Fairly sure this is the gym

Laverre City, een leuk stadje midden in een bos ten Noorden van Lumoise City. Het was begin zomer en het was duidelijk te merken zo in het bos. De bladeren waren heel mooi groen en het hele bos was een luide mengeling van pokemon geluiden. Jace glimlachte terwijl hij met een stevige pas richting Laverre City liep en zijn tas strakker vast maakte.
Hij liep momenteel over de Laverre Nature Trail richting de stad terwijl hij rustig luisterde naar het woud. Hij was van plan de gym in Laverre City uit te dagen. Zijn team was sterk en hij had al in een lange tijd geen gym uitgedaagd. In die tijd had hij Kalos afgereisd en non stop met zijn team getraind. Ze waren er klaar voor. Hij was wel bezorgd, maar wist dat zijn team het aan kon. Hij dacht terug naar zijn vorige gym gevecht, dat was in Lumoise City geweest toen hij tegen de nieuwe Team Rocket gymleader gevochten had. Klaus was een zeer gevaarlijke tegenstander geweest en zonder twijfel was de volgende gymleader nog gevaarlijker. Hij zou alles uit de kast moeten halen om er heelhuids door te komen. Hij balde zijn vuist en keek met een grijns naar het pad richting Laverre City. Met een zekere zelfverzekerdheid zei hij: “We zijn er klaar voor.”

Laverre City was precies zoals hij het zich herinnerde. Het bos liet door de stad heen en kleine stroompjes met schattige kleine bruggetjes verbonden de gehele stad. De stad en het bos waren een heel geheel. Midden in de stad stond een gigantische boom met een gebouw er aan, volgens hem was dat het stadhuis, met een grote klok er in. Jace snoof de heerlijke en natuurlijke lucht van het bos in. Heerlijk was dit kleine stadje toch.
Hij keek om zich heen op zoek naar de gym of een aanwijzing waar het was. Hij keek over de daken heen en zag wat grote boomtoppen boven de daken uit steken. Waarschijnlijk waren de grootste bomen ook dichtbij de belangrijkere gebouwen. Het was misschien onlogisch, maar ja je moest ergens mee beginnen. Jace kraakte zijn nek en ging op pad.
De gedaante van een gigantische boomtop werd steeds groter over de daken terwijl hij dichter en dichterbij kwam. Hij draaide een hoek om en zag een prachtig gebouw staan op een vredig veldje. Het zag er uit als een oud oosters gebouw met veel etages, waar uiteindelijk bij de top een boom uit kwam. Jace grijnsde en liep er op af. Een bord dat las “Laverre City Gym” deed Jace grijnsen. Hij was er.
Het zag er van binnen prachtig uit. De gym was een gigantische hall in oosterse stijl met een verhoogd stenen plateau. Het plateau was toegankelijk met vier mooie bruggetjes. De stenen ondergrond om het plateau was net als de rest van Laverre City overwoekerd door de natuur, bosjes en gras groeiden door de stenen tegels heen en gaven de ruimte een rustige uitstraling. De gymleader hier, Valerie, specialiseerde in Fairy-type pokemon en het was te merken aan de sfeer. De gym en eigenlijk heel Laverre City had een soort magisch gevoel.
Toch moest Jace zijn bewondering voor de rust opzij zetten. Hij wist dat een gym gevecht nooit rustig en sereen was. Het zou een zwaar gevecht worden en hij was niet van plan zich af te laten leiden. Hij stapte op de brug af en zag een prachtige vrouw staan op het plateau. Ze had lang zwart haar en grijze ogen. Haar outfit was een beetje vreemd, maar gaf de illusie dat ze vleugels had. Ze maakte een sierlijke buiging toen Jace het plateau op gelopen was en zei: “Aangenaam trainer. Mijn naam is Valerie. Een fortuinlijke wind heeft je hier heen geleid. Dat geeft jou het voorrecht om met mij te strijden voor de Fairy Badge. Mag ons gevecht leiden tot pracht en praal.” Jace kreeg meteen het gevoel dat er iets off was aan haar, maar wist hoe hij zich moest gedragen tegenover een dame en maakte een nette buiging terwijl hij zei: “Aangenaam Valerie, mijn naam is Jace. Ook ik hoop dat ons gevecht een wordt om nooit te vergeten.”
Een glimlach verscheen op haar lippen terwijl een scheidsrechter vanaf een andere brug op de middellijn van de vecht arena, die op het plateau stond, ging staan. Valerie maakte een sierlijke pirouette en wierp zo een pokeball op vanuit haar vleugel mouwen. Uit het felle licht van haar pokeball kwam een voor Jace nog onbekende pokemon tevoorschijn. Hij had inderdaad verwacht dat hij pokemon hier tegen zou komen die hij nog nooit had gezien. Hij scande zijn tegenstander's pokemon in en las:
“Aromatisse, the Fragrance Pokémon and the evolved form of Spritzee. Aromatisse can create many scents, some unpleasant enough to opponents to gain the advantage in battle.”
Een tegenstander die veel de omgeving en vooral geuren gebruikte. Jace dacht even na en wierp een pokeball op. Pyre kwam fladderend uit het felle licht tevoorschijn met haar vleugels in volle vlam. Pyre was zijn Volcarona en haar mobiliteit maakte haar tegen zo'n tegenstander zijn beste optie. Ook had hij heel veel vertrouwen in haar. Een glimlach verscheen weer op Valerie's lippen toen ze zei: “Wat een prachtige pokemon.” Pyre was de zon pokemon, Volcarona. Rustig en warm, maar een gevaarlijke tegenstander. Jace kon toch aan Valerie zien dat ze hem niet onderschatte.
Hij was ver gekomen en nu kon hij weer zijn team tot de test zetten. De scheidsrechter gaf het startsignaal en het gevecht begon.


Valerie zette Jace meteen in de verdediging door te roepen: “Aromatisse val aan met Moonblast!” De Aromatisse opende haar armen terwijl het beeld van een volle maan achter haar verscheen. Een bol van roze energie vormde zich voor haar en met een kreet schoot ze deze op Pyre af. Toch was Jace niet van plan in de verdediging te blijven en riep als antwoord op de aanval: “Pyre, begin met een Heat Wave!” Pyre knikte en haar vleugels begonnen te gloeien met briljant vuur. De Moonblast trof Pyre en met een woeste wapper van haar sterke vleugels schoot vuur en brandende warmte alle kanten op, alsof het een ontploffing van vlammen was die van haar af kwamen. In paniek hield de Aromatisse haar armpjes voor d'r gezicht. De vlammen overvielen haar, maar ze trotseerde er doorheen. “Pyre gebruik Fly!” Riep Jace met een glimlach. Pyre flapperde eventjes met haar majestueuze vleugels en schoot opeens met een helse vaart omhoog. Valerie en haar Aromatisse keken omhoog naar Pyre die steeds hoger en hoger de lucht in klom. De grootte van de gym gaf Pyre best wel wat ruimte. Ze was zo hoog dat de Aromatisse er onmogelijk bij kon komen, zelfs met lange afstand aanvallen. Jace glimlachte terwijl Pyre rustig de omgeving in zich om nam voordat ze in duikvlucht op de Aromatisse af vloog. Ze dook zo snel dat de lucht om haar heen stroomde en ze net een kogel leek. Ze sloeg met enorme kracht tegen de Aromatisse, zo hard zelfs dat de kleinere pokemon achterover gesmeten werd en naar achteren rolde.
De Aromatisse kreunde en keek om naar Valerie, die rustig toe keek met een glimlach. “Aromatisse val aan met Misty Terrain.” De Aromatisse knikte en hief haar handjes. Om haar heen verscheen een roze mist. De mist was zwaar en hing laag over de grond. Het spreidde zich over de grond van de arena. Het voelde koud en warm aan tegelijkertijd. Deze mist zou verbranding tegen gaan, dus dat zou misschien vervelend uit kunnen pakken. Jace keek rustig toe hoe de mist langs zijn benen gleed. Met een grijns zei hij: “Pyre, gebruik Fiery Dance.” Pyre vloog omhoog terwijl haar vleugels straalden met vuur. Haar kalme blauwe ogen hielden haar tegenstanders nauwlettend in de gaten. Ze schoot opeens naar voren en maakte vreemde bochten, voordat ze plotseling stopte. De vlammen die haar vleugels omringden schoten naar voren in zes stralen richting de Aromatisse. Valerie leek onder de indruk van de Fiery Dance. Ze glimlachte en zei: “Aromatisse, probeer het te ontwijken en val aan met Fairy Wind.” De Aromatisse rende naar voren in een poging de vuurstralen te ontwijken. De stralen schoten naar voren, maar voordat ze raakten dook de Aromatisse de laag hangende mist in. De stralen vuur schoten de mist in en troffen zo te horen het doelwit. Jace wist dat Fiery Dance bijna niet te ontwijken was.
