Dragon Temper {OPEN}

Silvie liep met Nova route 10, de Shelgon keek nieuwsgierig om zich heen, deze route hadden ze vaak gelopen, maar er waren altijd wel leuke dingen. De pokémon was vooral ook blij omdat Night in zijn pokébal zat, de breeder zuchtte, van één naar drie pokémon gaan was wat veel geweest, maar ze zou het wel lukken. “Nova,” de pokémon keek niet om, ze bewonderde de natuur en leek haar trainer niet op te merken. “Nova,” Nova keek om, nieuwsgierig naar waarom ze werd geroepen. “Ik wil die nieuwe aanval met je oefenen, voor we gaan,” de Shelgon gromde enthousiast. “Dus je hebt er zin in?” Het vrolijke gezicht van de pokémon, al was het moeilijker gezichtsuitdrukkingen te lezen bij deze stage van evolutie, was een antwoord voor Silvie. “Oke, hier ergens is een rustige plek waar je kunnen oefenen,” Silvie liep verder, Nova volgde, nog steeds kijkend naar de planten. Na even zoeken, en het geïrriteerde gekreun van Nova aanhorend, vond Silvie de open plek die ze zocht. “Zullen we beginnen?” De Shelgon brulde ter bevestiging. De breeder dacht terug aan de aardige, oude vrouw die Nova de aanval had geleerd, draco meteor.

Silvie slenterde achter Nova aan, sinds ze haar tante was verloren was ze in een soort depresieve bui gezakt en zelfs Nova kon haar er niet zo snel uithalen. Maar het ging beter en nu zocht het meisje wat afleiding door met de Bagon te trainen. De Bagon rende vrolijk door de groene begroeiing, tussen de rare stenen door. “Niet zo snel,” mompelde Silvie de pokémon achterna, Nova leek het niet te horen en dartelde tussen de bloemen. Een felle flits verlichte de hemel, verbaast keek Silvie op en zag lichtbollen naar onder vallen. Nova keek met glimmende ogen naar de vallende sterren en rende op de plek af waar ze vandaan kwamen, Silvie volgde haar pokémon snel. Een oude vrouw stond aan de rand van een open plek, in het midden stond een Altaria die bezig was de stenen kapot te maken. Verbaast keek de breeder naar het spectakel, Nova vond het minder lang interesant dan zijn trainer en liep op de oudere vrouw af. ‘Bay Bagon?’ De Bagon keek de vrouw vragend aan. De vrouw keek naar onder, eerst wat verbaast, maar glimlachte warm bij het zien van de draaksoort pokémon. “Hé kleintje, wat doe jij hier?” Silvie, die even had gekeken naar de Altaria, zag Nova uit haar ooghoek bij de vrouw en snelde naar haar pokémon toe. “Eh... Hallo mevrouw,” de vrouw keek naar Silvie en weer terug naar Nova. “Is dit jou Bagon?” De breeder knikte, de vrouw keek nadenkend naar Nova. “Jullie hebben een sterke band,” Silvie keek verbaast naar de vrouw, opeens verscheen er een wolk en het duurde een seconde voordat het meisje besefte dat het de Altaria was. “Bedankt mevrouw,” antwoordde Silvie als antwoord op het gemompel van de dame. Verward keek de vrouw op. “O, ik heet Elisabeth, maar noem me alsjeblieft Lisa,” Elisabeth bukte en bekeek Nova, mompelend over dat de Bagon sterk was. De Altaria fluite en de trainer van de pokémon keek op. “Hou je snavel, Cloud, ik probeer te denken,” grinnikte Elisabeth, de Altaria, Cloud, keek even geïrriteerd, maar daarna weer vrolijk. “Hoe heet je lieve schat?” Silvie keek de vrouw aan en antwoorde. “Silvie, en de Bagon heet Nova,” Elisabeth knikte en vervolgde. “Silvie, de band tussen jou en... Nova was het? Is sterk, zou je het misschien leuk vinden om met mij samen haar een aanval te leren, een krachtige?” Silvie keek voor de zoveelste keer verrast. “Natuurlijk mevrouw Elisabeth, Lisa, om welke aanval gaat het?” Lisa leek vrolijk doordat haar aanbod was geaccepteerd. “De aanval heet draco meteor, Cloud was die net aan het oefenen, met die vallende sterren, geen echte natuurlijk,” Silvie knikte, ze had al zo een vermoeden dat de aanval niet zwak was, draco meteor, waarschijnlijk een van de krachtigste draaksoort aanvallen. “Ik zou die aanval graag aan Nova willen leren mevrouw,” de oude vrouw klapte verheugd in haar handen. “Het is nog steeds Lisa, maar ja, laten we beginnen, Cloud!” De Altaria was net lekker gaan liggen en keek boos op toen hij werd geroepen, waar was dit voor nodig? “Doe draco meteor eens voor wil je,” de vogel