{ Dinner with the hunter

Geen idee waarom maar de roodharige verveelde zich. Misschien dat ze weer bij een manische episode in de buurt kwam, zou echt fantastisch zijn. Na een tijd enkel depressief te zijn kon je de andere kant van bipolar wel gebruiken. Maar dankzij dit was ze geëindigd in Coumarine met een vreemd idee. Ze wou uit eten, gewoon voor de fun. En hoewel zij en Lucian weer een poging gingen doen tot samen zijn stond het nog niet bepaald in haar gedachtes om al echt met hem uit te gaan.. dat kon ze simpelweg niet aan. En tja, wie belde je als je geen andere opties wist? De gestoorde meid die je niet alleen mentaal heeft gebroken maar ook zuur over je heen heeft gegooid natuurlijk. Het brandmerk ervan was nog altijd duidelijk te zien bij haar schouder en nek. Maar ja, je kon toch niet altijd boos blijven?.... waarschijnlijk wel, maar echt een plan B had ze niet. Vandaar dat ze maar haar hc pakte en simpelweg de meid opbelde. Hey, wie weet was de ander nog gek genoeg om echt te komen ook. Zou nog interessant kunnen worden.

Ragya leunde rustig tegen een muurtje aan terwijl ze wachtte tot de ander oppakte. Tegenover haar zat Aldrei haar heel judgeful aan te staren. Logisch, als je naging wie ze nu eigenlijk belde. Daarbij was de vos ervoor om haar te herinneren aan wat slimme dingen waren om te doen en wat minder slimme dingen waren. Jammer genoeg voor haar luisterde ze maar bar weinig. Ze zou al bijna zeggen dat de Ninetales nog humeuriger was geworden dan hiervoor.. als compensatie voor dat hielt ze dus ook steeds vaker de Archeops uit zijn bal. Zoals nu, de vogel lag ontspannen over haar schouders heen, wat te knagen op een pluk van haar haren terwijl hij wantrouwig naar Aldrei keek. Deze gromde ongeamuseerd toen ze hoorde dat Tawnee ook werkelijk oppakte. Bij de vraag zuchtte Ragya dan ook. Oh hallo, leuk dat je belt, lang niet gezien, hoe gaat het allemaal? Nee? Teveel gevraagd?

"Persoonlijk, je staat niet bepaald boven aan mijn lijstje van mensen die ik snel bel voor een job. Maar tík, ik wou weten of je het ziet zitten uit eten te gaan, ik verveel me"

De roodharige zuchtte even om de ander. Ach ja, je moest er maar wat voor over hebben, entertainment. Blijkbaar had de ander haar date net gedumpt en mocht ze invallen. Altijd leuk toch? Wel jammer dat ze tweede keus was hier, deed haar arme niet bestaande hartje al helemaal zeer. Vandaar dat ze ook liefdevol reageerde.

“Yeah sure, heb altijd al een date met je willen hebben. Maar welk restaurant?”

En na die woorden begon ze gewoon richting het gebied van Coumarine te lopen waarin de meeste restaurantjes waren. Waarschijnlijk dat ze meer kans had daar naar toe gestuurd te worden dan wat anders. Hopelijk was het allemaal wel een beetje een fatsoenlijke tent.

Echt wat had ze aan dit mens zeg. Ze kreeg niet eens een fatsoenlijke naam of richting. Uiteindelijk begon ze maar gewoon random restaurants binnen te lopen en te vragen of hier een bepaalde Tawnee Aguna zat. En tja, na enkele gefaalde pogingen leek er wel degelijk een reservatie te zijn met die naam. Wat voor moeite ze ook deed voor een date met ice queen. Echt wat voor een haar liefde relatie hadden die twee wel niet. Met rustige stappen liep ze nu naar de tafel die haar toegewezen was, om hierna tegenover de meid plaats te nemen terwijl Aldrei de moeite nam eerst naar haar te grommen. "Je had me ook een adres kunnen geven weet je" Besloot ze maar als begroeting te doen, om hierna haar pigmentloze ogen over de meid heen te laten glijden. "Maar mag ik vragen waarom je er uitgedoft uitziet en rondhangt op een plek als deze?" Voornamelijk nieuwsgierigheid, iets wat zoals altijd veel te groot was bij de roodharige meid. Het zou ook nooit ophouden en het moest nu eenmaal gevoed worden van tijd tot tijd.