Plotseling schoot een glinsterende wind naar voren door de gym. Het trof Pyre, maar Jace wist dat het niet zo'n pijn zou hebben gedaan. Fairy-type aanvallen deden maar halve schade tegen een Volcarona. Pyre vloog terug naar achteren en keek naar de mist onder zich. De Aromatisse moest ergens aan het schuilen zijn. Jace keek ook, maar kon niets zien. Valerie zei vrolijk: “Jou pokemon kan goed dansen. Je hebt ons een beetje een hoekje in gedreven.” Jace glimlachte en antwoordde kortaf: “Bedankt.” Hij hield nog steeds de mist in de gaten. Valerie giechelde en zei onschuldig: “Je hebt gelijk, we zijn bezig. Aromatisse val aan met Echoed Voice.” Jace en Pyre hielden de mist in de gaten toen plotseling de Aromatisse overeind kwam. Een schelle kreet schoot door de lucht heen. Pyre flinchte van de pijn en keek boos naar de Aromatisse. Jace daar in tegen was blij dat hij hun tegenstander weer kon zien en riep: “Pyre val aan met String Shot!” Pyre schoot naar voren een vuurde de kleverige aanval af. Het kleverige draad bond zich om de Aromatisse heen. Pyre vloog cirkelend om de Aromatisse heen. Valerie glimlachte vriendelijk. Haar grijze ogen maakte Jace een beetje ongemakkelijk. Ze waren lastig te lezen. Valerie keek rustig toe en zei: “Aromatisse, val nogmaals aan met Echoed Voice.” De Aromatisse krijste weer met de pijnlijke hoogte. Pyre kreeg er nog meer pijn van en keek woest naar de al zwaar toegetakelde Aromatisse. Dit zou ze de Aromatisse betaald zetten. Jace had ook last van wat gepiep in zijn oor, maar hij stond veel verder. Hij kon zich alleen maar voorstellen hoe pijnlijk het was van dichterbij. “Pyre! Val aan met Flare Blitz!” Riep hij met een vuur in zijn oog. Pyre knikte en haar ogen leken te zeggen 'maar al te graag' terwijl ze naar de Aromatisse dook. Valerie keek bezorgd er riep: “Verberg je in de mist.” Maar het had geen zin. De Aromatisse was vastgebonden met het kleverige draad van de String Shot aanval en kon geen kant op. Pyre dook op haar tegenstander af terwijl haar vurige vleugels steeds feller en feller werden, tot ze opeens in de fik vlogen. Briljant vuur omringde haar terwijl ze steeds sneller en sneller op haar tegenstander af vloog. De Aromatisse worstelde met het kleverige draad en raakte steeds meer in paniek. Plotseling versnelde Pyre haar duikvlucht door hevig met haar vleugels te klappen. Ze sloeg in op de Aromatisse als een bol van vuur met enorme snelheid. Vuur vloog over de grond van de arena en een vlaag van warme lucht deed de zware mist oplaaien.
Langzaam trok de mist weg. Jace en Valerie keken gespannen toe. Beiden vroegen ze zich af welke pokemon nog overeind stond. Pyre kwam met een kreet uit de mist gevlogen met haar licht gevende vleugels. Valerie keek vol bewondering naar Pyre en klapte geamuseerd voor de pokemon. Haar Aromatisse lag bewusteloos op de grond van de arena. De scheidsrechter gaf het signaal. De eerste overwinning ging naar Jace. “Werkelijk prachtig gevochten.” Zei ze terwijl ze haar pokemon terug keerde. Jace grijnsde en knikte goedkeurend naar Pyre. Blij danste ze in lucht. “Toch is het gevecht nog maar net begonnen.” Zei Valerie met een lach op haar lippen. Jace grijnsde naar haar en zei met vuur en vechtlust in zijn ogen: “Daar reken ik op.”
Valerie wierp haar volgende pokeball op. Uit het witte licht verscheen een Mawile. Jace vernauwde zijn ogen en keek naar de pokemon. Een steel/fairy type... Een lastige combinatie, maar misschien moest hij dan gewoon het vuur hoog houden o het zo maar te zeggen. Een grijns verscheen op zijn lippen toen hij zag hoe Pyre zelfverzekerd heen en weer vloog. Zijn pokemon hadden enorm hard geoefend voor deze gym en het was te zien. Zijn hele team was klaar om de uitdaging aan te gaan. De Mawile beet bedreigend met haar bekken. Valerie giechelde terwijl haar Mawile stoer deed. Ze liet haar vinger langs haar arm glijden. Jace verbaasde zich hoe elegant het ging, vooral met dat gewaad dat ze aan had. Toch vroeg hij zich af wat ze ging doen. Ze drukte een keystone op een armband in. Jace z'n ogen werden groter. Pas nu zag hij de halsketting van de Mawile met de megastone. Wit licht omringde de Mawile en even later stond voor hem een Mega-Mawile. Haar tanden waren vlijmscherp, maar ze zou Jace en Pyre niet afschrikken. “Kom maar op.” Zei Flynn met een grijns. “Maak je maar geen zorgen.” Antwoordde Valerie grijnzend. De Mega-Mawile nam plaats aan haar kant van de arena, net als dat Pyre plaats nam aan haar kant. De scheidsrechter gaf het startsignaal en het gevecht kon beginnen.


“Pyre val aan met Flamethrower!” Riep Jace om het gevecht te beginnen. Pyre schoot omhoog de lucht in en spuwde een rode vlammen straal richting de Mawile. De Mawile was een gedeeltelijk steel type pokemon dus vuur type pokemon inzetten was voor nu de wijze zet. Valerie's ogen werden serieus en ze riep: “Mawile val terug aan met Fairy Wind!” Haar Mawile spreidde haar armen en blies een roze straal van lucht uit richting de Flamethrower. De zachte roze wind wende zich om de straal vlammen en schoot richting Pyre. Het trof haar, maar de Flamethrower trof ook zijn doelwit.
Beide pokemon deinsden achteruit om wat ruimte te creëren en terug te kruipen van de pijn. Pyre was al redelijk toe getakeld door de Aromatisse, dacht Jace rustig. Ze zou het niet lang vol houden, maar zou het hem ook niet vergeven als hij bij een gym gevecht om haar in het nadeel zou komen. Voor nu was het misschien handiger om de Mawile op een afstand te houden. Haar tanden zagen er te scherp uit. Valerie had hetzelfde door en riep: “Mawile val aan met Bite!” De Mawile knikte en beet gemeen en uitdagend met haar monden voordat ze richting Pyre sprintte. Jace grijnsde en riep: “Houd haar tegen met Heat Wave!” Hij wist precies wat Valerie van plan was. Ze zou Pyre in een hoek drijven en tenslotte met haar voordeel Pyre uitschakelen.
De Mawile had al de helft van de gevecht arena af gerend toen Pyre met vlammende vleugels krachtig uit haalde. Een vlaag van gloeiende wind schoot in een boog naar voren. Het liet verschroeide aarde achter en Jace kon de intense warmte van hier af voelen. De vlaag brandende lucht bereikte de Mawile. Het schroeide de pokemon van alle kanten en ze krijste het uit van de pijn. De extra effectieve Heat Wave zou haar op een afstand houden, althans dat dacht Jace. “Nu!” Riep Valerie opeens. Geschrokken van de zelfverzekerdheid in haar stem keek Jace met een ruk op. Hij was regelrecht de val in gelopen. De Mawile zette zich af, keerde in de lucht naar de grond en schoot een straal zilveren energie af. Was dat een Flash Canon? Het momentum voerde haar in een snelle krachtstoot direct voor Pyre. Jace kon niets doen. Hij had de gym leader onderschat. Venijnig beet de Mawile in met haar twee extra monden en hield Pyre vast tegen de grond.