stond op en ging in het midden van de open plek staan, Nova die verveeld was gaan zitten sprong op en keek geïnteresseerd naar wat de pokémon zou gaan doen. Een lichtbol leek op te gloeien op de hoogte van de buik van de Altaria, Cloud leide de lichtbol naar zijn snavel en schoot hem af, de bal ging als vuurwerk naar boven en spatte daar uiteen in een paar meteoren, een prachtige aanval, coördinators zouden er vast iets moois van kunnen maken. “Cloud,” Cloud vloog op en maakte de neerstortende stenen kapot, het zou een gevaar voor iedereen kunnen vormen. “Zo als je ziet is deze aanval niet niks, Nova zal hem niet in een keer kunnen beheersen en het zal wat kracht vergen, maar het is het zeker waard, deze aanval heeft een hoge kracht en is ook handig in dubbel gevechten of gevechten tegen grote groepen,” vertelde Lisa, Silvie had de hele tijd gekeken naar Cloud en vestigde haar aandacht nu weer op de oudere vrouw. “Laat je Bagon maar naar het midden van het veld gaan staan, dan kunnen we beginnen,” Silvie knikte en gebaarde dat de overenthousiaste Nova naar het midden te gaan staan. Nova liep naar het midden en keek vragend naar de twee trainers die nog aan de rand stonden, Lisa liep richting de Bagon en Silvie volgde. In het midden bleven ze staan en er leek meer uitleg aan te komen, want de vrouw begon weer met praten. “De aanval draait om vertrouwen, alleen trainers die een sterke band met hun draaksoort pokémon hebben kunnen de aanval aan die leren, zonder vertrouwen geen aanval.” Elisabeth richte zich naar Nova. “Je moet de kracht vanuit je buik naar de buitenkant kunnen sturen, concentreer je en probeer de kracht te vinden om de aanval uit te voeren.” Nova knikte en gebruikte focus energie, om echt goed gefocust te zijn, Lisa gebaarde om wat achteruit te lopen, je wist het nooit. Na een tijdje begon de buik van Nova te gloeien, net als bij de Altaria, maar het lukte de Bagon niet de aanval te gebruiken, want toen ze haar mond opende gebeurde er niks, teleurgesteld keek Nova naar haar trainer. Silvie liep op de teleurgestelde Bagon af. “Het geeft niks Nova, als je oefent lukt het vast wel na een tijdje,” na een tijdje? Nova zuchtte en liep weer terug naar haar plek om het nog eens te proberen. Die dag duurde lang, maar na een halve dag oefenen, blijkbaar moest Elisabeth nergens heen, lukte het de Bagon de aanval uit te voeren. Nova stond in het midden, met gesloten ogen voor maximale concentratie. Het nu al bekende licht verscheen in haar buik, klaar om te ontsnappen, Nova opende haar bek en er schoot een felle flits uit. Nova, Lisa en Silvie keken met ontzag toe, Cloud leek het al te vaak te hebben gezien om het indrukwekkend te vinden. De bol explodeerde en de meteoren begonnen met vallen, Cloud vloog op en maakte de stenen kapot. Nova brulde vrolijk en maakte een overwinnings dansje, Silvie grinnikte en liep naar de pokémon toe. “Goed gedaan Nova, maar we zullen toch echt nog wat meer moeten oefenen, je wilt het niet verleren toch?” Nova stopte even en liep weer terug naar haar plek om de aanval uit te voeren, er gebeurde niks. “Ze is niet meer geconcentreerd,” mompelde Lisa, Silvie keek naar de Bagon, die weer wat boos keek, en riep. “Nova, gebruik focus energie en probeer het daarna nog eens, concentreer je,” de pokémon sloot haar ogen en een focus verscheen in haar ogen toen die weer open gingen. Nova probeerde het nog een keer, met een dodelijke focus in haar ogen, vastbesloten de aanval te kunnen, het licht verscheen en de Bagon schoot het in de lucht. De meteoren begonnen met vallen en Cloud maakte ze weer kapot, zo ging het nog een tijdje door, totdat Nova de aanval onder de knie had. De schemer viel al, Elisabeth pakte wat spullen in die ze had gepakt. “Silvie, Nova, ik moet weer verder, onthoud dat zolang Nova de aanval nog moet oefenen er een kans bestaat dat het na een tijdje niet oefenen wat moeizamer kan gaan, maar na een tijdje zal het vast lukken, foutloos, blijf oefenen,” Silvie knikte en keek naar Nova, de Bagon zag er moe uit een gaapte, het was tijd om naar huis te gaan. Silvie en Nova namen afscheid van Elisabeth en gingen naar huis.

