Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Een bos was een goede plek voor een wandeling met een puppy. Daar was Fleur vrij zeker van. Er waren niet veel dingen waar ze zich zeker over voelde, maar hierover kon ze toch wel zeggen dat het haar logisch in de oren klonk. Winoc mocht vrij loslopen omdat ze er op vertrouwde dat hij nergens heen ging. Ze had de laatste tijd meer en meer tijd met hem doorgebracht en hun vertrouwensband was sterker dan ooit tevoren. Als alles goed ging, zou ze hem binnenkort kunnen laten evolueren. Er was wel een kans dat ze daarvoor eerst nog wat Pokémon gevechten moesten gaan doen, en daar was de blondine wat nerveus over. Dat was ook waarom ze naar dit bos was gekomen. De Pokémon waren hier niet zo heel eng.
Luid geblaf. Winoc sprong naar voren, zijn stem duidelijk te horen. Fleur liet een kleine kreet horen van schrik. Ze had niet verwacht dat haar Pokémon opeens zo raar zou gaan doen. Een kleine stap werd naar achteren gezet terwijl ze zorgelijk voor zich keek. “Wat is er, Winoc..?” De Lillipup gromde slechts. Gelukkig werd al snel duidelijk waarom hij plotseling zo waakzaam werd. Nou ja, ‘gelukkig’? Dat is niet echt een normale reactie om te hebben als er een kwade Beedrill plotseling op je af gevlogen komt. Fleur gilde nogmaals, deze keer luid en lang, en draaide zich razendsnel om om weg te rennen. Winoc bleef staan, alsof hij wilde zeggen dat Beedrill er niet langs mocht. Helaas was het tevergeefs. De Pokémon vloog zonder problemen over hem heen en achter de blondine aan. Als een Goede Waakhond draaide nu ook Winoc zich om en rende hij op zijn hardst achter de twee aan. Als hij snel genoeg was kon hij misschien een Bite op het insect doen, al vreesde hij dat ze hulp nodig hadden…
Onderwerp: Re: My own luck di jan 03, 2017 9:48 pm
‘Goed gedaan, Jack. Dat was wel weer genoeg voor vandaag.’ De steel en psychic type keek hem met een ontevreden en teleurgestelde blik aan. Evan glimlachte. ‘Je tijd om te evolueren komt écht nog wel, maak je geen zorgen. Je bent goed zoals je bent.’ Maar Jack leek het daar niet mee eens te zijn en met een teleurgestelde blik wendde de Beldum zich van zijn trainer af. Evan grinnikte. Arm ding. Wilde zo graag voor zijn trainer evolueren. Evan vond hem echter als een Beldum er wel cool uitzien en het was handig dat hij zo klein was. Een Metang viel nog wel mee, maar een Metagross was pas echt groot. Hoewel Evan eerlijk toegaf dat hij het wel zag zitten om op een Metagross rond te reizen. Hij wist precies hoe hij op de Pokémon moest gaan zitten. En als hij de Mega Stone zou hebben zou het al helemaal geweldig zijn. Hij schudde de gedachten echter van zich af. Als Jack één ding nu niet kon gebruiken, was het wel dat zijn trainer aan het fantaseren was over hoe het zou zijn als hij later een Mega Metagross naast zijn zijde zou hebben. En dus kalmeerde de Ranger zichzelf wat en volgde in plaats daarvan Jack het bos in. Santalune Forest was naar zijn idee het mooiste bos dat hij ooit had gezien. Hij had Viridian Forest en Ilex Forst op kaarten en foto’s gezien en hoewel Ilex Forest er veelbelovend uitzag, vond hij Santalune Forest nog altijd het beste. Hij woonde dan ook zijn hele leven al in Kalos en had al veel plaatsen gezien. Hij had expres niet gekozen om de gyms uit te gaan dagen omdat hij een band wilde hebben met zijn Pokémon die verder ging dan Pokémon gevechten alleen. Evan keek op toen hij gegil hoorde en gealarmeerd zijnde keek hij Jack aan. De Pokémon leek zijn verdriet op slag te zijn vergeten en zweefde in de richting van het gegil. Evan rende achter zijn Pokémon aan. ‘Jack, Take Down attack!’ riep hij toen hij het meisje en de Beedrill in beeld zag komen. Vastberaden zweefde Jack naar de Beedrill toe in volle vaart en knalde tegen de Pokémon aan. Hoewel hij zelf pijn leek te hebben, richtte hij zijn lichaam geïrriteerd zijnde op toen de Beedrill overeind kwam en voerde de aanval nog eens uit. Het volgende moment werd zijn lichaam omhuld door wit licht en zag Evan verbaasd toe hoe zijn Pokémon aan het evolueren was. ‘Nice!’ riep hij toen Jack geëvolueerd was in een Metang, maar kwam meteen bij zinnen. Hij pakte het meisje bij haar pols vast en trok haar mee waarna hij haar achter een stel struiken trok. Jack wenkte de Pokémon van het meisje en zweefde in de richting van Evan; de Beedrill leek voor nu uitgeteld te zijn. Maar dat wilde niet zeggen dat er dadelijk een hele nest zou volgen.
Member
Fleur Fievez
Punten : 296
Gender : Non-binary ♀♂
Age : 22 years
Type : Breeder
Regions : Hoenn en Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: My own luck ma maa 06, 2017 6:16 pm
i'm a walking travesty
but i'm smiling at everything
Uit het niets verscheen een jongen met een Beldum. Eigenlijk had Fleur de Pokémon helemaal niet gezien want hij kwam van een andere richting. Bijna had ze nog eens gegild en was ze voorover gevallen, maar ze werd bij haar pols gegrepen door de jongen waardoor ze alleen maar gilde. Ze wilde harder gillen toen hij haar de struiken in trok. Oh nee. Hij ging toch niet…?!
Ze probeerde zich los te trekken, maar ze had te weinig fysieke kracht. Ze was nogal van slag. De tranen stonden inmiddels in haar ogen. Het drong pas laat tot haar door dat ze eigenlijk zojuist gered was. Ze veegde de tranen weg in de hoop te kunnen zien wat er gaande was. “Wa…?” Woorden vormen was moeilijk. Gelukkig kwam Winoc er al aan om haar te troosten. Normaal deed Basile dat, maar eigenlijk vond ze het niet erg dat de Lillipup dat nu kwam doen. Hij klom op haar schoot en likte bezorgd haar gezicht. “Het is oké, Win, we zijn veilig…” Dat gezegd te hebben wist Fleur eigenlijk helemaal niet of ze echt veilig waren. Daarom dwaalde haar gezicht af naar de vreemde jongen die haar zojuist hierheen had getrokken. Hij kon net zo goed degene zijn die de Beedrill op haar af had gestuurd en nu deed alsof hij een reddende engel was om haar vertrouwen te winnen. Nou, als dat zo was, dan had hij mooi pech. Met zo’n slim trucje kon hij de vertrouwensproblemen van Fleur niet overbruggen.