Pyre paniekrede en probeerde te fladderen, maar ze zat vast. “Val aan met Thrash!” Pyre keek hem eventjes aan en knikte. Ze zou het de Mawile betaald zetten. Thrash was hun enige optie van zo dicht bij. Ze worstelde en worstelde terwijl ze gemeen uit haalde met haar kleine pootjes. Met wilde geweld sloeg ze tegen de Mawile en sloeg de Mawile zelfs tegen de grond. “Crunch.” Hoorde Jace toen van Valerie komen. De twee monden zette beide extra kracht en hij zag hoe het licht in Pyre's vleugels steeds zwakker werd. De Mawile liet los en Pyre lag bewusteloos op de grond.
Pyre was uitgeschakeld. De scheidsrechter gaf dit aan en Jace keerde zijn Volcarona terug. “Heel goed gedaan meisje.” Fluisterde hij tegen zijn pokeball. Zijn oog keek rustig naar Valerie. Hij had dat niet verwacht. Het was een geweldige zet geweest en zeer intensief voor haar Mawile. Dit was een gym leader dus hij moest op alles voorbereid zijn. Dat gezegd te hebben, welke pokemon moest hij nu in zetten?
Hij keek naar de arena, naar de Mawile en naar Valerie. Dit was de zesde gym. Eentje die heel lastig was om te verslaan. Mooi niet dat hij dat hem liet tegen houden! Hij wierp na even na gedacht te hebben een pokeball op. Luminous kwam met een ijzige kreet tevoorschijn uit de flits fel wit licht. Valerie's ogen werden groot en ze straalde enthousiasme uit terwijl ze blij riep: “Een shiny Chandelure.” Jace knikte met een zelfverzekerde grijns. Luminous was misschien een shiny, maar hij was een ware vechter. “Klaar er voor?” Vroeg hij aan Luminous. De Chandelure tolde vrolijk in de lucht en knikte, waarna de vlammen van de pokemon harder begonnen te branden. Hij was er klaar voor.


De scheidsrechter gaf het startsignaal en meteen riep Valerie: “Snel Mawile, val aan met Fairy Wind!” De Mawile haalde diep adem en blies weer zo'n roze windvlaag richting Luminous. Valerie was onder de indruk van zijn shiny pokemon, maar zou het hem niet gemakkelijk af maken. Hij had om eerlijk niet ander verwacht van de zesde gym leader. Hij balde zijn vuisten en riep: “Gebruik Flame Burst!”
Luminous keek toe terwijl de vlammen op zijn 'armen' zo fel brandde dat vonken en kleine vlammen er van af vielen. De rozige wind vloog vliegensvlug op hem af. Zijn rode vlammen brandde fel en plotseling schoot vuur alle kanten op. In een boog schoot het vuur over de arena heen. Het brandde de vloer en de tegels schoon terwijl het met een sis naar voren schoot. De windvlaag werd compleet uit elkaar gerukt door de intense vlammen. Valerie's ogen schoten open en ze riep: “Snel Iron Defense!” Maar dat zou niets doen tegen de vlammen, het was een steel-type namelijk.
Met een kreet viel de Mawile naar achteren. Jace glimlachte naar Luminous. De training had enorm goed gewerkt. Hij was compleet ingespeeld op zijn team. Een kreun van de Mawile haalde Jace uit zijn gedachte gang. Verbaasd keek hij op naar de andere kant van de arena. De Mawile kwam weer overeind. De pokemon heide zwaar en zag er helemaal uitgeteld uit. Valerie glimlachte vriendelijk naar haar pokemon en gebaarde met haar jurk. “Je doet het fantastisch Mawile.” Zei ze lief tegen haar pokemon. Jace kon aanvoelen dat hun band sterk was. Je werd niet zomaar een gym leader... Hij moest even denken aan de Team Rocket gymleader en hoe hij was voor zijn pokemon. Met nieuw aangewakkerde woede en passie stond Jace klaar om verder te gaan met het gevecht.
De Mawile stond nu ook klaar. Jace gebaarde Luminous om dichter bij de Mawile te gaan zweven. Hij zou er een einde aan knopen. “Val aan met Bite!” Riep Valerie. De Mawile knikte en sprintte op Luminous af. Jace keek gespannen toe. “Blijf staan.” Zei hij. Luminous knikte geduldig. De Mawile sprong naar voren met haar twee monden wagenwijd open. Ze beet in hem en met een ijzige kreet viel Luminous neer. “Nu, Flame Burst!” Riep Jace. Een ontploffing van vuur volgde. De aanval had de Mawile over de arena vloer gesmeten. Ze was zo hard geraakt dat ze uit haar mega vorm kwam en bewusteloos neer viel nadat ze nog een poging deed op te staan.
Valerie klapte in haar handen. “Heel slim gedaan.” Zei ze trots. Ze keerde haar pokemon terug terwijl de scheidsrechter aan gaf dat Luminous deze ronde gewonnen had. “Je hebt heel slim gehandeld. Je wachtte op het juiste moment om mijn al verzwakte pokemon in een keer uit te schakelen. Je hebt er vast lang op geoefend.” Jace wist niet echt hoe hij hier op moest reageren. Hij wist dat de gym leaders er waren als obstakel en dat ze je wijze lessen leerden door de gevechten tegen hen, maar om gecomplimenteerd te worden door je tegenstander was nog steeds een beetje vreemd. “Bedankt.” Zei Jace dan maar wat schuw.
Met een giechel haalde Valerie nog een pokeball tevoorschijn uit die gigantische jurk van haar. “Maar ik ben nog lang niet klaar met jou.” Zei ze daarna streng. “Dat lijkt er meer op.” Antwoordde Jace enthousiast en enigszins opgelucht dat ze zich weer als zijn tegenstander opstelde. Ze wierp haar pokeball op en uit het licht kwam een Mr. Mime tevoorschijn met een trotse: “Mime!” Jace haalde zijn wenkbrauw op. Hij had in zijn jaren als trainer nog nooit tegen een Mr. Mime hoeven vechten. Het was een zwaar defensieve pokemon. En nu was zijn voordeel van een vuur pokemon verdwenen, maar daar waas zijn voordeel als ghost types voor in de plaats gekomen. Toch maakte hij en Luminous zich klaar voor een intens gevecht. De scheidsrechter gaf het startsignaal en het gevecht kon beginnen.


“Luminous val aan met Smog!” Riep Jace met een glimlach. Zijn vechtlust was aan het wakkeren. Valerie kon dit blijkbaar waarderen en had een wat speelsere glimlach op haar lippen. “Mr. Mime gebruik Misty Terrain.” Zei ze rustig. Beide pokemon bliezen een rookwalm uit. Die van Luminous was duister en giftig, maar die van de Mr. Mime was roze en had zelfs een fonkeling. De Smog aanval van Luminous overweldigde de Mr. Mime en deed wat schade, maar vergiftigde de pokemon niet. Daar zorgde die roze mist voor. De roze mist bleef laag over de vloer hangen en duwde de giftige rook de arena uit.
Jace gromde wat binnensmonds en keek naar de Mr. Mime. Hij had gehoopt de giftige wolk op te volgen met een Will-O-Whisp en een Hex, maar de Misty Terrain hield dat tegen. Toch moest hij zo veel mogelijk schade toe dienen. “Luminous val aan met Hex!” Riep Jace. Meestal wachtte hij tot zijn tegenstanders vergiftigd of verbrand waren zodat de Hex meer schade toe kon dienen, maar dat was nu geen optie. Luminous z'n ogen gloeiden met intense kracht. De rode randen en diep paarse gloed brandde met kracht. De Ghost-type aanval was niet te ontwijken, want hij had de Mr. Mime goed in zicht. De Mr. Mime kromp opeens ineen toen de schade duidelijk werd. Jace grijnsde, maar Valerie liet dit niet zomaar door gaan en riep als antwoord: “Snel Mr. Mime val aan met Psybeam!” De Mr. Mime krabbelde terug van de Hex aanval, hield zijn handen samen en schoot een straal psychische energie af. “Bukken!” Riep Jace reactief, maar het was al te laat. De straal psychische energie schoot razendsnel op Luminous af, hij kon het onmogelijk nog ontwijken. De klap van de Psybeam kwam hard aan bij Luminous. Als zo zo door zouden gaan met aanvallen over gooien was hij in het voordeel, qua moveset. Tot plotseling...