“Laten maar wat zien Nova,” Nova ging klaar staan en begon met oefenen, met protect zou ze de aanval afweren zodat die geen schade zou aanrichten. Na een middag oefenen gingen de pokémon en trainer weer naar huis, dingen inpakken. Thuis kwamen Storm en Night, tot het ongenoegen van Nova, uit hun pokébal en bleven even bij Natan, de hulp van Silvie. Silvie pakte haar spullen in, er waren niet super veel dingen die ze moest pakken, maar al snel werd ze opgeschrikt door een schreeuw van onder, van Night. Snel rende Silvie de trap af en zag dat Nova boos voor de Eevee staan, Night was in een hoek gedreven en blies boos naar de Shelgon, Natan stond hulpeloos toe te kijken. “Nova,” boos schreeuwde Silvie tegen de pokémon, Nova keek om en leek een schuldbewuste en boze uitdrukking te hebben in de gele Shelgon ogen. “Kan ik jullie dan géén minuut, of eigenlijk alleen jij Nova, alleen laten zónder dat het uitdraait op een gevecht,” Nova probeerde een opstandig geluid te maken, maar Silvie vervolgde. “Night heeft niks gedaan, je moet eens dimmen Nova,” de Shelgon maakte een zuchtend geluid en liep terug. “Het spijt me Silvie, Nova viel Night aan toen ik niet oplette,” Silvie maakte een gebaar dat het niks uitmaakte. “Misschien is het beter even alleen met Nova te reizen en haar manieren te leren, wil jij dan op Night en Storm letten totdat ik hun weer ophaal?” Natan knikte en haalde een folder uit zijn broekzak. “Moet je zien, dit wilde ik je nog geven, er komt een festival in Ambrette Town, het is in twee dagen en even reizen, maar beslist leuk. Misschien kun je daar met Nova banden aanhalen,” Silvie pakte de folder over en las hem. “Dat zou inderdaad leuk zijn, als jij op Storm en Night past ga ik daar met Nova heen, het begint in twee dagen en dat lukt vast wel,” Natan knikte en liep naar de Blitzle en Eevee, ook al had Nova niks tegen Storm en Storm niks tegen Nova, toch had Night behoefde aan een maatje en hij kon het met bijna alle pokémon goed vinden. Silvie verzamelde de drie pokémon en vertelde over dat ze alleen met Nova zou reizen, er van uit gaand dat ze haar begrepen. Night leek wat minder vrolijk dan normaal, een tikeltje, maar hij leek het allemaal niet zo erg te vinden, Storm leek het niet eens zo te beseffen, of begrijpen, en vond het allemaal best, alleen Nova leek in haar nopjes, zelf van het redelijk uitdrukkingloos gezicht straalde geluk.

Silvie zwaaide nog naar Natan en de twee pokémon die tijdelijk bij hem verbleven, Nova kon haar hoofd niet draaien en dus ook geen goed afscheid nemen. Route 10 zou misschien even duren, maar de weg was niet lang en ze wist de weg ongeveer, Nova brulde onderweg vrolijk en nam flink de pas er in ook al kon de Shelgon niet zo snel lopen met haar dikke schild. “Dit vind je allemaal wel leuk hé?” Silvie keek vanuit haar ooghoek naar Nova die vrolijk naast haar liep, als de pokémon kon fluiten had ze het gedaan. De breeder zuchtte en liep verder, ze waren zeker halverwege en het zou niet super lang meer duren tot ze in Cyllage City waren.