringen onderelkaar.
Others: Hij heeft een tekening van een paarse bloem net iets boven zijn rechterborst staan.
| Character |
Character: Syo is eigenlijk een hele simpele jongen. De kleinste dingen maken hem blij, maar de kleinste dingen kunnen hem ook onzeker laten voelen. Hij is aardig tegen iedereen die hij tegenkomt (iets wat soms niet zo slim is), maar blijkt toch fanatiek te zijn als het om wedstrijden gaat. Al met al is hij erg kinderlijk, hij hecht zich snel aan dingen en zegt alles wat er in zijn hoofd opkomt.
Dislikes: Alles met water, grotten
Likes: Mooie bloemen, luieren, eten
Hobbies: In bomen zitten, spelen met zijn pokemons, oefenen met zijn pokemons, berry’s verbouwen, koken
| History |
Geboren in een rustig stadje was zijn leven redelijk gemakkelijk. Zijn ouders hadden een restaurant met een eigen Berry tuin, en hij was dan ook vaak in die tuin te vinden. Hij hield ervan om in de bomen te klimmen en dan uit te kijken over de rest van de stad. Cherrygrove ligt aan de zee, dus ook daar speelde hij vaak in met zijn kleine broertje. Tot op een dag de stroming te sterk was en zijn broertje steeds verder mee werd gesleurd de zee in. In paniek schreeuwde hij om hulp, want zelf kon hij niks doen. Toen hij zelf aan land was gekomen en zijn broertje nog steeds niet zag, viel hij flauw. Die avond werd hij wakker, met zijn broertje in het bed naast hem. Veel werd hem niet verteld, behalve dat een waterpokemon zijn broertje gered had. Sinds die dag heeft Syo een angst voor water ontwikkeld. Precies een jaar hierna had hij de ontmoeting met de man die hem zijn eerste pokemon gaf. De hele dag liep hij met zijn Yanma in de stad rond, zonder dat er veel gebeurde. Hij had wel een paar pokéballen gekregen van zijn moeder, maar hij had ze nog niet gebruikt.
Op een dag zat hij weer in de boom bij het Berry veld, met Yanma op de tak naast hem, toen hij ineens een geluid hoorde. Uit het bos kwam een Scyther gerend, recht op de berry’s af. Zo snel als hij kon sprong Syo uit de boom en liep hij langzaam naar de Scyther. Pas toen hij dichterbij was zag hij dat de pokemon gewond was aan één vleugel. Geen wonder dat het hier komt voor de Berry’s, in het bos zullen ze wel worden afgepakt door de anderen. Toen kreeg de Scyther hem in zijn zicht en dook de pokemon achteruit. Syo wist hem met een paar woorden te sussen en hij kon steeds dichterbij de pokemon komen, tot hij de harde huid aan kon raken. ‘Als je mijn pokemon wordt, hoef je geen berry’s meer te stellen.’ Spurtte hij er ineens uit. De scyther keek hem verbaasd aan en liet toen zijn blik naar de berry’s in zijn armen gaan. Toen hij weer opkeek leek hij een stuk blijer en knikte hij. Ryo kreeg een grote glimlach op zijn gezicht en knikte terug. Hij zocht in zijn zakken naar één van de pokéballen en gooide deze toen. De Scyther liet zich vangen en was toen ook van de kersverse coördinator. Hierna werd hij naar het pokécenter gebracht en zijn vleugel herstelde helemaal, ookal is zijn vliegen nog steeds niet helemaal optimaal.
Vlak naar dat Scyther weer beter was besloot hij op pad te gaan en echt aan wedstrijden mee te gaan doen. Hij nam afscheid van zijn familie, zijn moeder, vader en klein broertje, pakte zijn spullen en zwaaide nog één keer voordat hij voor het eerst van zijn leven een stap buiten Cherrygrove city zette. Dit was het begin van zijn leven als top coördinator.
xx