“Val aan met Shadow Ball!” Werd er door Valerie geroepen. Oh Muk. De Mr. Mime deed z'n handen bij elkaar en een duistere bal van energie vormde zich. Jace keek naar Luminous en riep: “Snel Luminous vlieg om en val terug aan met Night Shade.” Luminous knikte en vloog in een boog weg. Hij zou in beweging moeten blijven, want zich zo laten in maken was geen optie. Luminous schoot een duistere energie richting de Mr. Mime die behendig weg dook, een koprol maakte en de Shadow Ball afschoot. Gelukkig ontweek Luminous de aanval, maar Jace was verbaasd om hoe lenig de Mr. Mime wel niet was. Misschien kwam het door de magere ledematen. Hoe dan ook was het indrukwekkend.
Valerie knikte en zei weer op die onderwijzende toon: “Goed zo. Je strategie aanpassen op hoe je tegenstander zich gedraagt is het teken van een ervaren trainer.” Jace kon het compliment waarderen en antwoordde: “Jij hebt vast veel meer ervaring.” Gym leaders moesten het vast druk hebben. Jace grijnsde en riep: “Luminous gebruik Smog!” Valerie keek op en glimlachte: “Dat zal weinig uithalen met Misty Terrain. Mr. Mime val aan met Shadow Ball!” Jace grijnsde alleen maar terwijl Luminous een giftige walm van paarse rook uit spuwde over de Mr. Mime. Uit de rookwolk kwam een Shadow Ball vliegen die Luminous volop trof. Met een ijzige kreet viel hij neer op de grond, tussen de roze mist van Misty Terrain. Jace keek rustig toe en zei: “Nu, Flame Burst.”
Vlammen schoten uit de mist als een golf van vuur. Valerie's ogen werden groot en geschrokken riep ze: “Mr. Mime, ren!” De Mr. Mime keek geschrokken om naar zijn trainer. Het moment dat het vuur de paarse wolk van de Smog aanval raakte was het te laat. Een immense ontploffing volgde. De Mr. Mime vloog door de lucht en kwam naar terecht bij de voeten van Valerie. De mist vloog alle kanten op en het enige wat over bleef was een gigantische krater in de vloer van de arena.
Valerie klapte in haar handen terwijl de Mr. Mime met een kreun overeind kwam en zijn nek kraakte. “Val aan met Psywave!” De Mr. Mime was sneller in terug krabbelen van schade dan Jace had gedacht. Hij hield zijn handen uitgestrekt, ze kregen een rozige gloed en toen sloeg hij ze samen. Een trilling van psychische energie schoot Luminous af. De onzichtbare energie was zo krachtig dat het licht vervormde als warmte ook vaak deed. Het leek alsof een golf door de lucht schoot. Jace riep in paniek: “Luminous!” Luminous dook opzij, maar de golf was groter dan hij inschatte. De energie schoot door hem heen en weer. De kracht was onvoorstelbaar. Alsof door onweer geraakt vloog Luminous naar achteren, uit de arena en tegen de muur. Hij was uitgeschakeld.
Jace keerde Luminous terug en deed de pokeball weg. Hij had het enorm goed gedaan. Het was zijn fout geweest dat de Mr. Mime hen had verslagen. Hij had niet verwacht dat de Mr. Mime zo snel terug zou krabbelen van die ontploffing. De pokemon van gym leaders waren inderdaad iets om te vrezen.
De scheidsrechter gaf het signaal dat Luminous was uitgeschakeld en dat jace zijn nieuwe pokemon moest kiezen. Nu had Jace geen twijfels meer, zijn volgende keuze stond vast. De Mr. Mime was misschien een fairy-type, maar hij had nog geen schadelijke aanvallen van die kant gezien. Tijd om Abyss in te zetten.
Jace wierp haar pokeball op en Abyss kwam met een luide brul tevoorschijn. Haar ogen brandde van vechtlust en keken gemeen naar de Mr. Mime. Jace aaide haar en fluisterde: “Kom op meid, je kunt het.” Trots en zelfverzekerd liep Abyss de arena op. Ze was zijn sterkste pokemon en dat wist ze. Plus ze was er altijd voor hem geweest, vanaf het begin. Ze was zo gek als een deur hoor... Haar vechtlust werd haar soms te veel, Jace kreeg er zelfs last van als ze haar mega stone met zijn keystone linkten. Maar vandaag bewaarde hij zijn keystone voor iets anders. Niet dat het Abyss veel uit maakte. Ze had een tegenstander daar ging het om. Valerie leek bang te zijn en ontweek de ogen van Abyss. Ze kon af en toe wat intimiderend over komen,maar voor Jace was ze een lieverd.


De scheidsrechter gaf het startsignaal en vrijwel meteen schoot Abyss naar voren. Dit leek Valerie een beetje van haar stuk te hebben gebracht en meteen nam Jace er gebruik van door te roepen: “Abyss, Black Snow!” Abyss rende in een boog op de Mr. Mime af en vuurde een Ice Beam samen met een Dark Pulse op hem af. Valerie keek geschrokken en riep in paniek: “Barrier!” De Mr. Mime kruiste zijn armen en een roze gloed kwam om hem heen. De straal van licht gevend ijs omringd met de duistere aura van de Dark Pusle sloeg in op de Mr. Mime en het versplinterde de gloed om hem heen.
Met grof geweld werd de Mr. Mime naar achteren geslagen. Jace en Abyss zouden zo'n kans niet aan zich voorbij laten gaan en Jace riep: “Dit is je kans, val aan met Quick Attack!” Abyss knikte en schoot zo snel naar voren dat Jace haar met zijn ene oog niet goed bij kon houden. Valerie balde haar vuisten, ging rechter staan en zei simpelweg: “Quick Guard.” De Mr. Mime rende op Abyss af. Jace keek toe hoe de Mr. Mime op Abyss af dook en met een soepele beweging haar momentum door stuurde naar de zijkant. Abyss werd door haar snelheid en momentum mee gesleurd. Haar nagels kraste tegen de vloer van de arena terwijl ze afremde. De duistere grom van haar was bijna te voelen. Haar ogen spuwden vuur en haar tanden stonden bloot. Jace zei met een zucht: “Het is weer zo ver.” Valerie glimlachte alleen maar vriendelijk naar haar Mr. Mime. Het was een lastige pokemon, dat moest Jace wel toe geven.
Jace floot scherp en met een ruk kaar Abyss naar hem om. Hij maakte met zijn hand een gebaar dat ze wat rustiger moest doen. Als ze te druk en woest was ging ze foute zetten maken. Dat wist ze en ze vertrouwde Jace. Met een grom liep ze naar hem terug, weg van haar prooi. Ze leek verbaasd. Ze had juist dichtbij het voordeel, waarom nu ver weg. Jace zag haar blik en legde dus rustig uit: “Die pokemon is heel sterk op het defensief gebied, we kunnen er niet dicht in de buurt komen. Op een afstand maken we een kans. Daarom heb ik je al die TM's geleerd.” Ze begreep het, maar ze was het duidelijk niet met hem eens. Ze wilde liefsts zo dicht mogelijk op haar prooi zitten. “Je hebt haar goed getraind.” Zei Valerie opeens. Jace glimlachte vriendelijk naar haar. “Ze is ook al een lange tijd bij me.” Zei hij rustig.
Maar hij was hier niet voor praatjes. Zijn stem was vriendelijk en hij was ook aardig, maar dat was niet waarvoor hij nu hier was. Hij was hier om te vechten. En vechten zou hij. “Gebruik Flamethrower.” Zei hij koud. Valerie glimlachte, maar ook haar ogen waren koud ondanks alle make-up. Zij was ook een ervaren trainer. “Val die Absol aan met Dazzling Gleam!” Riep ze plotseling. Abyss blies een straal van vuur uit richting de Mr. Mime, maar de Mr. Mime bleef rustig staan met zijn armen gekruist. De straal van vuur overviel de Mr. Mime. Jace kon de pokemon niet eens meer zien door al het vuur heen. Toen plotseling het vuur plaats maakte voor een verblindend licht. Het licht nam alle kleuren van de regenboog aan. De straal van licht schoot in meerdere bogen richting Abyss en maakte vreemde en onverwachte wendingen. De stralen raakten Abyss en gooiden haar over de arena vloer.
