Triggered

Hij knipperde even en keek veel te blij naar zijn homo catsre, oh het was zo great... een amazing day indeed. Zijn bae zou komen en daar w"rd hij dus heel blij van. Met een kalme glimlach keek hij naar Sjors, die kalm naar hem terug keek. Het zou een great day worden indeed en dat maakte hem een happy fluffball of luf. Hij keek meteen op toen een bekend haartype in de menigte verscheen en rende zowat erop af om het te tacklehug- oh Arceus DAT WAS NIET SATA MAAR EEN MAN MET EEN BLONDE PRUIK. hij liet een hoge gil van frustratie horen en rende snel terug weg naar de plek waar ze zouden afspreken. Dan maar wachten zeker.. Damn wat hormonen wel niet met je konden doen man..

-Satabae

Hij wist niet waarom hij het uiteindelijk gekozen had om hier naat toe te gaan, maar de jongen moest er maar blij mee zijn. Hij kwam, dat was al een wonder, dus verder moest de ander maar zien hoe of wat. Sata zuchtte even en haalde een hand door zijn blonde haren. Hij kon nu nog terug gaan. Dit was het allemaal niet waard en dat wist hij zelf ook. Hij had er nu al spijt van. Hij kon de ander nu nog gewoon laten wachten en gewoon niet op komen dagen. Dat kon hij doen ja. Maar daar had hij geen zin in. Met een zonnenbril op zijn neus liep hij verder door het dorpje tot hij Chinma weer er boven uit zag steken. Ofcourse stak hij er boven uit, hij was een freaking giant wat verwachtte je. Hij zuchtte even en liep rustig naar de ander toe en keek naar hem. "Ik ben er." meldde hij alleen even kort tegen de ander.

Hij liep bijna als een blije pupper op de ander af en ging door zijn benen en hugde de ander even door zijn gezicht tegen zijn buik te duwen... En ja hij zat dus nu op zijn knieën, geweldig nietwaar? Met een waterig glimlachje keek de albino met een veel te blij gezicht op naar zijn liefje. "Ik heb je zo gemist Sata!" ya man, hij was een slaaf voor de ander. De tijden dat hij kleiner was vond de ander pfc geweldig en dat wilde de ander maar al te graa simuleren door op zijn knieën verder te gaan, alles voor king sata. Zijn lord en savior. ♥

De ander liep meteen naar hem toe om op zijn knieën te gaan en met zijn gezicht tegen zijn buik aan. Hm? Oke, zo neer kijken was wel oke. Dat moest hij zeker toegeven dat dat zeer fijn was om te doen en dat hij dat een beetje had gemist. De ander keek met een waterig glimlachje naar hem.. euh? "Ik heb je zo gemist Sata!" klonk er van de jongen af, waarop Sata even knipperde en naar hem keek. "Snap ik." sprak hij rustig tegen de jongen. "Ik jou niet." vervolgde hij rustig tegen de jongen, waarna hij rond keek. "Sta maar weer op." sprak hij rustig tegen de witharige jongen.

De ander keek naar hem. SATABAE AAAh... Arceus, hij was net een fangirl, maar in tegenstelling tot velen was Chinma wonder boven wonder op Sata's piskarakter gevallen en zo was het eigenlijk allemaal goed en wel gekomen met de twee. Ze hadden een relatief goed bestaan naast elkaar en well yeah dat maakte de jongen dolsgelukkig. Hoe het echter zat met de blonde kerel, geen idee. "Snap ik." Jaaa... Hm... Hij hugde Sata wat meer. Hihi... "Ik jou niet." Aaah Sata... Nou dan had ie vast wel aan hem gedacht yaaa! "Sta maar weer op." Hij glimlachte naar hem en kwam meteen overeind terwijl hij bleef stralen en glimlachen, duidelijk in de zevende hemel met de aanwezigheid van zijn meester hier. Hihi. "Ik heb je lievelings Crabrawlerscharen met Milotic Tail en een beetje caviaar... you know van een shiny feebas," zei hij lachend. "Ik heb ze klaargemaakt zoals je ze lekker vind!" Hihi.

De jongen hugde hem steviger. Euh hallo, wilde hij soms dat hij ging breken? Like, come on Chinma.. Hij moest hem wel heel laten. Dat was zeer belangrijk. Toen hij zei dat hij weer op mocht staan deed hij dat dan ook meteen met een big smile. Oh Chin... helemaal onder de plak eh... "Ik heb je lievelings Crabrawlerscharen met Milotic Tail en een beetje caviaar... you know van een shiny feebas," klonk er met een glimlach van de witharige af "Ik heb ze klaargemaakt zoals je ze lekker vind!" Hij keek rustig naar hem en knikte even. "Thanks." sprak hij rustig tegen de ander, waarna hij rond keek. "Laten we gaan." yeah. Hij wilde naar een rustigere plek. Please.

De ander knikte naar hem en hij keek blij naar hem. als hij een Rockruf was geweest had hij staan kwispelen maar dat was hij niet, helaas pindakaas. "Thanks." Hij knikte meten hevig. Alles voor Sata natuurlijk, hij was zijn alles en voor altijd alles en ommggg luv aan sata. "Laten we gaan." klonk er en hij knikte en liet Sjors eerst terugkeren voordat hij kalm richting huis begon te wandelen. Zijn huis was letterlijk gebouwd met aquariums enzo... ja, het was gesponserd door Matthew, die zo lief was omdat hij Mel hielp enzo. Hij liep naar het grote huis en keek glimlachend naar hem. "Dit is mijn nederige stulpje, gekregen van mijn neef~" yay!

