Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Het had lang geduurd voordat Sara zich zeker genoeg voelde om naar het laboratorium van de professor te stappen voor een Keystone. Ze had al meerdere Mega Stones weten aan te schaffen tijdens haar reis waar ze erg blij mee was, maar de steen ophalen die ze nodig had om ze daadwerkelijk te gebruiken had ze tot nu toe uitgesteld. Waarom ze er zo lang over had gedaan vond ze lastig uit te leggen. Ze maakte zich vooral zorgen dat ze niet goed genoeg was om Mega Evolution te beheersen. Ze had zich genoeg ingelezen en wist over het principe. Ze wist ook dat veel Pokémon in eerste instantie niet goed evolueerden en veel training nodig hadden voor ze hun mega vorm compleet onder controle hadden. Dat was iets waar ze zich sowieso al zorgen over maakte. De twee Pokémon die ze het meeste bij zich hadden wie konden Mega evolueren waren absoluut niet de types om meedogenloos te worden – alhoewel, er was wel dat voorval geweest met Cecille en Vanilla…
Nee, dat was lang geleden. De twee hadden het goedgemaakt. Bovendien was dat geweest om Sara te beschermen, want Vanilla dacht toen nog dat Cecille een gevaar voor Sara’s mentale gezondheid was. Sara zou gewoon moeten zorgen dat de Gardevoir niet in haar mega vorm was als zijzelf in gevaar was. Dat klonk als iets haalbaars. Marzipan maakte ze zich het minste zorgen over. De Altaria was in haar ogen nooit agressief geweest. Zelfs tijdens een gevecht bewoog hij wat relaxter dan de meeste van haar andere Pokémon. Als hij iemand aan zou vallen bij de eerste Mega evolutie, wist Sara zeker dat ze er niet geschikt voor was. Zolang ze het niet probeerde, kon ze eigenlijk niks zeker weten.
Haar tas hield ze stevig over haar schouder vast terwijl ze de traptreden van het lab betrad. De deur was open ondanks dat het winter was. Dan wist Sara in elk geval zeker dat er iemand binnen was. Ze klopte zacht op de openstaande deur om haar aanwezigheid aan te kondigen. “Hallo, ik kom een Keystone ophalen,” liet ze op luide toon weten. Een dame kwam haar kant op gelopen en begroette haar met een glimlach. “Welkom! De professor is deze kant op. Hij vind het vast fijn je te ontmoeten.” Dat was een bijzonder vriendelijk iets om te zeggen. Voor zo ver Sara wist was ze gewoon één van de trainers die een Keystone wilde hebben. Was het dan toch een beetje speciaal om überhaupt te durven denken dat je de steen kon gebruiken?
Sara volgde de vrouw, de hakken van beide vrouwen luid tikkend op de vloer. De ruimte die Sara in werd gebracht leek meer op een tuin dan op een lab. Er groeide gras en er liepen Pokémon rond. Nou, hij zorgde in elk geval goed voor zijn Pokémon. Dat leek de witharige een goed teken. Misschien was hij tegen vreemden ook vriendelijk.
Een man met warrig zwart haar kwam hun kant op. Sara herkende hem al snel als de professor. Ze had foto’s van hem gezien en hij was wel eens in het dorp geweest als er iets gaande was of als hij onderzoek wilde doen naar een specifieke Pokémon. Hij zwaaide vrolijk naar Sara en stak vervolgens een hand uit, welke ze zonder aarzeling aannam. Vervolgens kusten ze elkaar één keer op elke wang, zoals een gebruikelijke informele begroeting was in Kalos. Sara vond het een beetje apart, want dit was een vrij serieus bezoek. Zo zag zij het tenminste. Misschien had hij nog niet door waarom ze hier was. Ja, dat was het vast.
“De jongedame komt een Keystone ophalen,” legde de assistente uit. Pretlichtjes leken te verschijnen in de blik van Sycamore. “Oh, wat leuk! Ga maar weer, Sophie, ik handel dit wel af.” Hij haalde zijn blik niet meer van Sara af tot de dame weg was. Toen draaide hij zich om om afstand tussenbeide te laten ontstaan. “Dus! Laat ze maar zien!” Hij legde niet veel uit, maar Sara vermoedde dat hij de Pokémon bedoelde waar Sara de steen voor wilde hebben. Ze had gelezen dat dat volgens protocol was. De Pokéballs van Marzipan en Vanilla werden losgehaald en met een boog de lucht in gegooid. De twee verschenen al snel en waren totaal niet verrast door de omgeving. De witharige had immers een paar keer geoefend voor ze de gok waagde. Vanilla richtte haar blik nieuwsgierig op Sara, terwijl Marzipan loom voor zich uit bleef staren. Ze hoorde Sycamore iets zeggen in de trant van ‘Oeh! Het zijn er twee!’, maar besloot om er niet op te reageren. Ze had een zegje voorbereid en dat wilde ze zonder mankementen uitgesproken hebben. Dus haalde ze diep adem en vertelde ze hoe het zat.
“Ik, Sara Sweets, denk dat ik in aanmerking kom voor een Keystone. Deze twee Pokémon, Marzipan en Vanilla, zijn twee van de drie die ik zou willen kunnen mega evolueren. Vooral Vanilla heeft een sterke band met mij. Ik heb haar gekregen van een verkoper op straat toen ze nog een baby was, nog voor ik mijn eerste badge had. U ziet wel hoe ver ze gegroeid is sinds dien.” Met haar hand gebaarde ze naar de Gardevoir. De professor keek haar gefascineerd aan. Vanilla zette een vriendelijke glimlach op. Ze begreep dat dit belangrijk was voor Sara en deed daarom haar best om haar er doorheen te slepen. “Marzipan heb ik gevangen in de tuin van mijn tante, waar hij de insect-Pokémon opjoeg. Sinds hij bij mij is is hij ontzettend kalm geworden. Het verbaast me soms dat hij meedoet aan gevechten – maar wauw, wat kan hij sterk zijn. Ik heb werkelijk nog nooit problemen met hem gehad. Hij is een enorme doorzetter.” Marzipan toonde voor de verandering iets van interesse. Hij draaide zijn kop een stukje, zodat Sycamore hem recht in de ogen kon kijken. Zo te zien begreep ook hij dat dit belangrijk was en dat het nu voor het echt gebeurde. Wat had ze toch een fijn team.
“Ik denk dat ik in aanmerking kom voor een Keystone omdat ik deze Pokémon vanaf hun eerste vorm heb kunnen trainen tot wat ze nu zijn. Het zijn fantastische wezens en ik wil graag de volgende stap proberen en te zien of onze band echt is wat het is.” Zo, dat was er uit. En nu nog afwachten wat het oordeel was van de professor, met in haar achterhoofd het besef dat als ze Cinnamon hier voor zich had gezet, het resultaat sowieso negatief was geweest.
Moderator
Cecille Skarsgård
Punten : 84
Gender : Female ♀
Age : 22
Type : Trainer
Regions : Hoenn en Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: Obstacles wo jan 04, 2017 1:31 pm
Congratulations, you received a Keystone! The item has been added to your inventory.