Ze kwam overeind met een grom. Ze had gelijk. Tijd om er een einde aan te maken. “Quick Attack.” Zei Jace kortaf. Abyss schoot naar voren met woedende ogen. Valerie glimlachte en wilde iets zeggen, maar voordat ze dat kon doen riep Jace: “Nu!” Abyss maakte een zijwaartse sprong, rende in een scherpe boog om de Mr. Mime en duwde hem met aanzienlijke kracht om. Ze plantte haar klauwen in zijn rug. “Gebruik Shadow Ball.” Abyss hief haar hoofd en een bal duistere energie vormde in haar mond. Valerie keek geschrokken toe naar de plotselinge wending en riep: “Gebruik Psychic om weg te komen!” Een blauwe gloed vormde zich om de Mr. Mime heen. De blauwe gloed vormde nu ook om Abyss, maar spatte uit elkaar alsof het van zwak glas gemaakt was. Het had geef effect, dit was het eind voor de Mr. Mime.
Een genadeloze aanval later lag de Mr. Mime uitgeschakeld op de vloer. Abyss liep rustig een rondje om haar slachtoffer heen voordat ze in alle rust terug liep naar Jace. Hij aaide haar onder haar kin en ze ging voor zijn voeten liggen. Valerie keerde haar pokemon terug en de scheidsrechter gaf het signaal. “Je hebt inderdaad goed gevochten, dat mag ook wel als ik de zesde ben die je uitdaagt.” Zei ze met een glimlach. Jace moest haar gelijk geven, het was een lange reis geweest en hij had hard gewerkt om tot dit punt te komen. “Dank u.” Zei hij beleefd. Valerie maakte een kleine buiging, een pirouette en wierp daarna haar volgende pokeball hoog op. Het landde op de grond van de arena midden in het gat, dat door de ontploffing van eerder was gemaakt. Jace zag alleen een flits uit het gat, maar iets later liep er een pokemon uit. Het was een Florges... Een puur fairy-type pokemon. Al leek het eerder op een grass-type. Vooral met die gele bloemen. Nu was Abyss zwaar in het nadeel. Toch zou ze haar huid duur verkopen. “Ben je er klaar voor?” Vroeg Valerie plagerig. Jace grijnsde terwijl Abyss haar tanden ontblootte en antwoordde: “Ik ben er altijd klaar voor.”


De scheidsrechter gaf het startsignaal en zowel Jace als Valerie riepen hun bevel uit. “Florges val aan met Fairy Wind!” “Abyss val aan met Slash!” Abyss sprong naar voren met wat Jace alleen kon omschrijven als een strijdkreet en stormde op de Florges af met haar mes klaar voor de aanval. De Florges daar in tegen hield haar armen uit terwijl een stevige wind om haar heen waaide. De wind was rozig en gevuld met glinsterende fragmenten. De wind schoot naar voren en omringde Abyss. De wind leek haar enorm veel pijn te doen, maar dit maakte haar alleen maar bozer. Ze stormde op de Florges af en haalde uit. De Florges werd pijnlijk geraakt en sprong naar achteren, het gat in.
“Snel Florges gebruik Petal Blizzard.” Riep Valerie met een sierlijk gebaar. Ze had er duidelijk enorm veel lol in. Bladeren in alle kleuren schoten uit het gat richting Abyss. Het leek er op dat de Florges zich schuil ging houden en Abyss van een afstand zou aanvallen. Jace grijnsde terwijl de bladeren naar Abyss vlogen. “Weer het af met Flamethrower.” Abyss ademde in en spuwde een straal vuur af richting de straal bladeren. Het brandde ze kapot en liet niets achter. Valerie klapte alleen maar blij in haar handen.
Jace keek naar Abyss en riep: “Je moet die afstand kleiner maken. Gebruik Double Team samen met Quick Attack!” Abyss ontblootte haar tanden, gromde en sprintte met ongelofelijke snelheid op de Florges af. A snel verschenen er schimmen van haar naast haar, Jace wist niet eens welke Abyss nou werkelijk was. Valerie glimlachte en riep: “Florges gebruik Disarming Voice om de echte te voorschijn te laten komen!” De Florges verscheen uit het gat en schreeuwde met een gigantische intensiteit. De stem van haar weerklonk met kracht. De schimmen spatten uit elkaar en verdwenen terwijl Abyss verschoot van de pijn. Toch rende Abyss door en gaf met al haar kracht de Florges een stoot. De Florges had haar meer dan genoeg pijn gedaan. Haar aanvallen waren te effectief voor Abyss. Grommend liep ze naar de Florges toe.
Valerie glimlachte en zei: “Nu ben jij in mijn valstrik getrapt.” Jace z'n oog ging weid open bij het horen van Valerie's woorden. Valstrik? “Gebruik Moonblast!” Hoorde Jace Valerie er aan toe voegen. Muk hij was echt in de val getrapt. Hij knarste zijn tanden en riep: “Thunderbolt!” Jace kon niet veel zien, maar vonken, stralen energie en bliksem schoten alle kanten op. Abyss duwde de Florges neer, trof haar met een lading bliksem, maar werd toen in haar maag geraakt door een straal van fairy energie. Ze strompelde naar achteren en viel neer. Abyss was vlug uitgeschakeld.
Jace keerde haar terug en fluisterde: “Je kon er niets aan doen, ze hadden het voordeel. Je was geweldig.” Jace liet zijn hand over zijn riem met pokeballs glijden en dacht na. Misschien zou hij nu zijn trump card in moeten zetten... Misschien. Jace grijnsde naar Valerie en vroeg: “Ben jij er klaar voor?” “Waarvoor?” Vroeg ze met een brede glimlach. Jace zei niets terug en wierp de pokeball op. Ineens stond hij daar, hoog torende boven alles en iedereen, bijna het plafond raken. Platinum, zijn Steelix, stond in het midden van de arena. Een duistere schaduw hing nu over Valerie en haar pokemon. “Wat is...” Voordat Valerie uit kon praten onderbrak Platinum haar met een ijzige en diepe kreet. De arena en bijna de hele gym trilde. “Dit is mijn Steelix.” Legde Jace droogjes uit. Beide pokemon gingen aan hun kant van de arena staan. De Florges keek omhoog naar de intimiderende Steelix. Platinum keek naar beneden, naar de veel kleinere pokemon en had een gemene glimlach op zijn gezicht. De scheidsrechter gaf met trillende arm het startsignaal.


“Florges val aan met Vine Whip!” Riep Valerie met een bezorgde blik gefixeerd op de Steel-type pokemon voor hen. De Florges duwde naar voren met haar armen en twee lianen reiken van haar armen uit naar Platinum. Ze sloegen hem met venijnige klappen. Jace keek omhoog en riep: “Grote jongen, hoor je mij daar boven?! Gebruik Iron Tail!” Er kwam beweging in de giganische stalen slang pokemon. Hij hief rustig zijn staart, de staart begon zilverachtig te gloeien en liet deze met denderend lawaai naar beneden vallen. De schaduw over de Florges werd groter en groter, er was geen ontwijken meer aan. Met een luide smack sloeg de staart in op de Florges. De Florges was volledig onder de staart verdwenen, maar de staart had ook enorme scheuren in de arena achter gelaten.
Verbaasd om het verdwijnen van zijn tegenstander tilde hij zijn staart op. Was zijn tegenstander verdwenen. De Florges lag op de grond en kwam met een vermoeide kreun weer overeind. “Snel gebruik Magical Leaf!” De Florges sprong naar achteren en zwaaide met haar armen heen en weer terwijl bladeren in allemaal kleuren om haar heen verschenen. De bladeren hadden een magische glans en tolden om de Florges heen. Plotseling schoten ze met enorme snelheid naar voren richting Platinum's middel. De bladeren sneden Platinum en nu keek hij boos naar beneden. Wat doe je daar, leek hij wel te denken. “Gebruik Flash Cannon!” Riep Jace. Platinum opende zijn mond en een zilver licht begon het langzaam te vullen. Valerie en haar Florges keken angstig omhoog naar het gigantische ding dat nu gevaarlijk dichtbij boven hen hing. De straal van zilver licht schoot omlaag, brak door de vloer heen en met een beweging van zijn hoofd wist Platinum de straal door te sturen naar voren. Het brandde de grond die het raakte en liet een scheur achter in de arena. Het ging verrassend snel, het leek net een zilveren zweep van licht. Het trof de Florges, waar Platinum de straal stil hield. De pokemon schreeuwde het uit van de pijn en plofte daarna bewusteloos neer. Platinum tikte de bewusteloze Florges zachtjes aan met het uiteinde van zijn staart... Nee die zou niet meer opstaan.