De jongen knikte meteen hevig toen hij bedankt zijn. Zelfs zijn eigen Rockruff was niet zo aanhankelijk als deze dude, dat moest hij zeker toegeven. De jongen knikte weer toen hij zei dat ze moesten gaan, waarna ze naar zijn huis begonnnen te lopen wat gemaakt was met aquaria. Voor zijn water pokémon ofcourse. Dat was een van de weinige dingen die Sata wel van de ander wist. "Dit is mijn nederige stulpje, gekregen van mijn neef~" Aha... Hij knikte even rustig, waarna hij naar de ander keek. "Je neef is wel rijk of niet dan?" vroeg hij even rustig. Niet dat Sata zelf niet rijk was maar oke he. Hij had zelf ook genoeg geld haha.

Hij glimlachte naar de ander. PRAISE HIM BOSSS. "Je neef is wel rijk of niet dan?" Ja dat was wel een soort van ding dat hij wilde? Geen idee. hIj knikte langzaam. "Matthew heeft wat bedrijven en winkelketens," zei hij rustig. "Hij is niet mijn directe neef, hij is geadopteerd, maar goed," zei hij met een schuine glimlach voordat hij verder liep naar de fancy keuken en het eten verder begon te maken. Het duurde dan ook niet lang voordat de jongen aan een razend tempo de tafel dekte met nog wat extras die de ander heerlijk vond van drank en eten. Ja, Chinma miste nooit op iets. "Na je lange reis dacht ik wel dat je honger zou hebben, ik kan je eventueel ook masseren als je wilt!" Arceus...

De jongen knikte even, waarna hij ruster gemasseerd begon te worden. Yes, dit was het leven. Heerlijk. Dit had hij dus wel gemist moest hij eerlijk zeggen. Maar hey, hij was ook maar een mens niet maar? "Dus hoe was je reis?" klonk er van de ander af, waardoor Sata even knipperde en even rustig begon te eten. Hm. Hij keek even naar de ander. "Het was wel oke. Er werd een keer niet gezeurd over het eten daar." sprak hij rustig tegen de jongen. Hijzelf at geen vliegtuig eten, maar anderen in zijn klasse wel.Want hey, hij reisde wel in de beste klasses he. Anders ging hij echt niet hoor! Hell no. "En hoe was het bij je familie?" vroeghij rustig aan de jongen. "Was het het waard om vrij te nemen?" belangrijkste vraag, dat was wel zeker.

Het lek erop dat de ander wel wilde praten. "Het was wel oke. Er werd een keer niet gezeurd over het eten daar." Hij knikte even. Normaal ging Chin mee op het vliegtuig en met wat geld konden ze vaak wel wat eten meekrijgen die alleen Sata had... Dat moest Chin dan klaarmaken op het vliegtuig, wat een echte hell was natuurlijk. "En hoe was het bij je familie?" Hij knipperde even en keek schuin weg, zijn familie? "Was het het waard om vrij te nemen?" UhM... Het was fijn de ander te horen en vragen maakten hem opgewonden maar dit was anders ja. "Wat spanning..." murmelde hij zacht. "Misschien beter dat ik even drie dagen vrij voor ze nam..." Jup drie volle dagen vrij van alle 365. Wat een zwaar leven man.

De jongen knikte even begrijpend op zijn verhaal. Meestal had hij de luxe van de ander maar deze reis helaas niet en dat was best wel jammer. Hij miste de luxe van de ander hoor hmpf. "Wat spanning..." murmelde de witharige zachtjes "Misschien beter dat ik even drie dagen vrij voor ze nam..." Aha... het ging dus niet al te goed met zijn familie? Jammer en helaas. Volgende keer beter niet waar? Oftewel de jongen had zijn enige drie vrije dagen gespendeerd aan familie? Bah, dat zou hij dus nooit echt kunnen begrijpen als hij eerlijk was. Like... Nee, dat kon hij zich niet eens indenken. Dat was een taboe voor hem. Hij was blij om daar van af te zijn, hij had zichzelf en dat was perfect. Hij was dan ook erg perfect. Oh, wat zou hij er veel voor doen om met zichzelf te daten. Maar helaas, hij zat opgescheept met dat ding hier. "Dat is jammer." sprak hij rustig tegen de ander. "Wat voor spanning speelde er?" Hij wilde gewoon even iets van interesse in de ander tonen want hey, de jongen had amper vrij dus dan kon hij op zn minst iets interesse in hem tonen.

Het was fijn dat Sata interesse in hem toonde want het was wel DE SATA. J weet wel de bae van zijn leven en zijn alles... yeah. "Dat is jammer." Klonk er en hij knikte even langzaam. Ja dat was inderdaad zeer jammer. "Wat voor spanning speelde er?" Hm... Hij knikte even en keek langzaam naar het eten dat er nog stond... Hij had nog niet eens ervan genomen.. Was bet niet goed? Uh;.. "Tja, mijn neefje van mijn ene moeders kant crusht op ons geadopteerd neefje en een heel drama speelt daar een beetje achter..." zei hij met een zachte zucht... Ugh. "Heb je honger Sata?" vroeg hij zachtjes terwijl hij door bleef masseren.