Valerie keerde haar pokemon terug en keek naar de Steelix. “Je pokemon is sterk.” Zei ze met een lachje. Jace haalde het haar uit zijn gezicht zodat zijn ooglapje te zien was. Zijn keystone zat vast aan het ooglapje. Valerie keek Jace geschrokken aan. Dat effect had zijn oog wel vaker bij mensen. “Hij kan nog veel sterker worden.” Zei Jace definitief met een grijns. Valerie grijnde terug, knikte en wierp haar volgende pokeball op.
De pokeball voor haar ging open en uit de flits fel licht kwam een Sylveon tevoorschijn. De pokemon had een lief gezicht en een brede glimlach. Hij keek naar de Steelix en naar Jace, hij lachte vriendelijk. “Dit is mijn sterkste pokemon, ook mijn laatste. Jou laatste obstakel.” Legde Valerie uit met trots. Jace keek naar de Sylveon en glimlachte vriendelijk terug naar de blije pokemon. Hij keek naar Platinum, die nog steeds dreigend midden in de arena stond. Hij was echt enorm. Zijn hoofd raakte bijna het dak. Jace zei tegen zichzelf met een trotse glimlach: “Dan kunnen we ook niet echt iets achter houden in dit gevecht.” Hij drukte zijn keystone in en vrijwel meteen werd hij omringd door licht, net als Platinum. Platinum was met Jace gelinkt via de mega stone en keystone. Het licht viel uit elkaar en Platinum was geëvolueerd in een Mega-Steelix. Hij was nu zelfs nog indrukwekkender en zelfs nog groter. Hij zat nu echt tot het plafond. Platinum leunde voorover en keek naar beneden. Een diepe grom was van de gigantische pokemon te horen.
“We zijn er klaar voor.”


De scheidsrechter liet de vlag vallen en het gevecht kon beginnen. Dit zou de laatste sprint worden. Jace balde zijn vuisten, dit was hun moment om aan te vallen.
“Sylveon val aan met Swift!” Riep Valerie met een speelse blik in haar ogen. Jace keek naar de Sylveon die de Swift aanval op Platinum af vuurde. “Platinum gebruik Harden.” Zei hij daarna rustig. Ze zouden rustig verder moeten en de Sylveon bij houden. Hij zou deze pokemon niet onderschatten.
De energie sterren sloegen in op Platinum, maar niet voordat hij zich klein wist te maken en zijn stalen lichaam zich verhardde. De sterren spatte uit elkaar tegen zijn lichaam, maar het leek wel wat schade te doen. Jace grijnsde een riep: “Val terug aan met Iron Tail!” Jace was ook niet van plan alleen defensief te vechten. Hij zou hun voordeel niet weg gooien. Platinum hief zijn zware staart op. Het glinsterde met een intens zilveren gloed. Platinum grijnsde naar Jace en zwaaide met immense kracht zijn staart naar voren. Het schoot laag over de grond heen, stof en brokstukken van het gehele gevecht werden door het momentum mee gesleurd. De staart zwaaide in een boog richting de Sylveon. Valerie keek gespannen toe en riep: “Ontwijk, snel!” De Sylveon hield zijn sjaal tentakels tegen de grond en zette zich af. De staart van Platinum scheurde onder hem langs en raakte de Sylveon, die in een salto weg gesprongen was, op een haar niet.
“Val hem aan met Moonblast!” Riep Valerie er trots na. De Sylveon hield zijn hoofd omhoog en een roze met blauwe bal van woest kolkende energie vormde in zijn mond. Jace had al gedacht dat zoiets zou gebeuren. Haar Sylveon was sterk. “Plat, Dig.” Zei Jace met een gedreven gebaar. De Sylveon schoot de Moonblast af, maar Platinum wist het te ontwijken door weg te duiken de grond in. Jace, Valerie, de Sylveon en zelfs de scheidsrechter hadden moeite overeind te blijven terwijl Platinum de grond onder de arena veranderde in een tunnel netwerk. Het gat dat hij had achtergelaten was ook niets om te negeren... Jace had vaak last van de gigantische grootte van Platinum in een officieel arena gevecht.
Iedereen keek op toen opeens de grond stopte met schudden. Er was een plotselinge stilte. Valerie vernauwde haar ogen en keek over de kapotte arena vloer. Waar zou hij op duiken. Ze gebaarde dat haar Sylveon naar voren moest lopen. “Afwachten heeft geen zin.” Legde ze uit. Hij kon het haar niet ongelijk geven. Hij had er ook een hekel aan. De Sylveon liep voorzichtig naar voren en hield zijn tentakels klaar om zich te verdedigen. Plotseling schoot Platinum uit de krater die Luminous z'n explosie had veroorzaakt. Hij maakte het wel veel groter en toen raakte hij ook de Sylveon. Hij viel naar achteren en leek het niet verwacht te hebben.
“Recover en gebruik Quick Attack!” Riep Valerie zonder twijfel in haar stem. Haar Sylveon sprong overeind en brulde naar Platinum, maar het was niet echt al te intimiderend voor de gigantische steel-type, voordat hij naar hem sprintte met enorme snelheid. De Sylveon stootte met al zijn macht tegen Platinum. Gefrustreerd duwde de Sylveon terug. Constant aangevallen worden werd pijnlijk. “Nu, snel gebruik Bind!” Riep Jace met een fonkel in zijn oog. Platinum, nu in zijn mega vorm, kronkelde naar voren met enorme kracht. Hij liet een spoor van vernieling achter. De Sylveon probeerde te rennen, maar Platinum wist hem het zijn staart te vangen en wikkelde zich gemakkelijk om de kleine pokemon heen. Hij had Sylveon nu stevig vast in zijn gigantische lichaam en begon te knijpen.
Een zweetdruppel rolde over Valerie's voorhoofd. Haar pokemon zat goed vast. “Gebruik Swift!” Riep ze in paniek. Jace grijnsde gemeen. Haar Sylveon zat vast en hij had het type voordeel. Het leek er ook op dat de Sylveon weinig opties over hield zo. “Gebruik Slam.” Zei Jace met een glimlach. De Sylveon schoot weer een barrage van energie sterren op Platinum af, maar Platinum begon er meer dan genoeg van te krijgen. De schade begon langzamerhand op te stapelen. Uit woede en frustratie haalde hij extra gemeen uit met zijn Slam aanval. Hij smeet de Sylveon tegen de grond en wierp de kleine pokemon verderop met een gemene grijns.
Beide pokemon waren langzamerhand elkaar aan het uitputten. Valerie keek bezorgd naar haar pokemon en riep: “Sylveon blijf op afstand. Gebruik Fairy Wind!” De Sylveon rende weg van de Steelix en liet die roze wind van Fairy Wind om zich heen waaien voordat hij het door stuurde naar Platinum. De roze wind schoot naar voren richting Platinum. Jace keek rustig toe en riep: “Platinum laat die Sylveon niet weg komen. Gebruik Gyro Ball!” Platinum dook naar voren, rolde zijn gigantische lichaam op en draaide met een enorme snelheid. Je kon het geluid horen van waar Platinum de vloer raakte, het klonk als een cirkelzaag. Twee ringen van fel blauwe energie omringde de draaiende pokemon. Het zag er nu uit als een stalen bal met twee blauwe ringen en schoot naar voren, recht door de Fairy Wind. Het leek hem niet echt al te veel af te remmen. “Ren!” Riep Valerie naar haar pokemon. De Sylveon knikte en begon te rennen. De Gyro Ball kroop dichter en dichter bij. De Sylveon rende, maar het ging steeds moeizamer en moeizamer. De Gyro Ball was hem naar zich toe aan het sleuren.
Het was een vreemde aanval, vooral gebaseerd om gewicht en gravitatie. Des te zwaarder de pokemon die het gebruikte was in vergelijking tot zijn tegenstander, des te sterker de aanval was. Jace gokte dat het verschil tussen een Sylveon en een Mega-Steelix groot genoeg was om heel wat schade toe te dienen.
De Sylveon kon niet meer. Hij kon niet tegen de zwaartekracht vechten. Hij stribbelde tegen terwijl Platinum naderde door zich stevig aan de grond vast te houden, maar het lukt hem niet. Hij werd mee gesleurd naar de Gyro Ball. Hij raakte de draaiende massa met een enorme kracht. Hij kaatste zelfs van de snel draaiende pokemon af en werd over de grond gesmeten en gesleurd in een zelfde bocht als de kringen van blauwe energie.
Platinum stopte plotseling en liet zijn metalen delen en losse stukken even kraken. Het leek wel een gigantische machine. Met een kreun kwam de zwaar toegetakelde Sylveon overeind. Platinum had er ook beter uit gezien. Het gevecht met de Florges en de Sylveon waren hun tol aan het eisen. Valerie klapte in haar handen en zei: “Je hebt echt je pokemon geweldig getraind, maar we zijn nog niet klaar. Sylveon gebruik Disarming Voice samen met Quick Attack!” Jace glimlachte naar de gym leader en zei gedreven: “Ik zou het niet anders willen. Plat gebruik Double Edge samen met Crunch!” De kristallen om Platinum heen zweefden rustig, maar Platinum was alles behalve rustig. Hij keek intens naar zijn tegenstander. Beide pokemon keken elkaar streng aan en schoten naar voren. One final charge.
De Sylveon blafte en een geluidsgolf met een roze gloed schoot naar voren, maar met zijn sprint en Quick Attack haalde hij het in. De geluidsgolf schoot uit elkaar in een shockwave toen de Sylveon er doorheen schoot en omringde de Sylveon in een roze gloed.
Platinum ontblootte zijn glinsterende tanden en stormde naar voren. Rotsblokken werden opzij geduwd door de massieve pokemon terwijl hij woedend brulde naar zijn tegenstander. Hij was woedend op zijn tegenstander en wilde wraak.
Beide pokemon maakten vaart en ontmoette elkaar midden in de vernielde arena. Jace en Valerie wisten niet wat er gebeurt was. De twee pokemon waren op elkaar in gerent en toen ze elkaar raakten metten hun kracht zo sterk dat al het puin om hen heen de lucht in gegooid werd. Een enorme stofwolk hing over het midden van de arena. Jace en Valerie hadden beide zweet van de zenuwen op hun voorhoofd. De scheidsrechter hield zijn vlag klaar... Welke pokemon stond nog overeind?

Jace keek toe hoe de stofwolk klaarde. Platinum stond overeind en hijgde moeizaam. Hij had schrammen en verwondingen, maar stond overeind. De Sylveond stond ook nog overeind. Hij zag er ook niet echt veel beter uit dan Platinum. Toch was Valerie snel en riep: “Val aan met Draining Kiss!” Haar Sylveon rende naar voren met een blije blik. Het was zo'n vrolijke pokemon, zelfs in een gevecht. Jace balde zijn vuisten en riep: “Houd hem tegen met Slam!”
Er kwam beweging in Platinum, die nog even chagrijnig als altijd keek, maar hij was bij lange na niet zo snel als de Sylveon van Valerie. Toch had hij het voordeel van zijn grootte. Hij hief zijn staart en sloeg deze neer richting de rennende Sylveon. Deze ontweek de massieve klap door gebruik te maken van zijn tentakels en daarmee weg te springen. De Sylveon sprong daarna op de staart van Platinum en rende omhoog. Platinum, nu enorm verrast, worstelde tegen door zijn lichaam te kronkelen in vreemde bochten. Maar de Sylveon wist het hoofd van Platinum te bereiken. Hij gaf Platinum een kus en meteen verscheen er een rode gloed om Platinum heen. Gele ballen energie verlieten het lichaam van Platinum en zweefden richting de Sylveon.
Het leek Platinum van zijn kracht te ontnemen. Platinum kronkelde naar voren met zijn staart klaar om neer te slaan op de Sylveon toen plotseling de schade in kickte. Zijn ogen werden dof en plotseling omringde het licht hem en viel hij bewusteloos neer in zijn normale vorm.
De scheidsrechter gaf aan dat Platinum uitgeschakeld was en niet verder kon vechten. Jace keerde hem terug en zei: “Goed gedaan Plat.” Valerie knikte instemmend. Jace keek rustig naar de schade die Platinum in zijn eentje wist toe te dienen aan de arena. Hij had goed werk geleverd, maar die Sylveon was geen zwak lammetje. Het was een serieus obstakel.
De scheidsrechter gaf het signaal dat Jace zijn volgende pokemon in moest zetten. Jace wierp een pokeball op en uit het witte licht kwam Pebbles, zijn Torterra, tevoorschijn. Hij keek om zich heen en leek blij te zijn met de planten aan de buitenkant van de arena. Zijn eigen kleine bos zag er zoals gewoonlijk rustig uit. Even rustig als de pokemon zelf, maar toch kon Pebbles enorm wat kracht achter zijn aanvallen zetten. Valerie glimlachte naar Pebbles terwijl de scheidsrechter het startsignaal gaf.


Jace keek gespannen toe terwijl hij riep: “Pebbles, val aan met Razor Leaf!” Valerie keek met een schuin hoofd naar de Torterra en zei zachtjes tegen zichzelf: “Pebbles?” Pebbles hief zijn voorpoten en sloeg deze daarna met al zijn gewicht omlaag. Vlijmscherpe bladeren schoten naar voren vanuit de boom op zijn schild richting de Sylveon met waanzinnige snelheid. Valerie schudde haar hoofd even en riep: “Snel Sylveon ontwijk en gebruik Moonblast!” De Sylveon sprong opzij, maar werd wel geraakt door een groot deel van de scherpe bladeren. Hij hief zijn hoofd en er vormde weer een bal van blauw en roze energie in zijn mond, die hij hierna naar Pebbles toe schoot. Pebbles was te traag om te ontwijken, maar Jace riep op tijd: “Snel gebruik Withdraw!” De bal van energie smeet tegen het schild, waar Pebbles nu in terug getrokken was, en schoof het over de grond van de arena. Pebbles was waarschijnlijk er beter van af gekomen, maar het had wel wat schade toegediend.
Pebbles verscheen weer uit zijn schild en keek boos naar de Sylveon. Valerie glimlachte en riep: “Val aan met Quick Attack!” Haar Sylveon gaf een goedkeurende kreet en schoot naar voren richting de Torterra met enorme snelheid. Jace glimlachte aardig naar zijn Torterra en zei: “Maak je klaar Pebbles, maak je klaar voor een Crunch.” De Sylveon was snel bij Pebbles en botste met heel wat kracht tegen de massieve pokemon aan. Pebbles leek even zijn evenwicht te verliezen, maar kwam terug en beet met enorme kracht in de schouder van Sylveon. Pebbles was een defensieve schildpad pokemon, maar zijn kaak was enorm sterk net als zijn zwarte snavel. De Sylveon schreeuwde het uit van de pijn. Jace z'n oog fonkelde met furie. Nu kon hij die Sylveon in een hoekje dwingen.
“Snel gebruik Disarming Voice!” Riep Valerie vanaf de andere kant van de vecht arena. Haar Sylveon schreeuwde met diezelfde roze shockwave. Pebbles had hem nog steeds vast en had dus geen enkele manier om hier onderuit te komen. De shockwave overviel Pebbles en met een kreun zakte de Torterra eventjes in elkaar, maar hield de Sylveon nog steeds stevig vast. Jace grijnsde en riep toen: “Pebbles gebruik Wood Hammer!” Dit leek Valerie niet echt te bevallen. Pebbles liet de Sylveon los, maar voordat de kleine pokemon weg kon komen sloeg hij op hem in. Hij hief zijn poot en er vormde een doorschijnende boom van groene energie om zijn poot. Het sloeg in op de Sylveon als een hamer. De boom van energie spatte uit elkaar tegen het lichaam van de Sylveon en de kleine pokemon werd gelanceerd door de kracht van de aanval. De pokemon rolde over de grond en kwam na een tijdje moeizaam overeind met een moeizame kreun.
De Sylveon ademde moeizaam en had zo te zien heel wat schade opgelopen. “Gaat het?” Vroeg Valerie bezorgd aan haar laatste pokemon. De Sylveon keek om naar zijn trainer en glimlachte moeizaam. Een blije kreet was te horen van de pokemon waarna hij terug naar zijn tegenstander keek. Het zat er niet in dat deze Sylveon op zou geven. Jace glimlachte naar de Sylveon, het was een goede tegenstander. Valerie knikte en zei: “Val aan met Draining Kiss.” De Sylveon knikte en sprintte naar Pebbles toe. Jace keek kil toe en zei: “Pebbles, tijd voor Earthquake.”
De Sylveon bereikte Pebbles en gaf hem een kus. Jace vond het nog steeds een beetje awkward. De rode gloed gevolgd door de absorptie van energie bracht de Sylveon er een beetje weer bovenop, maar Pebbles stond naast hem met een boze blik. Hij sloot zijn ogen en begon met al zijn poten tegen de grond te stampen. Hij hief zijn rechter poten en stampte deze met grof geweld tegen de grond. De al redelijk verwoeste grond van de arena versplinterde door de shockwave van de kleine aardbeving. De grond schudde hevig en Jace moest heen en weer stappen om overeind te blijven staan.
De scheuren in de grond schoten naar de Sylveon toe en lieten een wolk van stof en losse aarde achter. De Sylveon werd hevig heen en weer geschud en verdween in een wolk van puin. Jace keek gespannen toe en hield Pebbles in de gaten. Hij had al eens eerder gedacht dat het voorbij was. Ook Valerie en de scheidsrechter keken gespannen toe en wachtte tot het stof geklaard was, letterlijk, om te zien of het gevecht voorbij was.

Jace beschermde zijn oog tegen het stof. Het puin en stof was overal. Eventjes had Jace medelijden met wie hier de arena moest gaan vervangen... Ach het kwam vast vaker voor, pokemon konden zo destructief zijn.
Pebbles keek met een grijns naar Jace. Jace gaf hem een thumbs-up, maar plotseling ontplofte er een Moonblast tegen Pebbles z'n hoofd. Verward en boos deed Pebbles en stap naar achteren. Hij schudde zijn hoofd en brulde naar de stofwolk. Het stof klaarde en daar stond de Sylveon. “Dat ding is echt sterk.” Zei jace verbaasd. Valerie knikte trots en riep: “Hij is top percentage.” Jace vernauwde zijn oog en riep: “Hoe dan ook, Pebbles val aan met Mega Drain!” Pebbles leunde naar voren en vanuit zijn boom kwam een groene aura die vast greep aan de Sylveon. De Sylveon brulde boos naar de Torterra terwijl zijn energie gestolen werd.
Valerie maakte een handgebaar en riep: “Snel Sylveon, val aan met Draining Kiss!” De Sylveon krijste een strijdkreet en stormde op Pebbles af. Jace keek van de Sylveon naar Valerie, die met een glimlach toe keek, en zuchtte. Ze waren enorm sterk en wisten niet van ophouden. Gelukkig was hij net zo'n koppige trainer. Hij balde zijn vuist en riep: “Pebbles houd hem tegen met Razor Leaf!” Zijn Torterra knikte en brulde terwijl hij zijn voorpoten moeizaam ophief. Hij sloeg ze neer en er vloog een stroom van scherpe bladeren richting de Sylveon. De scherpe bladeren sneden de Sylveon terwijl hij zich een weg richting Pebbles heen baande. Met behulp van zijn tentakels wierp de Sylveon zich naar voren. Hij lande op het schild van Pebbles. Gefrustreerd en geërgerd probeerde Pebbles omhoog te kijken naar wat de Sylveon allemaal aan het doen was. De Sylveon gaf hem een kus op zijn schild. Een rode gloed omringde Pebbles en gele balletjes energie vlogen uit Pebbles richting de Sylveon. Jace had geen idee wie het zou winnen als ze steeds Mega Drain en Draining Kiss zouden uitwisselen, maar hij wist wel dat het op moest houden.
“Pebbles gebruik Leech Seed en schud die Sylveon van je af!” Riep Jace naar zijn Pebbles met een bezorgde toon. Jace vond het niet zo fijn naar achteren geduwd te worden. Hij was eerder iemand die er volop tegenaan ging... Misschien was hij toch te koppig. Toch liet Valerie dit niet zomaar gebeuren en riep: “Snel spring weg van die Torterra en gebruik Fairy Wind.” De Sylveon zette zich af, maar Pebbles schudde zich alsof hij een Mightyena was die net uit de regen kwam en kleine zaadjes met kleine stekels vlogen overal. Een paar van de zaadjes plantte zich in de vacht van de Sylveon. De Sylveon blies een roze lucht met een rozige aura uit terwijl hij midden in zijn sprong was en landde voor Pebbles. Kleine lianen ontkiemden uit de zaadjes en hielden zich stevig vast aan de Sylveon. Kleine gele balletjes energie verlieten de Sylveon vanuit de zaadjes en vlogen naar Pebbles.
Dit werd nu gewoon een gevecht om uithouden. Toch bleef Jace in de aanval door te roepen: “Snel Crunch!” Pebbles stapte naar voren, rekte zijn nek uit en beet volop in de Sylveon's poot. Valerie's ogen schoten weid open en ze riep: “Val aan met Swift!” De Sylveon schreeuwde het uit van de pijn. Hij drukte zijn andere voorpoot tegen het hoofd van Pebbles en schoot point blank een hagel van energie sterren in het gezicht van Pebbles. Met een boze kreet liet Pebbles de Sylveon los. Hij nam meteen deze mogelijkheid om mank weg te rennen, hij moest maar niet meer in de buurt van die bek komen. Kleine lichtballetjes van energie verlieten de Sylveon en vlogen naar Pebbles. Het hielp wel wat, maar Pebbles was er ook redelijk zwaar aan toe. Deze Sylveon was een monsterlijk sterke pokemon.
Pebbles hijgde en keek kalm naar zijn tegenstander. De Sylveon zag er nu ook niet meer al te helder uit. Jace schraapte zijn keel en zei: “Gebruik Synthesis.” Valerie keek gespannen toe en riep: “Houd hem tegen met alles wat je hebt! Gebruik Disarming Voice!” Haar Sylveon knikte en ging streng tegenover Pebbles staan, plantte zijn voeten stevig op de grond en schreeuwde. De roze shockwave van de Disarming Voice scheurde naar voren terwijl Pebbles z'n bladeren groen licht begonnen te geven. Hij was zich aan het genezen. Langzaam maar zeker. De roze shockwave trof Pebbles en schudde hem hevig heen en weer. Een diepe grom was van de grote schildpad te horen. Hij keek naar de Sylveon alsof hij hem verstoort had uit een diepe slaap. Gelukkig hielp de Leech Seed hem weer door energie van de Sylveon af te tappen.
Jace knaste zijn tanden en schuifelde wat met zijn been. Zijn blinde oog begon weer pijn te doen. Hij kon niet midden in een gevecht zijn medicatie nemen, dus hij moest het er maar mee doen. Hij wees naar de Sylveon terwijl hij de pijn terug naar beneden drukte en zei: “Val hem aan met Tackle!” Pebbles knikte en met een zware en diepe brul stormde de pokemon naar voren. Hij was niet snel, maar voor een schildpad pokemon viel het wel mee. Valerie maakte een sierlijke beweging met haar lange jurk en zei: “Gebruik Moonblast.” De Sylveon hief zijn hoofd en er vormde weer een bal van roze en blauwe energie boven zich. Hij vuurde het af naar de op hem af stormende Torterra. De bal van energie schoot met enorme snelheid naar voren en trof Pebbles in z'n gezicht. Het duwde tegen zijn hoofd aan, maar met een diepe grom schudde Pebbles zijn hoofd en de energie bal kaatste van hem af. Pebbles kwam bij de Sylveon aan en sloeg op hem in met zijn hele gewicht.
“Gebruik Fairy Wind!” Riep Valerie. Jace knarste op zijn tanden en riep: “Maak het af met een Wood hammer!!!” De Sylveon stribbelde tegen en blies een roze windvlaag tegen Pebbles aan, maar Pebbles had er ook genoeg van. Hij hief beide zijn poten. Een groene gloed omringde ze en er vormde twee groene bomen van pure energie op zijn poten. Hij bracht ze naar beneden met enorme kracht. Hij trof de Sylveon en om hen heen verschenen scheuren in de grond. Pebbles stapte naar achteren en keek naar de Sylveon die op de grond lag en brulde. De lage brul galmde door de gym. Jace en Valerie keken beide gespannen toe of de resistente Sylveon weer op zou staan.